۲۱ تیر ۱۴۰۴

·

ژاپن رکورد جدید سرعت اینترنت را با ۱.۰۲ پتابیت بر ثانیه شکست

ژاپن تونسته به یک رکورد جدید در سرعت انتقال داده در اینترنت دست پیدا کنه. این رکورد، سرعت فوق‌العاده ۱.۰۲ پتابیت بر ثانیه (Pbps) رو نشون میده. این دستاورد توسط موسسه ملی فناوری اطلاعات و ارتباطات ژاپن (NICT) با همکاری شرکت سومیتومو الکتریک (Sumitomo Electric) و شرکای اروپایی به دست اومده.

۱.۰۲ پتابیت بر ثانیه واقعا چقدر سریع است؟

برای اینکه درک بهتری از این عدد بزرگ داشته باشیم، بهتره اون رو با مثال‌های واقعی مقایسه کنیم.

یک پتابیت معادل یک میلیون گیگابیت هست. پس وقتی میگیم ۱.۰۲ پتابیت بر ثانیه، یعنی داریم در مورد سرعتی صحبت می‌کنیم که میتونه بیش از یک میلیون گیگابیت داده رو در هر ثانیه منتقل کنه. این سرعت اونقدر زیاده که میشه باهاش کارهایی رو انجام داد که در حال حاضر بیشتر شبیه به خیال‌پردازیه.

دانلود فیلم و سریال

یکی از پرتکرارترین مثال‌ها در مورد این سرعت، مربوط به دانلود محتوای سرویس‌های استریم مثل نتفلیکس هست. چندین منبع، از جمله ان‌دی‌تی‌وی، دکسرتو، هندوستان تایمز و بیزنس تودی، اشاره کردن که با سرعت ۱.۰۲ پتابیت بر ثانیه، میشه کل کتابخانه نتفلیکس رو در یک چشم به هم زدن یا در کمتر از یک ثانیه دانلود کرد. یک منبع دیگه به نام «اِنیوز» ترکیه حتی دقیق‌تر گفته و اعلام کرده که با این سرعت میشه کل آرشیو محتوای نتفلیکس رو ۳۰ بار فقط در یک ثانیه دانلود کرد. این یعنی دیگه چیزی به اسم صبر کردن برای دانلود یک فیلم یا سریال وجود نخواهد داشت. همچنین، گفته شده که میشه ویدیوهای 8K رو هم در کمتر از یک ثانیه دانلود کرد. یک منبع دیگه اشاره کرده که با این سرعت میشه ۱۰ میلیون ویدیوی 8K رو به صورت همزمان و بدون هیچ‌گونه بافرینگ یا تاخیری استریم کرد. این مثل این میمونه که به هر نفر در شهرهای نیویورک و توکیو یک استریم فیلم با کیفیت فوق‌العاده بالا بدیم و باز هم پهنای باند اضافه بیاد.

دانلود بازی‌های ویدیویی

برای گیمرها هم مثال‌های جالبی وجود داره. منبعی مثل دکسرتو به بازی‌های حجیم امروزی مثل «وارزون» (Warzone) اشاره کرده که حدود ۱۵۰ گیگابایت حجم دارن. با سرعت جدید ژاپن، دانلود چنین بازی‌هایی کمتر از یک چشم به هم زدن طول میکشه. این یعنی انتظار کشیدن برای نصب بازی‌های جدید یا آپدیت‌های سنگین به تاریخ میپیونده. منبع «بیزنس تودی» پا رو فراتر گذاشته و گفته که کل کتابخانه بازی‌های استیم (Steam) که حجمی حدود ۱.۲ پتابایت داره، میشه در کمتر از ۱۰ ثانیه دانلود کرد. یعنی تمام بازی‌های ساخته شده از «بالدورز گیت ۳» تا «کانتر استرایک ۲» در چند ثانیه روی سیستم شما خواهند بود.

دانلود محتوای متنی و موسیقی

مثال‌های دیگه هم به همین اندازه جالب هستن. مثلا، کل محتوای ویکی‌پدیای انگلیسی حدود ۱۰۰ گیگابایت فضا اشغال میکنه. با سرعت ۱.۰۲ پتابیت بر ثانیه، میشه این حجم از اطلاعات رو ۱۰ هزار بار فقط در یک ثانیه دانلود کرد. حتی اگه بخوایم تمام نسخه‌های زبانی ویکی‌پدیا رو هم دانلود کنیم، باز هم پهنای باند زیادی باقی میمونه.

در مورد موسیقی، اسپاتیفای تخمین میزنه که هر دقیقه فایل صوتی حدود ۱ مگابایت حجم داره. با سرعت جدید اینترنت ژاپن، میشه ۶۷ میلیون آهنگ رو در یک ثانیه دانلود کرد. این حجم از موسیقی معادل حدود ۱۲۷ هزار و ۵۰۰ سال گوش دادن بی‌وقفه به آهنگه.

