راهنمای جامع اخذ ویزا و مجوز کار در مکزیک

چرا باید قوانین مهاجرت کاری مکزیک رو جدی گرفت؟

شاید برات سوال باشه که چرا اینقدر روی قوانین و مقررات تاکید میشه. مکزیک به خاطر نزدیکی جغرافیایی و فرهنگی به آمریکا، مقصد جذابی برای شرکت‌های بین‌المللیه که دنبال استعدادهای متنوع و ماهر میگردن. وقتی یه شرکتی میخواد یه نیروی کار از راه دور رو که توی مکزیک زندگی میکنه استخدام کنه (یا هر جای دیگه‌ای از دنیا)، باید مطمئن بشه که اون فرد از نظر قانونی حق کار کردن توی اون کشور رو داره. این یعنی باید صلاحیت کاری اون کارمند رو بررسی کنن و مطمئن بشن همه مجوزها و ویزاهای لازم برای کار در مکزیک رو داره.

توی مکزیک، یه سازمانی به اسم «موسسه ملی مهاجرت» یا به اسپانیایی «Instituto Nacional de Migración» که به اختصار بهش میگن INM، مسئول نظارت روی همه مجوزهای مهاجرتیه. این سازمان شرکت‌ها رو در قبال استخدام افرادی که مجوز کار ندارن، پاسخگو میدونه. اگه شرکتی این قوانین مهاجرتی رو رعایت نکنه، ممکنه با جریمه‌های سنگین، مجازات‌های مختلف و حتی مشکلات قانونی جدی روبرو بشه.

یه نکته خیلی مهم اینه که داشتن ویزای توریستی به این معنی نیست که یه نفر میتونه موقع زندگی توی مکزیک کار هم بکنه. به خاطر زیاد شدن پدیده‌ای به اسم «دیجیتال نومد» یا کوچ‌نشین دیجیتال (کسایی که آنلاین برای شرکتی در یک کشور دیگه کار میکنن و خودشون در کشور دیگه‌ای زندگی میکنن)، خیلی از دولت‌ها، از جمله مکزیک، دارن این قوانین رو با جدیت بیشتری اجرا میکنن. پس اگه فکر کردی میتونی با ویزای توریستی بری اونجا و کار کنی، باید بدونی که این کار غیرقانونیه و عواقب داره.

دقیقا چه کسانی به مجوز کار در مکزik نیاز دارن؟

قانونش ساده است. شهروندهای مکزیکی به طور پیش‌فرض اجازه کار توی کشور خودشون رو دارن، حتی اگه خارج از مکزیک زندگی کنن. همینطور کسایی که اقامت دائم مکزیک رو دارن هم برای کار کردن به مجوز جداگانه‌ای احتیاج ندارن.

اما اگه کارمندی که میخوای استخدام کنی، نه شهروند مکزیکه و نه اقامت دائم داره، اون وقت حتما باید براش ویزای اقامت و مجوز کار بگیری. این فرآیند، یعنی بررسی مجوز کار کارمند، تایید صلاحیتش و گرفتن تاییدیه‌های مجوز کار، میتونه یه پروسه طولانی و زمان‌بر باشه.

بعضی شرکت‌ها برای اینکه کار خودشون رو راحت کنن، از سرویس‌های یه شرکتی به اسم «کارفرمای رسمی» یا Employer of Record (EOR) استفاده میکنن. این شرکت‌ها به جای کارفرمای اصلی، مسئولیت‌های قانونی استخدام کارمند در اون کشور رو به عهده میگیرن و چون دانش عمیقی از قوانین محلی دارن، میتونن فرآیند جابجایی و استخدام کارمند رو سریع و مطابق با قانون انجام بدن.

