راهنمای جامع ویزای کار زیمبابوه: شرایط، مدارک و فرایند

---

اول از همه: شرایط کلی ورود به زیمبابوه

قبل از اینکه وارد بحث ویزای کاری بشیم، خوبه بدونی که زیمبابوه برای ورود مسافرها، کشورها رو به سه دسته تقسیم میکنه:

• دسته A: شهروندان این کشورها برای سفر به زیمبابوه به ویزا نیازی ندارن.
• دسته B: شهروندان این کشورها، مثل آمریکا، انگلیس و خیلی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا، میتونن ویزای خودشون رو موقع رسیدن به فرودگاه در زیمبابوه بگیرن.
• دسته C: شهروندان این دسته از کشورها باید حتما قبل از سفر به زیمبابوه، ویزای خودشون رو گرفته باشن.

این دسته‌بندی‌ها بیشتر برای سفرهای توریستی و کوتاه‌مدت هست. برای کار کردن، داستان کاملا فرق میکنه. هر فرد خارجی که بخواد در زیمبابوه کار کنه، باید مجوز کار معتبر بگیره. این قانون برای همه شغل‌ها و در همه بخش‌ها صدق میکنه.

قانون اصلی: کارفرما مسئول اول و آخر است

یکی از مهم‌ترین چیزهایی که باید در مورد ویزای کاری زیمبابوه بدونی اینه که کارفرمای تو در زیمبابوه مسئول شروع کردن و پیگیری فرایند گرفتن ویزا و مجوز کار برای تو است. این یعنی تو به تنهایی نمیتونی برای ویزای کار اقدام کنی. همه چیز بر اساس قوانین مهاجرت این کشور که در «قانون مهاجرت» (Immigration Act) مشخص شده، پیش میره.

یک بخش خیلی مهم در این فرایند، چیزیه که بهش میگن «آزمون بازار کار» (Labor Market Test). یعنی کارفرمای تو باید به دولت ثابت کنه که هیچ شهروند زیمبابوه‌ای با صلاحیت مناسب برای اون موقعیت شغلی پیدا نشده. برای همین، کارفرما باید حسابی در داخل کشور دنبال نیروی کار بگرده و تمام تلاش‌هاش رو مستند کنه و به اداره مهاجرت نشون بده. دولت زیمبابوه اولویت رو به استخدام استعدادهای داخلی میده تا بتونه بیکاری رو در کشور مدیریت کنه.

انواع ویزا و مجوزهای کاری در زیمبابوه

بسته به نوع و مدت زمان کار، چند نوع مجوز کاری در زیمبابوه وجود داره که میتونی برای اونها اقدام کنی:

نوع مجوز	توضیحات
مجوز کار موقت (TEP)	این رایج‌ترین نوع مجوزه و معمولا برای مدت یک تا دو سال صادر میشه. قابل تمدیده، اما برای تمدیدش باید دلیل قانع‌کننده‌ای برای ادامه کار وجود داشته باشه.
مجوز کار بلندمدت	این مجوز برای افرادی طراحی شده که قصد دارن برای دوره‌های بیشتر از ۱۲ ماه و تا حداکثر پنج سال در زیمبابوه کار کنن.
مجوز اقامت دائم	این مجوز مخصوص افرادیه که قراردادهای بلندمدت دارن یا مهارت‌های استثنایی و حیاتی برای منافع ملی زیمبابوه دارن. گرفتن این مجوز خیلی سخت‌تره.
مجوز سرمایه‌گذاری	این مجوز به افرادی داده میشه که سرمایه‌گذاری مالی قابل توجهی در زیمبابوه انجام داده باشن و بهشون اجازه میده که برای نظارت بر کسب‌وکارشون در کشور زندگی کنن.
مجوز همسر	این مجوز برای همسران شهروندان زیمبابوه‌ای یا دارندگان مجوز اقامت صادر میشه و به اونها اجازه زندگی و در بعضی موارد، کار کردن در کشور رو میده.

علاوه بر این، دولت بین ویزای کار برای نیروهای ماهر و کارگران ساده تفاوت قائل میشه. کارگران ماهر، مثل مهندس‌ها یا پزشک‌ها، به خاطر کمبود این مهارت‌ها در کشور، شانس بیشتری برای گرفتن مجوز دارن. اما مجوز برای کارگران ساده محدودتره و با سخت‌گیری بیشتری بررسی میشه.

