راهنمای جامع کار و استخدام در آمریکا: از ویزا تا قوانین

---

بخش اول: شروع ماجرا از فرم استخدام

وقتی تصمیم میگیری برای یه موقعیت شغلی تو یه شرکت یا مثلا یک دانشگاه آمریکایی مثل دانشگاه ایالتی واشنگتن (WSU) اپلای کنی، معمولا تو همون مراحل اولیه با چندتا سوال مهم روبرو میشی. این سوال‌ها فقط برای کسایی که خارجی هستن نیست، از همه متقاضی‌ها پرسیده میشه. هدف اصلی اینه که بفهمن آیا تو برای کار کردن و موندن تو آمریکا به حمایت و اسپانسرشیپ ویزا از طرف اون شرکت یا دانشگاه نیاز داری یا نه. این سوال‌ها خیلی سرنوشت‌ساز هستن و جواب تو بهشون مسیر بررسی پرونده‌ات رو کاملا تغییر میده. بیا با هم این سوال‌ها و جواب‌های احتمالی رو بررسی کنیم.

دو سوال کلیدی که همیشه پرسیده میشه:

1. سوال اول: آیا در حال حاضر اجازه کار در ایالات متحده آمریکا را دارید؟ (Are you currently authorized to work in the United States of America?)
2. سوال دوم: آیا در حال حاضر یا در آینده برای ادامه کار در ایالات متحده به اسپانسرشیپ ویزا از طریق دانشگاه ایالتی واشنگتن (یا هر شرکت دیگه‌ای) نیاز دارید؟ (Do you now or in the future require visa sponsorship through Washington State University to continue working in the United States?)

جوابی که به این دو تا سوال میدی، برای مسئولین استخدام خیلی معنی داره. اونها با توجه به جواب تو تصمیم میگیرن که چطوری با پرونده‌ات برخورد کنن. خیلی مهمه که بدونی قوانین سفت و سختی از طرف وزارت دادگستری آمریکا برای جلوگیری از تبعیض‌های استخدامی مرتبط با مهاجرت وجود داره و شرکت‌ها باید خیلی بااحتیاط عمل کنن.

حالا بیا حالت‌های مختلفی که از ترکیب جواب‌های تو به این دو سوال به وجود میاد رو با هم ببینیم:

حالت اول: جواب به هر دو سوال «بله» است

• جواب شما:
  • سوال ۱ (اجازه کار دارید؟): بله
  • سوال ۲ (نیاز به اسپانسرشیپ ویزا دارید؟): بله
• این جواب برای شرکت چه معنی‌ای داره؟
  وقتی تو به هر دو سوال جواب مثبت میدی، داستان یکم پیچیده میشه. این یعنی تو الان اجازه کار داری، اما این اجازه کار موقتیه و برای ادامه دادنش در آینده، به کمک و اسپانسرشیپ اونها نیاز پیدا میکنی.
  
  نکته خیلی مهم اینه که حتی اگه اون موقعیت شغلی که براش اپلای کردی، واجد شرایط اسپانسرشیپ ویزا نباشه، شرکت حتما باید درخواست تو رو تو مراحل اولیه بررسی کنه. یعنی نمیتونن به صرف اینکه اون شغل ویزا نمیگیره، پرونده تو رو همون اول بذارن کنار.
  
  اگه برای مصاحبه انتخاب بشی، اولین کاری که رئیس کمیته استخدام یا مسئول پشتیبانی انجام میده اینه که با تو صحبت کنه و مطمئن بشه که جواب‌هایی که تو فرم دادی دقیق و درست بوده.
  • اگر شغل مورد نظر واجد شرایط اسپانسرشیپ ویزا نباشه:
    تو این حالت، مسئول استخدام خیلی شفاف بهت میگه که «ببین، ما برای این پوزیشن شغلی نمیتونیم اسپانسر ویزا بشیم». بعد ازت میپرسن که آیا با علم به این موضوع، هنوزم میخوای تو فرایند استخدام بمونی یا نه. اگه بگی آره، یعنی این مسئولیت گردن خودته که قبل از شروع کار، خودت به یه طریقی اجازه کارت رو تمدید کنی یا یه راهی براش پیدا کنی.
  • اگر شغل مورد نظر واجد شرایط اسپانسرشیپ ویزا باشه:
    اینجا وضعیت فرق میکنه. چون شغل قابلیت گرفتن ویزا رو داره، مسئول استخدام اجازه داره سوال‌های بیشتری در مورد وضعیت مهاجرتی تو بپرسه تا مطمئن بشه که شرایط لازم برای اسپانسرشیپ رو داری. پرسیدن این سوال‌ها تو این حالت، ریسک شکایت بابت تبعیض رو نداره. سوال‌هایی که ممکنه ازت بپرسن اینهاست:
    1. مبنای اجازه کار فعلی شما چیست؟ (یعنی مثلا روی چه نوع ویزایی هستی؟ ویزای دانشجویی با اجازه کار محدود؟ یا ویزای کاری از یک شرکت دیگه؟)
    2. این اجازه کار کی منقضی میشه؟ (تاریخ دقیق انقضای ویزا یا مدرک اجازه کارت رو میخوان بدونن.)
    3. آیا تا به حال ویزای J-1 داشته‌اید؟ (این سوال خیلی مهمه چون بعضی از ویزاهای J-1 یک قانونی دارن که فرد رو مجبور میکنه بعد از اتمام ویزا، برای مدتی به کشور خودش برگرده و این میتونه روی گرفتن ویزای جدید تاثیر بذاره.)
    بعد از اینکه با تو صحبت کردن و این اطلاعات رو گرفتن، مسئول استخدام با برنامه بین‌المللی دانشگاه ایالتی واشنگتن (WSU International Program) یا واحد مشابه تو شرکت‌های دیگه تماس میگیره تا مطمئن بشه که تو از نظر قانونی شرایط ادامه کار و گرفتن اسپانسرشیپ در آینده رو داری.

حالت دوم: جواب به سوال اول «بله» و به سوال دوم «نه» است

• جواب شما:
  • سوال ۱ (اجازه کار دارید؟): بله
  • سوال ۲ (نیاز به اسپانسرشیپ ویزا دارید؟): نه
• این جواب برای شرکت چه معنی‌ای داره؟
  این بهترین و سرراست‌ترین حالت ممکنه. این جواب یعنی تو نه تنها الان اجازه کار داری، بلکه در آینده هم برای ادامه کار به هیچ کمکی از طرف اونها نیاز نداری. این یعنی احتمالا تو اقامت دائم (گرین کارت) داری یا شهروند آمریکا هستی.
  
  تو این حالت، شرکت مطلقا اجازه نداره هیچ سوال دیگه‌ای در مورد وضعیت مهاجرتی تو بپرسه. رئیس کمیته استخدام، اعضای کمیته یا هر کس دیگه‌ای اگه سوالی در این مورد بپرسه، شرکت رو با ریسک جدی شکایت به خاطر تبعیض روبرو میکنه. درخواست تو مثل درخواست یک شهروند آمریکایی، بدون هیچ سوال و جواب اضافه‌ای، وارد فرایند عادی بررسی میشه.

حالت سوم: جواب به سوال اول «نه» و به سوال دوم «بله» است

• جواب شما:
  • سوال ۱ (اجازه کار دارید؟): نه
  • سوال ۲ (نیاز به اسپانسرشیپ ویزا دارید؟): بله
• این جواب برای شرکت چه معنی‌ای داره؟
  این جواب هم خیلی واضحه. یعنی تو در حال حاضر هیچ اجازه‌ای برای کار کردن تو آمریکا نداری و برای اینکه بتونی برای اونها کار کنی، از روز اول به اسپانسرشیپ ویزا نیاز داری.
  • اگر شغل مورد نظر واجد شرایط اسپانسرشیپ ویزا نباشه:
    اینجا دیگه داستان برای تو تموم شده‌اس. چون تو از اول نیاز به ویزا داری و اون شغل هم قابلیت گرفتن ویزا نداره، شرکت هیچ وظیفه‌ای برای بررسی درخواست تو نداره و میتونه خیلی راحت پرونده‌ات رو کنار بذاره.
  • اگر شغل مورد نظر واجد شرایط اسپانسرشیپ ویزا باشه:
    تو این حالت، شانس هنوز با تو یار است. درخواستت بررسی میشه. اگه برای مصاحبه اولیه با کمیته استخدام انتخاب بشی و از اون مرحله عبور کنی، اون وقت واحد استخدام اجازه داره سوال‌های بیشتری در مورد وضعیت مهاجرتیت ازت بپرسه. سوال‌هایی که میپرسن معمولا اینهاست:
    1. وضعیت مهاجرتی فعلی شما چیست؟ (یعنی الان با چه ویزایی تو آمریکا هستی؟ توریستی؟ دانشجویی بدون اجازه کار؟ یا اصلا خارج از آمریکا هستی؟)
    2. این وضعیت کی منقضی میشه؟ (اگه ویزایی داری، تاریخ انقضاش کی هست؟)
    3. آیا تا به حال ویزای J-1 داشته‌اید؟ (باز هم همون سوال مهم برای بررسی محدودیت‌های احتمالی.)
    بعد از گرفتن این اطلاعات، اونها با برنامه‌های بین‌المللی WSU تماس میگیرن تا ببینن چه نوع ویزایی برای این موقعیت شغلی مناسبه و آیا تو شرایطش رو داری یا نه.