شرایط کلی برای گرفتن ویزای کار در مکزیک چیه؟

برای اینکه یه نفر واجد شرایط ویزای کار مکزیک باشه، اولین و مهمترین چیز اینه که یه پیشنهاد شغلی یا جاب آفر رسمی و امضا شده از یه کارفرمای مکزیکی داشته باشه. به همین دلیل، شرکتی که میخواد تو رو استخدام کنه، باید قبل از اینکه تو بتونی برای ویزای کار اقدام کنی، یه شخصیت حقوقی محلی توی مکزیک ثبت کرده باشه یا با یه شرکت ارائه‌دهنده خدمات استخدامی جهانی (مثل همون EOR) قرارداد داشته باشه.

افرادی که اقامت دائم مکزیک رو دارن، نیازی به گرفتن ویزای کار ندارن، چون حق کار کردن جزوی از اقامت دائمشونه. اما برای بقیه، شرط لازم برای گرفتن ویزای کار اینه که بتونن برای «اقامت موقت مکزیک» واجد شرایط باشن.

انواع ویزاهای بلندمدت و کاری در مکزیک

اگه کسی قصد داره بیشتر از ۱۸۰ روز توی مکزیک زندگی و کار کنه، باید برای یکی از دو نوع ویزای بلندمدت زیر اقدام کنه. بیا با جزئیات هر کدوم آشنا بشیم:

۱. ویزای اقامت موقت (Temporary Resident Visa)

این ویزا برای افرادیه که قصد دارن بین ۱۸۰ روز تا چهار سال توی مکزیک زندگی کنن. چندتا نکته کلیدی در مورد این ویزا وجود داره:

• مدت اعتبار: این ویزا تا چهار سال قابل تمدیده. بعد از چهار سال، دیگه نمیشه تمدیدش کرد و فرد یا باید به کشورش برگرده یا برای ویزای اقامت دائم اقدام کنه.
• مجوز کار: داشتن این ویزا به تنهایی برای کار کردن کافی نیست. دارندگان ویزای اقامت موقت مکزیک برای اینکه بتونن به طور قانونی کار کنن، به یه مجوز کار جداگانه هم احتیاج دارن.
• شرایط کارفرما: اگه یه کارمند قراره به مکزیک منتقل بشه، کارفرمای اون باید حتما پیش INM (موسسه ملی مهاجرت) ثبت شده باشه تا بتونه یه پیشنهاد شغلی معتبر برای کارمند صادر کنه.

۲. ویزای اقامت دائم (Permanent Resident Visa)

این ویزا به فرد اجازه میده که به طور نامحدود در مکزیک زندگی کنه. این ویزا معمولا به کسایی داده میشه که ویزای اقامت موقتشون منقضی شده (بعد از ۴ سال) یا شرایط خاص دیگه‌ای دارن.

• مجوز کار: یه مزیت بزرگ این ویزا اینه که کارمند دارای این ویزا دیگه به مجوز کار جداگانه‌ای نیاز نداره. حق کار به طور خودکار در این نوع اقامت گنجانده شده.

مراحل قدم به قدم گرفتن مجوز کار در مکزیک

خب، حالا میرسیم به بخش اصلی ماجرا. چطور باید این مجوز کار رو گرفت؟ این فرآیند چند مرحله داره و نقش کارفرما و کارمند در اون مشخصه.

نکته مهم: گرفتن این مجوز، مدرکیه که تو به عنوان کارفرما باید به نمایندگی از کارمندت براش اقدام کنی. خود افراد نمیتونن به تنهایی این درخواست رو ثبت کنن.

مرحله اول: ثبت نام کارفرما در موسسه ملی مهاجرت (INM)

قبل از هر کاری، شرکتی که میخواد تو رو استخدام کنه، باید به عنوان کارفرما در «موسسه ملی مهاجرت» یا همون INM در مکزیک ثبت نام کرده باشه. این کار با گرفتن یه مدرک به اسم «گواهی ثبت نام کارفرما» (Employer Registration Certificate) انجام میشه. این گواهی به شرکت اجازه میده که نیروی کار خارجی استخدام کنه. برای گرفتنش، شرکت باید مدارکی رو ارائه بده که نشون میده به صورت قانونی فعالیت میکنه. این گواهی باید هر سال تمدید بشه.

