راهنمای کامل ویزا و استخدام در کره جنوبی

---

اگه تصمیم داری برای کار به کره جنوبی بری یا یه کارمند رو به اونجا منتقل کنی، باید با قوانین و سیاست‌های مهاجرتی این کشور آشنا باشی. فرقی نمیکنه بخوای یه کارمند تمام‌وقت استخدام کنی، یه نیروی قراردادی بیاری یا حتی یه کارمند رو از یه جای دیگه به کره جنوبی منتقل کنی، در هر صورت، اون شخص به ویزا و مجوز کار مناسب احتیاج داره.

گاهی شرکت‌ها برای اینکه با پیچیدگی‌های استخدام در کشورهای دیگه درگیر نشن، از یه شرکت واسطه به اسم «کارفرمای ثبت شده» یا EOR استفاده میکنن. این شرکت‌ها کمک میکنن تا فرایندهای استخدامی مثل حقوق، مزایا، مالیات و رعایت قوانین مهاجرت ساده‌تر و کم‌هزینه‌تر انجام بشه. این مقاله یه دید کلی در مورد ویزاهای کاری کره جنوبی، روند گرفتن حمایت ویزا و چالش‌های قانونی بهت میده.

چرا رعایت قوانین مهاجرتی در کره جنوبی مهمه؟

رعایت قوانین و مقررات کار محلی در کره جنوبی یه موضوع کاملا جدیه و هیچ‌جوره نمیشه ازش فرار کرد. اگه این قوانین رو رعایت نکنی، چه عمدی چه سهوی، با جریمه‌های سنگین و حتی اتهامات مدنی و کیفری روبرو میشی.

آیا غیر شهروندان به ویزا یا مجوز کار در کره جنوبی نیاز دارن؟

بله. رایج‌ترین راهی که کارفرماها میتونن به صورت قانونی افراد غیر شهروند رو استخدام کنن، از طریق سیستم مجوز استخدام (Employment Permit System) هست. این سیستم بیشتر برای کارگرهای خارجی با ویزای کار غیرحرفه‌ای (E-9) کاربرد داره.

علاوه بر ویزای کار غیرحرفه‌ای (E-9) که برای کارگرهای با مهارت کمتره، چندین ویزای کوتاه مدت و بلند مدت هم برای کسب‌وکارها و کارگرهای با مهارت بالا وجود داره. بیا با هم چندتا از مهم‌ترین‌هاشون رو بررسی کنیم:

ویزاهای کوتاه مدت (کمتر از ۹۰ روز):

• C-3-4 (سفر کاری کوتاه مدت): این ویزا برای کارهایی مثل تحقیقات بازار، مشاوره تجاری، بستن قرارداد و کارهای مشابه صادر میشه و تا ۹۰ روز اعتبار داره.
• C-1 (روزنامه‌نگاری موقت): برای خبرنگارها و رسانه‌هایی که برای پوشش خبری موقت یا تاسیس یه شعبه در کره جنوبی میان، این ویزا با اعتبار ۹۰ روزه صادر میشه.
• C-4-5 (استخدام کوتاه مدت): این ویزا برای کارهای موقتی مثل نصب یا نگهداری تجهیزات، اجرای هنری، مدلینگ، تدریس زبان انگلیسی در کمپ‌ها و کارهای تحقیقاتی که تحت یه قرارداد خدماتی انجام میشه، مناسبه و ۹۰ روز اعتبار داره.

ویزاهای بلند مدت کاری (بیشتر از ۹۰ روز):

