نو چیل یعنی چی؟

اصطلاح «نو چیل» یا «No Chill» یکی از اون عبارت‌هاییه که تو دنیای اینترنت و شبکه‌های اجتماعی زیاد به گوش میخوره و برای توصیف یه سری رفتارها یا محتواهای خاص به کار میره. این عبارت برای اشاره به محتوا یا رفتاری استفاده میشه که جسورانه، بدون فیلتر و بی‌پرده‌ست و هدفش جلب توجه و راه انداختن بحث و گفتگوئه. وقتی توی اینفلوئنسر مارکتینگ یا بازاریابی از طریق افراد تاثیرگذار از رویکرد «نو چیل» حرف میزنیم، منظورمون اینه که پا رو از مرزهای معمول فراتر بذاریم تا بتونیم تو چشم بیایم و تعامل بیشتری از مخاطب بگیریم. این مقاله که توسط «سزار گریگور» تایید شده و آخرین بار در تاریخ ۱۴/۰۷/۲۰۲۵ به‌روزرسانی شده و قرار هست به‌روزرسانی بعدی اون در تاریخ ۲۱/۰۷/۲۰۲۵ انجام بشه، به شکل دقیق‌تری این مفهوم رو باز میکنه.

معنی «نو چیل» چیه؟

اگه بخوایم خودمونی بگیم، «نو چیل» یه اصطلاح اینترنتیه برای توصیف یه نفر یا یه چیزی که بدون عذرخواهی، شدیده، خامه یا خیلی اغراق‌آمیز و بی‌پرواست. فرض کنین دوستی دارین که هیچوقت تو واکنش نشون دادن خودش رو کنترل نمیکنه، چه وقتی داره یکی رو مسخره میکنه، چه وقتی داره نظرات جنجالی و تند و تیزش رو میگه یا وقتی داره یه جواب کوبنده میده. این دقیقن یه نمونه از رفتار «نو چیل» به حساب میاد.

وبسایت ویکشنری (Wiktionary)، که یک فرهنگ لغت آزاده، این عبارت رو به عنوان یک اسم غیرقابل شمارش تعریف میکنه. طبق تعریف این منبع، «نو چیل» یعنی نبودن آرامش؛ یعنی طوری رفتار کردن که به احساسات بقیه یا اینکه دیگران چطور آدم رو میبینن، هیچ اهمیتی داده نشه. ویکشنری برای روشن شدن موضوع یه مثال هم زده: «جان توی مهمونی هیچ چیلی نداشت – هر چی تو ذهنش بود به برادرش گفت و یه صحنه بزرگ راه انداخت!». این مثال نشون میده که فرد بدون در نظر گرفتن موقعیت و آدم‌های اطرافش، رفتار میکنه. این منبع یه نکته کاربردی هم اضافه کرده و گفته که این عبارت معمولن با فعل‌هایی مثل «have» یا «got» میاد، مثلن میگن «he has no chill» یا «he got no chill». جالبه که توی صفحه ویکشنری برای این عبارت، یه درخواست از طرف یکی از کاربرا ثبت شده که پیشنهاد داده این مدخل به «have no chill» منتقل بشه و این موضوع برای بحث و گفتگو بازه.

یه عبارت مشابه دیگه هم وجود داره که «زیرو چیل» (zero chill) هست. ویکشنری برای این عبارت هم چندتا معنی مختلف آورده. اولین معنیش دمای خیلی سرده، نزدیک به صفر درجه. برای این معنی چندتا مثال از متن‌های قدیمی‌تر هم آورده شده. مثلن توی یه متن از سال ۱۹۰۹ در مجله «مهندس کانادایی» جلد ۱۷، صفحه ۶۳ اومده: «این خانه‌های نیتروژن‌ساز در هر آب و هوایی کار میکنن، به شرطی که از سرمای صفر درجه محافظت بشن». یا توی نامه‌های جرالدین فارار به ایلکه ماری در سال ۱۹۹۱، صفحه ۵۴ نوشته شده: «آسمون خاکستری و بی‌روح خبر از برف بیشتری میده، و سرمای صفر درجه نزدیک میشه». کاترین اوون هم در کتاب «عزادار منتخب» در سال ۲۰۱۴، صفحه ۲۰، از این عبارت استفاده کرده: «انتزاعی مثل توجه مصرانه خورشید، توهم گرما که شیشه خاطره رو میسوزونه تا وقتی که قدم به بیرون و سرمای صفر درجه میذاری و حس میکنی این پیوند به شکنندگی علف‌های زمستونی میشه». تد ویلیامز هم توی کتاب «کوه شیشه سیاه: کتاب سوم سرزمین دیگر» در سال ۲۰۱۷ مینویسه: «سرمای عمیق و کشنده کمتر شد، هرچند یه جوری میدونست که سرمای صفر درجه فقط به تعویق افتاده».