همچنین دسته‌های خاصی از مجوزهای کاری برای افراد زیر وجود داره:

• روزنامه‌نگارها
• افراد حرفه‌ای با مهارت‌های تخصصی که در زیمبابوه کمیاب هستن
• محققان خارجی که از شورای تحقیقات زیمبابوه مجوز دارن
• کارمندان کوتاه‌مدت با قراردادهای شش ماهه با شرکت‌های محلی

مدارک لازم برای درخواست ویزای کار

برای اینکه کارفرمای تو بتونه برای ویزای کارت اقدام کنه، باید یک سری مدارک رو جمع‌آوری و آماده کنی. این مدارک معمولا شامل موارد زیر هستن:

• فرم درخواست تکمیل شده: که از اداره مهاجرت زیمبابوه گرفته میشه.
• کپی‌های تایید شده از پاسپورت: پاسپورتت باید حداقل شش ماه اعتبار و دو صفحه خالی داشته باشه.
• رزومه دقیق (CV) و مدارک تحصیلی و حرفه‌ای: که نشون بده برای اون شغل صلاحیت داری.
• نامه پیشنهاد شغلی: یک نامه رسمی از کارفرما در زیمبابوه که جزئیات شغل رو توضیح داده.
• مدارک مربوط به سابقه کاری: که تجربه حرفه‌ای تو رو ثابت کنه. معمولا بسته به پیچیدگی شغل، حداقل دو تا پنج سال سابقه کار لازمه.
• اثبات تلاش برای استخدام نیروی محلی: این مدرک رو کارفرما باید آماده کنه.
• گواهی عدم سوء پیشینه: از کشور مبدا یا آخرین کشور محل اقامتت.
• گواهی پزشکی: که نشون بده از سلامت خوبی برخورداری. بعضی وقت‌ها گواهی واکسیناسیون تب زرد هم لازمه.
• گواهی ترخیص از سازمان درآمد زیمبابوه (ZIMRA) و سازمان تامین اجتماعی ملی (NSSA): اینها رو کارفرما باید پیگیری کنه.
• دو قطعه عکس پاسپورتی.
• شناسنامه و سند ازدواج (در صورت وجود).

یادت باشه که ارائه ناقص مدارک یا رد کردن هر کدوم از مراحل میتونه باعث تاخیر یا حتی رد شدن کامل درخواستت بشه.

فرایند گام به گام درخواست ویزا (از طرف کارفرما)

فرایند گرفتن ویزای کار چند مرحله‌ای و رسمیه. کارفرما باید این مراحل رو به ترتیب دنبال کنه:

1. آگهی کردن موقعیت شغلی: کارفرما اول باید شغل مورد نظر رو به صورت محلی آگهی کنه و تمام تلاش‌هاش برای پیدا کردن نیروی بومی رو مستند کنه.
2. پیدا کردن نیروی خارجی: بعد از اینکه نیروی مناسب محلی پیدا نشد، کارفرما تو رو به عنوان نامزد خارجی واجد شرایط انتخاب میکنه و یک پیشنهاد شغلی رسمی بهت میده.
3. جمع‌آوری مدارک: کارفرما مدارک لازم رو از تو جمع‌آوری میکنه (همون لیستی که بالا گفتیم).
4. تاییدیه از نهادهای مربوطه: اگه شغل تو به یک نهاد نظارتی یا حرفه‌ای خاص مربوط میشه، کارفرما باید اول از اونجا یک توصیه نامه بگیره.
5. ارسال درخواست: کارفرما بسته کامل درخواست رو به اداره مهاجرت زیمبابوه ارسال میکنه.
6. انتظار برای تایید: این مرحله ممکنه چند هفته طول بکشه. به طور متوسط، زمان پردازش بین چهار تا هشت هفته متغیره.
7. دریافت مجوز: بعد از تایید، کارفرما باید مطمئن بشه که تو مجوز کارت رو قبل از ورود به کشور یا شروع کار دریافت میکنی.
8. ثبت‌نام بعد از ورود: بعد از رسیدن به زیمبابوه، ممکنه لازم باشه که در ادارات محلی ثبت‌نام کنی تا مراحل نهایی مهاجرتت تکمیل بشه.

نقش کارفرما به عنوان «اسپانسر»

در زیمبابوه، کارفرما نقش اسپانسر یا حامی رو برای کارمند خارجی داره. این یعنی کارفرما مسئولیت صحت اطلاعات درخواست رو به عهده میگیره و باید تضمین کنه که تو در طول اقامتت از قوانین محلی پیروی میکنی. هرگونه اطلاعات نادرست یا نقض قوانین میتونه منجر به جریمه یا رد شدن درخواست‌های آینده برای اون شرکت بشه.

هزینه‌ها، مدت اعتبار و تمدید ویزای کار

هزینه ویزا

هزینه ویزا بسته به نوع و مدت اون متفاوته. اینجا یک جدول تقریبی از هزینه‌ها بر اساس اطلاعات اوایل سال ۲۰۲۵ رو میبینی:

نوع ویزا	هزینه درخواست
مجوز کار موقت (TEP)	حدود ۵۰۰ دلار آمریکا
مجوز کار بلندمدت	حدود ۱٬۰۰۰ دلار آمریکا
مجوز سرمایه‌گذاری	حدود ۲٬۰۰۰ دلار آمریکا
مجوز همسر	حدود ۳۰۰ دلار آمریکا برای هر وابسته

این هزینه‌ها میتونن تغییر کنن و ممکنه هزینه‌های اداری یا مربوط به نهادهای نظارتی دیگه هم بهشون اضافه بشه.

