قوانین کار و استخدام در موزامبیک: راهنمای جامع

شروع ماجرا: چرا و چطور در موزامبیک کار کنیم؟

راه انداختن کسب و کار یا پیدا کردن شغل در موزامبیک، درهای ورود به یکی از اقتصادهای در حال رشد جنوب آفریقا رو باز میکنه. این کشور با منابع طبیعی غنی، پروژه‌های زیرساختی در حال گسترش و سواحل استراتژیک در اقیانوس هند، فرصت‌های جذابی برای کسانی داره که دنبال استفاده از پتانسیل بازارهای نوظهور و ارتباطات منطقه‌ای هستن.

این راهنما قوانین و مقررات استخدامی موزامبیک رو بررسی میکنه و اطلاعات مهمی که برای مدیریت پرداخت‌ها به نیروی کار و کم کردن ریسک‌ها نیاز دارید رو در اختیارتون میذاره، تا بتونید با رعایت قوانین، نیرو استخدام کنید یا به عنوان نیروی کار وارد این کشور بشید.

چیزهایی که قبل از استخدام در موزامبیک باید بدونید

قبل از اینکه فعالیت‌های استخدامی رو در موزامبیک شروع کنید، چند تا فاکتور کلیدی وجود داره که روی رویکرد شما تاثیر میذاره و کمکتون میکنه تو این بازار پویا موفق بشید:

چارچوب قانونی به‌روز شده

موزامبیک به تازگی اصلاحات مهمی در قانون کار از طریق قانون ۱۳/۲۰۲۳ اعمال کرده که از فوریه ۲۰۲۴ اجرایی شده. این نوسازی، مقرراتی برای دورکاری، مزایای بیشتر برای مرخصی پدری و ساختارهای استخدامی به‌روز شده رو معرفی میکنه. با اینکه این تغییرات فرصت‌هایی برای ترتیبات کاری انعطاف‌پذیر ایجاد میکنه، شرکت‌ها باید الزامات جدید رو کامل بفهمن تا جریمه نشن.

بازار پرتغالی زبان

فعالیت در موزامبیک به مهارت در زبان پرتغالی برای اسناد قانونی و ارتباطات رسمی نیاز داره. این الزام زبانی، اجرای صحیح قراردادها و رعایت مقررات رو تضمین میکنه و دسترسی به بازارهای گسترده‌تر پرتغالی زبان در سراسر آفریقا و فراتر از اون رو فراهم میکنه.

اقتصاد مبتنی بر منابع

اقتصاد موزامبیک حول محور منابع طبیعی، کشاورزی و توسعه زیرساخت‌ها میچرخه. این تمرکز، تقاضا برای مهارت‌های فنی تخصصی ایجاد میکنه و فرصت‌هایی برای کسب‌وکارهایی که از این بخش‌ها حمایت میکنن، به خصوص اونایی که در زمینه انرژی، معدن و توسعه کشاورزی تخصص دارن، به وجود میاره.

سه راه برای استخدام در موزامبican

وقتی آماده استخدام استعدادهای موزامبیکی شدید، سه رویکرد اصلی پیش روی شماست:

۱. از طریق یک شرکت محلی

تاسیس یک شخصیت حقوقی در موزامبیک به معنی ثبت یک کسب‌وکار تحت قوانین شرکتی موزامبیکه. این راه به شما اختیار کامل عملیاتی میده در حالی که نیازمند پایبندی کامل به قوانین استخدامی محلیه. این روش برای شرکت‌هایی که برنامه‌های سرمایه‌گذاری بلندمدت و قابل توجهی در بازار دارن، مناسب‌تره.

• مزایا:
  • اختیار کامل بر عملیات محلی و تصمیمات استراتژیک.
  • مدیریت مستقیم کارمندان و اجرای سیاست‌ها.
  • حضور قوی در بازار محلی و اعتبار.
• معایب:
  • سرمایه‌گذاری زمانی و مالی زیاد برای راه‌اندازی و رعایت مداوم قوانین.
  • روال‌های ثبت پیچیده که به تخصص حقوقی محلی نیاز داره.
  • مسئولیت شخصی برای همه تخلفات قانون کار، مالیات و تامین اجتماعی.
  • سربار اداری قابل توجه برای حقوق و دستمزد، منابع انسانی و مدیریت مقررات.