معنی دوم «زیرو چیل» که ویکشنری بهش اشاره کرده، یه اصطلاح فنی در حوزه ریخته‌گریه و به خاصیتی در یک قطعه ریخته‌گری شده اشاره داره که هیچ سطح سخت شده یا «چیل» نداره. برای این معنی هم مثال‌هایی از منابع تخصصی آورده شده. در مجله «کارگر آهن»، جلدهای ۲۴ تا ۲۶، صفحه ۹۵، در سال ۱۹۶۰ اومده: «همچنان که معادل کربن افزایش پیدا میکنه، عمق چیل کاهش پیدا میکنه تا جایی که کل نمونه خاکستری بشه و اندازه‌گیری چیل صفر رو نشون بده». در مجله «مهندسی خودرو»، جلد ۷۱، صفحه ۶۶، در سال ۱۹۶۳ نوشته شده: «امیدواریم که طراحی‌های آینده موتورها ویژگی چیل صفر رو در خودشون داشته باشن». و در کتاب «فناوری ریخته‌گری پیشرفته» نوشته جی ایسواران در سال ۱۹۸۷ اومده: «عمق چیل در قطعات ریخته‌گری شده با الحاقات تلقیحی به شدت کاهش پیدا کرد و بعضی از اونها (مثلن قطعات ۳۵ و ۳۸) ترکیب بهینه چیل صفر و تفاله کم رو داشتن».

اما دوتا معنی غیررسمی و خودمونی هم برای «زیرو چیل» وجود داره که به بحث ما نزدیک‌تره. سومین معنی، ناتوانی در آروم بودن یا منطقی بودنه. جردن روتر در کتاب «دختری در حال توسعه» در سال ۲۰۰۷، صفحه ۱۰۳، مینویسه: «سم، فکر کنم باید در مورد فاکتور چیل تو صحبت کنیم. الان تو روی مثلن زیرو چیل هستی. اینجوری نمیشه». میشل گرنت هم در کتاب «هر مردی که بخوام» در سال ۲۰۱۴، صفحه ۳، میگه: «همونطور که خواهرزاده‌ام چیس دوست داشت در مورد آدمای بدرفتار بگه، اون رفیقمون زیرو چیل داشت». چهارمین معنی غیرر셔می هم به نداشتن هرگونه ویژگی خوب اشاره داره. جینی دیویس و پائولین بیرد جونز در کتاب «با احتیاط باز شود» در سال ۲۰۱۵ اینطور نوشتن: «پس بابا نمیتونه بیاد اینجا؟» اون یه لحن جیغ‌مانندی به خشم در حال افزایشش اضافه کرد. «زیرو چیل».

یه منبع دیگه مثل وبسایت «ردیت» (Reddit) هم پر از نظرات کاربرها در مورد این اصطلاحه. توی یکی از بحث‌ها با عنوان «has no chill یعنی چی؟»، کاربرا تجربیات و برداشت‌های خودشون رو به اشتراک گذاشتن. یک کاربر به اسم «گریم نایت» توضیح میده که وقتی کسی داره نامنظم، اغراق‌آمیز یا پرخاشگرانه رفتار میکنه، از این عبارت استفاده میشه. اون یه مثال میزنه: «فرض کن دوستت داره باهات راه میره و حرف میزنه و بعد یه نفر بهش تنه میزنه، اونم همه چیو متوقف میکنه و شروع میکنه به داد و بیداد کردن و دنبال دعوا گشتن. تو ممکنه بعدن این داستان رو برای یه دوست دیگه تعریف کنی و بگی آره اون یهو قاطی کرد و شروع کرد به جیغ زدن، اون اصلن چیل نداره رفیق».

یه کاربر دیگه به اسم «دینا اف اندرسون» که در دانشگاه ماساچوست امهرست ریاضیات خونده، به یه نکته زبانی اشاره میکنه و در جواب به سوال «چطور از کلمه he go no chill استفاده میکنی؟» میگه: «he go no chill یه کلمه نیست، چهارتا کلمه‌ست! و من هیچ ایده‌ای ندارم معنیش چیه».