حالت چهارم: جواب به هر دو سوال «نه» است

• جواب شما:
  • سوال ۱ (اجازه کار دارید؟): نه
  • سوال ۲ (نیاز به اسپانسرشیپ ویزا دارید؟): نه
• این جواب برای شرکت چه معنی‌ای داره؟
  این ترکیب جواب‌ها معمولا نشون‌دهنده یک سوءتفاهم از طرف متقاضیه. چون منطقی نیست که یک نفر هم اجازه کار نداشته باشه و هم در آینده نیازی به کمک برای گرفتن اجازه کار نداشته باشه. این یعنی عملا نمیتونه تو آمریکا کار کنه.
  
  وقتی این جواب رو میبینن، مسئولین استخدام به این نتیجه میرسن که متقاضی احتمالا سوال‌ها رو اشتباه فهمیده. تو این حالت، اونها نمیتونن پرونده رو همینطوری رد کنن. باید با متقاضی تماس بگیرن و موضوع رو روشن کنن. برای اینکه مطمئن بشن کار درستی انجام میدن، معمولا با خدمات منابع انسانی (HRS) تماس میگیرن و از اونها برای قدم بعدی راهنمایی میخوان.

---

بخش دوم: یه مدل متفاوت برای استخدام در آمریکا: کارفرمای ثبت شده (EOR)

فرض کن یه شرکت خیلی خفن تو یه کشور دیگه، مثلا تو اروپا، میخواد تو رو که تو آمریکا هستی یا میخوای بری آمریکا، استخدام کنه. ولی اون شرکت هیچ دفتر و شعبه ثبت شده‌ای تو آمریکا نداره. اینجا یه راه حل خیلی جالب به اسم «کارفرمای ثبت شده» یا Employer of Record (EOR) وارد میدون میشه. این مفهوم شاید اولش یکم گیج‌کننده به نظر بیاد، ولی اگه خوب درکش کنی، میبینی که چقدر میتونه کار رو برای خیلی‌ها راحت کنه.

کارفرمای ثبت شده یا EOR دقیقا یعنی چی؟

یک EOR در واقع یک شرکت یا سازمان ثالثه که به صورت قانونی، کارمندها رو به نیابت از یک شرکت دیگه استخدام میکنه. بذار ساده‌تر بگم:

تصور کن شرکت «آلفا» که تو آلمانه، میخواد تو رو استخدام کنه تا تو آمریکا براش کار کنی. اما «آلفا» حوصله یا امکانات ثبت شرکت تو آمریکا، سر و کله زدن با قوانین مالیاتی پیچیده آمریکا و مسائل حقوقی و اداری رو نداره. اینجا شرکت «بتا» که یک EOR تو آمریکاست، وارد میشه. شرکت «آلفا» با «بتا» قرارداد میبنده. بعد، شرکت «بتا» (یعنی همون EOR) به صورت رسمی و قانونی تو رو استخدام میکنه.

روی کاغذ، تو کارمند شرکت «بتا» هستی. حقوق رو «بتا» بهت میده، مالیاتت رو «بتا» از حقوقت کم میکنه و به دولت میده، بیمه و مزایای دیگه رو هم «بتا» برات ردیف میکنه و مطمئن میشه که همه چیز طبق قوانین کار آمریکا پیش میره.

اما در عمل، تو داری برای شرکت «آلفا» کار میکنی. مدیرت تو شرکت «آلفا» است، وظایف روزمره‌ات رو از «آلفا» میگیری و به اونها گزارش میدی. در واقع، شرکت اصلی (مشتری) کنترل کامل روی کارهای روزانه و مدیریت تو داره، در حالی که EOR تمام بارهای سنگین اداری و قانونی استخدام رو به دوش میکشه.

این روش برای شرکت‌هایی که میخوان بدون تاسیس یک شخصیت حقوقی محلی تو آمریکا نیرو استخدام کنن، یک راه حل عالیه. قوانین استخدامی تو آمریکا خیلی پیچیده‌اس؛ قوانین فدرال (سراسری)، ایالتی و حتی محلی (شهری) وجود داره که هر کدوم در مورد حقوق، مزایا، مرخصی و اخراج قوانین خاص خودشون رو دارن. یک EOR مثل یک راه بلد حرفه‌ای عمل میکنه و به شرکت‌ها اجازه میده خیلی سریع و بدون دردسر، تو ایالت‌های مختلف آمریکا نیرو جذب کنن.

استفاده از EOR در آمریکا چه مزایایی داره؟

استفاده از یک کارفرمای ثبت شده، به خصوص برای شرکت‌هایی که حضور فیزیکی در آمریکا ندارن، کلی فایده داره. بیا چندتا از مهم‌ترین‌هاش رو ببینیم:

• ورود سریع به بازار (Rapid Market Entry): به جای اینکه ماه‌ها و کلی هزینه صرف ثبت شرکت تو آمریکا، ثبت نام در ادارات ایالتی و راه‌اندازی سیستم‌های حقوق و دستمزد بشه، یک شرکت میتونه با کمک EOR خیلی سریع تو هر ایالتی که بخواد نیرو استخدام کنه.
• تضمین رعایت قوانین (Ensured Compliance): قوانین استخدامی و مالیاتی آمریکا مثل یک هزارتوی پیچیده‌اس. یک EOR تخصصش همینه و تمام مسئولیت‌های قانونی رعایت این قوانین رو به عهده میگیره. اینطوری شرکت اصلی نیازی به داشتن متخصص داخلی برای هر ایالت نداره.
• کاهش ریسک (Reduced Risk): یکی از بزرگترین ریسک‌ها تو آمریکا، طبقه‌بندی اشتباه نیروی کاره. مثلا اینکه یک کارمند رو به اشتباه به عنوان «پیمانکار مستقل» (Independent Contractor) استخدام کنن. این اشتباه میتونه جریمه‌های سنگین مالی و چالش‌های قانونی به همراه داشته باشه. EOR این ریسک رو به حداقل میرسونه.
• تمرکز روی کسب و کار اصلی (Focus on Core Business): وقتی کارهای اداری سنگین مثل حقوق و دستمزد، مدیریت مزایا و رعایت قوانین منابع انسانی به یک متخصص سپرده میشه، تیم اصلی شرکت میتونه روی اهداف استراتژیک و رشد کسب و کار تمرکز کنه.
• دسترسی به استعدادها (Access to Talent): با EOR، یک شرکت میتونه بهترین نیروها رو بدون توجه به اینکه تو کدوم ایالت آمریکا زندگی میکنن، استخدام کنه. دیگه نیازی نیست برای استخدام یک نفر در کالیفرنیا و یک نفر در تگزاس، دو تا ثبت نام ایالتی جدا انجام بدن.

هزینه‌های استفاده از EOR چقدره؟

شرکت‌های مختلف مدل‌های قیمت‌گذاری متفاوتی دارن. مثلا، شرکتی به اسم Rivermate یه مدل قیمت‌گذاری شفاف داره. اونها به جای پیچیده کردن اوضاع، یک هزینه ماهانه ثابت و رقابتی برای هر کارمند میگیرن. بر خلاف ارائه‌دهنده‌های سنتی PEO (سازمان کارفرمایی حرفه‌ای)، قیمت‌گذاری Rivermate شامل خدمات جامع منابع انسانی، مدیریت مزایا، مدیریت انطباق با قوانین و دسترسی به داشبورد اختصاصی برای تحلیل لحظه‌ای نیروی کار میشه. اونها میگن که هیچ هزینه پنهان یا هزینه راه‌اندازی‌ای وجود نداره. قیمت‌گذاریشون سرراسته و با نیازهای کسب و کار شما مقیاس‌پذیره، در حالی که انطباق کامل با قوانین آمریکا رو تضمین میکنه.

تقسیم وظایف بین EOR و شرکت اصلی

خیلی مهمه که بدونی مسئولیت‌ها چطوری تقسیم میشه.