۲. از طریق یک کارفرمای ثبت شده (EOR)

یک کارفرمای ثبت شده یا Employer of Record (EOR) در موزامبیک به عنوان کارفرمای قانونی برای نیروی کار شما عمل میکنه و مسئولیت‌های جامع استخدامی رو از طرف شما مدیریت میکنه. این مدل شراکتی همه وظایف رسمی استخدامی رو انجام میده در حالی که شما کنترل عملیاتی بر فعالیت‌های کاری روزانه و مدیریت عملکرد رو حفظ میکنید. EOR پردازش حقوق و دستمزد، سهم تامین اجتماعی (INSS)، رعایت مالیات و پایبندی به مقررات رو اداره میکنه و به شرکت‌های بین‌المللی اجازه میده تا بدون تاسیس ساختارهای شرکتی محلی، استعدادهای موزامبیکی رو استخدام کنن.

• مزایا:
  • ورود سریع به بازار با قابلیت استخدام فوری.
  • کم شدن مسئولیت‌های اداری چون EOR رعایت قوانین رو به عهده میگیره.
  • پایبندی تضمین شده به الزامات به‌روز شده قانون کار.
  • دسترسی به تخصص استخدامی محلی.
• معایب:
  • نظارت مستقیم کمتر بر مدیریت منابع انسانی و فرآیندهای رسمی استخدامی.
  • هزینه‌های خدماتی مداوم برای شراکت با EOR.
  • وابستگی به کیفیت خدمات و استانداردهای انطباق EOR.

۳. استخدام پیمانکاران

شرکت‌ها میتونن پیمانکاران مستقلی رو که به عنوان ارائه‌دهندگان خدمات خوداشتغال فعالیت میکنن، برای نیازهای پروژه‌ای خاص یا تخصص‌های ویژه به کار بگیرن.

• مزایا:
  • ترتیبات انعطاف‌پذیر برای پروژه‌های تخصصی یا نیازهای موقت.
  • کاهش هزینه‌ها از طریق عدم پرداخت مزایای کارمندی و سهم INSS.
  • پیمانکاران مسئولیت‌های مالیاتی و عملیات تجاری خودشون رو مدیریت میکنن.
• معایب:
  • تعهد محدود در مقایسه با کارکنان دائمی.
  • ادغام کمتر در فرهنگ شرکت و اهداف بلندمدت.
  • عدم دسترسی به مزایای کارمندی ممکنه باعث محدود شدن استخر استعدادها بشه.

کارمند در مقابل پیمانکار در موزامبیک

تشخیص بین این دو دسته برای رعایت مقررات ضروریه. در اینجا تفاوت‌های اونها در حوزه‌های کلیدی رو میبینیم:

جنبه	کارمندان	پیمانکاران
هدایت کار	تحت نظارت و هدایت کارفرما با الزامات کاری مشخص فعالیت میکنن.	استقلال خودشون رو در روش‌های کاری و رویکردهای تکمیل کار حفظ میکنن.
محل کار	محل کار مشخص و منظم با برنامه‌های زمانی ثابت.	ترتیبات مکانی انعطاف‌پذیر بر اساس الزامات پروژه.
جبران خدمات	حقوق یا دستمزد ثابت در یک برنامه زمانی منظم.	ترتیبات هزینه‌ای بر اساس پروژه یا خدمات خاص.
ابزار و تجهیزات	کارفرما ابزار و تجهیزات لازم رو فراهم میکنه.	ابزار و تجهیزات حرفه‌ای خودشون رو فراهم میکنن.
ریسک تجاری	کارفرما ریسک‌های مالی و عملیاتی رو به عهده میگیره.	ریسک‌های مالی شخصی ارائه خدمات رو به عهده میگیرن.
مدیریت مالیات	کارفرما مالیات‌ها رو کسر میکنه و سهم INSS رو مدیریت میکنه.	تعهدات مالیاتی و مسئولیت‌های تامین اجتماعی خودشون رو مدیریت میکنن.