مرحله دوم: ثبت درخواست توسط کارفرما

بعد از اینکه شرکت ثبت نام کرد، میتونه درخواست مجوز کار رو برای تو از طریق پورتال آنلاین INM ثبت کنه.

مرحله سوم: دریافت شماره پیگیری منحصر به فرد (NUT)

وقتی درخواست کارفرما تایید شد، یه شماره پرونده به اسم «شماره پردازش منحصر به فرد» (Unique Processing Number) یا به اختصار NUT صادر میشه. این شماره خیلی مهمه.

مرحله چهارم: تعیین وقت مصاحبه در کنسولگری

حالا نوبت توئه. تو باید با استفاده از این شماره NUT، با نزدیکترین کنسولگری یا سفارت مکزیک در کشور خودت تماس بگیری و یه وقت مصاحبه حضوری بگیری. دقت کن که این مصاحبه اولیه باید حتما به صورت حضوری و در کشور خودت انجام بشه، نه در مکزیک.

مرحله پنجم: آماده کردن مدارک برای روز مصاحبه

برای روز مصاحبه باید این مدارک رو همراهت داشته باشی:

• فرم درخواست ویزا که تکمیل و امضا کردی.
• پاسپورت معتبر (به همراه کپی).
• چند قطعه عکس پاسپورتی.
• مدرکی که نشون بده در حال حاضر ساکن کشور خودت هستی.
• شماره NUT که کارفرما بهت داده.
• مدارک تحصیلی و مهارتی، اگه به شغلت مربوط میشه (مثل دیپلم، گواهینامه‌ها، رزومه و غیره).

یه نکته خیلی مهم دیگه: اگه این مدارک به زبانی غیر از انگلیسی یا اسپانیایی هستن، باید به طور رسمی ترجمه و آپوستیل بشن.

مرحله ششم: مصاحبه و دریافت ویزا

اگه مصاحبه موفقیت‌آمیز باشه، یه ویزای یک‌بار ورود بهت داده میشه. این ویزا بهت شش ماه فرصت میده که وارد مکزیک بشی.

مرحله هفتم: تبدیل ویزا به کارت اقامت موقت

بعد از اینکه با این ویزا وارد مکزیک شدی، فقط ۳۰ روز از تاریخ ورودت فرصت داری که به دفتر INM بری و «کارت اقامت موقت با مجوز کار» (Temporary Resident Card with a work permit) خودت رو تحویل بگیری.

این مجوز تا چهار سال اعتبار داره و بعد از اون میتونی برای اقامت دائم مکزیک اقدام کنی.

چالش‌های رایج در مسیر گرفتن مجوز کار مکزیک

گرفتن مجوز کار توی مکزیک میتونه چالش‌هایی داشته باشه. این مشکلات شامل مقررات پیچیده، الزامات سختگیرانه و زمان‌بندی طولانی برای تاییدیه میشه که میتونه هزینه‌ها و ریسک‌های مربوط به رعایت قوانین رو افزایش بده.

بیایید با هم چندتا از این چالش‌های کلیدی رو که شرکت‌ها باهاش روبرو میشن بررسی کنیم:

• قوانین در حال تغییر: قوانین کار و مهاجرت مکزیک، به خصوص «قانون مهاجرت مکزیک» (Ley de Migración)، دائما در حال تغییر هستن. این موضوع شرکت‌ها رو مجبور میکنه که همیشه به‌روز باشن.
• کمبود استعداد و نیاز فوری: در بخش‌هایی مثل مراقبت‌های بهداشتی، فناوری اطلاعات و مهندسی، کمبود استعداد وجود داره و شرکت‌ها نیاز فوری به نیرو دارن. اما الزامات سختگیرانه ویزا، مثل ویزای اقامت موقت برای کار، باعث تاخیر در استخدام میشه.
• تفاوت‌های منطقه‌ای: تفاوت‌های قوانین کار منطقه‌ای، به ویژه بین شهرهای بزرگی مثل مکزیکو سیتی، مونتری و گوادالاخارا، استخدام رو برای شرکت‌هایی که با شرایط محلی آشنا نیستن، پیچیده میکنه.
• تاخیر در پردازش ویزا: فرآیند پردازش ویزا میتونه ماه‌ها طول بکشه و این موضوع برنامه‌ریزی‌های استخدامی شرکت‌ها رو مختل میکنه.
• هزینه‌های بالا برای شرکت‌های کوچک: شرکت‌های کوچیک برای اسپانسر شدن کارمندان خارجی با هزینه‌های بالایی روبرو هستن. این هزینه‌ها شامل آزمایش بازار کار برای اثبات عدم وجود استعداد محلی هم میشه.
• اثبات عدم وجود نیروی کار محلی: کارفرماها باید ثابت کنن که هیچ نیروی کار محلی برای پر کردن اون موقعیت شغلی وجود نداره. این فرآیند که بهش «ارزیابی تاثیر بر بازار کار» (Evaluación de Impacto en el Mercado Laboral) میگن، به پیچیدگی کار اضافه میکنه.
• تایید مدارک تحصیلی خارجی: تایید صلاحیت‌ها و مدارک تحصیلی خارجی، به خصوص در رشته‌های تحت نظارت مثل مراقبت‌های بهداشتی، زمان تایید رو طولانی‌تر میکنه.
• مشکلات مسکن: تقاضای بالا و هزینه‌های زیاد مسکن در شهرهایی مثل مکزیکو سیتی، جابجایی کارمندان بین‌المللی رو با مشکل مواجه میکنه.

نقش «کارفرمای رسمی» (EOR) در ساده‌سازی فرآیند

حتی اگه یه کارمند شرایط کار در مکزیک رو داشته باشه، تو به عنوان کارفرما باید اون رو به صورت قانونی در کشور استخدام کنی. این کار یا از طریق نهاد حقوقی خودت انجام میشه یا با کمک یه «کارفرمای رسمی» (Employer of Record یا EOR).

اگه بخوای خودت این کار رو انجام بدی، باید توی مکزیک یه شرکت یا نهاد حقوقی ثبت کنی، چه بخوای یه شهروند مکزیکی استخدام کنی، چه یه مقیم دائم یا یه مقیم موقت با مجوز کار. راه‌اندازی یه نهاد حقوقی در مکزیک با هزینه‌های مالی و اداری قابل توجهی همراهه و کاغذبازی‌های زیادی داره.

اما یه راه جایگزین وجود داره: همکاری با یه EOR معتبر. این کار میتونه استخدام جهانی رو خیلی راحت‌تر کنه. شرکت‌های EOR در قوانین استخدام جهانی، از جمله قوانین مهاجرت، تخصص عمیقی دارن. کارشناس‌های استخدامی اون‌ها میتونن تمام مراحل رو طوری مدیریت کنن که فعالیت‌های تو کاملا با قوانین و مقررات کار مکزیک منطبق باشه.

مقایسه فرآیند سنتی و فرآیند با کمک EOR

ویژگی	فرآیند سنتی (انجام توسط خود شرکت)	فرآیند با کمک EOR
راه‌اندازی نهاد حقوقی	الزامی است و زمان و هزینه زیادی میبرد.	نیازی نیست. EOR به عنوان کارفرمای قانونی عمل میکند.
رعایت قوانین	شرکت باید خودش تمام قوانین پیچیده کار و مهاجرت را پیگیری کند. ریسک جریمه بالاست.	EOR رعایت کامل قوانین را تضمین میکند و ریسک را کاهش میدهد.
زمان‌بندی	فرآیند میتواند ماه‌ها طول بکشد و باعث تاخیر در شروع به کار کارمند شود.	فرآیند بسیار سریع‌تر است و کارمند میتواند زودتر شروع به کار کند.
هزینه‌ها	هزینه‌های بالای راه‌اندازی شرکت، مشاوره حقوقی و مدیریت اداری.	معمولا هزینه ماهانه ثابتی دارد و هزینه‌های اولیه بسیار کمتر است.
تمرکز کسب و کار	تیم شما درگیر کاغذبازی و مسائل اداری میشود.	تیم شما میتواند روی اهداف اصلی کسب و کار تمرکز کند.
پشتیبانی	پشتیبانی محدود به دانش داخلی شرکت است.	دسترسی به تیم متخصص در قوانین محلی و مهاجرت.

