راهنمای کامل مهاجرت کاری به ایتالیا

---

شروع ماجرا: چه کسایی برای کار تو ایتالیا به ویزا نیاز دارن؟

قبل از هر چیزی، باید بدونیم که قوانین برای همه یکسان نیست. ایتالیا عضو اتحادیه اروپا (EU) و منطقه اقتصادی اروپا (EEA) هست. این یعنی یه سری قوانین خاص برای شهروندای این مناطق وجود داره.

• شهروندای اتحادیه اروپا، منطقه اقتصادی اروپا و سوئیس: اگه کسی شهروند یکی از این کشورها باشه (مثل آلمان، فرانسه، نروژ، ایسلند و غیره)، برای زندگی و کار توی ایتالیا به ویزا یا اجازه کار نیازی نداره. این به خاطر قانون «جابجایی آزاد نیروی کار» توی این کشورهاست. البته اگه بخوان بیشتر از سه ماه بمونن، باید خودشون رو توی شهرداری محل زندگیشون ثبت کنن.
• شهروندای کشورهای غیر اروپایی (مثل ما ایرانی‌ها): هر کسی که شهروند این مناطق نباشه، برای کار قانونی توی ایتالیا حتما باید ویزای کار و اجازه کار معتبر بگیره. این یعنی ما که از ایران اقدام می‌کنیم، باید یک سری مراحل قانونی رو طی کنیم تا بتونیم به صورت قانونی اونجا کار کنیم.

پس یادت باشه، اولین قدم اینه که بدونی به عنوان یک شهروند غیر اروپایی، پروسه مهاجرت کاری برای تو شامل چند مرحله مهم و دریافت مدارک مختلف میشه.

کلمات قلمبه سلمبه ولی مهم: فرق ویزا و اجازه کار چیه؟

وقتی وارد دنیای مهاجرت میشی، با یه سری کلمه و عبارت روبرو میشی که شاید اولش گیج کننده باشن. ولی نگران نباش، اینجا همه‌ رو برات ساده می‌کنیم. فهمیدن اینا خیلی مهمه چون هر کدوم یه مرحله جدا از پروسه هستن.

اجازه کار (Work Permit) در مقابل ویزای کار (Work Visa)

این دو تا رو معمولا با هم قاطی می‌کنن، ولی خیلی با هم فرق دارن.

• اجازه کار یا Nulla Osta al Lavoro: این اولین و مهمترین مدرکه. «نولا اُستا» یه جورایی یعنی «هیچ مانعی وجود ندارد». این یه برگه تاییده که مقامات مهاجرتی ایتالیا برای کارفرمای شما صادر می‌کنن و میگن که «ما مشکلی نداریم این فرد خارجی بیاد اینجا کار کنه». این اجازه کار رو کارفرمای شما توی ایتالیا باید براتون بگیره. یعنی قبل از اینکه شما حتی برای ویزا اقدام کنی، کارفرمات باید این مرحله رو رد کرده باشه. این برگه معمولا شش ماه اعتبار داره.
• ویزای کار یا Visto per Lavoro: این یه برچسب یا مدرکیه که سفارت یا کنسولگری ایتالیا توی کشور خودمون (ایران) روی پاسپورت شما میزنه. این ویزا به شما اجازه میده که وارد خاک ایتالیا بشی. اما ویزای کار به تنهایی برای کار کردن کافی نیست، فقط کلید ورود به کشوره. شما با داشتن «نولا استا» میتونی برای این ویزا درخواست بدی.

پس ترتیبش اینجوریه: اول کارفرما «نولا استا» رو میگیره، بعد شما با اون «نولا استا» برای «ویزای کار» درخواست میدی.

