مهاجرت کاری به کره شمالی: راهنما و چالش‌ها

---

اول راه: چطور برای ویزای کار کره شمالی اقدام کنیم؟

اگه قصد داری برای کار به کره شمالی بری، اولین قدم گرفتن ویزاست. این پروسه اصلا ساده نیست و باید خودت رو برای یه مسیر طولانی و گاهی سخت آماده کنی. بر اساس اطلاعات موجود، شهروندان کانادایی برای ورود به کره شمالی حتما به ویزا احتیاج دارن و این ویزا رو باید بعد از گرفتن تاییدیه از دولت پیونگ‌یانگ، از سفارت کره شمالی توی یه کشور سوم بگیرن. پروسه گرفتن ویزا میتونه «بسیار کند و طاقت‌فرسا» باشه.

یکی از مراکز اصلی برای درخواست ویزای کره شمالی، سفارت این کشور توی پکن، پایتخت چین، هست. اگه توی آمریکا زندگی میکنی، باید از طریق نمایندگی کره شمالی توی سازمان ملل استعلام بگیری تا ببینی اصلا با درخواست ویزات موافقت میشه یا نه، قبل از اینکه به چین سفر کنی. برای بقیه هم، درخواست از طریق سفارت‌های کره شمالی تو کشورهایی که باهاش روابط دیپلماتیک دارن امکان‌پذیره.

چند تا نکته خیلی مهم برای درخواست ویزا وجود داره:

• پاسپورت معتبر: پاسپورت شما باید حداقل ۶ ماه بیشتر از تاریخی که قصد خروج از کره شمالی رو داری، اعتبار داشته باشه.
• ویزای چین: اگه قراره از طریق چین وارد کره شمالی بشی و از همونجا هم خارج بشی، حواست باشه که ویزای چینت چندبار ورود باشه و تاریخش تا بعد از خروجت از کره شمالی اعتبار داشته باشه. وگرنه ممکنه برای خروج از کره شمالی به مشکل بخوری.
• روزنامه‌نگارها: اگه یه روزنامه‌نگار حرفه‌ای هستی، باید برای ورود به کره شمالی یه مجوز ویژه بگیری و نمیتونی با ویزای توریستی وارد بشی، حتی اگه سفرت کاملا شخصی باشه.
• انواع ویزا: برای ورود به این کشور ویزای توریستی، ویزای تجاری، مجوز کار و ویزای دانشجویی لازمه.

یادت باشه حتی اگه تمام مدارکت کامل باشه و همه مراحل رو درست طی کرده باشی، باز هم ممکنه موقع ورود به کره شمالی «به صورت خودسرانه بازداشت و یا دستگیر» بشی. پس همیشه باید برای هر اتفاقی آماده باشی.

ورود و خروج از کشور: خط قرمزها کجان؟

ورود و خروج به کره شمالی قوانین خیلی مشخص و سفت و سختی داره که ندونستن اونها میتونه حسابی دردسرساز بشه.

بسته‌بودن مرزها: اولین نکته اینه که مرزهای کره شمالی از سال ۲۰۲۰ به روی مسافرها از بیشتر کشورها بسته شده و ورود به این کشور میتونه بی‌نهایت سخت باشه.

مسیرهای ورود: ورود به کره شمالی فقط از طریق هوایی یا قطار امکان‌پذیره. شما نمیتونی از کره جنوبی وارد کره شمالی بشی یا برعکس. این دو کشور هیچ مرز بازی با هم ندارن. ورود از طریق نقاط غیرمجاز هم خیلی خطرناکه و گزارش شده خارجی‌هایی که این کار رو کردن، بازداشت، زخمی یا حتی کشته شدن.

مدارک ناقص: اگه بدون پاسپورت معتبر کانادایی و ویزای معتبر وارد بشی، ممکنه بازداشت، جریمه یا از کشور اخراج بشی.