مسئولیت‌های یک کارفرمای ثبت شده (مثلا Rivermate):

• ایجاد و مدیریت قراردادهای استخدامی
• پرداخت حقوق ماهانه
• فراهم کردن مزایای محلی و جهانی
• تضمین ۱۰۰٪ انطباق با قوانین محلی
• ارائه پشتیبانی منابع انسانی محلی

مسئولیت‌های شرکتی که تو رو استخدام میکنه (شرکت مشتری):

• مدیریت روزانه کارمند (یعنی تو)
• تعیین وظایف کاری
• مدیریت عملکرد
• آموزش و توسعه حرفه‌ای

فضای استخدام در آمریکا (چشم‌انداز ۲۰۲۵)

بازار کار آمریکا تو سال ۲۰۲۵ خیلی رقابتیه. بیشترین تقاضا برای نیروهای متخصص در حوزه‌های فناوری، مراقبت‌های بهداشتی (healthcare)، انرژی‌های تجدیدپذیر و تولیدات تخصصی وجود داره. کارفرماها برای موفقیت باید چندتا چیز رو خوب بفهمن: دینامیک بازار کار منطقه‌ای (یعنی شرایط کار تو هر ایالت فرق داره)، ترجیحات کاندیداها برای تعادل بین کار و زندگی و فرصت‌های پیشرفت شغلی، و البته رعایت قوانین.

• زمان استخدام: استخدام برای موقعیت‌های شغلی سطح پایین (entry-level) معمولا ۴ تا ۶ هفته طول میکشه. اما برای نقش‌های تخصصی، این زمان میتونه به ۸ تا ۱۲ هفته یا حتی بیشتر هم برسه.
• روش‌های جذب نیرو: بهترین روش، یک رویکرد چند کاناله است که شامل استفاده از وب‌سایت‌های کاریابی آنلاین، شبکه‌های حرفه‌ای (مثل لینکدین)، شبکه‌های اجتماعی و معرفی از طریق کارمندان فعلی میشه.

چالش‌های اصلی استخدام:

• رقابت برای جذب کارگران ماهر
• پیمایش قوانین کار خاص هر ایالت
• مدیریت انتظارات متنوع کاندیداها

راه حل‌ها:

• بهبود تجربه کاندیدا در فرایند استخدام
• استفاده از تکنولوژی‌هایی مثل ATS (سیستم ردیابی متقاضی)
• ارائه حقوق و مزایای رقابتی
• ساختن یک برند کارفرمایی قوی
• تضمین رعایت قوانین

یک فرایند استخدام ساختاریافته شامل این مراحل است: تعریف نقش، نوشتن شرح شغل، تعیین حقوق، آگهی کردن شغل، پیدا کردن و غربالگری کاندیداها، انجام مصاحبه‌ها، بررسی سوابق، ارائه پیشنهاد شغلی و آنبوردینگ (فرآیند ورود کارمند جدید). همکاری با یک آژانس استخدامی متخصص میتونه خیلی مفید باشه، به خصوص برای شرکت‌هایی که منابع انسانی داخلی ندارن.

در ادامه یک جدول برای درک بهتر کانال‌های استخدامی اومده:

کانال استخدام	دسترسی معمول	بهترین برای
سایت‌های کاریابی آنلاین	گسترده	طیف وسیعی از مشاغل، حجم بالا
سایت‌های شبکه‌سازی حرفه‌ای	هدفمند	مشاغل سطح متوسط تا ارشد، صنایع خاص
شبکه‌های اجتماعی	خاص / برندینگ کارفرما	جذب کاندیداهای منفعل، جمعیت‌شناسی خاص
معرفی از طریق کارمندان	کیفیت بالا	کاندیداهای قابل اعتماد، استخدام سریعتر
خدمات شغلی دانشگاه‌ها	استعدادهای سطح‌پایین	فارغ‌التحصیلان اخیر، دارندگان مدرک خاص

مالیات‌ها در آمریکا: چیزی که هر کارمندی باید بدونه

سیستم مالیاتی آمریکا میتونه خیلی گیج‌کننده باشه. هم کارفرما و هم کارمند مسئولیت‌هایی دارن.

مسئولیت‌های مالیاتی کارفرما:

کارفرماها (یا EOR از طرف اونها) باید مالیات‌های حقوق و دستمزد رو از حقوق کارمند کسر کنن و به دولت بپردازن. این مالیات‌ها شامل موارد زیره:

1. تامین اجتماعی (Social Security): کارفرما ۶.۲ درصد از حقوق کارمند رو تا سقف دستمزد ۱۶۸,۶۰۰ دلار در سال ۲۰۲۵ برای این مالیات پرداخت میکنه. خود کارمند هم دقیقا همین مقدار رو میپردازه که از حقوقش کسر میشه.
2. مدیکر (Medicare): کارفرما ۱.۴۵ درصد از کل دستمزد کارمند رو (بدون هیچ سقفی) برای این مالیات میپردازه. کارمند هم همین مقدار رو میپردازه. علاوه بر این، برای دستمزدهای بالاتر از یک آستانه مشخص، یک مالیات اضافی ۰.۹ درصدی هم وجود داره که فقط از کارمند گرفته میشه.
3. مالیات بیکاری فدرال (FUTA): کارفرما ۰.۶ درصد (بعد از اعمال اعتبارها) روی ۷,۰۰۰ دلار اول حقوق هر کارمند رو به عنوان مالیات بیکاری فدرال میپردازه. به علاوه، مالیات بیکاری ایالتی هم هست که مقدارش در هر ایالت متفاوته.

کارفرماها باید این مالیات‌ها رو به صورت ماهانه یا نیمه‌هفتگی (بسته به میزان بدهی قبلیشون) به دولت واریز کنن. اونها همچنین مسئول کسر مالیات بر درآمد فدرال (بر اساس فرم W-4 که کارمند پر میکنه) و در صورت لزوم، مالیات بر درآمد ایالتی هستن.

چطوری کارمندها میتونن درآمد مشمول مالیات خودشون رو کم کنن؟

کارمندها میتونن با استفاده از روش‌های زیر، مالیات کمتری بپردازن:

• کسر استاندارد (Standard Deductions): یک مبلغ ثابته که از درآمد کم میشه. مثلا در سال ۲۰۲۵، برای افراد مجرد ۱۴,۶۰۰ دلار و برای زوج‌هایی که مشترکا فایل میکنن ۲۹,۲۰۰ دلار است.
• کسرهای جزء به جزء (Itemized Deductions): اگه هزینه‌های خاصی داشته باشی، میتونی اونها رو به جای کسر استاندارد از درآمدت کم کنی. این هزینه‌ها شامل هزینه‌های پزشکی، مالیات‌های ایالتی و محلی (SALT) تا سقف ۱۰,۰۰۰ دلار، سود وام مسکن و کمک‌های خیریه میشه.
• کسرهای بالای خط (Above-the-line Deductions): اینها کسرهایی هستن که حتی اگه از کسر استاندارد هم استفاده کنی، باز هم میتونی ازشون بهره‌مند بشی. مثل مشارکت در حساب بازنشستگی IRA، سود وام دانشجویی و مشارکت در حساب پس‌انداز سلامت (HSA).

مهلت‌های مهم مالیاتی:

• فرم W-2 (گزارش درآمد سالانه کارمند): تا ۳۱ ژانویه باید توسط کارفرما به کارمند داده بشه.
• فرم ۹۴۱ (گزارش فصلی مالیات‌های فدرال کارفرما): به صورت فصلی.
• فرم ۹۴۰ (گزارش سالانه مالیات بیکاری فدرال): به صورت سالانه.
• اظهارنامه مالیاتی فردی (فرم ۱۰۴۰): تا ۱۵ آوریل باید توسط خود فرد پر و ارسال بشه.

برای کارگران خارجی و شرکت‌ها: قوانین اضافه‌ای مثل طبقه‌بندی ویزا، معاهدات مالیاتی و قیمت‌گذاری انتقالی وجود داره. فرم‌هایی مثل W-8BEN برای تایید وضعیت خارجی و استفاده از مزایای معاهدات مالیاتی استفاده میشه.

جدول زیر خلاصه‌ای از نرخ‌ها و آستانه‌های کلیدی مالیاتی برای سال ۲۰۲۵ رو نشون میده:

نرخ‌ها و آستانه‌های کلیدی مالیاتی (۲۰۲۵)	جزئیات
پایه دستمزد تامین اجتماعی	$۱۶۸,۶۰۰
نرخ مالیات تامین اجتماعی	۶.۲٪ (کارفرما و کارمند)
نرخ مالیات مدیکر	۱.۴۵٪ (کارفرما و کارمند)؛ +۰.۹٪ بالاتر از آستانه‌ها
نرخ مالیات FUTA	۰.۶٪ (بعد از اعتبارها) روی ۷۰۰۰ دلار اول
کسر استاندارد (مجرد)	$۱۴,۶۰۰
کسر استاندارد (زوجین با فایل مشترک)	$۲۹,۲۰۰
سقف کسر SALT	$۱۰,۰۰۰

مرخصی در آمریکا: از تعطیلات تا بیماری

یکی از چیزهایی که خیلی‌ها رو در مورد سیستم کاری آمریکا متعجب میکنه، قوانین مرخصیه.