ویزای اقامت (Residency Visa) در مقابل اجازه اقامت (Residency Permit)

این دو تا هم با هم فرق دارن:

• ویزای اقامت یا Visto per Soggiorno: این همون ویزای طولانی مدته (معروف به ویزای نوع D) که به شما اجازه میده برای یه هدف مشخص (مثل کار یا تحصیل) وارد ایتالیا بشی و برای مدتی بیشتر از ۹۰ روز بمونی. این ویزا هم توسط کنسولگری ایتالیا توی ایران صادر میشه.
• اجازه اقامت یا Permesso di Soggiorno: این مهمترین کارتیه که وقتی رسیدی ایتالیا باید بگیری. «پرمسو دی سوجورنو» یه کارت اقامته که به شما اجازه میده به صورت قانونی توی ایتالیا زندگی کنی. شما فقط ۸ روز کاری بعد از ورودت به ایتالیا وقت داری که برای این کارت درخواست بدی. این کارت معمولا به هدف ویزای ورودیت بستگی داره و تاریخ انقضاش با قرارداد کاریت هماهنگه.

پس یادت باشه: ویزا برای وروده، پرمسو (اجازه اقامت) برای موندنه.

سیستم سهمیه‌بندی ایتالیا: داستان «دکرتو فلوسی» چیه؟

یکی از مهمترین چیزایی که باید در مورد کار در ایتالیا بدونی، سیستم سهمیه‌بندیشه. دولت ایتالیا هر سال (یا گاهی برای سه سال) یه قانونی به اسم Decreto Flussi (دکرتو فلوسی) اعلام میکنه. «فلوسی» یعنی «جریان‌ها» و این قانون، جریان ورود نیروی کار خارجی به ایتالیا رو کنترل میکنه.

این سیستم چطور کار میکنه؟

دولت ایتالیا هر سال اعلام میکنه که «امسال ما به این تعداد نیروی کار خارجی در این شغل‌های مشخص نیاز داریم». این یعنی یه سقف یا سهمیه (Quota) برای تعداد ویزاهای کاری که صادر میشه، تعیین میشه. این سهمیه‌ها برای شغل‌های مختلف مثل کار فصلی (مثلا کشاورزی و گردشگری) و کار غیرفصلی (مثل ساخت و ساز، حمل و نقل، مکانیک و غیره) تقسیم میشن.

• چرا این سیستم مهمه؟ چون اگه شغلی که شما براش پیشنهاد کاری داری، توی لیست سهمیه‌ها نباشه یا سهمیه اون شغل پر شده باشه، کارفرمای شما نمیتونه برات «نولا استا» بگیره.
• زمان‌بندی مهمه: درخواست‌ها بر اساس اولویت زمانی (First-Come, First-Served) بررسی میشن. یعنی هر کی زودتر درخواست بده، شانس بیشتری داره. دولت ایتالیا یک سری روزهای خاص به اسم «کلیک دیز» (Click Days) اعلام میکنه که کارفرماها میتونن درخواست‌هاشون رو توی یه پورتال آنلاین ثبت کنن. این روزها خیلی رقابتی هستن و درخواست‌ها معمولا در همون ساعات اولیه پر میشن. برای همین، کارفرما باید از قبل همه مدارک رو آماده داشته باشه.
• سهمیه‌های سال‌های اخیر: برای اینکه یه دید کلی داشته باشی، تعداد سهمیه‌ها در سال‌های اخیر افزایش داشته. مثلا:
  • در سال ۲۰۲۳، تعداد کل سهمیه‌ها ۸۲,۷۰۵ نفر بود.
  • در سال ۲۰۲۴، این عدد به ۱۵۱,۰۰۰ نفر رسید.
  • برای سال ۲۰۲۵، ابتدا ۱۶۵,۰۰۰ نفر پیش‌بینی شده بود ولی بعدا به ۱۸۱,۰۰۰ نفر افزایش پیدا کرد. این نشون میده که نیاز ایتالیا به نیروی کار خارجی در حال افزایشه.

جزئیات سهمیه سال ۲۰۲۵:

دسته بندی	سهمیه	توضیحات و بخش‌های مورد نظر
کارگران غیرفصلی	۷۰,۷۲۰	برای بخش‌هایی مثل کشاورزی، ساخت و ساز، گردشگری، بهداشت و درمان، حمل و نقل جاده‌ای، مکانیک، ارتباطات، صنایع غذایی، کشتی‌سازی، حمل و نقل مسافر با اتوبوس، ماهیگیری، آرایشگری، برق‌کاری و لوله‌کشی.
کارگران فصلی	۱۱۰,۰۰۰	برای بخش‌های کشاورزی و گردشگری. این مجوزها تا ۹ ماه اعتبار دارن.
کارگران خوداشتغال	۷۳۰	برای کارآفرینان، فریلنسرها و نقش‌های تخصصی.
مراقبت از خانواده/سلامت	۱۰,۰۰۰	این سهمیه خارج از سهمیه‌های اصلی برای مراقبت از سالمندان و افراد ناتوان در نظر گرفته شده.