• D-5, 6, 8 (اعزام): این ویزاها برای افرادیه که از طرف سازمان‌های رسانه‌ای، مذهبی یا شرکت‌های سرمایه‌گذاری برای انجام وظایف خاصی به کره اعزام میشن.
• E-1 (استاد دانشگاه): این ویزا برای کسانیه که میخوان در کالج‌ها یا مراکز آموزشی بالاتر از اون، سخنرانی یا تحقیق کنن. این ویزا معمولا یک ساله و چندبار ورود هست و میشه سالانه تمدیدش کرد.
• E-2 (آموزش زبان خارجی): مخصوص افرادی که میخوان زبان‌های خارجی مثل انگلیسی رو در موسسات زبان، مدارس دولتی یا شرکت‌ها آموزش بدن. این ویزا معمولا دو ساله و چندبار ورود هست و هر دو سال یکبار قابل تمدیده.
• E-3 (تحقیق): این ویزا برای محقق‌ها و فناورهایی هست که در زمینه‌های علوم طبیعی، علوم اجتماعی یا تکنولوژی‌های پیشرفته در موسسات تحقیقاتی دولتی یا خصوصی فعالیت میکنن. اعتبارش یک ساله و قابل تمدیده.
• E-4 (مدرس فنی): برای کسانیه که در علوم طبیعی یا تکنولوژی مهارت خاصی دارن که در کره جنوبی موجود نیست و از طرف یه سازمان دولتی یا خصوصی دعوت شدن. این ویزا هم یک ساله و قابل تمدیده.
• E-5 (مشاغل حرفه‌ای): مخصوص حرفه‌هایی مثل وکالت، پزشکی، معماری و حسابداریه که مجوز بین‌المللی دارن و دولت کره بهشون اجازه کار داده. این ویزا هم یک ساله و قابل تمدیده. خلبان‌ها و کاپیتان‌های هواپیما هم میتونن با توصیه یه مدیر دپارتمان برای مسیرهای داخلی این ویزا رو بگیرن.
• E-6 (فرهنگ و هنر): برای کسانیه که در زمینه‌های موسیقی، هنر، ادبیات، مدلینگ، ورزش و سرگرمی فعالیت میکنن. این ویزا هم یک ساله و قابل تمدیده.
• E-7 (مشاغل خاص): این ویزا یه دسته خیلی گسترده‌ است و برای خارجی‌هاییه که در زمینه‌های خاصی که توسط وزیر دادگستری تعیین شده، مهارت دارن. این افراد باید با یه شرکت یا سازمان کره‌ای قرارداد داشته باشن. این ویزا میتونه از یک تا سه سال اعتبار داشته باشه و قابل تمدیده.
• H-1 (تعطیلات کاری): این ویزا که بهش «ورکیشن» (workcation) هم میگن، به شهروندان بعضی کشورها اجازه میده تا یک سال در کره جنوبی بمونن و در حین تعطیلات کار کنن. این گزینه برای دیجیتال نومدها یا کسایی که دورکاری میکنن میتونه ایده‌آل باشه، به شرطی که قوانین مالیاتی و گزارش درآمد رو رعایت کنن.
• D-10 (جستجوی کار): اگه هنوز کار پیدا نکردی ولی شرایط لازم برای ویزاهای بالا رو داری، میتونی با این ویزا وارد کره جنوبی بشی و دنبال کار بگردی. البته شرایط گرفتن این ویزا کمی سخته. مثلا باید فارغ‌التحصیل یه دانشگاه خیلی معتبر جهانی باشی یا سابقه کار در یکی از ۵۰۰ شرکت برتر دنیا رو داشته باشی.

روند گرفتن حمایت ویزا (اسپانسرشیپ) در کره جنوبی چطوره؟

در کره جنوبی چیزی به اسم «اسپانسرشیپ ویزا» به شکل رسمی وجود نداره. در عوض، کارفرماهایی که میخوان نیروی کار غیر شهروند استخدام کنن، این کار رو از طریق سیستم مجوز استخدام (Employment Permit System) انجام میدن. توی این سیستم، کارفرماها معمولا از طریق یه مرکز کاریابی در کشور مبدا، نیروی کار مورد نظرشون رو دعوت میکنن.

به طور کلی، برای استخدام یه فرد خارجی، شرکت شما باید یه شخصیت حقوقی ثبت شده در کره جنوبی داشته باشه تا بتونه به عنوان حامی (اسپانسر) برای کارمندتون درخواست ویزا بده.