شهروندی دوگانه: کره شمالی شهروندی دوگانه رو به رسمیت نمیشناسه. اگه اصلیت کره‌ای داشته باشی، حتی اگه شهروند یه کشور دیگه باشی، ممکنه باهات مثل یه شهروند کره شمالی رفتار کنن. این یعنی ممکنه مجبور به گذروندن ده سال خدمت سربازی بشی. اگه شهروندی کره جنوبی رو هم داری، برای سفر به کره شمالی باید حتما از مقامات کره جنوبی اجازه بگیری.

وسایل ممنوعه: موقع ورود به کره شمالی، بعضی وسایل از شما گرفته میشن.

• تلفن‌های ماهواره‌ای و رادیوهای موج کوتاه ممنوعه. این وسایل موقع ورود ضبط میشن و معمولا موقع خروج به شما برگردونده میشن.
• هر نوع وسیله‌ای که مقامات فکر کنن «پورنوگرافیک، سیاسی یا با هدف تبلیغ مذهبی» هست، ضبط میشه. این شامل کتاب، فایل‌های صوتی و تصویری، دی‌وی‌دی، فلش مموری و هر چیز دیگه‌ای میشه. مطالب چاپ شده تو کره جنوبی هم همین وضعیت رو دارن.
• اگه میخوای متنی به زبان کره‌ای با خودت ببری، مطمئن شو که مقامات محلی اون رو مخالف منافع رژیم کره شمالی تفسیر نکنن.

ارز محلی: شما نمیتونی با پول محلی کره شمالی (وون) وارد یا از کشور خارج بشی.

زندگی و کار در کره شمالی: بایدها و نبایدها

اگه موفق شدی ویزای کار بگیری و وارد کره شمالی بشی، باید بدونی که زندگی در اونجا با هر جای دیگه‌ای که تجربه کردی فرق میکنه. اینجا مجموعه‌ای از قوانین و شرایط خاص حاکمه که باید دقیق رعایت کنی.

نظارت و کنترل شدید

• راهنمای دولتی: از لحظه ورود، یه راهنمای رسمی از طرف سازمان میزبان همراه شما خواهد بود. شما باید همیشه با این راهنما همراه باشی و تمام دستوراتش رو اجرا کنی.
• نبود حریم خصوصی: باید بدونی که تو کره شمالی چیزی به اسم حریم خصوصی وجود نداره. حرکات و ارتباطات شما ممکنه هر لحظه تحت نظر باشه. وسایل شخصیت میتونه بازرسی بشه و محتویات دستگاه‌های الکترونیکی شما مثل موبایل و لپ‌تاپ چک بشه. اگه از شما بخوان که رمز دستگاه‌هات رو بدی و این کار رو نکنی، ممکنه از ورودت جلوگیری کنن.
• ارتباط با مردم محلی: هرگونه رفتار نامناسب از نظر مقامات کره شمالی میتونه منجر به جریمه، دستگیری یا بازداشت بشه. این رفتارها شامل موارد روزمره مثل «گفتگوهای غیرمجاز با مردم محلی»، «صرافی کردن» یا «خرید از فروشگاهی که برای خارجی‌ها تعیین نشده» میشه.