پس قبل از هر اقدامی، باید مطمئن بشی که شغل مورد نظرت توی سهمیه‌های سالانه دولت ایتالیا جا داره.

انواع ویزاهای کاری ایتالیا: کدوم به درد من میخوره؟

ایتالیا برای شرایط کاری مختلف، ویزاهای متفاوتی رو در نظر گرفته. هر کدوم از این ویزاها شرایط و مدارک خاص خودشون رو دارن. در ادامه، مهمترین‌هاشون رو با هم بررسی می‌کنیم.

جدول خلاصه انواع ویزاها و مجوزهای کاری ایتالیا

نوع ویزا یا مجوز	هدف اصلی	برای چه کسانی مناسبه؟	اعتبار معمول
ویزای ملی (نوع D)	اقامت طولانی مدت (بیشتر از ۹۰ روز) برای کار، تحصیل یا خانواده	هر کسی که میخواد بیشتر از ۹۰ روز در ایتالیا بمونه.	معمولا ۱ سال (قابل تمدید)
ویزای کارمندی (Lavoro Subordinato)	برای کار طولانی مدت زیر نظر یک کارفرمای ایتالیایی	کسایی که پیشنهاد شغلی و قرارداد کاری از یک شرکت ایتالیایی دارن.	تا ۲ سال (قابل تمدید)
ویزای خوداشتغالی (Lavoro Autonomo)	برای فریلنسرها، کارآفرینان یا کسانی که میخوان کسب و کار خودشون رو راه بندازن	کسایی که طرح تجاری (بیزینس پلن) و منابع مالی کافی دارن.	معمولا تا ۲ سال (قابل تمدید)
ویزای کار فصلی	برای کارهای موقت و فصلی در بخش کشاورزی یا گردشگری	کسایی که قرارداد کاری موقت از یک کارفرمای ایتالیایی دارن.	تا ۹ ماه (غیر قابل تمدید)
ویزای دیجیتال نومد (دورکاری)	برای کارمندای دورکار شرکت‌های غیر ایتالیایی یا فریلنسرهای دورکار	کسایی که میتونن ثابت کنن درآمد کافی، قرارداد دورکاری و بیمه درمانی دارن.	معمولا ۱ سال (قابل تمدید)
کارت آبی اتحادیه اروپا (EU Blue Card)	برای متخصصان با مهارت بالا که پیشنهاد شغلی در ایتالیا دارن	کسایی که تحصیلات عالیه و پیشنهاد حقوقی بالاتر از یه حداقل مشخص دارن.	تا ۲ سال (قابل تمدید)
ویزای تحقیقاتی	برای محققانی که در موسسات تحقیقاتی یا دانشگاه‌های ایتالیا کار می‌کنن	کسایی که قرارداد میزبانی با یک موسسه تحقیقاتی معتبر دارن.	به اندازه طول پروژه تحقیقاتی
ویزای انتقال درون شرکتی (ICT)	برای کارمندایی که از شعبه یک شرکت چند ملیتی به شعبه ایتالیایی اون منتقل میشن	کسایی که سابقه کار در اون شرکت رو دارن و مدارک انتقالشون کامله.	تا ۳ سال برای مدیران/متخصصان؛ ۱ سال برای کارآموزان
ویزای استارتاپ	برای کارآفرینان غیر اروپایی که قصد راه اندازی استارتاپ‌های نوآورانه در ایتالیا دارن	کسایی که تاییدیه کمیته ویزای استارتاپ ایتالیا، بیزینس پلن و پشتوانه مالی دارن.	معمولا ۱ سال (قابل تمدید)
ویزای الحاق به خانواده	برای اعضای خانواده افرادی که به طور قانونی در ایتالیا اقامت دارن و میخوان به اونها ملحق بشن و کار کنن	کسایی که میتونن رابطه خانوادگی و توانایی مالی حامی رو ثابت کنن.	به اندازه اعتبار اجازه اقامت حامی