انواع سناریوهای رایج برای استخدام در کره جنوبی

معمولا سه راه اصلی برای استخدام افراد در کره جنوبی وجود داره:

1. استخدام کارمند خارجی با مجوز کار: این رایج‌ترین راهه. شرکت شما (یا یه شرکت EOR) که در کره ثبت شده، یه پیشنهاد کار رسمی به فرد مورد نظر میده و مراحل گرفتن ویزا رو براش انجام میده. این روش برای موقعیت‌های شغلی بلند مدت و حضوری یا هیبریدی مناسبه.
2. استخدام یه فریلنسر یا پیمانکار خارجی: فریلنسرها میتونن به صورت قانونی با مشتری‌های بین‌المللی کار کنن بدون اینکه نیاز به حمایت ویزا داشته باشن. اما خودشون مسئول ثبت‌نام مالیاتی و گزارش درآمدشون هستن. این روش برای کارهای پروژه‌ای، مشاوره‌ای یا فریلنسری مناسبه، مخصوصا اگه اون فرد از قبل در کره جنوبی زندگی میکنه.
3. انتقال یه کارمند فعلی به کره جنوبی: اگه یکی از کارمندهای فعلی‌تون رو به کره منتقل میکنین، باز هم باید مراحل گرفتن ویزا و تنظیم حقوق و دستمزد رو طی کنین. حتی اگه اون فرد از راه دور برای شما کار کنه، برای رعایت قوانین، به یه کارفرمای ثبت شده محلی (EOR) نیاز دارین.

شرایط لازم برای گرفتن مجوز کار در کره جنوبی

برای گرفتن مجوز کار، هم کارفرما و هم کارمند خارجی باید شرایط خاصی رو داشته باشن. معمولا کارفرما باید ثابت کنه که این موقعیت شغلی رو نمیشه با یه شهروند کره‌ای پر کرد.

مدارک کلی مورد نیاز:

• یه پاسپورت معتبر برای کارمند خارجی.
• یه قرارداد کاری امضا شده یا پیشنهاد شغلی از یه کارفرمای کره‌ای.
• مدارک تحصیلی یا گواهینامه‌های حرفه‌ای که صلاحیت فرد رو نشون بده.
• اثبات ثبت شرکت کارفرما در ادارات کره جنوبی.
• تکمیل فرم درخواست ویزا.
• عکس‌های دیجیتالی با استانداردهای مشخص شده.
• گواهی عدم سوء‌پیشینه.
• اثبات تمکن مالی برای زندگی در کره.
• گواهی سلامت.

مراحل درخواست مجوز کار و ویزا

روند درخواست ویزای کاری در کره جنوبی مشخصه ولی به دقت و مدارک کامل احتیاج داره.

1. ارسال مدارک: کارمند مدارک خودش مثل قرارداد کاری، مدارک تحصیلی و پیشنهاد شغلی رو آماده میکنه.
2. ثبت‌نام کارفرما: کارفرما باید مطمئن بشه که شرکتش در وزارت کار و استخدام کره جنوبی ثبت شده.
3. درخواست ویزا: کارفرما برای نوع ویزای مربوطه از طریق اداره مهاجرت کره یا سفارت درخواست میده. معمولا کارفرما اول برای یه چیزی به اسم «گواهی تایید صدور ویزا» (CCVI) در کره درخواست میده. وقتی این گواهی صادر شد، شماره‌اش رو برای کارمند میفرسته.
4. تکمیل درخواست توسط کارمند: کارمند با اون شماره و بقیه مدارک به سفارت کره در کشور خودش مراجعه میکنه و درخواست ویزا میده.
5. سفر به کره: بعد از تایید درخواست و صدور ویزا، کارمند میتونه به کره جنوبی سفر کنه و کارش رو شروع کنه.

نکته مهم: بعد از ورود به کره جنوبی، هر خارجی که قصد داره بیشتر از ۹۰ روز بمونه، باید ظرف ۹۰ روز اول به اداره مهاجرت محلی مراجعه کنه و برای کارت ثبت نام اتباع بیگانه (Alien Registration Card یا ARC) درخواست بده. این کارت مثل کارت شناسایی شما در کره میمونه و برای کارهایی مثل باز کردن حساب بانکی ضروریه.

هزینه و زمان پردازش ویزای کاری

هزینه ویزا بسته به نوع و ملیت متقاضی متفاوته. در اینجا چند نمونه از هزینه‌ها رو میبینی:

نوع ویزا	هزینه درخواست (تقریبی)
E-2 (مدرس زبان خارجی)	۱۰۰,۰۰۰ وون کره جنوبی
E-7 (نیروی کار متخصص)	۱۵۰,۰۰۰ وون کره جنوبی
D-8 (سرمایه‌گذاری تجاری)	۳۰۰,۰۰۰ وون کره جنوبی
E-4 (کارشناس فنی)	۱۲۰,۰۰۰ وون کره جنوبی

پرداخت‌ها معمولا باید به صورت نقدی انجام بشه و غیرقابل استرداده.