قوانین کار در موزامبیک

وقتی حضور خودتون رو در موزامبیک برقرار میکنید، با چندین چارچوب قانونی مهم که روابط استخدامی رو کنترل میکنن، روبرو میشید:

اصول قانون کار

تمرکز اصلی شما باید بر تسلط بر قانون کار جدید (قانون ۱۳/۲۰۲۳) باشه که روابط استخدامی رو کنترل میکنه و این موارد رو تعیین میکنه:

• ترتیبات کاری استاندارد با مقررات به‌روز شده برای کار از راه دور و برنامه‌های انعطاف‌پذیر.
• الزامات حداقل دستمزد مختص هر بخش.
• مقررات مرخصی پیشرفته، شامل مزایای پدری گسترده و مرخصی سالانه جامع.
• مفاهیم استخدامی مدرن شامل مقررات دورکاری و خدمات استخدامی موقت.

الزامات تامین اجتماعی

اطمینان از رعایت قوانین در محل کار شامل درک دستورالعمل‌های INSS (موسسه ملی تامین اجتماعی) میشه که این موارد رو پوشش میده:

• تعهدات سهم کارفرما به میزان ۴ درصد از حقوق ماهانه برای حمایت اجتماعی جامع.
• روال‌های ثبت‌نام کارمندان و مدیریت مداوم سهم‌ها.
• پوشش مزایا شامل حمایت‌های بارداری، از کارافتادگی و بازنشستگی.
• الزامات گزارش‌دهی منظم و برنامه‌های پرداختی مورد نیاز برای حفظ انطباق.

استانداردهای حمایت از استخدام

قانون کار موزامبیک رفتار عادلانه و حمایت‌های جامع کارگران رو در تمام روابط استخدامی و بخش‌های تجاری تضمین میکنه.

ریسک‌های رعایت نکردن قوانین در موزامبیک

با وجود آمادگی دقیق، چندین چالش در زمینه رعایت قوانین ممکنه هنگام فعالیت در موزامبیک به وجود بیاد:

محاسبات نادرست حقوق و دستمزد

سیستم مالیاتی موزامبیک به مدیریت دقیق سهم‌های INSS (۴٪ کارفرما، ۳٪ کارمند) و نرخ‌های مالیات بر درآمد تصاعدی از ۰٪ تا ۳۲٪ نیاز داره. شرکت‌هایی که حقوق و دستمزد رو به صورت داخلی مدیریت میکنن، اغلب با مشکلاتی در محاسبات پرداخت‌های متغیر، کمک‌هزینه‌های سایت‌های دورافتاده و حق‌الزحمه‌های برنامه‌های چرخشی مواجه میشن. سازمان‌هایی که از سیستم‌های حقوق و دستمزد ناکافی استفاده میکنن یا دانش کافی در مورد الزامات INSS ندارن، با ریسک خطاهای محاسباتی که منجر به تخلفات قانونی میشه، روبرو هستن.

سازگاری با قانون کار جدید

به‌روزرسانی‌های اخیر قانون کار، مقررات دورکاری، مرخصی پدری پیشرفته و ساختارهای استخدامی اصلاح‌شده رو معرفی میکنه. شرکت‌هایی که پشتیبانی تخصصی منابع انسانی محلی ندارن، ممکنه با این الزامات جدید، به خصوص در مورد ترتیبات کاری دیجیتال و محاسبات مزایای به‌روز شده، دچار مشکل بشن. از اونجایی که اسناد رسمی به زبان پرتغالیه، چالش‌های تفسیری میتونه شکاف‌های انطباقی ایجاد کنه، به خصوص در مورد رویه‌های خاتمه کار و محاسبات حق سنوات.

خطاهای طبقه‌بندی کارگران

طبقه‌بندی اشتباه کارمندان به عنوان پیمانکار برای کاهش هزینه‌های مزایا، قانون استخدام موزامبیک رو نقض میکنه. طبقه‌بندی به ویژگی‌های رابطه کاری بستگی داره نه به زبان قرارداد. شرکت‌ها ممکنه با درک نادرست از معیارهای محلی، که بر نظارت، ادغام در محل کار و ساختارهای جبران خدمات تاکید داره، کارگران رو به اشتباه طبقه‌بندی کنن.