قوانین روزمره و محدودیت‌ها

• حمل و نقل: خارجی‌ها اجازه رانندگی ندارن و سفر به شدت محدوده. حمل و نقل شما توسط راهنمای تور یا مقامات تامین میشه. خارجی‌ها همچنین حق استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی رو ندارن.
• ایست‌های بازرسی: ایست‌های بازرسی پلیس تو سراسر کشور خیلی رایجه و ممکنه هر لحظه از شما مدارک شناسایی بخوان. پس همیشه آماده باش و اگه متوقفت کردن، دستورات نیروهای امنیتی رو دنبال کن.
• عکاسی: عکاسی از بعضی مکان‌ها مطلقا ممنوعه. این مکان‌ها شامل فرودگاه‌ها، جاده‌ها، پل‌ها، بنادر، ایستگاه‌های قطار و پرسنل یا تاسیسات نظامی میشه. هر عکس یا ویدیویی که خارج از مناطق توریستی بگیری میتونه باعث بشه تجهیزاتت رو ضبط کنن یا خودت رو بازداشت کنن. قبل از عکاسی حتما از راهنمای تورت اجازه بگیر.
• انتقاد سیاسی: هرگونه اظهار نظری که انتقادی نسبت به دولت و رهبرانش تلقی بشه، میتونه منجر به زندان بشه. باید موقع صحبت در مورد سیستم سیاسی کشور یا خانواده حاکم کیم (کیم ایل سونگ، کیم جونگ ایل، و کیم جونگ اون) خیلی مراقب باشی.
• مواد مخدر: مجازات برای داشتن، مصرف یا قاچاق مواد مخدر غیرقانونی خیلی شدیده. مجرم‌ها باید منتظر احکام زندان و جریمه‌های سنگین باشن.
• افراد 2SLGBTQI+: وضعیت افراد 2SLGBTQI+ تو کره شمالی نامشخصه. قانون کره شمالی به گرایش جنسی، هویت جنسیتی و ویژگی‌های جنسی اشاره‌ای نمیکنه. این افراد نه تحت تبعیض هستن و نه تحت حمایت قانون. همجنس‌گرایی تو جامعه کره شمالی به طور گسترده پذیرفته نشده و گزارش‌هایی از آزار و اذیت کلامی وجود داره.

شرایط اقتصادی و رفاهی

• کمبودهای جدی: تو این کشور کمبودهای جدی غذا، برق و آب تمیز وجود داره.
• پول و بانکداری: واحد پول کره شمالی وون (KPW) هست. اما خارجی‌ها باید از یورو، یا به عنوان جایگزین، یوان چین یا دلار آمریکا استفاده کنن. اغلب برای پول خارجی، بقیه پول وجود نداره. امکانات بانکی خیلی محدوده و هیچ دستگاه خودپردازی (ATM) وجود نداره. بعضی هتل‌ها اگه از قبل بهشون اطلاع بدی، کارت اعتباری قبول میکنن.
• جرم و جنایت: آمار جرم و جنایت منتشر نمیشه، اما گزارش‌هایی از دزدی‌های کوچک تو فرودگاه پیونگ‌یانگ وجود داره. همیشه مراقب وسایل شخصی، پاسپورت و مدارک سفرت باش.

سلامت و بهداشت: چه آمادگی‌هایی لازمه؟

سیستم بهداشت و درمان تو کره شمالی با استانداردهای جهانی فاصله زیادی داره و اگه قصد سفر کاری به این کشور رو داری، باید حتما این موارد رو در نظر بگیری.

امکانات پزشکی:

• خدمات و امکانات پزشکی «ضعیف» هستن. بیمارستان‌ها اغلب با کمبود گرما و دارو مواجهن و قطعی برق مکرر دارن.
• مراقبت‌های پزشکی برای خارجی‌ها گرونه و بیمارستان‌ها انتظار پرداخت فوری و نقدی دارن.
• ترتیب دادن تخلیه پزشکی (انتقال بیمار به خارج از کشور) «بسیار دشواره و تضمین نشده». اگه وضعیت پزشکی پایداری نداری، قبل از سفر حتما به این موضوع فکر کن. تخلیه از طریق مرز کره جنوبی هم مجاز نیست.
• بیمارستان دوستی پیونگ‌یانگ (Pyongyang Friendship Hospital) تو منطقه مونسو-دونگ، پرسنلی داره که انگلیسی صحبت میکنن. اما برای هر عمل جراحی غیرضروری، بهتره از کشور خارج بشی.