در یه بحث دیگه توی «کورا» (Quora) در مورد اینکه چطور میشه به کسی بدون بی‌ادبی گفت که «نو چیل» داره، کاربری به اسم «ساومیا ناواراتنا» یه راه حل پیشنهاد میده. اون میگه: «من فقط یه چیزی مثل این میگم – هی، به نظر میرسه خیلی هیجان‌زده‌ای». اون توضیح میده که یه آدم هیجان‌زده ممکنه به راحتی تحت تاثیر احساساتش قرار بگیره و این باعث بشه بدون فکر کردن عمل کنه. ممکنه زیاد حرف بزنه، تکانشی رفتار کنه یا بیش از حد متعصب باشه. اشتیاقش ممکنه اونقدر قوی باشه که به نظر برسه نمیتونه آروم بگیره یا یه قدم به عقب برداره. این میتونه منجر به این بشه که تصمیماتی بگیره یا رفتارهایی بکنه که نامناسب یا حتی توهین‌آمیز باشن. برای همین اون پیشنهاد میکنه که فقط بگیم: «واو، به نظر میرسه هیجان‌زده‌ای. اگه میتونی، بگو – من یه کم استرس دارم، بیا با هم چندتا نفس عمیق بکشیم تا آروم بشیم». این روش یه رویکرد ملایم‌تر برای اشاره به رفتار «نو چیل» هست.

یه ربات هم توی کورا به اسم «اسیستنت» یه تعریف رسمی‌تر ارائه میده و میگه: «he got no chill یه عبارت مصطلحه که برای توصیف کسی استفاده میشه که خویشتن‌داری، خونسردی یا خودکنترلی نداره. این عبارت نشون میده که اون شخص خیلی احساساتی، هیجان‌زده یا ناتوان از آروم موندن در یک موقعیت خاصه. این عبارت به این معنیه که اون فرد سریع واکنش نشون میده، از کوره در میره یا بدون در نظر گرفتن عواقب عمل میکنه. این عبارت اغلب برای توصیف کسی استفاده میشه که تکانشی، تندخو یا به شکل اغراق‌آمیزی به اتفاقات یا تعاملات روزمره واکنش نشون میده».

چرا «نو چیل» در اینفلوئنسر مارکتینگ مهمه؟

برگردیم به بحث بازاریابی. توی یه فید شلوغ شبکه‌های اجتماعی، ظرافت و тонکی ممکنه گم بشه و دیده نشه. محتوای «نو چیل» با این روش‌ها میتونه از بین این همه سر و صدا خودش رو بکشه بیرون:

با استفاده از تصاویر یا زبان جسورانه، فورن توجه رو به خودش جلب میکنه.
باعث میشه محتوا به اشتراک گذاشته بشه، کامنت بگیره و شانس وایرال شدن داشته باشه.
یه شخصیت برند متمایز و به‌یادموندنی میسازه.

برای برندهای «دی‌تی‌سی» (DTC یا Direct-to-Consumer) و تولیدکننده‌های محتوا، استفاده از لحن «نو چCیل» میتونه باعث افزایش دیده شدن و تقویت اصالت برند بشه. اگه این کار درست انجام بشه، نشونه‌ای از اعتماد به نفسه و باعث میشه مخاطب‌ها برای دیدن محتوای بیشتر برگردن.

چندتا مثال واقعی از دنیای برندها

حالا بیایم چندتا مثال واقعی از این رویکرد رو ببینیم:

یه برند اسنک با یه تولیدکننده محتوا توی تیک‌تاک همکاری میکنه که اون شخص یه تست مزه بدون فیلتر راه میندازه و به شکل خنده‌داری واکنش‌هاش رو اغراق‌آمیز نشون میده (مثلن میگه: «این دقیقن مزه بنزین میده، ولی من عاشقشم!»).
یه اینفلوئنسر فیتنس، همزمان که داره یه تمرین ورزشی رو به صورت زنده پخش میکنه، رژیم‌های غذایی مد روز رو به شکل بی‌رحمانه‌ای مسخره میکنه.
استوری اینستاگرام یه برند مد، طراحش رو نشون میده که داره رقباش رو مسخره میکنه و در موردشون بد حرف میزنه. این کار باعث میشه بحث راه بیفته و حتی رسانه‌ها هم بهش پوشش بدن.

این کمپین‌ها موفق میشن چون حس خودجوش بودن، قابل همذات‌پنداری بودن و ویرایش نشده بودن رو به مخاطب میدن.

تصورات غلط و انواع مختلف «نو چیل»

در مورد این رویکرد یه سری تصورات اشتباه هم وجود داره:

تصور غلط: «نو چیل» مساویه با توهین‌آمیز بودن.
واقعیت: موضوع اصلی جسارت و بی‌پرده بودنه، نه بی‌رحمی و توهین. محتوای «نو چیل» موفق روی خط باریک بین بامزه بودن و تند و تیز بودن حرکت میکنه بدون اینکه وارد محدوده نفرت‌پراکنی واقعی بشه.