همونطور که میبینی، EOR میتونه فرآیند استخدام در مکزیک رو ساده‌تر، سریع‌تر و کم‌هزینه‌تر کنه. شرکت‌هایی مثل Remote، Multiplier و Playroll از جمله ارائه‌دهندگان این خدمات هستن که میتونن در کل فرآیند، از بررسی صلاحیت کارمند گرفته تا کمک به درخواست ویزا، به کارفرما کمک کنن.

آیا مکزیک ویزای دیجیتال نومد (Digital Nomad) دارد؟

خیلی‌ها این سوال رو میپرسن. کوچ‌نشین‌های دیجیتال که به مکزیک سفر میکنن، نمیتونن با ویزای توریستی کار کنن و پول دربیارن. این یعنی دیجیتال نومدها اگه میخوان توی مکزیک کار کنن، باید یه نوع دیگه‌ای از ویزا یا مجوز کار بگیرن.

در حال حاضر، مکزیک ویزای تخصصی دیجیتال نومد نداره. البته دولت مکزیک در حال بررسی احتمال ایجاد چنین ویزایی در آینده است.

با این حال، یه راه حل جایگزین وجود داره. کارمند میتونه برای ویزای اقامت موقت (بدون مجوز کار) اقدام کنه. این ویزا به دارنده اجازه میده که بین شش ماه تا چهار سال در مکزیک زندگی کنه و از راه دور برای شرکت خارجی خودش کار کنه. اما دو تا نکته خیلی مهم در این مورد وجود داره:

1. شرکت شما نباید در مکزیک به عنوان کارفرما و با یک نهاد حقوقی ثبت شده باشه. اگه اینطور باشه، کارمند باید از طریق فرآیندی که قبلا توضیح دادیم، مجوز کار بگیره.
2. کارمند باید بتونه ثابت کنه که از نظر مالی میتونه خودش رو تامین کنه. آستانه مالی مورد نیاز برای کشورهای مختلف متفاوته، بنابراین کارمند باید موقع درخواست، این موضوع رو با سفارت کشورش چک کنه.

ملاحظات حقوقی و مالیاتی در کار از راه دور

با افزایش روند کار از راه دور بعد از همه‌گیری کووید-۱۹، کشورهای زیادی، از جمله کشورهای آمریکای لاتین و اسپانیا، این موضوع رو فرصتی برای کسب درآمد و تقویت اقتصادشون دیدن. برای کارمندها هم این یه فرصت ایده‌آل برای سفر و تجربه دنیا بوده. در نتیجه، کشورهایی مثل آرژانتین، برزیل، کلمبیا، کاستاریکا و مکزیک به مقصدهای محبوبی برای کار از راه دور تبدیل شدن.

اما کارفرماهایی که به کارمندهاشون اجازه میدن به کشوری که در اون حضور قانونی ندارن نقل مکان کنن، باید پیامدها و ریسک‌های این کار رو در نظر بگیرن.

حقوق استخدامی و اصل قلمرو (Territoriality Principle)

در اصل، قوانین استخدامی بیشتر کشورها ایجاب میکنه که مقررات استخدامی خود اون کشور برای همه شهروندان و خارجی‌هایی که در قلمرو اون کشور خدماتی ارائه میدن، اعمال بشه. این بهش میگن «اصل قلمرو».