حالا بریم هر کدوم رو با جزئیات بیشتری بررسی کنیم:

۱. ویزای کارمندی (Lavoro Subordinato)

این رایج‌ترین نوع ویزای کاریه. اگه شما یه پیشنهاد شغلی از یه شرکت ایتالیایی داشته باشی، این ویزا برای شماست. همونطور که گفتیم، اول کارفرمای شما باید از طریق سیستم سهمیه‌بندی (Decreto Flussi) براتون اجازه کار یا «نولا استا» بگیره. بعد از گرفتن «نولا استا»، شما میتونید برای این ویزا درخواست بدید. مدارکی مثل قرارداد کاری، مدارک تحصیلی و اثبات داشتن محل اقامت هم لازمه. این ویزا معمولا تا دو سال اعتبار داره و قابل تمدیده.

۲. کارت آبی اتحادیه اروپا (EU Blue Card)

این ویزا برای نیروهای کار خیلی متخصص طراحی شده. مثلا مهندسای کامپیوتر، پزشک‌ها، یا متخصص‌های رشته‌های خاص. مزیت بزرگش اینه که خارج از سیستم سهمیه‌بندی (Decreto Flussi) قرار داره. یعنی کارفرما هر زمانی از سال میتونه برای این ویزا اقدام کنه.

شرایط اصلی برای کارت آبی:

• تحصیلات عالی: حداقل مدرک لیسانس (از یک دوره حداقل سه ساله) یا پنج سال سابقه کار حرفه‌ای در اون زمینه. برای متخصصان حوزه ICT، سه سال سابقه کار هم کافیه.
• قرارداد کاری: یه پیشنهاد شغلی قطعی برای حداقل ۶ ماه در ایتالیا.
• حقوق بالا: حقوق سالانه شما باید از یه حداقل مشخصی بالاتر باشه. این عدد هر سال تغییر میکنه ولی برای سال ۲۰۲۴، حداقل حقوق ناخالص سالانه ۳۳,۵۰۰ یورو تعیین شده بود.
• صلاحیت‌های حرفه‌ای: اگه شغل شما جزو مشاغل نظام‌مند (مثل پزشکی یا وکالت) باشه، باید مدارک تحصیلیتون توسط ایتالیا به رسمیت شناخته بشه.

کارت آبی مزایای دیگه‌ای هم داره، مثلا اعتبار اولیه دو ساله، امکان جابجایی راحت‌تر بین کشورهای اتحادیه اروپا و مسیر سریع‌تر برای گرفتن اقامت دائم بعد از پنج سال.

۳. ویزای انتقال درون شرکتی (Intra-Company Transfer – ICT)

اگه شما برای یه شرکت چندملیتی کار می‌کنی که توی ایتالیا هم شعبه داره، این ویزا به دردتون میخوره. این ویزا به شرکت اجازه میده که کارمندای خودش (مدیر، متخصص یا کارآموز) رو از یه کشور دیگه به شعبه ایتالیا منتقل کنه. این ویزا هم خارج از سیستم سهمیه‌بندی هست.

شرایط اصلی برای ویزای ICT:

• سابقه کار: شما باید حداقل ۳ تا ۶ ماه قبل از انتقال، کارمند اون شرکت بوده باشی.
• نوع شغل: باید جزو دسته‌های مدیران، متخصصان (یعنی کسایی که دانش خاصی در مورد محصولات یا فرآیندهای شرکت دارن) یا کارآموزان (با مدرک دانشگاهی) باشی.
• مدت اعتبار: برای مدیران و متخصصان تا ۳ سال و برای کارآموزان تا ۱ سال اعتبار داره.

توی این حالت، شما همچنان روی لیست حقوقی شرکت مبدا باقی میمونی و قرارداد کاری محلی با شرکت ایتالیایی امضا نمی‌کنی.