این رویکرد میتونه انواع مختلفی هم داشته باشه:

«نو چیل» شوخ‌طبعانه (Playful): این نوع از شوخی و خود-انتقادی استفاده میکنه.
«نو چیل» پرخاشگرانه (Aggressive): این نوع بیشتر به سمت انتقادهای قوی و نظرات جنجالی و تند میره.

برندها باید سبکی رو انتخاب کنن که با ارزش‌ها و سطح راحتی مخاطب‌هاشون هماهنگ باشه.

چطور میشه از رویکرد «نو چیل» استفاده کرد؟

اگه یه برند یا تولیدکننده محتوا بخواد از این سبک استفاده کنه، باید چندتا مرحله رو در نظر بگیره:

مخاطبت رو بشناس: باید بسنجی که تا کجا میتونی شوخی‌ها یا نظراتت رو پیش ببری قبل از اینکه نتیجه عکس بده. میتونی با نظرسنجی‌های کوچیک یا استوری‌ها این موضوع رو تست کنی.
اصیل و واقعی باش: سعی نکن به زور تند و تیز باشی. صدای طبیعی تیمت باید مشخص باشه. مخاطب‌ها خیلی سریع متوجه میشن که چیزی غیرواقعی و ساختگیه.
ریسک و پاداش رو بسنج: برای واکنش‌های منفی احتمالی آماده باش. اگه یه شوخی خوب از آب در نیومد، باید یه استراتژی برای پاسخ دادن داشته باشی.
پیام برند رو توش بگنجون: حتی وقتی داری از حالت «نو چیل» استفاده میکنی، باید محصول یا پیام اصلی برندت رو هم توی محتوا جا بدی. مثلن، میتونی توی یه مسخره‌بازی بامزه به یکی از مزیت‌های کلیدی محصولت اشاره کنی.
تعامل رو رصد کن: معیارهایی مثل تعداد کامنت‌ها، منشن‌ها و نرخ اشتراک‌گذاری رو دنبال کن. بر اساس بازخوردها و عملکرد، لحنت رو تنظیم کن.

حرف آخر در مورد «نو چیل» در بازاریابی

در نهایت، استراتژی «نو چیل» میتونه برای برندها و تولیدکننده‌های محتوایی که میخوان از شلوغی دنیای دیجیتال عبور کنن و دیده بشن، یه برگ برنده باشه. با ترکیب کردن اصالت، ریسک‌پذیری استراتژیک و همسویی واضح با برند، میتونی محتوایی بسازی که توجه‌ها رو به خودش جلب کنه و مخاطبت رو درگیر نگه داره.

دیدگاه‌های دیگه در مورد «نو چیل» و شخصیت‌های «چیل»

جالبه که در کنار بحث «نو چیل»، بحث در مورد خود «چیل» بودن هم وجود داره. توی وبسایت کورا، یه سوال پرسیده شده که «آیا آدم چیل بودن بده؟ اگه مردم بگن من چیل هستم، این یه تعریفه؟».

یه ربات «اسیستنت» در جواب میگه که توصیف شدن به عنوان یه «آدم چیل» به طور کلی یه تعریف به حساب میاد. اغلب به این معنیه که شما بی‌خیال، آروم و ریلکس هستی و میتونی استرس رو بدون واکنش بیش از حد مدیریت کنی. آدمایی که چیل به نظر میان ممکنه فضای آرومی در موقعیت‌های اجتماعی ایجاد کنن و اغلب به خاطر طبیعت راحت‌گیرشون مورد قدردانی قرار میگیرن. با این حال، اون اضافه میکنه که زمینه و موقعیت هم مهمه. در حالی که چیل بودن میتونه مثبت باشه، اگه به عنوان بی‌تفاوتی یا نداشتن جاه‌طلبی تلقی بشه، ممکنه منفی به نظر برسه. مثلن، اگه کسی توی یه محیط کاری پرفشار خیلی چیل باشه، ممکنه به عنوان نداشتن حس فوریت یا تعهد دیده بشه. در کل، چیل بودن میتونه یه کیفیت عالی باشه، اما تعادل کلید اصلیه. خوبه که آدم سازگار باشه و بدونه کی باید ریلکس باشه و کی باید مسائل رو جدی بگیره.

کاربری به اسم «کریستال» که خواننده و ترانه‌سراست، با هیجان جواب میده: «اصلن نه! این یه چیز عالیه! این یه تعریف بزرگه. اگه به دنیا و آدمای توش نگاه کنی، آدما میتونن خیلی پرتنش و بیش‌فعال باشن. حتی منم وقتی پای شلوغی و کار میاد وسط، اینجوری میشم، ولی در طرف مقابل من فوق‌العاده چیل هستم. فقط باید هر از گاهی استراحت کنم تا ریلکس بشم و فقط باشم». اون ادامه میده که مردم شما رو به عنوان یه آدم راحت‌گیر، بی‌خیال با شخصیتی خاکی، خوب برای صحبت کردن و بودن در کنارش در نظر میگیرن. اون تاکید میکنه که این موضوع جای نگرانی نداره.