ریسک‌های ایجاد تعهدات مالیاتی

شرکت‌های بین‌المللی که در موزامبیک فعالیت میکنن، ممکنه ناخواسته از طریق فعالیت‌های تجاری، تعهدات مالیاتی ایجاد کنن که منجر به مسئولیت‌های مالی غیرمنتظره میشه. این نگرانی به خصوص بر عملیات بخش منابع تاثیر میذاره، جایی که شرکت‌ها ممکنه از طریق فعالیت‌های کارمندان یا عملیات تجاری از آستانه‌های قانونی عبور کنن و در نتیجه عواقب مالیاتی برنامه‌ریزی نشده‌ای به وجود بیاد.

هزینه استخدام یک کارمند در موزامبیک چقدره؟

نرخ‌های حداقل دستمزد در موزامبیک بر اساس بخش متفاوته و جدول حقوق واحد (TSU) حداقل دستمزد اداره دولتی رو در سال ۲۰۲۲، ۸۷۵۸ متیکال تعیین کرده. با این حال، حقوق پایه تنها نقطه شروع برای کل هزینه‌های استخدامه.

شرکت‌ها باید سهم‌های اجباری و مزایای اضافی رو که به طور قابل توجهی هزینه‌های کلی استخدام رو افزایش میده، در نظر بگیرن. بسته‌های جبران خدمات رقابتی اغلب شامل اجزای پرداخت متغیر تا ۴۰ درصد از کل جبران خدمات میشه، به خصوص در بخش‌های تخصصی که به تخصص فنی نیاز دارن.

سهم‌های کارفرما در حقوق و دستمزد در موزامبیک

شرح	نرخ
تامین اجتماعی (INSS)	۴ درصد از حقوق ماهانه برای پوشش جامع حمایت اجتماعی.

برای مثال، با استفاده از حداقل دستمزد اداره دولتی:

• حقوق پایه: ۸۷۵۸ متیکال.
• سهم INSS کارفرما: ۳۵۰ متیکال (نرخ ۴ درصد).
• حداقل هزینه کل ماهانه: ۹۱۰۸ متیکال.

هزینه‌های اضافی ممکنه شامل کمک‌هزینه‌های سایت‌های دورافتاده برای برخی موقعیت‌ها، حق‌الزحمه‌های برنامه‌های چرخشی، پاداش‌های عملکرد ایمنی و مشوق‌های رعایت قوانین زیست‌محیطی باشه که در اقتصاد مبتنی بر منابع موزامبیک به طور فزاینده‌ای رایج شده.

شرکت‌های خارجی چطور به کارگران در موزامبیک پول میدن؟

شرکت‌های بین‌المللی در موزامبیک معمولا به کارگران به متیکال موزامبیک (MZN)، واحد پول رسمی، پرداخت میکنن. این رویکرد رعایت مقررات رو تضمین و تراکنش‌های مالی رو ساده میکنه. در اینجا روش‌های پرداخت استاندارد موجود رو میبینید:

• انتقال بانکی الکترونیکی: روش ترجیحی برای پرداخت حقوق به طور مستقیم به حساب‌های بانکی موزامبیکی کارمندان. این رویکرد امنیت، کارایی و اسناد تراکنش واضحی رو فراهم میکنه.
• ترتیبات واریز مستقیم: پرداخت‌های خودکار تکراری از طریق موسسات بانکی موزامبیک برای توزیع منظم حقوق. این امر پرداخت‌های مداوم و به موقع با سوابق مالی جامع رو تضمین میکنه.
• پلتفرم‌های پرداخت موبایلی: با توجه به محدودیت‌های دسترسی به بانک در برخی مناطق، کارفرمایان باید راه‌حل‌های پرداخت موبایلی محلی مانند M-Pesa رو در کنار انتقال‌های بانکی سنتی در نظر بگیرن.
• خدمات برون‌سپاری حقوق و دستمزد: شرکت‌هایی که شخصیت حقوقی موزامبیکی ندارن، اغلب از ارائه‌دهندگان حقوق و دستمزد محلی یا جهانی یا خدمات EOR برای مدیریت جبران خدمات و تضمین رعایت INSS با مقررات محلی استفاده میکنن.

کارفرماها چطور در موزامبیک مالیات پرداخت میکنن؟

مدیریت صحیح تعهدات مالیاتی یکی از مهم‌ترین مسئولیت‌های کارفرمای شماست. در اینجا اطلاعات ضروری آورده شده:

سهم‌های مالیاتی کارفرما

در موزامبیک، کارفرماها تعهدات مالیاتی مختلفی مربوط به نیروی کار و عملیات تجاری رو مدیریت میکنن.