مدت اعتبار و تمدید

• بیشتر ویزاهای کاری، مثل TEP، برای یک دوره یک تا دو ساله صادر میشن.
• مجوزهای کار معمولا برای یک دوره اولیه ۱۲ ماهه صادر میشن و تا سقف تجمعی پنج سال قابل تمدید هستن.
• برای تمدید مجوز، باید حداقل ۳۰ روز قبل از تاریخ انقضای اون اقدام کنی.
• برای تمدید، باید یک درخواست جدید، دلایل قانع‌کننده برای تمدید، قرارداد کاری به‌روز شده و مدرکی که نشون بده مالیات و حق تامین اجتماعی (NSSA) رو پرداخت کردی، ارائه بدی.
• تمدید دیرهنگام یا کار کردن با مجوز منقضی شده میتونه منجر به جریمه یا حتی اخراج از کشور بشه.

چالش‌ها و نکات کلیدی برای یک درخواست موفق

استخدام نیروی خارجی در زیمبابوه میتونه چالش‌هایی داشته باشه:

• فرایندهای پیچیده درخواست: سر و کله زدن با جزئیات و مدارک مورد نیاز برای مجوز کار میتونه زمان‌بر باشه.
• رعایت مقررات: مطمئن شدن از رعایت کامل قوانین مهاجرت و کار زیمبابوه نیاز به دقت و اطلاعات به‌روز داره.
• آزمون‌های بازار کار: ثابت کردن اینکه چرا استخدام یک کارگر خارجی به جای یک نیروی محلی ضروریه، میتونه یک فرایند سخت‌گیرانه باشه.

برای اینکه شانس موفقیت درخواستت بیشتر بشه، این نکات رو در نظر بگیر:

• زود شروع کن: شروع کردن فرایند از خیلی وقت قبل، ریسک تاخیر رو کم میکنه.
• مدارک رو دوباره چک کن: یکی از دلایل اصلی رد شدن ویزاها، ناقص یا متناقض بودن مدارکه.
• از کمک حقوقی استفاده کن: اگه لازم شد، از وکیل‌های محلی کمک بگیر تا مطمئن بشی همه چیز مطابق با قوانین زیمبابوه است.
• از کانال‌های رسمی استفاده کن: برای گرفتن آخرین اطلاعات، به وب‌سایت‌های رسمی دولتی و سفارت‌ها مراجعه کن.
• سوابق دقیق نگه دار: از تمام مکاتبات و مدارک مربوط به درخواست ویزا، سوابق دقیق و منظمی داشته باش.

راهکاری به نام «کارفرمای رسمی» یا EOR

بعضی وقت‌ها شرکت‌های بین‌المللی میخوان در زیمبابوه نیرو استخدام کنن اما نمیخوان یا نمیتونن یک شعبه یا نهاد قانونی در اون کشور ثبت کنن. اینجا یک راهکار مدرن به اسم «کارفرمای رسمی» (Employer of Record یا EOR) وجود داره.

EOR یک شرکت ثالثه که به صورت قانونی کارمندها رو از طرف شرکت اصلی تو استخدام میکنه. این شرکت EOR تمام مسئولیت‌های منابع انسانی مثل استخدام، حقوق و دستمزد، رعایت قوانین محلی و حتی اسپانسر شدن برای ویزای کار رو به عهده میگیره. شرکت‌هایی مثل «Velocity Global» یا «Playroll» این خدمات رو ارائه میدن.

این روش به شرکت‌ها اجازه میده که بدون درگیر شدن با پیچیدگی‌های ثبت شرکت در یک کشور خارجی، استعدادهای بین‌المللی رو استخدام کنن و روی رشد کسب‌وکارشون تمرکز کنن. اگه شرکت شما تصمیم به جابجایی یکی از کارمندان فعلی به زیمبابوه بگیره، باز هم به یک کارفرمای محلی برای رعایت قوانین نیاز داره و EOR میتونه این نقش رو ایفا کنه.

آیا ویزای مخصوص «دیجیتال نومد» وجود دارد؟

در حال حاضر، زیمبابوه ویزای مشخصی که مخصوص دیجیتال نومدها (افرادی که به صورت دورکاری برای شرکت‌های خارجی کار میکنن و در کشورهای مختلف زندگی میکنن) باشه، نداره. اگه قصد داری به عنوان یک دیجیتال نومد در زیمبابوه کار کنی، باید بسته به نوع و مدت اقامتت، برای ویزای کار موقت (TEP) یا ویزای تجاری اقدام کنی. برای این کار معمولا باید مدارکی مثل موارد زیر رو ارائه بدی:

• مدرکی که نشون بده استخدام از راه دور هستی یا کسب‌وکار آنلاین داری.
• اثبات تمکن مالی برای تامین هزینه‌های زندگی.
• پاسپورت معتبر.
• جزئیات محل اقامت در زیمبابوه.

اگر با خانواده‌ات سفر میکنی

اگه میخوای با اعضای خانواده‌ات به زیمبابوه بری، این امکان وجود داره. اما برای اونها هم باید مدارک اضافی مثل سند ازدواج و شناسنامه ارائه بدی تا بتونن به عنوان همراه با تو وارد کشور بشن.