با این حال، بعضی کشورها مثل برزیل، کلمبیا و مکزیک استثناهایی قائل شدن. اون‌ها اجازه میدن خارجی‌هایی که از راه دور برای کارفرماهای مستقر در جای دیگه کار میکنن، تحت حاکمیت قوانین استخدامی کشور خارجی که در اون استخدام شدن باقی بمونن؛ البته به شرطی که کنترل و تبعیت شغلی منحصرا از اون کشورها اعمال بشه.

تعهدات مالیاتی

وقتی یه کارمند به یه کشور خارجی نقل مکان میکنه، هم شرکت و هم کارمند باید تعهدات مالیاتی‌ای رو که ممکنه به وجود بیاد در نظر بگیرن.

• برای کارمند: حتی اگه ویزای دیجیتال نومد مزایای مالیاتی خاصی نداشته باشه، کارمند باید احتمال تبدیل شدن به «مقیم مالیاتی» (tax resident) اون کشور رو ارزیابی کنه. اگه این اتفاق بیفته، ملزم به ثبت اظهارنامه و پرداخت مالیات بر درآمد فردی در اون کشور میشه.
• برای شرکت: شرکت‌ها هم باید تعهدات مالیات شرکتی و احتمال ایجاد «مقر دائمی» (permanent establishment) رو در نظر بگیرن. این یعنی اگه شرکتی کارمندانی داشته باشه که در یه کشور خارجی خدمات ارائه میدن، ممکنه مجبور بشه در اون کشور مالیات شرکتی پرداخت کنه.

تعهدات مربوط به حریم خصوصی داده‌ها

بیشتر کشورهای قاره آمریکا، مثل اتحادیه اروپا، قوانین حریم خصوصی خودشون رو برای پردازش و جمع‌آوری داده‌های شخصی افراد دارن. به احتمال زیاد، نهادهای نظارتی داده در این کشورها معتقدن که داده‌های شخصی باید توسط قوانین حریم خصوصی محلی اون‌ها محافظت بشه. برای مثال، در کلمبیا کارفرماها باید برای پردازش داده‌های شخصی، از صاحبان داده رضایت بگیرن. کارفرماها باید تعهدات محلی رو شناسایی و رعایت کنن تا از تخلفات آینده و جریمه‌ها جلوگیری کنن.

توافق‌نامه آمریکا-مکزیک-کانادا (USMCA) و ویزای TN

برای اینکه دید کاملتری نسبت به قوانین مهاجرتی منطقه داشته باشی، خوبه که با یه توافق‌نامه خاص آشنا بشی. توافق‌نامه ایالات متحده-مکزیک-کانادا (USMCA)، که قبلا به اسم NAFTA شناخته میشد، روابط اقتصادی و تجاری ویژه‌ای رو برای این سه کشور ایجاد کرده.

یکی از نتایج این توافق، ایجاد یه دسته‌بندی ویزای غیرمهاجرتی به اسم TN هست. این ویزا به شهروندان واجد شرایط کانادایی و مکزیکی اجازه میده تا برای انجام فعالیت‌های تجاری در سطح حرفه‌ای، به طور موقت وارد ایالات متحده بشن.

شرایط لازم برای ویزای TN (برای ورود به آمریکا):

• باید شهروند کانادا یا مکزیک باشی.
• حرفه‌ات باید در لیست مشاغل مورد تایید USMCA باشه.
• موقعیت شغلی در آمریکا باید به یه متخصص USMCA نیاز داشته باشه.
• باید برای یه کارفرمای آمریکایی در یک شغل تمام‌وقت یا پاره‌وقت از پیش تعیین شده کار کنی.
• باید صلاحیت‌های لازم برای اون حرفه رو داشته باشی.