• مرخصی با حقوق (Vacation Leave): در سطح فدرال، هیچ قانونی وجود نداره که کارفرماها رو مجبور به دادن مرخصی با حقوق یا مرخصی استعلاجی کنه. این یعنی مقدار مرخصی با حقوق کاملا به سیاست‌های شرکت و قرارداد شما بستگی داره. البته خیلی از کارفرماها برای جذب و نگهداری نیرو، مرخصی با حقوق پیشنهاد میدن که معمولا با افزایش سابقه کار، تعداد روزهاش هم بیشتر میشه.
• قوانین ایالتی و محلی: بعضی ایالت‌ها و شهرها قوانین خودشون رو دارن و کارفرماها رو ملزم به ارائه مرخصی با حقوق (PTO) با قوانین مشخص برای نحوه محاسبه و استفاده از اون میکنن.
• سیاست «استفاده کن یا از دست بده» (Use-it-or-lose-it): خیلی از شرکت‌ها این سیاست رو دارن که اگه تا آخر سال از مرخصی‌هات استفاده نکنی، میسوزه. البته این سیاست هم تابع قوانین ایالتیه. بعضی شرکت‌ها هم اجازه انتقال مرخصی به سال بعد (rollover) یا تعطیلات شناور (floating holidays) رو میدن.
• تعطیلات عمومی (Public Holidays): تعطیلات فدرال در سراسر کشور رعایت میشه. با این حال، کارفرماهای خصوصی مجبور نیستن برای این روزها به کارمندهاشون حقوق بدن، ولی خیلی‌ها این کار رو به عنوان بخشی از بسته مزایاشون انجام میدن.

لیست تعطیلات فدرال آمریکا اینهاست:

تعطیلات	تاریخ
روز سال نو	۱ ژانویه
تولد مارتین لوتر کینگ جونیور	سومین دوشنبه ژانویه
تولد واشنگتن	سومین دوشنبه فوریه
روز یادبود	آخرین دوشنبه ماه می
جونتینث (Juneteenth)	۱۹ ژوئن
روز استقلال	۴ جولای
روز کارگر	اولین دوشنبه سپتامبر
روز کلمبوس	دومین دوشنبه اکتبر
روز کهنه سربازان	۱۱ نوامبر
روز شکرگزاری	چهارمین پنجشنبه نوامبر
روز کریسمس	۲۵ دسامبر

• مرخصی استعلاجی (Sick Leave): مثل مرخصی با حقوق، در سطح فدرال اجباری نیست. اما تعداد زیادی از ایالت‌ها و شهرها قوانینی دارن که کارفرماها رو ملزم به ارائه مرخصی استعلاجی با حقوق میکنه تا کارمندها بتونن برای بیماری خودشون یا مراقبت از اعضای خانواده ازش استفاده کنن.
• مرخصی والدین (Parental Leave): قانون فدرال خانواده و مرخصی پزشکی (FMLA) به کارمندان واجد شرایط اجازه میده تا ۱۲ هفته مرخصی بدون حقوق و با حفظ شغل برای تولد فرزند، فرزندخواندگی یا مراقبت از خانواده بگیرن. بعضی از ایالت‌ها برنامه‌های مرخصی با حقوق خانوادگی هم دارن.

انواع دیگه‌ای از مرخصی مثل مرخصی برای سوگواری (bereavement)، مرخصی تحصیلی، مرخصی مطالعاتی (sabbatical)، مرخصی نظامی و مرخصی برای هیئت منصفه هم وجود داره که معمولا به تشخیص کارفرما یا تحت قوانین خاص ارائه میشه.

مزایا در آمریکا: فراتر از حقوق

به خاطر اینکه سیستم تامین اجتماعی ملی در آمریکا محدود است، مزایایی که کارفرماها ارائه میدن نقش حیاتی در جذب و نگهداری استعدادها داره.

• مزایای اجباری (Mandatory Benefits):
  • تامین اجتماعی (Social Security)
  • مدیکر (Medicare)
  • بیمه بیکاری (Unemployment Insurance)
  • بیمه حوادث ناشی از کار (Workers’ Compensation)
  • مرخصی FMLA
  • پوشش درمانی برای کارفرماهای بزرگ (تحت قانون ACA)
• مزایای اختیاری (Optional Benefits):
  • مرخصی با حقوق (PTO)
  • بیمه درمانی، دندانپزشکی و بینایی
  • بیمه عمر و از کار افتادگی
  • طرح‌های بازنشستگی مثل ۴۰۱(k)
  • برنامه‌های کمک به کارمند (EAPs)
  • برنامه‌های سلامتی (Wellness Programs)
  • کمک هزینه تحصیلی (Tuition Reimbursement)
  • حساب‌های هزینه انعطاف‌پذیر (FSAs/HSAs)

بیمه درمانی عمدتا توسط کارفرماها ارائه میشه و کارمندان هم از طریق پرداخت حق بیمه و هزینه‌های جانبی در هزینه‌ها شریک میشن. قانون مراقبت مقرون به صرفه (ACA) استانداردهای پوشش رو مشخص میکنه و رعایت قوانینی مثل HIPAA (حفظ حریم خصوصی اطلاعات پزشکی) و COBRA (ادامه پوشش بیمه بعد از ترک کار) ضروریه.

مزایای بازنشستگی عمدتا شامل طرح‌های ۴۰۱(k) میشه که کارمندها بخشی از حقوقشون رو در اون سرمایه‌گذاری میکنن و کارفرما هم معمولا بخشی از اون رو مچ میکنه.

پیشنهاد مزایا بسته به اندازه شرکت و صنعت خیلی متفاوته. شرکت‌های بزرگ و شرکت‌های فناوری معمولا بسته‌های جامع‌تری ارائه میدن. هزینه‌ها، به خصوص برای بیمه درمانی، قابل توجهه و انتظارات روزافزون کارمندان، شرکت‌ها رو مجبور به ارائه استراتژی‌های مزایای رقابتی میکنه.

نوع مزایا	نکات کلیدی
مزایای اجباری	تامین اجتماعی، مدیکر، بیکاری، حوادث کار، FMLA، پوشش درمانی ACA
مزایای اختیاری	PTO، بیمه درمانی/دندان/بینایی، بیمه عمر/از کار افتادگی، ۴۰۱(k)، EAP، برنامه‌های سلامتی، کمک هزینه تحصیلی، FSA/HSA
بیمه درمانی	با حمایت کارفرما، انطباق با ACA، مشارکت کارمند در هزینه
طرح‌های بازنشستگی	۴۰۱(k)، پنسیون‌ها، IRA، مقررات ERISA
بسته‌های معمول	شرکت‌های بزرگتر و فناوری مزایای گسترده‌تری ارائه میدهند؛ هزینه‌ها در حال افزایش و انتظارات رو به رشد است

حقوق کارگران در آمریکا: قوانینی که از شما محافظت میکنه

نیروی کار در آمریکا توسط قوانینی در زمینه اخراج، ضد تبعیض، شرایط کاری، ایمنی و حل اختلاف محافظت میشه.

• استخدام «به میل طرفین» (At-will): بیشتر استخدام‌ها در آمریکا از این نوعه. یعنی کارفرما میتونه کارمند رو به هر دلیل قانونی اخراج کنه و کارمند هم میتونه هر زمان که بخواد کار رو ترک کنه. البته استثناهایی هم وجود داره.
• اخراج غیرقانونی (Wrongful Termination): اگه اخراج به دلیل تبعیض، انتقام‌جویی یا نقض قرارداد باشه، کارمند میتونه شکایت کنه.
• قوانین ضد تبعیض: کمیسیون فرصت‌های شغلی برابر (EEOC) مسئول اجرای قوانین کلیدی ضد تبعیض مثل Title VII (ممنوعیت تبعیض بر اساس نژاد، رنگ، دین، جنسیت و منشاء ملی)، ADEA (ممنوعیت تبعیض سنی برای افراد بالای ۴۰ سال)، ADA (ممنوعیت تبعیض بر اساس معلولیت) و GINA (ممنوعیت تبعیض بر اساس اطلاعات ژنتیکی) است.
• استانداردهای محیط کار: قانون استانداردهای کار منصفانه (FLSA) حداقل دستمزد فدرال رو ۷.۲۵ دلار در ساعت تعیین کرده (خیلی از ایالت‌ها نرخ بالاتری دارن)، و قوانین مربوط به اضافه‌کاری (۱.۵ برابر حقوق برای ساعات کاری بیش از ۴۰ ساعت در هفته) و ثبت سوابق رو مشخص میکنه.
• ایمنی و بهداشت: اداره ایمنی و بهداشت شغلی (OSHA) کارفرماها رو ملزم به فراهم کردن شرایط کاری ایمن، اطلاع‌رسانی در مورد خطرات، تامین تجهیزات حفاظت فردی (PPE) و گزارش حوادث میکنه.