بیماری‌ها و واکسن‌ها:

• اگه علائم یه بیماری واگیردار جدی رو نشون بدی، ممکنه تحت شرایط قرنطینه شدید قرار بگیری.
• حتما بیمه مسافرتی‌ای بگیر که پوشش تخلیه پزشکی و بستری تو بیمارستان رو داشته باشه.
• اگه از کشوری میای که تب زرد توش شایعه، باید گواهی واکسیناسیون داشته باشی.
• سل (Tuberculosis) یه نگرانی بهداشتی جدی و رو به افزایش تو کره شمالی هست.
• ریسک بیماری‌هایی مثل هپاتیت A، هاری (که معمولا از سگ‌ها و حیوانات وحشی منتقل میشه)، سرخک و آنسفالیت ژاپنی وجود داره. بهتره قبل از سفر با یه پزشک مشورت کنی و واکسن‌های لازم رو بزنی.
• برای جلوگیری از اسهال مسافرتی و بیماری‌های دیگه، حتما از آب و غذای سالم استفاده کن. قانون «بجوشون، بپزش، پوست بکن، یا بی‌خیالش شو» رو همیشه یادت باشه.

داروهای شخصی:

داروهای معمولیت رو حتما با نسخه پزشک همراهت داشته باش. گمرک کره شمالی میگه بیشتر داروهای تجویزی بدون محدودیت میتونن وارد کشور بشن.

فرار از کره شمالی: نگاهی به وضعیت پناهندگان

یکی از جنبه‌های مهم که تصویر کامل‌تری از شرایط کره شمالی به دست میده، وضعیت شهروندان این کشوره که از اونجا فرار میکنن. بیشتر پناهندگان کره شمالی به کره جنوبی میرن. این افراد رسما «پناهنده» محسوب نمیشن، چون کره جنوبی هنوز کره شمالی رو بخشی از خاک خودش میدونه و به اونها شهروندی اعطا میکنه.

• آمار فرار: تعداد این افراد در طول سال‌ها افزایش پیدا کرده. برای مثال، در سال ۱۹۹۸ تعداد اونها ۹۴۷ نفر بود و در سال ۲۰۱۵ به ۱۲۷۵ نفر رسید.
• مسیر فرار: چون مرز بین دو کره به شدت محافظت میشه، بیشتر مردم کره شمالی اول از طریق مرز چین فرار میکنن و بعد سعی میکنن خودشون رو از طریق کشورهایی مثل تایلند، برمه و مغولستان به کره جنوبی برسونن. تخمین زده میشه بین ۱۰۰ هزار تا ۳۰۰ هزار شهروند کره شمالی تو چین مخفی شده باشن.
• دلایل فرار: دلایل فرار در طول زمان تغییر کرده. در حالی که قبلا «جستجوی آزادی» دلیل اصلی بود، حالا دلایل اقتصادی اهمیت بیشتری پیدا کرده. در سال ۲۰۱۴، حدود ۴۷.۶ درصد دلیل فرارشون رو رفاه اقتصادی اعلام کردن. دلایل دیگه شامل جستجوی آزادی (۳۲.۲ درصد)، همراهی با دیگران (۲۱.۲ درصد) و نارضایتی از رژیم کمونیستی (۱۸.۵ درصد) بوده.
• کمک‌های دولت کره جنوبی: دولت کره جنوبی به این افراد برای سازگاری با زندگی جدید کمک میکنه. این کمک‌ها شامل یه برنامه سازگاری دو ماهه، سرمایه اولیه و کمک برای پیدا کردن کار میشه. با این حال، خیلی از این پناهندگان معتقدن این کمک‌ها کافی نیست.
• تغییر نگرش عمومی: با افزایش تعداد پناهندگان کره شمالی (تخمین زده میشه در سال ۲۰۱۲ حدود ۲۶ هزار نفر در کره جنوبی زندگی میکردن) و بالا گرفتن تنش‌ها بین دو کره، شور و شوق عمومی نسبت به اونها کمتر شده.