این ویزا یه مثال از اینه که چطور توافق‌نامه‌های چندجانبه میتونن جابجایی نیروی کار رو بین کشورهای عضو تسهیل کنن. این ویزا مستقیما به یه شهروند ایرانی مربوط نمیشه، اما دونستنش به درک پیچیدگی‌های قوانین مهاجرتی منطقه کمک میکنه. همسر و فرزندان مجرد زیر ۲۱ سال دارندگان ویزای TN هم میتونن ویزای وابسته به اسم TD دریافت کنن، اما اجازه کار در آمریکا رو ندارن ولی میتونن تحصیل کنن.

نکات تکمیلی و سوالات متداول از منابع کنسولگری

اطلاعاتی که سفارت‌خونه‌ها و کنسولگری‌های مکزیک ارائه میدن، همیشه دقیق‌ترین و به‌روزترین اطلاعاته. در ادامه چند نکته و سوال متداول بر اساس این منابع آورده شده:

مدارک لازم برای درخواست ویزای اقامت موقت با مجوز کار:

• فرم درخواست ویزا: که باید از سایت سفارت دانلود، پر و امضا بشه.
• پاسپورت: باید حداقل شش ماه اعتبار داشته باشه.
• عکس پاسپورتی: یک قطعه، با پس‌زمینه سفید و چهره کاملا مشخص.
• نامه تاییدیه شماره NUT: همون شماره‌ای که کارفرما از INM گرفته.
• مدارک تحصیلی و مهارتی: برای اثبات اینکه برای اون موقعیت شغلی مناسب هستی (دیپلم، گواهینامه، رزومه).
• اثبات اقامت قانونی در کشور مبدا: برای شهروندان غیر از کشور محل سفارت.

فرآیند درخواست در سفارت:

1. گرفتن وقت: باید از طریق سیستم نوبت‌دهی آنلاین سفارت (مثل MiConsulado) وقت بگیری. هر نفر باید وقت جداگانه داشته باشه.
2. حضور در سفارت: در روز مصاحبه باید با اصل و کپی تمام مدارک در سفارت حاضر بشی. هیچ بخشی از فرآیند ویزا به صورت آنلاین یا پستی انجام نمیشه.
3. انگشت‌نگاری و مصاحبه: در روز مصاحبه، اطلاعات بیومتریک (عکس و اثر انگشت) ازت گرفته میشه، هزینه ویزا رو پرداخت میکنی و مصاحبه انجام میشه. بعدش پاسپورت و مدارکت رو برای بررسی تحویل میدی.
4. دریافت نتیجه: معمولا طی پنج روز کاری، از طریق تلفن یا ایمیل بهت خبر میدن که ویزات تایید شده یا نه. بعدش میتونی بری پاسپورتت رو تحویل بگیری.

هزینه‌ها:

هزینه‌های کنسولی هر ماه به‌روز میشه و باید قبل از وقت مصاحبه، مبلغ دقیق رو از سایت سفارت چک کنی. این هزینه، چه ویزا صادر بشه چه نشه، باید در روز مصاحبه پرداخت بشه و معمولا از طریق انتقال الکترونیکی یا پول نقد دقیق دریافت میشه. پرداخت با کارت معمولا پذیرفته نمیشه. برای مثال، هزینه درخواست برای انواع ویزاهای کاری میتونه بین ۵۰ تا ۳۰۰ دلار آمریکا متغیر باشه.

سوالات متداول:

• اگه پیشنهاد شغلی ندارم، میتونم توی مکزیک برای ویزای کار اقدام کنم؟
  نه. فقط کسایی که уже مقیم موقت مکزیک هستن میتونن از داخل مکزیک برای مجوز کار اقدام کنن. بقیه باید از خارج از مکزیک برای ویزای اقامت موقت اقدام کنن.
• من با یه شهروند مکزیکی ازدواج کردم. میتونم برای ویزای اقامت موقت با مجوز کار اقدام کنم؟
  نه به این شکل. به عنوان همسر یه شهروند مکزیکی، میتونی برای ویزای اقامت موقت (بر اساس پیوند خانوادگی) اقدام کنی. بعد از اینکه مقیم موقت شدی، میتونی از داخل مکزیک در INM برای مجوز کار درخواست بدی.
• خانواده من (همسر و فرزندان) چطور میتونن با من بیان؟
  اون‌ها باید به عنوان وابستگان تو برای ویزای اقامت موقت اقدام کنن. باید مدارکی که رابطه خانوادگی رو اثبات میکنه (مثل سند ازدواج یا شناسنامه) و همچنین مدارک تمکن مالی برای پوشش هزینه‌هاشون رو ارائه بدن.