«بری کراکر»، یه معلم، نگاه عمیق‌تری به قضیه داره. اون میگه: «خودآگاهی به خودی خود یه تعریفه که به خودت میدی». اون معتقده که نگرانی از «بد» بودن این ویژگی از ترس ما از عدم تایید گله انسانی ناشی میشه. اون توضیح میده که بزرگترین آرزوی ما سلامتی، ثروت، خوشبختی یا حتی عشق نیست، بلکه تاییدی هست که دیگران به ما میدن. به نظر اون، «چیل» بودن یه شناخت بی‌کلام از خود رازآلود شما، شخصیت یا پرسونای ارائه‌شده شما، شاید همون «هاله‌ای» هست که فقط دیگران میتونن ببینن. اون هشدار میده که این میتونه جنبه تاریک نفس هم باشه که فقط میخواد با تظاهر خودش رو مطرح کنه، اما در عین حال، نفس انگیزه ما برای زندگی کردنه. اون میگه باید شکرگزار بود چون شکرگزاری بازتابی از فروتنیه. اون یه هشدار جالب هم میده: «مراقب باش و آگاه باش؛ چون نفرت با تحسین قبلی از تو به خاطر داشتن مهارت‌ها یا ویژگی‌هایی که اونها نمیتونن به دست بیارن شروع میشه و بعد تبدیل به حسادت، کینه و بعد نفرت میشه… زندگی قرار نیست آسون باشه».

اما آیا چیل بودن همیشه خوبه؟ «جاستین یانگ»، یکی دیگه از کاربران کورا، به جنبه‌های منفی «چیل» بودن اشاره میکنه. اون میگه یکی از معایب اصلی اینه که به آدما یاد میده شما چه چیزایی رو تحمل میکنید. مثلن اگه شما با اینکه کسی بدون اجازه از چیپس شما برداره مشکلی نداشته باشین، به اون آدم یاد میدین که این کار اشکالی نداره و اون کارش رو تکرار میکنه. یا اگه با اینکه کسی در مورد شما بد حرف بزنه مشکلی نداشته باشی، بهش یاد میدی که میتونه این کار رو بدون هیچ عواقبی انجام بده. اون مثال میزنه که وقتی توی فوتبال یه توپ رو نمیگیره، دوستاش به طور غریزی بهش تیکه میندازن، اما اگه یکی از دوستای کمتر چیل و محبوب‌ترش اشتباه کنه، بهش میگن «تلاش خوبی بود» یا «تقصیر من بود».

نکته منفی بعدی اینه که آدما شما رو دست‌کم میگیرن یا قدرتون رو نمیدونن. اون فرض میکنه که اگه شما چیل باشی، احتمالن آدم مهربونی هم هستی چون چیزی اذیتت نمیکنه. آدما قدر شما رو نمیدونن چون تعداد کمی آدم مثل شما وجود داره. این باعث میشه فکر کنن میتونن از شما استفاده کنن و شما هم مشکلی نخواهی داشت. این موضوع به یه عیب دیگه منجر میشه: آدما دیگه شما رو به دورهمی‌هاشون دعوت نمیکنن. چون آدما میدونن شما چیل هستی و قدر این ویژگی رو نمیدونن، به سادگی میتونن شما رو تو برنامه‌هاشون جا ندن چون میدونن شما واکنشی نشون نمیدی و باهاش کنار میای. در نهایت، این میتونه شما رو تبدیل به اون «بچه محبوب-نامحبوب» کنه. یعنی اون آدم چیلی که همه دوستش دارن و باهاش دوستن ولی هیچوقت به جایی دعوتش نمیکنن. اون بچه‌ای که همه رو میشناسه، از محبوب‌ها تا نامحبوب‌ها، ولی هیچوقت دوست‌دختر پیدا نمیکنه. پیشنهاد اون اینه که شاید بهتره آدم یه کم از حالت «چیل» بودن در بیاد تا بقیه جدی‌تر بگیرنش و بفهمن که اون هم احساسات داره.