طبق ساختار مالیاتی تصاعدی موزامبیک، کارفرماها باید مالیات بر درآمد (IRPS) رو از حقوق کارمندان با استفاده از نرخ‌های ۰ تا ۳۲ درصد بر اساس سطح درآمد کسر کنن. مالیات‌های کسر شده باید طبق برنامه‌های تعیین شده به مقامات مالیاتی موزامبیک پرداخت بشه.

کارفرماها همچنین ۴ درصد از حقوق ماهانه کارمندان رو به INSS برای پوشش تامین اجتماعی کمک میکنن. ملاحظات اضافی شامل مدیریت اجزای پرداخت متغیر و کمک‌هزینه‌های سایت‌های دورافتاده میشه که ممکنه بر محاسبات مالیاتی تاثیر بذاره.

کارفرماها همچنین باید گزارش‌های ماهانه‌ای رو برای تراکنش‌های ارزی به بانک موزامبیک ارائه بدن و سوابق دقیق حقوق و دستمزد رو برای تایید انطباق نگهداری کنن. فراتر از مالیات‌های مربوط به نیروی کار، شرکت‌ها ممکنه با تعهدات اضافی بر اساس مقررات خاص بخش روبرو بشن.

با توجه به محیط مالیاتی در حال تحول موزامبیک و تغییرات اخیر در قوانین کار، کارفرمایان باید در مورد به‌روزرسانی‌های قانونی مطلع باشن. بسیاری از شرکت‌ها برای اطمینان از انطباق و بهینه‌سازی مزایا یا معافیت‌های موجود، با متخصصان مالیاتی همکاری میکنن.

ویزا و مجوز کار در موزامبیک

استخدام اتباع خارجی نیازمند پیمودن مسیر سیستم مجوز کار موزامبیکه. انواع اصلی مجوزها عبارتند از:

• ویزای کار (Work Visa): برای اتباع خارجی که برای اهداف کاری وارد موزامبیک میشن، لازمه. معمولا قبل از ورود از طریق کنسولگری‌های موزامبیک دریافت میشه.
• مجوز کار موقت (Temporary Work Permit): برای پروژه‌های خاص یا ماموریت‌های کوتاه‌مدت با مدت زمان و محدوده مشخص صادر میشه.
• مجوز کار بلندمدت (Long-term Work Permit): برای استخدام نامحدود یا طولانی‌مدت طراحی شده و به قراردادهای کاری معتبر با نهادهای موزامبیکی نیاز داره.
• ویزای سرمایه‌گذاری (Investor Visa): برای سرمایه‌گذاران خارجی که کسب‌وکار تاسیس میکنن و به طور فعال در عملیات مدیریتی شرکت دارن، در دسترسه.

هر نوع مجوز معیارهای واجد شرایط بودن، الزامات اسنادی و زمان‌بندی پردازش متفاوتی داره. مجوزهای کار مناسب باید با شرایط استخدام و صلاحیت‌های کارگر هماهنگ باشه و درخواست‌ها معمولا از طریق وزارت کار، استخدام و تامین اجتماعی پردازش میشن.

تفاوت‌های اساسی بین انواع ویزا

فهمیدن تفاوت بین ویزای کار و مجوز کار خیلی مهمه. ویزای کار (Work Visa) اجازه ورود به کشور برای اهداف کاری رو به شما میده، در حالی که مجوز کار (Work Permit) به شما اجازه میده که به طور قانونی کار کنید. اول باید مجوز کار رو از وزارت کار بگیرید و بعد با اون برای ویزای کار اقدام کنید.

همچنین، ویزای کاری با ویزای تجاری (Business Visa) فرق داره. ویزای تجاری به شما اجازه میده در جلسات و کنفرانس‌ها شرکت کنید ولی اجازه کار با حقوق یا استخدام رو به شما نمیده.