داده‌های کلیدی	جزئیات
حداقل دستمزد فدرال	$۷.۲۵ در ساعت
نرخ اضافه‌کاری	۱.۵ برابر حقوق عادی برای ساعات بالای ۴۰ ساعت در هفته
طبقات محافظت شده	نژاد، رنگ، دین، جنسیت، منشاء ملی، سن (۴۰+)، معلولیت، اطلاعات ژنتیکی
استانداردهای OSHA	حفاظت از سقوط، اطلاع‌رسانی خطرات، PPE
الزامات اخطار	بسته به ایالت متفاوت است؛ مثلا مونتانا پس از دوره آزمایشی دلیل موجه میخواهد

قراردادهای کاری در آمریکا

همونطور که گفته شد، چارچوب اصلی استخدام در آمریکا «at-will» است. اما کارفرماها به طور فزاینده‌ای از قراردادهای کتبی برای نقش‌های اجرایی، مدیریتی یا تخصصی استفاده میکنن تا انتظارات رو روشن و اختلافات رو کم کنن.

انواع قراردادهای کاری:

نوع قرارداد	توضیحات
قراردادهای با مدت معین (Fixed-Term)	دوره استخدام مشخصی دارند و در تاریخ معینی به پایان میرسند.
قراردادهای با مدت نامعین (Indefinite-Term)	تاریخ پایان مشخصی ندارند و تا زمانی که توسط یکی از طرفین فسخ شود، ادامه مییابند.
استخدام به میل طرفین (At-Will)	حالت پیش‌فرض در اکثر ایالت‌ها؛ میتواند در هر زمان بدون دلیل فسخ شود.
قراردادهای جمعی (Collective Bargaining)	بین کارفرما و اتحادیه کارگری مذاکره میشود و کارمندان عضو اتحادیه را پوشش میدهد.

بندهای ضروری در قراردادها:

بندهای ضروری	هدف
جبران خسارت (Compensation)	جزئیات حقوق، پاداش‌ها، مزایا.
شرایط خاتمه (Termination Conditions)	دلایل پایان دادن به استخدام، دوره‌های اطلاع‌رسانی.
محرمانگی و مالکیت معنوی (Confidentiality & IP)	از اطلاعات اختصاصی و حقوق مالکیت معنوی محافظت میکند.
عدم رقابت و عدم درخواست (Non-Compete & Non-Solicitation)	رقابت پس از استخدام و درخواست از مشتریان/کارمندان را محدود میکند.

کار از راه دور در آمریکا: یک واقعیت جدید

کار از راه دور در آمریکا رشد چشمگیری داشته. این روش مزایایی مثل افزایش بهره‌وری، صرفه‌جویی در هزینه‌ها و دسترسی به استعدادهای گسترده‌تر رو به همراه داره، اما چالش‌هایی در زمینه رعایت قوانین، امنیت و تعامل هم ایجاد میکنه.

• حمایت‌های قانونی: کارمندان از راه دور هم تحت حمایت قوانینی مثل FLSA، OSHA، ADA و Title VII هستن. بعضی ایالت‌ها قوانین اضافه‌ای مثل حق درخواست کار از راه دور و بازپرداخت هزینه‌ها رو وضع کردن.
• سیاست‌های شرکت: کارفرماها باید سیاست‌های روشنی در مورد واجد شرایط بودن، ایمنی، امنیت داده‌ها و ارتباطات داشته باشن.
• بازپرداخت هزینه‌ها: کارفرماها باید سیاست‌های روشنی برای بازپرداخت هزینه‌های تجهیزات، اینترنت و لوازم اداری داشته باشن.
• فناوری: زیرساخت فناوری قابل اعتماد، شامل اینترنت پرسرعت، ابزارهای همکاری، VPN، خدمات ابری و پشتیبانی فنی، حیاتی است.

داده‌های کلیدی	جزئیات
حمایت‌های فدرال	FLSA, OSHA, ADA, Title VII
مقررات ایالتی	حق درخواست کار از راه دور، بازپرداخت هزینه، قوانین حریم خصوصی داده‌ها
ترتیبات رایج	کار در خانه، ترکیبی، ساعات شناور، هفته کاری فشرده، اشتراک شغلی، پاره‌وقت
سیاست‌های بازپرداخت	تجهیزات، اینترنت، لوازم اداری، راه‌اندازی دفتر خانگی
نیازهای فناوری	اینترنت پرسرعت، VPN، ابزارهای همکاری، خدمات ابری

ساعات کاری در آمریکا

ساعات کاری در آمریکا عمدتا توسط قانون استانداردهای کار منصفانه (FLSA) تنظیم میشه.

• هفته کاری استاندارد: FLSA ساعت کاری روزانه یا هفتگی استانداردی رو مشخص نمیکنه، اما به طور کلی یک هفته کاری ۴۰ ساعته (۵ روز ۸ ساعته) معموله.
• اضافه‌کاری: برای کارمندان غیرمعاف (non-exempt) که بیش از ۴۰ ساعت در هفته کار میکنن، پرداخت اضافه‌کاری با نرخ ۱.۵ برابر حقوق عادی الزامیه.
• معافیت از اضافه‌کاری: بعضی از کارمندان بر اساس وظایف شغلی و سطح حقوق، از قانون اضافه‌کاری معاف هستن. حداقل حقوق فدرال برای معافیت ۶۸۴ دلار در هفته (۳۵,۵۶۸ دلار در سال) است.
• استراحت و ناهار: قانون فدرال الزامی برای استراحت و ناهار نداره، اما بعضی ایالت‌ها این موضوع رو الزامی کردن.
• ثبت سوابق: کارفرماها باید سوابق دقیقی از ساعات کاری کارمندان رو برای حداقل سه سال نگهداری کنن.

حقوق و دستمزد در آمریکا

چشم‌انداز حقوق در آمریکا بسته به صنعت، نقش و مکان بسیار متفاوته.

• بخش‌های پردرآمد: بخش‌هایی مثل فناوری و مالی حقوق‌های بالاتری ارائه میدن.
  • مهندسان نرم‌افزار: بین ۹۰,۰۰۰ تا ۱۶۰,۰۰۰ دلار
  • دانشمندان داده: بین ۱۱۰,۰۰۰ تا ۱۸۰,۰۰۰ دلار
  • پرستاران ثبت‌شده: بین ۷۵,۰۰۰ تا ۱۱۰,۰۰۰ دلار
• حداقل دستمزد ایالتی: حداقل دستمزد در ایالت‌های مختلف متفاوته.

ایالت با حداقل دستمزد	نرخ (دلار آمریکا)
کالیفرنیا	$۱۶.۰۰
نیویورک	$۱۶.۰۰
واشنگتن	$۱۶.۲۸
ماساچوست	$۱۵.۰۰
فلوریدا	$۱۳.۰۰

• بسته‌های جبران خدمت: بسته‌های حقوقی اغلب شامل پاداش‌هایی مثل پاداش عملکرد، پاداش امضای قرارداد (sign-on)، پاداش حفظ نیرو (retention)، تقسیم سود و گزینه‌های سهام (stock options) و همچنین کمک‌هزینه‌هایی برای مسکن، حمل و نقل، غذا و تحصیل میشه.

روندهای حقوق و دستمزد در سال ۲۰۲۵ تحت تاثیر تورم، کمبود نیروی کار، تعدیل‌های ناشی از کار از راه دور و شکاف مهارتی در زمینه‌های فناوری و داده قرار داره.

خاتمه همکاری (اخراج) در آمریکا

اخراج در آمریکا عمدتا از اصل «at-will» پیروی میکنه.

• اخطار قبلی (Notice): برای کارمندان at-will معمولا الزام قانونی برای اخطار قبلی وجود نداره. اما قراردادها، توافقات جمعی یا قوانینی مثل WARN Act (که برای اخراج‌های دسته‌جمعی است و به اخطار ۶۰ روزه نیاز داره) ممکنه دوره‌های اخطار رو مشخص کنن.
• حق سنوات (Severance Pay): در سطح فدرال اجباری نیست، اما ممکنه بر اساس قرارداد، سیاست‌های شرکت یا توافق‌نامه‌ها الزامی باشه. روش‌های محاسبه معمول شامل مبلغ ثابت، فرمول مبتنی بر سابقه خدمت یا ادامه پرداخت حقوق برای مدتی معین است.
• دلایل اخراج: اخراج میتونه «با دلیل موجه» (for cause) مثل سوء رفتار یا عملکرد ضعیف، یا «بدون دلیل موجه» (without cause) باشه، اما باید با قوانین ضد تبعیض و انتقام‌جویی مطابقت داشته باشه.