۴. ویزای خوداشتغالی (Lavoro Autonomo)

اگه میخوای برای خودت کار کنی، مثلا فریلنسر باشی، یه کسب و کار راه بندازی، یا هنرمند و ورزشکار حرفه‌ای هستی، باید برای این ویزا اقدام کنی. این ویزا داخل سهمیه‌بندی سالانه قرار داره و تعدادش خیلی محدوده (مثلا در سال ۲۰۲۵ فقط ۷۳۰ تا).

شرایط اصلی برای ویزای خوداشتغالی:

• منابع مالی: باید ثابت کنی که پول کافی برای حمایت از خودت داری (معمولا سالی حدود ۸,۵۰۰ تا ۱۲,۰۰۰ یورو).
• طرح تجاری (بیزینس پلن): باید یه طرح دقیق از کاری که میخوای انجام بدی ارائه بدی.
• مجوزهای لازم: برای بعضی شغل‌ها، باید از اتاق بازرگانی محلی یا نهادهای مربوطه یه تاییدیه یا مجوز بگیری.

۵. ویزای دیجیتال نومد (Digital Nomad Visa)

این یه ویزای نسبتا جدیده که برای کارمندای دورکار طراحی شده. یعنی شما میتونی توی ایتالیا زندگی کنی ولی برای یه شرکت خارج از ایتالیا کار کنی.

شرایط اصلی ویزای دیجیتال نومد:

• نوع کار: باید یه نیروی کار خیلی متخصص باشی. این یعنی مدرک دانشگاهی یا حداقل سه تا پنج سال سابقه کار حرفه‌ای مرتبط داشته باشی.
• درآمد کافی: باید ثابت کنی که درآمد سالانه‌ات از یه حدی بالاتره. این عدد معمولا حدود ۲۸,۰۰۰ یورو در سال اعلام شده، ولی در برخی اسناد به عددی حدود ۲۴,۷۸۹ یورو هم اشاره شده که سه برابر حداقل مبلغ لازم برای پرداخت مالیات سلامت در ایتالیاست.
• بیمه درمانی: باید بیمه درمانی جامع با پوشش حداقل ۳۰,۰۰۰ یورو داشته باشی.
• محل اقامت: باید مدرکی دال بر داشتن محل اقامت در ایتالیا (مثل قرارداد اجاره) ارائه بدی.
• عدم سوء پیشینه کارفرما: اگه کارمند هستی، کارفرمات باید یه نامه بده که در پنج سال گذشته سابقه کیفری در زمینه مهاجرت غیرقانونی یا نقض قوانین کار نداشته.

این ویزا معمولا یک سال اعتبار داره و قابل تمدیده.

سایر ویزاها به صورت خلاصه:

• ویزای کار فصلی: برای کارهای موقت (تا ۹ ماه) در کشاورزی و گردشگری.
• ویزای استارتاپ: برای کارآفرینانی که ایده نوآورانه دارن و میخوان استارتاپ راه بندازن. نیاز به بیزینس پلن قوی و پشتوانه مالی (حدود ۵۰,۰۰۰ یورو) داره.
• ویزای تحقیقاتی: برای محققانی که از یک موسسه تحقیقاتی ایتالیایی دعوتنامه دارن.
• ویزای الحاق به خانواده: اگه یکی از اعضای نزدیک خانواده شما (همسر، فرزند) اقامت قانونی ایتالیا رو داره، میتونه برای شما درخواست این ویزا رو بده.

نقشه راه قدم به قدم: چطور برای ویزای کار اقدام کنیم؟

حالا که با انواع ویزاها آشنا شدیم، بریم ببینیم پروسه کلی گرفتن ویزای کار چطوریه. این مراحل هم برای کارفرما و هم برای کارمند تعریف شده و باید با هماهنگی هم انجام بشن.

مرحله اول: کارفرما دست به کار میشه (درخواست Nulla Osta)

این مرحله کاملا به عهده کارفرمای شما در ایتالیاست.