نوع ویزا	توضیحات
ویزای کار موقت (Temporary Work Visa)	برای اتباع خارجی که برای دوره محدودی، معمولا تا ۹۰ روز، در موزامبیک استخدام میشن. برای پروژه‌های خاص قابل تمدیده.
ویزای کار بلندمدت (Long-term Work Visa)	برای استخدام‌های بیش از ۹۰ روز صادر میشه، اغلب به مجوز کار مرتبطه و مطابق با قرارداد کاری قابل تمدیده.
مجوز کار ویژه (Special Work Permit)	برای بخش‌هایی که به مهارت‌های تخصصی نیاز دارن، مثل معدن، نفت و گاز، و کشاورزی طراحی شده.
ویزای اقامت دائم (Permanent Residence Visa)	برای افرادی که به دنبال اشتغال طولانی مدت هستن و اجازه اقامت و کار نامحدود در موزامبیک رو میده.

سیستم سهمیه‌بندی (Quota System)

استخدام خارجی‌ها تابع یک سیستم سهمیه‌بندیه. اگه شرکتی در محدوده سهمیه خودش باشه، درخواست مجوز کار نسبتا ساده‌ست و نیازی به اثبات اینکه شغل مورد نظر نمیتونست توسط یک فرد محلی پر بشه، نیست. اما اگه شرکتی از سهمیه خودش فراتر رفته باشه، گرفتن مجوز خیلی سخت‌تر میشه و متقاضی باید تلاش زیادی کنه تا به وزارت کار ثابت کنه که هیچ موزامبیکی نمیتونست اون نقش رو پر کنه. سهمیه‌ها معمولا اینطوریه:

• شرکت‌های بزرگ: ۵ درصد
• شرکت‌های متوسط: ۱۰ درصد
• شرکت‌های کوچک: ۲۰ درصد

مراحل گرفتن ویزا و مجوز کار

روند گرفتن مجوز کار در موزامبیک یک فرایند چند مرحله‌ایه که عمدتا توسط شرکت استخدام‌کننده شروع میشه.

1. ارائه درخواست مجوز کار به MITESS: شرکت استخدام‌کننده در موزامبیک برای استخدام تبعه خارجی به وزارت کار (MITESS) درخواست میده.
2. تایید MITESS: اگه درخواست با الزامات مطابقت داشته باشه، MITESS یک نامه تایید مجوز کار صادر میکنه.
3. درخواست ویزای کار: فرد خارجی با استفاده از این نامه تاییدیه، در سفارت یا کنسولگری موزامبیک در کشور محل اقامتش برای ویزای کار درخواست میده.
4. ورود به موزامبیک: پس از دریافت ویزای کار، فرد میتونه به موزامبیک سفر کنه.
5. درخواست مجوز اقامت (DIRE): ظرف مدت مشخصی پس از ورود (معمولا ۳۰ روز)، فرد خارجی باید در سرویس ملی مهاجرت (SENAMI) ثبت‌نام کنه و برای مجوز اقامت (DIRE) درخواست بده. ویزای کار اساسا یک ویزای ورودیه که به شما اجازه میده پس از ورود برای مجوز کار و اقامت واقعی درخواست بدید.

مدارک مورد نیاز

مدارک لازم میتونه گسترده باشه و بسته به شرایط و کنسولگری کمی متفاوت باشه. مدارک رایج عبارتند از:

• پاسپورت معتبر با حداقل ۶ ماه اعتبار.
• فرم درخواست ویزا تکمیل شده.
• قرارداد کاری یا نامه پیشنهاد شغلی از یک شرکت موزامبیکی.
• اثبات مدارک تحصیلی یا حرفه‌ای (قانونی شده).
• گواهی پزشکی.
• گواهی عدم سوء پیشینه از کشور مبدا.
• اثبات ثبت قانونی و انطباق مالیاتی شرکت استخدام‌کننده در موزامبیک.
• توجیه کارفرما برای استخدام تبعه خارجی.
• سه نسخه از قرارداد کار.
• مجوز تجاری شرکت.
• اظهارنامه مالیاتی شرکت.
• اثبات پرداخت هزینه‌های درخواست.