مقایسه با سرعت اینترنت فعلی

برای اینکه مقیاس این سرعت رو بهتر بفهمیم، میشه اون رو با میانگین سرعت اینترنت در کشورهای دیگه مقایسه کرد. چندین منبع مثل ان‌دی‌تی‌وی، هندوستان تایمز و فرست‌پست گزارش دادن که این سرعت جدید حدود ۱۶ میلیون بار سریع‌تر از میانگین سرعت اینترنت در هند (که حدود ۶۳.۵۵ مگابیت بر ثانیه هست) و حدود ۳.۵ میلیون بار سریع‌تر از میانگین سرعت اینترنت در آمریکا است. در یک پست فیسبوک هم به این اشاره شده که این سرعت ۲۰ میلیون بار سریع‌تر از 5G هست. این اعداد به خوبی نشون میدن که با چه جهش بزرگی در تکنولوژی روبرو هستیم.

چطور ژاپن به این سرعت دست پیدا کرد؟

این رکورد حاصل یک پروژه تحقیقاتی دقیق و همکاری بین‌المللی بوده. موسسه ملی فناوری اطلاعات و ارتباطات ژاپن (NICT) رهبری این پروژه رو بر عهده داشته و با شرکت سومیتومو الکتریک و محققان اروپایی همکاری کرده.

فناوری استفاده شده

نکته کلیدی در این دستاورد، استفاده از یک کابل فیبر نوری ویژه بوده. این کابل به جای یک هسته، دارای ۱۹ هسته مجزا هست. منابع مختلف این کابل رو به یک «بزرگراه ۱۹ خطه» برای ترافیک اینترنت تشبیه کردن. این طراحی باعث میشه ظرفیت انتقال داده به شدت افزایش پیدا کنه. نکته جالب اینجاست که این کابل فیبر نوری از نظر اندازه و ضخامت، با کابل‌های استاندارد فعلی که در زیرساخت‌های اینترنت در سراسر دنیا استفاده میشن، یکسان هست. ضخامت این کابل حدود ۰.۱۲۵ میلی‌متر گزارش شده. این یعنی برای استفاده از این تکنولوژی جدید، احتمالا نیازی به تعویض کامل زیرساخت‌های کابلی فعلی نیست و میشه اون رو با زیرساخت‌های موجود سازگار کرد.

البته یک منبع به نام «بیزنس تودی» به استفاده از کابل فیبر نوری با چهار هسته و بیش از ۵۰ طول موج مختلف نور برای انتقال داده اشاره کرده. در حالی که اکثر منابع دیگه روی کابل ۱۹ هسته‌ای تاکید داشتن.

جزئیات آزمایش

این سرعت فقط در یک محیط آزمایشگاهی و روی یک فاصله کوتاه به دست نیومده. تیم تحقیقاتی تونسته این حجم از داده رو در یک مسافت طولانی معادل ۱۸۰۸ کیلومتر (بیش از ۱۸۰۰ کیلومتر) منتقل کنه. برای مقایسه، این فاصله تقریبا برابر با مسافت بین لندن تا رم، یا برلین تا ناپل، یا میزوری تا مونتانا در آمریکا، یا حتی نایروبی تا کنگولو در آفریقا هست. در یک مثال داخلی‌تر، این مسافت تقریبا برابر با فاصله تهران تا چابهار یا دهلی تا گوا هست.

برای رسیدن به این مسافت طولانی، تیم تحقیقاتی از یک روش هوشمندانه استفاده کرده. اونها سیگنال‌های داده رو از طریق ۱۹ حلقه کابل که هر کدوم ۸۶.۱ کیلومتر طول داشتن، عبور دادن. این سیگنال‌ها ۲۱ بار در این حلقه‌ها تکرار شدن تا به مسافت کل ۱۸۰۸ کیلومتر برسن. در طول این آزمایش، سیستم تونسته ۱۸۰ جریان داده مجزا رو به صورت همزمان مدیریت کنه.

یکی از چالش‌های اصلی در انتقال داده در مسافت‌های طولانی، ضعیف شدن سیگنال هست. برای غلبه بر این مشکل، محققان از سیستم‌های تقویت‌کننده پیشرفته و تکنیک‌های پردازش سیگنال پیچیده استفاده کردن تا سیگنال‌ها رو در طول موج‌های مختلف نوری تقویت کنن.

شرکت سومیتومو الکتریک مسئولیت طراحی و ساخت این کابل فیبر نوری پیشرفته رو بر عهده داشته، در حالی که موسسه NICT با همکاری تیم بین‌المللی خودش، سیستم انتقال داده رو ساخته. در نهایت، کل داده ارسال شده در این مسافت به رکورد ۱.۸۶ اگزابیت بر ثانیه در کیلومتر رسیده که بالاترین میزانی هست که تا به حال ثبت شده.