«روث بار» هم با این نظر موافقه و میگه برای اینکه «چیل» باشی، باید بخشی از نظرات و شخصیتت رو قربانی کنی. ممکنه در نهایت احساس عصبانیت و سرکوب‌شدگی کنی چون باید شهرتت رو به عنوان یه آدم چیل حفظ کنی. آدما همیشه آدمای چیل رو جدی نمیگیرن و این میتونه ناامیدکننده باشه. بعد وقتی که قاطعیت به خرج میدی، آدما از شوک عقب‌نشینی میکنن. اون میگه اگه به طور طبیعی بی‌خیال هستی که خب خوبه، ولی از نظر اون بیشتر آدما بی‌خیال نیستن و «چیل» بودن یه رفتار برای راضی نگه داشتن دیگرانه که هیچوقت نتیجه خوبی نداره. اون پیشنهاد میکنه که به جای این کار، آدم با اعتماد به نفس و قاطعیت آروم باشه که یه حد وسط بین چیل بودن و همیشه عصبانی بودنه و تو زندگی روزمره بیشتر به درد میخوره.

«نو چیل» در زمینه‌های دیگه

جالبه که اصطلاح «نو چیل» فقط به رفتار شخصی یا بازاریابی محدود نمیشه. وبسایت «بریجز تو اورتودوکسی» (Bridges to Orthodoxy) که منابع آموزشی مسیحیت ارتدوکس تولید میکنه، یه محصول داره به اسم «(ژانویه) نو چیل: یک واحد درسی در مورد خودکنترلی». این محصول که قیمتش ۸۶.۹۵ یورو هست، برای کلاس‌های هفتم تا دوازدهم طراحی شده و تقویم پیشنهادی برای تدریسش از ۵ تا ۲۶ ژانویه است.

توضیحات این محصول خیلی جالبه. اونجا نوشته شده: «تا حالا عبارت اون یارو هیچ چیلی نداره رو شنیدین؟ معمولن به کسی اشاره داره که سریع واکنش نشون میده، هر چی اول به ذهنش میرسه میگه و انجام میده بدون اینکه به عواقبش فکر کنه. به عبارت دیگه، به نظر میرسه کسیه که هیچ خودکنترلی نداره». این متن ادامه میده که توی دنیای امروز شبکه‌های اجتماعی، ما خیلی وقتا فراموش میکنیم که کامنت‌ها و پیام‌هامون اهمیت دارن. خودکنترلی نیاز به وصل شدن به یه منبع قدرت خردمندانه داره که به ما اجازه میده کلمات و اعمالمون رو فیلتر کنیم. این واحد درسی قراره این منبع قدرت و حکمت‌های مهم دیگه‌ای که توی کتاب امثال سلیمان و زندگی قدیسان ارتدوکس پیدا میشه رو بررسی کنه. در نهایت هم یه آیه از کتاب امثال، فصل ۲۵، آیه ۲۸ رو نقل میکنه: «شخصی که خودکنترلی نداره مثل شهریه که دیوارهایش فرو ریخته». این نشون میده که این اصطلاح عامیانه چطور میتونه وارد یه گفتمان جدی آموزشی و مذهبی بشه و به عنوان نمادی از فقدان یه فضیلت اخلاقی تفسیر بشه.

فرهنگ لغت «روسو» (Reverso) هم دوتا تعریف اصلی برای «نو چیل» ارائه میده. اولین تعریف، در حوزه اسلنگ و زبان عامیانه آمریکایی، به «نبودن آرامش یا خویشتن‌داری در رفتار» اشاره میکنه و مثال میزنه: «واکنش او هیچ چیلی نشون نداد». تعریف دوم، که باز هم اسلنگ آمریکاییه، به «نگرش بیش از حد شدید یا جدی» اشاره داره و مثال میزنه: «او با نو چیل به بازی نزدیک شد و هر حرکتی رو جدی گرفت». این وبسایت مثال‌های بیشتری هم در جمله آورده، مثل: «او وقتی پای رقابت وسط میاد نو چیل داره» یا «در طول بحث، او مطلقن هیچ چیلی نشون نداد» یا «کامنت‌های او در شبکه‌های اجتماعی نشون میده که نو چیل داره».

یکی از بخش‌های جالب وبسایت «روسو»، ترجمه این اصطلاح به زبان‌های مختلفه که نشون میده این مفهوم چقدر جهانی شده یا حداقل تلاش شده براش معادل پیدا بشه. مثلن در عربی «عدم الهدوء»، در بنگالی «শান্তি নেই»، در کاتالان «gens de calma»، در چینی «不冷静»، در دانمارکی «ingen ro»، در هلندی «geen chill»، در فرانسوی «manque de retenue»، در آلمانی «keine Gelassenheit»، در یونانی «καθόλου ψυχραιμία»، در عبری «חֹסֶר רֹגַע»، در هندی «बिल्कुल भी ठंडक नहीं»، در ایتالیایی «nessun controllo»، در ژاپنی «冷静さの欠如»، در کره‌ای «침착하지 못함»، در فارسی «آرامش نداشتن»، در لهستانی «brak chill’u»، در پرتغالی «nenhuma calma»، در رومانیایی «fără calm»، در روسی «отсутствие спокойствия»، در اسپانیایی «ninguna calma»، در سوئدی «ingen chill»، در تایلندی «การขาดความสงบ»، در ترکی «sakinlik eksikliği»، در اوکراینی «відсутність спокою» و در ویتنامی «sự thiếu kiềm chế» ترجمه شده. این ترجمه‌ها نشون میده که مفهوم اصلی حول محور نبودن آرامش، کنترل و خونسردی میچرخه.