هزینه‌ها و زمان پردازش

• هزینه‌ها: هزینه‌ها در مراحل مختلف پرداخت میشه. هزینه ویزا میتونه بین ۱۰۰ تا ۲۵۰ دلار آمریکا باشه، علاوه بر هزینه‌های پردازش مجوز کار. برای مثال، سفارت موزامبیک در بروکسل هزینه ویزای کار رو ۵۰۰ یورو اعلام کرده.
• زمان پردازش: زمان پردازش ویزای کار میتونه از دو تا هشت هفته متغیر باشه. مجوز کار معمولا ظرف ۱۵ روز تصمیم‌گیری میشه. اما کل فرآیند از ابتدا تا انتها میتونه ۳ تا ۴ ماه طول بکشه، پس بهتره از خیلی قبل شروع کنید.

قراردادهای کاری در موزامبیک

قراردادهای کاری در موزامبیک باید اسناد کتبی باشن و شامل این عناصر اساسی باشن:

• شناسایی سمت شغلی و شرح دقیق مسئولیت‌ها.
• طبقه‌بندی قرارداد (قرارداد با مدت نامحدود یا با مدت معین با ذکر مدت زمان مشخص).
• ساختار جبران خدمات شامل حقوق، مزایا و فرکانس پرداخت به متیکال موزامبیک.
• ساعات کاری، برنامه‌ها و ترتیبات اضافه‌کاری.
• استحقاق مرخصی (۲۲ روز کاری پس از یک سال، که پس از پنج سال به ۳۰ روز افزایش پیدا میکنه).
• مشخصات دوره آزمایشی (۹۰ روز برای عموم، ۱۸۰ روز برای نقش‌های پیچیده).
• اطلاعات تامین اجتماعی (INSS) و بیمه.

مقررات اضافی شامل موارد زیر است:

• قراردادهای محرمانگی برای حفاظت از اطلاعات شرکت و مالکیت معنوی استفاده میشه.
• بندهای عدم رقابت (با محدوده و مدت زمان محدود برای قابل اجرا بودن).
• رویه‌های خاتمه و الزامات اخطار.
• امضای هر دو طرف برای تایید درک توافق.

قراردادها برای اعتبار قانونی باید به زبان پرتغالی تنظیم بشن.

ساعات کاری در موزامبیک

برنامه‌ریزی عملیات در موزامبیک نیازمند درک الزامات ساختاریافته ساعات کاریه:

• ساعات کاری استاندارد نباید از ۴۸ ساعت در هفته و هشت ساعت در روز تجاوز کنه.
• ساعات کاری روزانه ممکنه به ۹ ساعت در روز افزایش پیدا کنه، به شرطی که به کارمند نیم روز استراحت اضافی در هفته داده بشه.
• جبران اضافه‌کاری از نرخ‌های قانونی با الزامات مستندسازی مناسب پیروی میکنه.
• نرخ‌های جبران خدمات افزایش یافته برای ساعات اضافه‌کاری فراتر از محدودیت‌های استاندارد اعمال میشه.
• دوره‌های استراحت و استراحت برای صرف غذا از استانداردهای محل کار تعیین شده پیروی میکنه.
• با گزینه‌های دورکاری تحت قانون کار جدید، تاکید فزاینده‌ای بر تعادل بین کار و زندگی وجود داره.

مزایایی که کارگران در موزامبیک دریافت میکنن

بسته‌های جبران خدمات رقابتی باید این عناصر رو برای جذب و حفظ استعدادهای با کیفیت در بر بگیرن:

مزایای استاندارد (معمولا ارائه میشه):

• پوشش تامین اجتماعی (INSS).
• حمایت از کارافتادگی و بازنشستگی.
• بیمه حوادث ناشی از کار.
• مرخصی سالانه با حقوق که با سابقه کار افزایش پیدا میکنه (۲۲ تا ۳۰ روز کاری).
• ۱۰ روز تعطیلات عمومی با حقوق.
• پوشش مرخصی استعلاجی (تا ۱۵ روز در سال).
• مرخصی زایمان (۹۰ روز با حقوق طبق قانون جدید).
• مرخصی پدری (طبق قانون جدید به ۷ روز افزایش یافته).

مزایای اختیاری (بسته به کارفرما متغیره):

• کمک‌هزینه‌های سایت دورافتاده برای موقعیت‌های مربوطه.
• حق‌الزحمه‌های برنامه چرخشی.
• پاداش‌های عملکرد ایمنی.
• مشوق‌های رعایت قوانین زیست‌محیطی.
• دسترسی به پرداخت موبایلی برای مناطقی با بانکداری محدود.