یک منبع خبری هم اشاره کرده که این تکنولوژی تا نوامبر ۲۰۲۴ امکان انتقال داده تا ۲۶ برابر کل ترافیک اینترنت پهن‌باند ثابت در ژاپن رو فراهم خواهد کرد. همچنین ذکر شده که این رکورد جدید، رکورد قبلی همین موسسه در سال ۲۰۲۴ رو که ۴۰۲ ترابیت بر ثانیه بود، پشت سر گذاشته.

این پیشرفت چه معنایی برای آینده داره؟

اگرچه این سرعت‌ها فعلا برای کاربران عادی در دسترس نیست، اما پیامدهای مهمی برای آینده تکنولوژی داره. این دستاورد میتونه یک نقشه راه برای نسل بعدی زیرساخت‌های اینترنت باشه.

تاثیر بر هوش مصنوعی و رایانش ابری

تکنولوژی‌های امروزی مثل هوش مصنوعی مولد (Generative AI)، رایانش ابری (Cloud Computing)، خودروهای خودران و ابزارهای ترجمه همزمان، به شدت به انتقال سریع و روان حجم عظیمی از داده‌ها وابسته‌ان. با سرعت‌هایی مثل ۱.۰۲ پتابیت بر ثانیه، مراکز داده (Data Centers) در قاره‌های مختلف میتونن طوری با هم کار کنن که انگار بخشی از یک شبکه محلی هستن. این موضوع میتونه به پردازش‌های هوش مصنوعی واقعا فوری و جهانی منجر بشه.

زیرساخت‌های آینده اینترنت

شرکت‌های مخابراتی، اپراتورهای مراکز داده و دولت‌ها در سراسر جهان به دقت این پیشرفت‌ها رو زیر نظر دارن. دستاورد ژاپن میتونه به عنوان طرح اولیه برای نسل بعدی کابل‌های زیردریایی، ستون فقرات پهن‌باند ملی و حتی شبکه‌های آینده مثل 6G عمل کنه. این پیشرفت به عنوان یک گام انقلابی در تکنولوژی ارتباطات فیبر نوری و یک نقطه عطف کلیدی در گذار به سیستم‌های ارتباطی پس از 5G دیده میشه. هدف اصلی این پروژه هم این بوده که نشون بدن میشه به سرعت‌های فوق‌العاده بالا در مسافت‌های طولانی و با استفاده از زیرساخت‌های موجود دست پیدا کرد.

واکنش‌ها و بحث‌های عمومی

این خبر در شبکه‌های اجتماعی و انجمن‌های آنلاین هم بازتاب داشته. در پلتفرم‌هایی مثل ردیت، فیسبوک و نئوگاف، کاربران در مورد این خبر بحث کردن. بعضی از کامنت‌ها جنبه طنزآمیز داشته، مثلا کاربری گفته:

«این سرعت برای زیرساخت‌های اصلیه، نه اینترنت خانگی یک نفر».

نگرانی‌های مربوط به هوش مصنوعی هم در بین نظرات دیده میشه. کاربری نوشته:

«قسمت ترسناکش اینه که این قدرت رو به یک هوش مصنوعی بدی و اون وقت اولتران/اسکای‌نت به واقعیت تبدیل میشه».

چه زمانی میتونیم از این سرعت در خانه‌ها استفاده کنیم؟

این سوالی هست که اکثر منابع به اون پاسخ دادن. متاسفانه جواب اینه: «به این زودی‌ها نه».

اینترنت مصرفی در حال حاضر حتی به سرعت‌های ترابیتی هم نزدیک نشده، چه برسه به پتابیت. اکثر اتصالات خانگی هنوز در محدوده مگابیت بر ثانیه کار میکنن. دستاورد ژاپن در یک محیط آزمایشگاهی به دست اومده و هیچ جزئیاتی در مورد اینکه چه زمانی یا اصلا آیا این تکنولوژی به صورت تجاری در دسترس قرار میگیره، ارائه نشده.

با این حال، این یک پیشرفت بسیار مهمه، به خصوص با توجه به اینکه پلتفرم‌های بازی ابری، هوش مصنوعی و استریم ویدیو، مدام در حال به چالش کشیدن محدودیت‌های شبکه‌های امروزی هستن. ممکنه سال‌ها طول بکشه تا چنین سرعت‌هایی به دست کاربران عادی برسه، اما مسیر آینده مشخصه: ما به سمت دنیایی حرکت می‌کنیم که در اون اینترنت پرظرفیت و فوق‌العاده سریع، یک استاندارد عادی خواهد بود، نه یک استثنا.

منابع