1. بررسی سهمیه: کارفرما اول چک میکنه که آیا شغل مورد نظر در سهمیه‌های سالانه (Decreto Flussi) جا داره یا نه. (مگر اینکه برای ویزای خارج از سهمیه مثل کارت آبی اقدام کنید).
2. آزمون بازار کار (Labour Market Test): قبل از استخدام نیروی خارجی، کارفرما باید vacancy (موقعیت شغلی خالی) رو به مرکز کار محلی (Centro per l’Impiego) اعلام کنه. این مرکز بررسی میکنه که آیا شهروند ایتالیایی یا اروپایی مناسبی برای این شغل پیدا میشه یا نه. اگه طی ۸ روز کاری کسی پیدا نشد، کارفرما میتونه پروسه استخدام شما رو ادامه بده.
3. آماده کردن مدارک: کارفرما مدارک لازم رو جمع‌آوری میکنه. این مدارک شامل موارد زیره:
   • کپی قرارداد کاری امضا شده که جزئیات شغل، حقوق و شرایط کاری رو مشخص میکنه.
   • اثبات توانایی مالی شرکت برای پرداخت حقوق شما.
   • مدارک مربوط به محل اقامت شما در ایتالیا (Proof of Accommodation). این میتونه قرارداد اجاره یا سند خرید خونه باشه.
   • کپی پاسپورت شما.
4. ثبت درخواست آنلاین: کارفرما از طریق پورتال آنلاین وزارت کشور ایتالیا، درخواست اجازه کار (Nulla Osta) رو در دفتر واحد مهاجرت (Sportello Unico per l’Immigrazione – SUI) استان مربوطه ثبت میکنه. اگه درخواست داخل سهمیه باشه، این کار باید در روزهای مشخص شده (Click Days) انجام بشه.
5. دریافت «نولا استا»: اگه همه چیز درست باشه و درخواست تایید بشه، دفتر مهاجرت «نولا استا» رو صادر میکنه. این پروسه معمولا بین ۲ هفته تا ۳ ماه طول میکشه. بعد از صدور، کارفرما این مدرک رو برای شما میفرسته.

مرحله دوم: نوبت شماست (درخواست ویزا در ایران)

حالا که «نولا استا» رو داری، میتونی برای ویزای ورود به ایتالیا اقدام کنی.

1. رزرو وقت سفارت: باید از سفارت یا کنسولگری ایتالیا در ایران وقت بگیری.
2. آماده کردن مدارک: شما باید مدارک زیر رو آماده کنی:
   • اصل و کپی «نولا استا».
   • فرم تکمیل شده درخواست ویزای طولانی مدت (نوع D).
   • پاسپورت معتبر که حداقل دو صفحه خالی داشته باشه و تا سه ماه بعد از پایان اعتبار ویزا، همچنان معتبر باشه.
   • چند قطعه عکس پاسپورتی جدید.
   • کپی قرارداد کاری امضا شده.
   • اثبات محل اقامت در ایتالیا (مثل همون قرارداد اجاره).
   • اثبات تمکن مالی کافی.
   • بیمه درمانی مسافرتی با پوشش حداقل ۳۰,۰۰۰ یورو برای هزینه‌های پزشکی و بستری شدن.
   • مدارک تحصیلی و حرفه‌ای (ترجمه شده).
   • فیش پرداخت هزینه ویزا (حدود ۱۱۶ یورو برای ویزای کار).
3. مراجعه به سفارت و مصاحبه: در روز تعیین شده، با همه مدارک به سفارت میری، مصاحبه می‌کنی و اطلاعات بیومتریک (انگشت‌نگاری) رو انجام میدی.
4. دریافت ویزا: اگه درخواست شما تایید بشه، ویزا روی پاسپورت شما زده میشه. این پروسه میتونه از ۲ هفته تا چند ماه طول بکشه. شما معمولا ۶ ماه وقت داری که با این ویزا وارد ایتالیا بشی.

مرحله سوم: رسیدن به ایتالیا و نهایی کردن کارها

تبریک! شما وارد ایتالیا شدی. ولی کار هنوز تموم نشده.