مرخصی با حقوق و استعلاجی در موزامبیک

مقررات مرخصی سالانه رفاه کارمندان رو از طریق استحقاق‌های ساختاریافته تضمین میکنه:

• در سال اول: ۱ روز به ازای هر ماه خدمت، حداکثر ۱۰ روز.
• پس از یک سال کامل: ۲۲ روز کاری در سال.
• پس از پنج سال خدمت: ۳۰ روز کاری در سال.
• مرخصی باید در سال استحقاقی یا سه ماهه اول سال بعد استفاده بشه.

ترتیبات مرخصی استعلاجی:

• موزامبیک مرخصی استعلاجی قانونی تا ۱۵ روز در سال با گواهی پزشکی فراهم میکنه.
• ۳ روز اول معمولا بدون حقوقه؛ روزهای بعد با حقوقه.
• برای غیبت‌های بیش از یک روز گواهی پزشکی لازمه.

شروع به کار در موزامبیک (Onboarding)

برقراری یک فرآیند آنبوردینگ موثر تضمین میکنه که کارمندان جدید موزامبیکی با موفقیت ادغام شده و به سرعت به بهره‌وری برسن. فرآیند خودتون رو به این صورت ساختار بدید:

قبل از روز اول:

• قرارداد کاری رو به زبان پرتغالی آماده کنید، شامل موقعیت شغلی، حقوق به متیکال، ساعات کاری و شرایط آزمایشی.
• مدارک مورد نیاز، از جمله مدرک شناسایی، تاییدیه اقامت و ثبت‌نام مالیاتی NUIT رو جمع‌آوری کنید.
• سیستم‌های حقوق و دستمزد رو ایجاد کنید و از صحت سهم‌های INSS و کسورات مالیاتی اطمینان حاصل کنید.

روز اول:

• یک جلسه معارفه جامع برگزار کنید که سیاست‌های شرکت و مقررات به‌روز شده قانون کار رو پوشش بده.
• ثبت‌نام INSS رو از طریق سیستم‌های پورتال رسمی تکمیل کنید.
• فضای کاری رو با ابزارهای لازم و دسترسی به سیستم فراهم کنید.

هفته اول:

• آموزش‌های مخصوص نقش رو ارائه بدید که مسئولیت‌ها و انتظارات عملکردی رو پوشش بده.
• سیاست‌های بهداشت و ایمنی محل کار رو مرور کنید و از انطباق با مقررات صنعتی اطمینان حاصل کنید.
• ساختار جبران خدمات، از جمله هرگونه اجزای پرداخت متغیر یا کمک‌هزینه رو توضیح بدید.

پس از اتمام کار در موزامبیک

وقتی ماموریت یک کارمند خارجی تموم میشه یا به طور غیرمنتظره‌ای استعفا میده، باید تشریفات خروج خاصی انجام بشه تا تمام مسئولیت‌های مهاجرتی و مالیاتی اون فرد از بین بره.

لغو مجوز کار

این وظیفه کارفرماست که مجوزهای کار کارمند خارجی رو، چه در داخل سهمیه و چه خارج از سهمیه، با اداره کار لغو کنه. بدون انجام فرآیند لغو، اون کارمند همچنان در سیستم اداره کار باقی میمونه و روی توانایی شرکت برای درخواست‌های سهمیه‌ای جدید تاثیر میذاره.

لغو ویزا و مجوز اقامت

از ابتدای سال ۲۰۱۸، کارت‌های اقامت (DIRE) دیگه برای درخواست‌های جدید دارندگان مجوز کار صادر نمیشه. به جای اون، ویزای کار در داخل کشور تمدید میشه و در پاسپورت فرد مهر زده میشه. برای کسانی که هنوز کارت DIRE دارن، باید کارت اصلی به همراه درخواست لغو به اداره مهاجرت برگردونده بشه تا مجوز کار لغو بشه. اما برای کسانی که تمدید ویزا در پاسپورتشون مهر خورده، فقط لغو مجوز کار در اداره کار کافیه. عدم لغو این مجوزها میتونه برای کارفرما پیامدهای مالیاتی و تامین اجتماعی داشته باشه.