داده‌های کلیدی	جزئیات
الزام اخطار قانون WARN	۶۰ روز برای کارفرمایان با ۱۰۰+ کارمند
الزام پرداخت حق سنوات	الزامی فدرال وجود ندارد؛ بر اساس قرارداد یا سیاست‌ها
روش‌های معمول محاسبه سنوات	مبلغ مقطوع ثابت، مبتنی بر خدمت، ادامه حقوق
دلایل اخراج “با دلیل موجه”	سوء رفتار، نقض سیاست، دزدی، کلاهبرداری، عملکرد ضعیف
حمایت‌ها در برابر اخراج ناعادلانه	تبعیض، انتقام‌جویی، نقض قرارداد، سیاست عمومی، قرارداد ضمنی

فریلنسری (کار قراردادی مستقل) در آمریکا

کار به صورت قراردادی مستقل (Independent Contracting) و فریلنسری در حال افزایشه.

• تفاوت کارمند و پیمانکار: برای کارفرماها، تشخیص تفاوت قانونی بین کارمند و پیمانکار برای جلوگیری از طبقه‌بندی اشتباه حیاتیه. IRS (اداره مالیات آمریکا) از یک آزمون سه عاملی استفاده میکنه:
  ۱. کنترل رفتاری: آیا شرکت نحوه انجام کار را کنترل میکند؟
  ۲. کنترل مالی: آیا شرکت هزینه‌ها را بازپرداخت میکند و مزایا ارائه میدهد؟
  ۳. نوع رابطه: آیا قرارداد برای استخدام است یا برای یک پروژه مشخص؟

عامل طبقه‌بندی	کارمند	پیمانکار مستقل
کنترل رفتاری	شرکت نحوه انجام کار را هدایت/کنترل میکند	نحوه انجام کار را کنترل میکند؛ تمرکز بر نتیجه
کنترل مالی	هزینه‌ها بازپرداخت میشود؛ مزایا دریافت میکند	هزینه‌های خود را میپردازد؛ واجد شرایط مزایا نیست
نوع رابطه	قرارداد کتبی برای استخدام؛ مزایا	قرارداد کتبی برای پروژه/مدت مشخص

• مالیات پیمانکاران: پیمانکاران مستقل مسئول پرداخت مالیات‌های خودشون، از جمله مالیات خوداشتغالی، هستن. کارفرما برای پرداخت‌های بالای ۶۰۰ دلار باید فرم ۱۰۹۹-NEC صادر کنه.

---

بخش سوم: نگاهی به یک ویزای کاری خاص (به عنوان مثال)

برای اینکه درک بهتری از پیچیدگی و تخصصی بودن ویزاهای کاری آمریکا پیدا کنی، میخوایم یک نوع ویزای خاص به اسم TN رو بررسی کنیم. خیلی مهمه که بدونی این ویزا فقط برای شهروندان کانادا و مکزیک هست و برای ایرانی‌ها در دسترس نیست. اما بررسی اون به ما نشون میده که سیستم ویزای آمریکا چقدر میتونه دقیق و مبتنی بر حرفه و تخصص باشه.

این ویزا تحت توافقنامه‌ای به نام USMCA (توافقنامه ایالات متحده-مکزیک-کانادا) ایجاد شده که جایگزین توافقنامه قدیمی NAFTA شده. ویزای غیرمهاجرتی TN به شهروندان کانادا و مکزیک که در حرفه‌های مشخصی تخصص دارن، اجازه میده تا در فعالیت‌های تجاری از پیش تعیین شده و در سطح حرفه‌ای برای کارفرمایان آمریکایی یا خارجی در آمریکا کار کنن.

الزامات حرفه‌ای ویزای TN

• عضو یک حرفه مشخص بودن: این ویزا فقط به کسانی داده میشه که عضو یکی از حرفه‌های لیست شده در ضمیمه ۱۶-A توافقنامه USMCA باشن. این لیست شامل حرفه‌های مختلفی از حسابدار و معمار گرفته تا دانشمند و مهندس میشه.
• تحصیلات و تجربه: متقاضی باید الزامات خاص، تحصیلات و یا تجربه مشخص شده برای اون حرفه در ضمیمه رو داشته باشه. نکته مهم اینه که ویزای TN با ویزای معروف H-1B فرق داره. برای بیشتر حرفه‌های TN، داشتن مدرک لیسانس به عنوان یک نیاز اولیه الزامیه. اگه مدرک لیسانس لازم باشه، تجربه کاری نمیتونه جایگزین اون مدرک بشه. البته برای بعضی حرفه‌ها، معیارهای جایگزین یا تجربه کاری علاوه بر مدرک هم ذکر شده.
• تطابق شغل با حرفه: مسئول بررسی ویزا باید مطمئن بشه که وظایف شغلی متقاضی واقعا با حرفه ذکر شده در لیست مطابقت داره، نه با یک شغل مشابه که در لیست نیست. مثلا، یک نفر ممکنه برای شغل «اقتصاددان» اپلای کنه، اما وظایفش بیشتر شبیه به تحلیلگر مالی یا تحلیلگر تحقیقات بازار باشه که جزو لیست نیستن. برای کمک به این تشخیص، از ابزاری به نام O*NET OnLine که توسط وزارت کار آمریکا ارائه شده، استفاده میشه. این ابزار اطلاعات کاملی در مورد مشاغل مختلف، مهارت‌ها، دانش و تحصیلات مورد نیاز ارائه میده.
• مجوز کار (License): برای گرفتن ویزای TN، داشتن مجوز کار آمریکایی (مثلا پروانه نظام پزشکی یا مهندسی) الزامی نیست. این مجوزها یک نیاز بعد از ورود به آمریکا هستن که توسط مقامات ایالتی مربوطه بررسی میشن. البته اگه متقاضی این مجوز رو داشته باشه، میتونه به عنوان یک مدرک حمایتی ارائه بده، اما نداشتنش دلیلی برای رد شدن ویزا نیست. (به جز موارد خاص مثل پرستاری که به گواهینامه‌های خاصی نیاز داره).

الزامات استخدام

متقاضی باید در یک فعالیت تجاری از پیش تعیین شده در سطح حرفه‌ای برای یک کارفرمای آمریکایی یا خارجی مشغول به کار بشه.

• کار از طریق آژانس کاریابی: کار کردن برای یک آژانس استخدامی ثالث مشکلی نداره، اما متقاضی باید برای کار در یک شرکت مشخص در آمریکا بره و تمام شرایط استخدام حرفه‌ای از پیش تعیین شده رو داشته باشه. یعنی آژانس نمیتونه کسی رو با ویزای TN استخدام کنه به این امید که بعدا براش کار پیدا کنه.
• کار پاره‌وقت: کار پاره‌وقت با ویزای TN مجازه.
• خوداشتغالی: متقاضی نمیتونه برای راه‌اندازی کسب و کار خودش یا کار به صورت خوداشتغالی ویزای TN بگیره. اگه هدف خوداشتغالی باشه، باید از طریق ویزاهای دیگه مثل ویزای سرمایه‌گذاری (E-2) اقدام کنه.
• کارآموزی (Internship/Fellowship): ویزای TN میتونه برای دوره‌های کارآموزی یا فلوشیپ صادر بشه، فقط در صورتی که وظایف اون دوره واقعا در سطح حرفه‌ای باشه. اگه وظایف در حد یک کارآموز تازه‌کار باشه، درخواست رد میشه.
• تغییر یا اضافه کردن کارفرما: افراد با ویزای TN میتونن در حین اقامت در آمریکا با پر کردن فرم I-129 کارفرماشون رو تغییر بدن یا کارفرمای جدیدی اضافه کنن. همچنین میتونن برای کارفرمایان متعددی به طور همزمان کار کنن.
• پایان همکاری: هیچ الزامی وجود نداره که کارفرما یا کارمند پایان همکاری رو به مقامات اطلاع بدن. ویزای TN به کارفرمای خاصی وابسته نیست و اگه کارمند کارش رو از دست بده، میتونه برای یک کارفرمای دیگه کار کنه، به شرطی که شغل جدید هم در سطح حرفه‌ای و مورد تایید باشه.

مدارک مورد نیاز برای ویزای TN (برای شهروندان مکزیک)

یک شهروند مکزیکی برای گرفتن ویزای TN باید مدارک زیر رو ارائه بده:

1. اثبات شهروندی: پاسپورت معتبر.
2. نامه پیشنهاد شغلی: نامه‌ای از کارفرما که جزئیات وظایف، حرفه مورد نظر از لیست USMCA، مدت زمان اقامت و حقوق و مزایا رو شرح بده. (برخلاف ویزای H-1B، حداقل حقوق مشخصی برای TN وجود نداره، اما حقوق باید متناسب با یک شغل حرفه‌ای باشه).
3. اثبات تحصیلات یا تجربه کاری: مدارکی که نشون بده متقاضی حداقل تحصیلات و یا تجربه کاری لازم برای اون حرفه خاص رو داره. مثلا برای اثبات مدرک لیسانس (“licenciatura”) در مکزیک، میشه cedula professional یا título رو ارائه داد.