توصیه‌های مهم:

• به خاطر تقاضای بالا، حداقل یک ماه قبل از تاریخ سفر برنامه‌ریزی شده‌ات، فرآیند درخواست ویزا رو شروع کن.
• اکیدا توصیه میشه که تا قبل از صدور ویزا، هیچ بلیط هواپیمایی نخری. سفارت هیچ مسئولیتی در قبال بلیط‌های خریداری شده قبل از تایید ویزا قبول نمیکنه.

تعهدات کارفرما بعد از استخدام نیروی خارجی

فقط گرفتن ویزا و مجوز کار پایان ماجرا نیست. کارفرمایی که نیروی خارجی استخدام میکنه، یه سری وظایف و تعهدات مداوم برای رعایت قوانین مهاجرتی داره.

• تمدید سالانه گواهی ثبت نام کارفرما: همونطور که گفته شد، گواهی ثبت نام شرکت در INM باید هر سال بعد از ارائه اظهارنامه مالیاتی سالانه شرکت، به‌روزرسانی بشه. همچنین هر تغییری در اطلاعات شرکت (مثل تغییر نام، نماینده قانونی، آدرس و غیره) باید به INM اطلاع داده بشه.
• عدم نیاز به آموزش کارگران محلی (از نظر مهاجرتی): از نظر قوانین مهاجرتی، الزام خاصی برای آموزش کارگران محلی توسط نیروی خارجی وجود نداره. اما در قانون کار فدرال مکزیک یه نکته وجود داره: به ازای هر ۱۰ کارگر مکزیکی، یک کارگر خارجی میتونه استخدام بشه. این درصد میتونه نادیده گرفته بشه اگه کارگر خارجی برای پر کردن یه موقعیت شغلی با دانش یا مهارت خاص بیاد و قراره در اون زمینه به کارگران مکزیکی آموزش بده.
• بازرسی‌های دوره‌ای توسط INM: موسسه ملی مهاجرت میتونه بازرسی‌های روتینی رو برای تایید اینکه کارفرماها از مقررات مهاجرتی پیروی میکنن، انجام بده. این بازرسی‌ها شامل چک کردن داشتن ویزا و مجوز کار معتبر توسط کارمندان خارجی و اطمینان از صحت اطلاعات ثبت شده شرکت در INM میشه.
• عدم وجود سهمیه سالانه: مکزیک برای مجوزهای کار یا ویزاهای مرتبط با استخدام، سهمیه سالانه نداره. صدور ویزای کار عمدتا به صلاحیت‌های متقاضی، نیاز کارفرما به نیروی کار خارجی و رعایت قوانین مهاجرت بستگی داره.
• عدم نیاز به آزمون زبان یا معاینات پزشکی: برای کار در مکزیک، قانونی وجود نداره که کارمند رو ملزم به صحبت کردن به زبان اسپانیایی کنه. همچنین معمولا کارمندها ملزم به انجام معاینات پزشکی نیستن، اما ممکنه بعضی شرکت‌های هواپیمایی برای سفر واکسن‌های خاصی رو درخواست کنن.
• بیمه درمانی: شرکت‌های مکزیکی باید کارمندهاشون رو در «موسسه تامین اجتماعی مکزیک» ثبت نام کنن. علاوه بر این، بعضی شرکت‌ها یا خود کارمندها ممکنه بیمه درمانی خصوصی هم تهیه کنن.