زمان پردازش ویزا هم معمولا بین ۲ تا ۴ هفته طول میکشه، اما این زمان میتونه بسته به نوع ویزا و کامل بودن مدارک تغییر کنه.

تمدید ویزای کاری

اعتبار ویزاهای کاری معمولا بین ۱ تا ۳ ساله و بعد از اون باید تمدید بشن. خیلی مهمه که کارفرماها تاریخ انقضای ویزای کارمنداشون رو زیر نظر داشته باشن و خیلی زودتر برای تمدید اقدام کنن.

آیا میشه خانواده رو هم به کره جنوبی آورد؟

بله. همسر و فرزندان مجرد زیر سن قانونی کارمندانی که ویزای کاری دارن، میتونن برای ویزای همراه (F-3) درخواست بدن. اعتبار ویزای اونها به اعتبار ویزای متقاضی اصلی بستگی داره. البته دارندگان ویزای F-3 معمولا اجازه کار در کره جنوبی رو ندارن و اگه بخوان کار کنن، باید برای ویزای کاری جداگانه اقدام کنن.

قوانین استخدامی و بازار کار کره جنوبی

اگه میخوای در کره جنوبی کسی رو استخدام کنی، باید با بازار کار و قوانینش آشنا باشی.

اقتصاد و بازار کار:

کره جنوبی سیزدهمین اقتصاد بزرگ دنیاست و تولید ناخالص داخلی اون در سال ۲۰۲۲ حدود ۱.۶۶ تریلیون دلار بوده. این کشور به خاطر نیروی کار بسیار ماهر و تحصیل‌کرده‌اش معروفه، مخصوصا در رشته‌های علوم، تکنولوژی، مهندسی و ریاضی (STEM). غول‌های صنعتی مثل سامسونگ، هیوندای و ال‌جی از این کشور اومدن.

• بخش تولید: حدود ۲۵.۵ درصد از تولید ناخالص داخلی رو تشکیل میده و شامل صنایع الکترونیک و خودروسازیه.
• بخش خدمات: حدود ۵۸ درصد از تولید ناخالص داخلی رو به خودش اختصاص داده و شامل مالی، بهداشت و درمان، و خرده‌فروشیه.
• بخش تکنولوژی: پویاترین بخش اقتصاده و حقوق‌های خیلی رقابتی در این بخش پرداخت میشه.

حداقل دستمزد:

کمیسیون حداقل دستمزد هر سال این مبلغ رو تعیین میکنه. حداقل دستمزد فعلی در کره جنوبی به این شکله:

برنامه کاری	حداقل دستمزد (وون کره)	معادل تقریبی دلار آمریکا
ساعتی	۹,۶۲۰	۷ دلار
روزانه (بر اساس ۸ ساعت)	۷۶,۹۶۰	۵۶ دلار
ماهانه (بر اساس ۲۰۹ ساعت)	۲,۰۱۰,۵۸۰	۱,۴۷۳ دلار

این حداقل دستمزد در سراسر کشور یکسانه، اما هزینه زندگی در شهرهای بزرگ مثل سئول و بوسان خیلی بالاتره و کارفرماها برای جذب نیرو در این شهرها معمولا حقوق بیشتری پیشنهاد میدن.

قراردادهای کاری:

طبق قانون استانداردهای کار، قراردادهای کاری باید کتبی باشن و جزئیات مهمی مثل دستمزد، ساعات کاری، تعطیلات و وظایف شغلی رو به وضوح مشخص کنن. در کره جنوبی هفته کاری قانونی ۵۲ ساعت (شامل اضافه‌کاری) هست.

پایان دادن به قرارداد (اخراج):

اخراج کارمند در کره جنوبی خیلی سخته. کارفرما باید «دلیل موجه» برای اخراج داشته باشه که دادگاه‌ها این مفهوم رو خیلی محدود تفسیر میکنن. دلایلی مثل سوءرفتار جدی یا عملکرد خیلی ضعیف (که قبلا به کارمند تذکر داده شده) میتونه دلیل موجه باشه.