1. درخواست اجازه اقامت (Permesso di Soggiorno): این مهمترین کاره. شما فقط ۸ روز کاری بعد از ورودت فرصت داری که برای این کارت درخواست بدی. برای این کار باید به یکی از دفاتر پست محلی بری و یک بسته (kit) مخصوص درخواست پرمسو رو بگیری، فرم‌هاش رو پر کنی و همراه با مدارک لازم (کپی پاسپورت، ویزا، نولا استا و…) تحویل بدی.
2. امضای قرارداد اقامت: شما باید به همراه کارفرمات به دفتر مهاجرت (SUI) بری و «قرارداد اقامت» (Contratto di Soggiorno) رو امضا کنی.
3. وقت پلیس (Questura): بعد از ثبت درخواست در پست، برات یه وقت از اداره پلیس (Questura) تعیین میشه تا برای انگشت‌نگاری و تحویل مدارک تکمیلی بری.
4. دریافت کارت اقامت: چند هفته یا چند ماه بعد، کارت اقامت شما آماده میشه و میتونی بری از اداره پلیس تحویل بگیری. از این به بعد، این کارت مدرک اصلی شما برای زندگی و کار قانونی در ایتالیاست.
5. امضای توافق‌نامه یکپارچگی (Accordo di Integrazione): اگه برای بیشتر از یک سال اقامت داری، باید این توافق‌نامه رو امضا کنی. با امضای این توافق‌نامه، شما متعهد میشی که زبان ایتالیایی رو در سطح پایه یاد بگیری و با قوانین مدنی ایتالیا آشنا بشی.

نقش کارفرما و اهمیت رعایت قوانین

همونطور که دیدی، کارفرمای شما نقش خیلی مهمی در پروسه مهاجرت کاری شما داره. در واقع، شرکت ایتالیایی حامی یا اسپانسر (Sponsor) ویزای شما محسوب میشه و در برابر دولت ایتالیا مسئولیت‌هایی داره.

مسئولیت‌های اصلی کارفرما:

• رعایت قوانین کار: کارفرما موظفه که تمام قوانین کار ایتالیا رو در مورد شما رعایت کنه. این شامل پرداخت حداقل دستمزد تعیین شده در قراردادهای جمعی ملی (CCNL)، رعایت ساعات کاری (معمولا ۴۰ ساعت در هفته)، مرخصی با حقوق (حداقل ۴ هفته در سال) و شرایط ایمنی محیط کار میشه.
• پرداخت مالیات و بیمه: کارفرما باید شما رو در سازمان تامین اجتماعی ایتالیا (INPS) و سازمان بیمه حوادث کار (INAIL) ثبت‌نام کنه. همچنین وظیفه داره که مالیات بر درآمد شما (IRPEF) و سهم بیمه رو از حقوقتون کسر و به دولت پرداخت کنه. سهم کارفرما از بیمه تامین اجتماعی حدود ۲۹ تا ۳۲ درصد حقوق ناخالص شماست.
• اطلاع‌رسانی به مقامات: هرگونه تغییر در شرایط کاری شما (مثل تغییر شغل، حقوق یا تمدید قرارداد) باید به مقامات مهاجرتی اطلاع داده بشه.
• تعهدات دیجیتال: با قوانین جدید، کارفرماها باید یک آدرس ایمیل تایید شده (PEC) داشته باشن و تمام مکاتبات رسمی رو از این طریق انجام بدن. همچنین باید قرارداد اقامت رو به صورت دیجیتالی امضا کنن.

ریسک‌های عدم رعایت قوانین برای کارفرما:

اگه یه شرکت قوانین رو رعایت نکنه، با جریمه‌های سنگین، محدودیت در استخدام نیروی خارجی در آینده و حتی مشکلات قانونی روبرو میشه. برای همین، شرکت‌های معتبر همیشه این قوانین رو جدی میگیرن. رعایت قوانین نشون‌دهنده تعهد شرکت به استخدام اخلاقی و مسئولانه است و باعث ایجاد اعتماد بین کارمند و کارفرما میشه.

استفاده از شرکت‌های کارفرمای ثبت شده (EOR)

بعضی از شرکت‌ها، به خصوص اونایی که دفتر فیزیکی در ایتالیا ندارن، برای استخدام نیروی کار از یه راهکار جالب استفاده می‌کنن: کارفرمای ثبت شده یا Employer of Record (EOR).