نشانه‌های کسی که «زیرو چیل» داره

توی همون جواب مفصل کاربر کورا به اسم «گراهام اوبرت»، اون به یه مقاله از وبسایت «بولد دات کام» (bolde.com) به قلم «مین بلونیو» ارجاع میده که ۱۴ نشونه برای دختری که «زیرو چیل» داره رو لیست کرده. این لیست به شکل خیلی خودمونی و جالبی این ویژگی شخصیتی رو توصیف میکنه:

صدای عادی صحبت کردنتون خیلی شبیه داد زدنه: قرارای عاشقانه‌تون حس میکنن دارین سرشون داد میزنین، در حالی که این صدای عادی شماست. دوستاتون مطمئنن که شما عصبانی هستین در حالی که شما فقط دارین با صدایی که به نظرتون معقوله حرف میزنین.
براتون غیرممکنه بدون حرکات نمایشی دست حرف بزنین: و البته حالت‌های چهره «پرشور» چون این تنها راهیه که میتونین منظورتون رو برسونین. شما راحت تو جمعیت پیدا میشین، آدما فقط باید دنبال دستای وحشیانه در حال تکون خوردن شما بگردن.
بهترین دوستاتون باید بهتون یادآوری کنن که موقع ملاقات با آدمای جدید بهترین رفتارتون رو داشته باشین: از اونجایی که شما اغلب به خاطر بلند حرف زدن یا زیادی رک بودن اشتباه برداشت میشین، اونها مطمئن میشن که قبل از قرار گرفتن در کنار آدمای خاص، شما رو بنشونن و مرور کنن که چه کاری خوبه و چه کاری نه.
کامنت‌های ناخواسته، عجیب و خارج از چارچوب راه شما برای سلام کردنه: این دلیل اصلی معرفی طولانی دوستاتون از شما در یه محیط اجتماعیه. شما قصد ندارین عمدا تحریک‌آمیز باشین، فقط فیلتر درونی ندارین.
شما هنوز فضیلتی به اسم «خودکنترلی» رو ملاقات نکردین: و از این فکر که یه روزی این اتفاق بیفته، حالتون بد میشه. آدما چطور این کارو میکنن؟ شما معتقدین که باید آزادانه هر چی میخواین بگین و انجام بدین تا وقتی که عمدا آزاردهنده یا توهین‌آمیز نباشه، و اگه بقیه خوششون نمیاد، این مشکل اونهاست.
یا راه شماست یا… راه شما: وگرنه جهنم به پا میشه. اینطور نیست که فکر کنین بقیه احمقن، فقط میدونین که شما باهوشین و دوست دارین تعیین کنین کارها چطور پیش بره. شما یه رهبر مادرزاد هستین، مشخصه.
شما نمیدونین چطور مسائل رو رها کنین: شریک عاطفیتون میتونه مطمئن باشه که دلیل دعوای هفته پیشتون، موضوع امروز شما سر ناهاره. تنها تفاوت این بار اینه که شما هر بار که اسمش رو میگین زهر بیرون نمیریزین و وسایلش رو از پنجره بیرون نمیندازین.
فرستادن تکست «کِی» (K) برای شما کافی نیست: به جاش، شما با بی‌ پروایی غر میزنین و چندین پیام میفرستین بدون اینکه حتی منتظر جواب بمونین تا صندوق ورودی دوست‌پسرتون پر بشه. شما همه چیز رو هم با حروف بزرگ تایپ میکنین چون معتقدین که کپس‌لاک اختراع شده تا به شما کمک کنه مطمئن بشین پیامتون به وضوح منتقل میشه.
وقتی بقیه همون کارای مزخرف شما رو میکنن، شما به شدت عصبانی میشین: شما خیلی راحت کنترلتون رو از دست میدین (عجیبه، نه؟) وقتی با آدمای دیگه‌ای که «نو چیل» دارن روبرو میشین. البته، رفتار شما برای خودتون خوبه، ولی وقتی کس دیگه‌ای همون کار رو میکنه، شما خیلی سریع و خیلی زیاد عصبانی میشین.
شما استعداد خاصی در گفتن حرفای خیلی خراب و ناجور دارین: اگه کلمات میتونستن بکشن، شریک عاطفی شما الان احتمالن هفت کفن پوسونده بود. خوبه که اینها فقط کلمه‌ان و شما هیچوقت بهشون عمل نمیکنین. شما فقط دوست دارین وقتی دارین ناامیدی‌هاتون رو خالی میکنین، چرت و پرت بگین، مهم نیست کی طرف حساب این حرفاست.
شما بیش از حد موقع مست شدن گریه کردین: به جهنم که خودکنترلی وجود داره. شما زشت گریه میکنین و هر چی تو دلتونه میگین تا وقتی که بار بسته بشه، چون چیزایی هست که نمیتونین به سادگی از کنارشون بگذرین. مهم نیست چندتا شات با شکم خالی خوردین، شما تا وقتی بیرونت نکنن متوقف نمیشین، حتی اگه فردا هیچی یادتون نیاد.
اینکه بهتون بگن «آروم باش» شما رو تبدیل به یه روانی میکنه: چه مرگتونه؟ چرا آدما یاد نمیگیرن که این بدترین چیز ممکنه که میشه به دختری که «نو چیل» داره گفت؟ اونها واقعن دارن واکنش شما رو سر خودشون میارن.
شما هنوز با کسی که خیلی «چیل» باشه دوست نشدین: شما تعجب میکنین اونها چطور این کارو میکنن و گاهی آرزو میکنین کاش اون مهارت حیاتی حفظ خونسردی در هر شرایطی رو داشتین. با این حال، شما فهمیدین که با این واقعیت که «زیرو چیل» دارین مشکلی ندارین و اگه آدما با این قضیه مشکل دارن، براتون اهمیتی نداره. شما هیچی رو تغییر نمیدین.