مفهوم «ورود موقت»

توافقنامه USMCA فقط برای ورود موقت افراد تجاریه. این یعنی متقاضی نباید قصد اقامت دائم در آمریکا رو داشته باشه. البته این به این معنی نیست که اگه کسی در آینده قصد مهاجرت داشته باشه، نمیتونه ویزای موقت بگیره. مهم اینه که سفر فعلیش موقت باشه و قصدش این باشه که بعد از اتمام کارش، به کشورش برگرده. ویزای TN میتونه بارها تمدید بشه و منجر به اقامت طولانی مدت بشه، اما تا زمانی که قصد فوری برای مهاجرت وجود نداشته باشه، این اقامت همچنان «موقت» تلقی میشه.

ویزای TD برای خانواده

همسر و فرزندان مجرد زیر ۲۱ سال یک فرد با ویزای TN، میتونن برای ویزای TD اپلای کنن تا همراهش به آمریکا بیان. اونها نمیتونن در آمریکا کار کنن (مگر اینکه مجوز جداگانه‌ای بگیرن)، اما اجازه دارن به صورت تمام وقت درس بخونن.

---

بخش چهارم: شماره تامین اجتماعی (SSN) – کلید شما برای کار و زندگی

وقتی به عنوان یک کارگر، دانشجو، تاجر یا مهاجر وارد آمریکا میشی و میخوای با اداره تامین اجتماعی (Social Security Administration) کار داشته باشی، باید با یک مفهوم کلیدی آشنا بشی: شماره تامین اجتماعی یا SSN.

نکته مهم: برای گرفتن شماره تامین اجتماعی، باید به صورت قانونی در ایالات متحده حضور داشته باشی و مدارک لازم برای اثبات این موضوع رو ارائه بدی.

شماره تامین اجتماعی (SSN) چیست و به چه دردی میخوره؟

به طور کلی، فقط غیرشهروندانی که توسط وزارت امنیت داخلی (DHS) اجازه کار در ایالات متحده رو دارن، میتونن SSN بگیرن. این شماره برای اهداف زیر استفاده میشه:

• گزارش دستمزد یک فرد به دولت.
• تعیین واجد شرایط بودن اون فرد برای دریافت مزایای تامین اجتماعی.
• برای کار کردن.
• برای جمع‌آوری مزایای تامین اجتماعی.
• برای دریافت سایر خدمات دولتی.

چطوری برای کارت SSN اقدام کنیم؟

چندین راه ساده و خودکار برای گرفتن کارت تامین اجتماعی وجود داره که نیازی به مراجعه حضوری به دفتر تامین اجتماعی نداره:

1. برای متقاضیان اقامت دائم (گرین کارت): اگه از طریق وزارت امور خارجه آمریکا و با پر کردن فرم DS-260 یا DS-230 برای ویزای مهاجرتی اقدام میکنی، میتونی همزمان برای SSN هم درخواست بدی.
2. برای متقاضیان مجوز کار یا اقامت دائم از داخل آمریکا: اگه در حال پر کردن فرم I-765 (درخواست مجوز کار)، فرم I-485 (درخواست اقامت دائم) یا فرم N-400 (درخواست شهروندی آمریکا) هستی، میتونی به سوالات مربوط به درخواست کارت SSN جواب مثبت بدی. بعد از اینکه DHS درخواستت رو تایید کنه، باید ظرف ۱۴ روز کارت SSN خودت رو دریافت کنی.
3. اگه نتونستی از روش‌های بالا استفاده کنی: اگه نتونستی از این فرآیندهای خودکار استفاده کنی یا کارتت رو دریافت نکردی، میتونی از سرویس آنلاین اداره تامین اجتماعی برای شروع فرآیند درخواست و گرفتن وقت ملاقات در دفتر محلی تامین اجتماعی استفاده کنی.

مهم: به طور کلی، برای اثبات هویت، سن و وضعیت مهاجرتی قانونی، حداقل به دو مدرک اصلی یا کپی تایید شده نیاز است.

برنامه درآمد تکمیلی امنیتی (SSI)

این یک برنامه حمایتیه که به افراد دارای معلولیت، افراد بالای ۶۵ سال یا نابینا که درآمد و منابع کمی دارن، کمک مالی میکنه. بودجه این برنامه از صندوق‌های عمومی خزانه‌داری آمریکا تامین میشه، نه از صندوق‌های امانی تامین اجتماعی.

اطلاعات تامین اجتماعی برای گروه‌های خاص

• کارگران: خیلی مهمه که مطمئن بشی درآمدهات به درستی زیر نام و شماره تامین اجتماعی تو گزارش شده. در غیر این صورت، اعتباری برای اونها کسب نمیکنی. این موضوع برای کارگران خانگی، افراد خوداشتغال و کشاورزان هم صادقه.
• دانشجویان:
  • دانشجویان بین‌المللی و شماره تامین اجتماعی: دانشجویانی که ویزای F-1، J-1 یا M-1 دارن و در محوطه دانشگاه یا با ترتیب خاصی از طرف دانشگاه کار میکنن، درآمدهایشان معمولا برای اهداف تامین اجتماعی پوشش داده نمیشه و مشمول مالیات نیست. کارهای دیگه عموما پوشش داده میشه و مشمول مالیاته.
  • برای جزئیات بیشتر در مورد مالیات بر درآمد غیرشهروندان، میتونی به نشریه‌های ۵۱۵ و ۵۱۹ اداره خدمات درآمد داخلی (IRS) مراجعه کنی. میتونی از طریق وب‌سایتشون به آدرس http://www.irs.gov به این نشریه‌ها دسترسی پیدا کنی.

---

بخش پنجم: سوال و جواب‌های پرتکرار در مورد استخدام در آمریکا

در این بخش به چندتا از سوالات رایج که ممکنه در مورد استخدام در آمریکا، به خصوص از طریق یک «کارفرمای ثبت شده» (EOR)، برات پیش بیاد، به زبان ساده جواب میدیم.

وقتی از طریق یک EOR استخدام میشیم، چه کسی مسئول پرداخت مالیات و بیمه اجتماعی کارمندهاست؟

وقتی از طریق یک EOR مثل Rivermate در آمریکا استخدام میشی، خود EOR مسئولیت کامل ثبت و پرداخت مالیات‌ها و سهم بیمه اجتماعی کارمندان رو بر عهده میگیره. این شامل موارد زیر میشه:

• کسر مالیات بر درآمد فدرال: EOR مالیات بر درآمد فدرال رو بر اساس اطلاعات فرم W-4 شما از حقوقتون کم میکنه.
• مالیات‌های تامین اجتماعی و مدیکر (FICA): EOR هم سهم کارمند رو از حقوقش کسر میکنه و هم سهم کارفرما رو خودش پرداخت میکنه و به اداره مالیات (IRS) واریز میکنه.
• مالیات بیکاری فدرال (FUTA): EOR این مالیات رو پرداخت میکنه.
• مالیات بر درآمد ایالتی: اگه در ایالتی زندگی میکنی که مالیات بر درآمد داره، EOR اون رو هم کسر و به مقامات مالیاتی ایالتی مربوطه پرداخت میکنه.
• بیمه بیکاری ایالتی (SUI): EOR مالیات بیمه بیکاری ایالتی رو هم که در هر ایالت متفاوته، پرداخت میکنه.
• مالیات‌های محلی: در بعضی مناطق ممکنه مالیات‌های محلی هم وجود داشته باشه که EOR رعایت اونها رو هم تضمین میکنه.

در واقع EOR با به دوش کشیدن این مسئولیت‌ها، بار اداری رو از روی دوش شرکت اصلی برمیداره و تضمین میکنه که همه چیز طبق قوانین آمریکا پیش میره.