کارفرما باید حداقل ۳۰ روز قبل به صورت کتبی به کارمند اطلاع بده یا معادل حقوق این ۳۰ روز رو بهش پرداخت کنه.

حق سنوات (Severance Pay):

طبق قانون، هر کارمندی که حداقل یک سال به طور مداوم کار کرده باشه، موقع پایان کار مستحق دریافت حق سنواته. مبلغش معادل یک ماه حقوق به ازای هر سال کارکرده. این پرداخت ربطی به دلیل پایان کار نداره و حتی اگه کارمند خودش استعفا بده هم باید پرداخت بشه.

طرح‌های تامین اجتماعی اجباری

در کره جنوبی، کارفرما و کارمند هر دو باید در طرح‌های تامین اجتماعی مشارکت کنن. این طرح‌ها موارد زیر رو پوشش میدن:

برنامه تامین اجتماعی	سهم کارمند	سهم کارفرما	توضیحات
بازنشستگی ملی (NP)	۴.۵٪ از حقوق	۴.۵٪ از حقوق	مزایای بازنشستگی رو پوشش میده.
بیمه سلامت ملی (NHI)	۴.۰۰۴٪ از حقوق	۴.۰۰۴٪ از حقوق	هزینه‌های پزشکی و مراقبت‌های طولانی مدت رو پوشش میده.
بیمه اشتغال (EI)	۰.۹٪ از حقوق	۱.۱۵٪ تا ۱.۷۵٪	مزایای بیکاری و آموزش‌های حرفه‌ای رو فراهم میکنه.
بیمه حوادث ناشی از کار (WCI)	ندارد	۰.۵۶٪ تا ۱۸.۵۶٪	حوادث، بیماری‌ها و مرگ ناشی از کار رو پوشش میده. سهم کارفرما به نوع صنعت بستگی داره.

چند نکته در مورد فرهنگ کاری کره جنوبی

فهمیدن فرهنگ کاری کره برای موفقیت در این کشور خیلی مهمه.

• اهمیت سلسله مراتب و احترام: در کره جنوبی، احترام به سن و مقام خیلی مهمه. کارمندهای تازه‌کار معمولا به مدیران و کارمندهای قدیمی‌تر احترام زیادی میذارن و در تصمیم‌گیری‌ها نظر اونها اولویت داره.
• هارمونی گروهی و فرهنگ «اوری»: کلمه «اوری» (우리) به معنی «ما» یا «مال ما» است و نشون‌دهنده اهمیت کار گروهی در کره است. موفقیت تیم از موفقیت فردی مهم‌تره و همه سعی میکنن از درگیری مستقیم پرهیز کنن تا هماهنگی گروه حفظ بشه.
• ساختن رابطه خارج از محیط کار: دورهمی‌های بعد از کار که بهشون «هوئه شیک» (회식) میگن، بخش مهمی از فرهنگ کاریه. این دورهمی‌ها برای ایجاد صمیمیت و اعتماد بین همکارها خیلی مهمن و شرکت در اونها تقریبا به اندازه عملکرد کاری شما اهمیت داره.
• ارتباط غیرمستقیم: کره‌ای‌ها معمولا به صورت غیرمستقیم ارتباط برقرار میکنن تا «آبرو» یا شخصیت کسی حفظ بشه. برای همین باید به زبان بدن و پیام‌های غیرمستقیم خیلی دقت کنی.

چالش‌های رایج برای کارفرماها

• پیچیدگی فرایند ویزا: روند درخواست ویزا میتونه زمان‌بر و پیچیده باشه، مخصوصا برای کارفرماهایی که با این فرایند آشنا نیستن.
• رعایت قوانین کار: اطمینان از اینکه کارگران خارجی حداقل دستمزد رو دریافت میکنن و از مزایای مناسب برخوردارن، خیلی مهمه.
• موانع زبانی: هرچند در شرکت‌های بزرگ انگلیسی رایجه، اما ممکنه در ارتباطات روزمره، مخصوصا در مناطق غیرشهری، با موانع زبانی روبرو بشی.