این لیست نشون میده که چطور یه اصطلاح عامیانه میتونه به توصیف یه مجموعه کامل از ویژگی‌های رفتاری و شخصیتی تبدیل بشه.

حضور «نو چیل» در فضای دیجیتال

همونطور که در ابتدا اشاره شد، این اصطلاح در فضای دیجیتال خیلی فعاله. وبسایت تیک‌تاک یه صفحه اختصاصی برای هشتگ «What Does No Chill Mean» داره. این صفحه که با هوش مصنوعی تولید شده، توضیح میده که «معنی نو چیل رو کشف کنین و بفهمین چرا در فرهنگ امروز طنین‌اندازه. پیامدهای اون رو در روابط و محیط‌های اجتماعی بررسی کنین». این صفحه پر از ویدیوهایی با این موضوعه. مثلن یه ویدیو با ۶۲.۵ هزار لایک از کاربری به اسم «viictoriaa.21» هست که نوشته: «وقتی پسرم دوست‌دخترش رو با آهنگ نو چیل بیاره بالا، میفهمم که به عنوان مادر وظیفه‌ام رو انجام دادم». یا ویدیوی دیگه‌ای از «notyourdatingcoach» که میگه «نو چیل داشته باشین» و توضیح میده که وقتی یه دختر از شما میپرسه «داری چیکار میکنی؟» این یه نشونه‌ست که میخواد با شما کاری انجام بده. یه ویدیوی دیگه با ۲۴۳.۲ هزار لایک از «_gemses» آهنگ «No Chill» از «PartyNextDoor» رو با متنش به اشتراک گذاشته. اینها فقط چند نمونه از هزاران محتوایی هستن که نشون میدن این اصطلاح چطور با موسیقی، روابط و فرهنگ عامه گره خورده.

حتی در بین جستجوهای مرتبط در تیک‌تاک هم عباراتی مثل «No Chill Lyrics»، «No Chill Partynextdoor» و «No Chill Dance Choreography» دیده میشه که نشون میده این مفهوم فراتر از یه تعریف ساده رفته و به یه پدیده فرهنگی تبدیل شده.

در نهایت، میشه گفت اصطلاح «نو چیل» یه مثال خیلی خوب از اینه که چطور زبان در عصر اینترنت تکامل پیدا میکنه. یه عبارت ساده که در ابتدا فقط برای توصیف یه حالت بی‌قراری به کار میرفت، حالا در زمینه‌های مختلفی از بازاریابی و تبلیغات گرفته تا روانشناسی روابط و حتی مباحث اخلاقی و مذهبی مورد استفاده و تحلیل قرار میگیره. این عبارت تونسته به خوبی یه سری رفتارهای بی‌پرده، جسورانه و گاهی بی‌ملاحظه رو که در فرهنگ آنلاین خیلی رایجه، در خودش خلاصه کنه و به یه بخش جدانشدنی از واژگان نسل جدید تبدیل بشه.

منابع