آیا میشه در آمریکا پیمانکاران مستقل (Independent Contractors) استخدام کرد؟

بله، میشه. اما باید قوانین و دستورالعمل‌های خاصی رو رعایت کرد تا با قوانین فدرال و ایالتی مطابقت داشته باشه. نکات کلیدی اینهاست:

• طبقه‌بندی صحیح: طبقه‌بندی درست کارگر به عنوان «پیمانکار مستقل» به جای «کارمند» خیلی حیاتیه. طبقه‌بندی اشتباه میتونه عواقب قانونی و مالی سنگینی داشته باشه. IRS از معیارهایی به نام «قوانین عرفی» برای تعیین این موضوع استفاده میکنه که روی میزان کنترل و استقلال در رابطه کاری تمرکز داره.
• قراردادها: داشتن یک قرارداد کتبی و شفاف که شرایط تعامل، از جمله محدوده کار، شرایط پرداخت و مدت قرارداد رو مشخص کنه، ضروریه.
• تعهدات مالیاتی: پیمانکاران مستقل مسئول پرداخت مالیات‌های خودشون، از جمله مالیات خوداشتغالی، هستن. کارفرماها از پرداخت‌هاشون مالیات کم نمیکنن.
• مزایا و حمایت‌ها: پیمانکاران مستقل حق دریافت مزایای کارمندی مثل بیمه درمانی، طرح‌های بازنشستگی یا بیمه حوادث کار رو ندارن و تحت حمایت قوانین کار مثل حداقل دستمزد و اضافه‌کاری نیستن.
• قوانین ایالتی: علاوه بر قوانین فدرال، قوانین ایالتی ممکنه الزامات یا تعاریف بیشتری برای پیمانکاران مستقل داشته باشن.

استفاده از یک EOR میتونه فرآیند استخدام پیمانکاران مستقل رو ساده‌تر کنه چون اونها میتونن به رعایت قوانین کمک کنن و ریسک طبقه‌بندی اشتباه رو کاهش بدن.

رعایت قوانین منابع انسانی (HR Compliance) در آمریکا یعنی چه و چرا مهمه؟

رعایت قوانین منابع انسانی در آمریکا به معنی پایبندی به قوانین و مقررات کار فدرال، ایالتی و محلیه که نحوه مدیریت کارمندان توسط کسب و کارها رو کنترل میکنه. این شامل طیف وسیعی از الزامات قانونی مربوط به استخدام، دستمزد، مزایا، ایمنی محیط کار، تبعیض، اخراج و موارد دیگه میشه. این کار به دلایل زیر حیاتیه:

• تعهدات قانونی: آمریکا یک چارچوب قانونی پیچیده داره و عدم رعایت اونها میتونه منجر به جریمه‌های سنگین و دعاوی حقوقی بشه.
• جلوگیری از جریمه‌ها: عدم رعایت میتونه عواقب مالی شدیدی داشته باشه. مثلا نقض قوانین دستمزد و ساعت کاری میتونه منجر به پرداخت حقوق معوقه، جریمه و خسارت بشه.
• حفاظت از شهرت شرکت: مشکلات مربوط به رعایت قوانین میتونه به شهرت یک شرکت آسیب بزنه و جذب استعدادهای برتر رو سخت کنه.
• رضایت و حفظ کارکنان: رعایت قوانین کار، رفتار منصفانه با کارمندان رو تضمین میکنه که میتونه به رضایت شغلی بالاتر و حفظ نیروها منجر بشه.

گزینه‌های استخدام کارگر در آمریکا چیست؟

در آمریکا، کارفرماها چندین گزینه برای استخدام کارگر دارن:

• استخدام مستقیم:
  • کارمندان تمام وقت: مستقیما توسط شرکت استخدام میشن و معمولا حقوق، مزایا و حمایت‌های قانونی دریافت میکنن.
  • کارمندان پاره وقت: شبیه تمام وقت‌ها هستن اما ساعات کمتری کار میکنن و ممکنه سطح مزایای کمتری داشته باشن.
  • کارمندان موقت: برای یک دوره یا پروژه خاص استخدام میشن.
• پیمانکاران مستقل: افراد خوداشتغالی که تحت یک قرارداد خدمات ارائه میدن.
• فریلنسرها: شبیه پیمانکاران مستقل هستن و به صورت پروژه‌ای کار میکنن.
• آژانس‌های کاریابی: شرکت‌ها میتونن از طریق آژانس‌های کاریابی نیرو استخدام کنن که فرآیندهای استخدام و حقوق و دستمزد رو انجام میدن.
• سازمان‌های کارفرمایی حرفه‌ای (PEOs): این سازمان‌ها خدمات جامع منابع انسانی ارائه میدن و به صورت مشترک با شرکت، کارمند رو استخدام میکنن.
• خدمات کارفرمای ثبت شده (EOR): یک EOR مثل Rivermate مسئولیت‌های قانونی استخدام کارگران رو به نیابت از یک شرکت بر عهده میگیره. این گزینه به ویژه برای شرکت‌هایی که میخوان کارمندان از راه دور استخدام کنن یا بدون تاسیس شخصیت حقوقی وارد یک منطقه جدید بشن، مفیده.

آیا کارمندان وقتی از طریق یک EOR استخدام میشن، تمام حقوق و مزایای خود را دریافت میکنند؟

بله. کارمندان در آمریکا وقتی از طریق یک EOR مثل Rivermate استخدام میشن، تمام حقوق و مزایای خودشون رو دریافت میکنن. یک EOR رعایت قوانین کار فدرال، ایالتی و محلی رو تضمین میکنه، که یعنی کارمندان از همان حمایت‌ها و مزایایی برخوردارن که کارمندان مستقیم یک شرکت دارن. این شامل موارد زیر میشه:

• دستمزد و اضافه‌کاری: طبق قانون استانداردهای کار منصفانه (FLSA).
• بهداشت و ایمنی: طبق مقررات OSHA.
• مزایا: مثل بیمه درمانی طبق قانون مراقبت مقرون به صرفه (ACA) و طرح‌های بازنشستگی.
• حق مرخصی: مثل مرخصی تحت قانون FMLA.
• قوانین ضد تبعیض: تحت نظارت EEOC.
• بیمه حوادث کار.
• بیمه بیکاری.

هزینه‌های استخدام یک نفر در آمریکا چقدر است؟

استخدام یک نفر در آمریکا شامل چندین هزینه فراتر از حقوق پایه‌اش میشه:

• حقوق و دستمزد: هزینه اصلی.
• مالیات‌های حقوق و دستمزد: سهم کارفرما برای تامین اجتماعی (۶.۲٪)، مدیکر (۱.۴۵٪)، مالیات بیکاری فدرال (FUTA) و ایالتی (SUTA).
• بیمه حوادث کار: هزینه بسته به ایالت و صنعت متغیره.
• بیمه درمانی: اگه شرکتی بیش از ۵۰ کارمند داشته باشه، طبق قانون ACA باید بیمه درمانی ارائه بده که هزینه قابل توجهی داره.
• مزایای بازنشستگی: مثل طرح ۴۰۱(k) که کارفرماها اغلب بخشی از سهم کارمند رو مچ میکنن.
• مرخصی با حقوق (PTO).
• سایر مزایا: مثل بیمه عمر، دندانپزشکی، بینایی و غیره.
• هزینه‌های رعایت قوانین: هزینه‌های حقوقی، پرسنل منابع انسانی و سیستم‌ها.
• آموزش و توسعه.
• هزینه‌های استخدام: آگهی، هزینه‌های آژانس و غیره.
• فضای اداری و تجهیزات.

استفاده از یک EOR میتونه به مدیریت و کاهش بالقوه برخی از این هزینه‌ها کمک کنه.

وقتی یک شرکت از سرویس EOR استفاده میکنه، چه مسئولیت‌های قانونی‌ای داره؟

وقتی یک شرکت از یک EOR استفاده میکنه، مسئولیت‌ها تقسیم میشه:

مسئولیت‌هایی که توسط EOR مدیریت میشه:

• اداره حقوق و دستمزد و رعایت قوانین مالیاتی.
• مدیریت مزایای کارکنان.
• تنظیم و مدیریت قراردادهای استخدامی قانونی.
• رعایت قوانین منابع انسانی (FLSA, FMLA, OSHA).
• تامین بیمه حوادث کار و مدیریت دعاوی.
• فرآیندهای ورود و خروج کارکنان (آنبوردینگ و آفبوردینگ).

مسئولیت‌هایی که به عهده شرکت اصلی باقی میمونه:

• مدیریت روزانه: شرکت کنترل کامل بر فعالیت‌های روزانه و مدیریت عملکرد کارکنان رو حفظ میکنه. این شامل تعیین برنامه‌های کاری، تخصیص وظایف و انجام ارزیابی عملکرد میشه.
• تصمیمات استراتژیک: شرکت مسئول تصمیم‌گیری‌های استراتژیک مربوط به عملیات کسب و کار، از جمله تصمیمات استخدام، تعیین سطح حقوق (در چارچوب قانون) و تعیین نقش‌ها و مسئولیت‌های کارکنان است.
• سیاست‌های محیط کار: شرکت باید سیاست‌ها و رویه‌های محیط کار، مانند موارد مربوط به رفتار در محیط کار و سیاست‌های ضد تبعیض و آزار رو ایجاد و اجرا کنه.
• مالکیت معنوی و محرمانگی: شرکت باید اطمینان حاصل کنه که توافقات مناسبی برای حفاظت از مالکیت معنوی و حفظ محرمانگی وجود داره.