EOR چیه و چطور کار میکنه؟

یه شرکت EOR مثل یه «کارفرمای نیابتی» عمل میکنه. یعنی شما برای شرکت اصلی خودت کار می‌کنی، ولی از نظر قانونی، شرکت EOR کارفرمای شما در ایتالیا محسوب میشه. این شرکت تمام کارهای اداری و قانونی مربوط به استخدام شما رو انجام میده، از جمله:

• گرفتن اجازه کار و ویزا
• مدیریت لیست حقوقی (Payroll)
• پرداخت مالیات و سهم بیمه
• اطمینان از رعایت کامل قوانین کار ایتالیا

مزایای استفاده از EOR:

• کاهش ریسک: شرکت اصلی شما نگران نقض قوانین پیچیده کار و مهاجرت ایتالیا نیست.
• سرعت بخشیدن به فرآیند: این شرکت‌ها تخصص و تجربه کافی در زمینه مهاجرت دارن و میتونن پروسه رو سریع‌تر پیش ببرن.
• کاهش بار اداری: تیم منابع انسانی شرکت شما درگیر کارهای پیچیده اداری نمیشه.

هزینه EOR چقدره؟

هزینه خدمات EOR در ایتالیا متفاوته. معمولا بین ۴۰۰ تا ۲,۰۰۰ دلار برای هر کارمند در ماه یا ۱۰ تا ۲۰ درصد از حقوق ناخالص کارمند در ماه هزینه داره. بعضی شرکت‌ها مثل Skuad و Remofirst خدماتشون رو از ۱۹۹ دلار در ماه شروع می‌کنن، در حالی که شرکت‌های دیگه‌ای مثل Remote بین ۵۹۹ تا ۶۹۹ دلار در ماه هزینه دارن. شرکت‌هایی مثل Velocity Global هم قیمت عمومی اعلام نمی‌کنن و باید ازشون قیمت شخصی‌سازی شده بگیری.

سوالات متداول (FAQ)

در این بخش به سوالاتی که ممکنه برات پیش اومده باشه، جواب میدیم.

۱. چقدر طول میکشه تا ویزا و اجازه کار ایتالیا رو بگیریم؟

این سوال جواب دقیقی نداره و بستگی به نوع ویزا، حجم کاری سفارت و ادارات ایتالیا داره. اما به طور کلی:

• گرفتن نولا استا (Nulla Osta): این مرحله که توسط کارفرما انجام میشه، معمولا بین ۲ تا ۶ هفته و گاهی تا ۲ الی ۳ ماه طول میکشه.
• گرفتن ویزای کار از سفارت: بعد از اینکه نولا استا رو گرفتی، پروسه ویزا در سفارت میتونه ۲ تا ۴ هفته یا ۱۵ تا ۳۰ روز دیگه طول بکشه.

در مجموع، باید برای کل فرآیند، از اول تا آخر، زمانی حدود ۱ تا ۳ ماه و گاهی تا ۶ ماه در نظر بگیری. پس خیلی مهمه که زودتر شروع کنی.

۲. هزینه گرفتن ویزا و اجازه کار چقدره؟

هزینه‌ها هم متفاوته:

• هزینه اجازه کار (Nulla Osta): این هزینه‌ها معمولا توسط کارفرما پرداخت میشه و شامل هزینه‌های اداریه.
• هزینه ویزای کار: هزینه کنسولی برای درخواست ویزا معمولا حدود ۱۰۰ تا ۱۱۶ یورو هست. این مبلغ بسته به نوع ویزا و محل کنسولگری میتونه کمی فرق کنه.
• هزینه اجازه اقامت (Permesso di Soggiorno): برای صدور این کارت هم باید هزینه‌ای حدود ۱۱۰ تا ۲۱۸ یورو پرداخت کنی که به مدت اعتبار کارت بستگی داره.
• هزینه‌های جانبی: هزینه‌های دیگه مثل ترجمه مدارک (هر مدرک بین ۲۰ تا ۱۱۰ دلار)، بیمه درمانی و بلیت هواپیما رو هم باید در نظر بگیری.

۳. آیا میتونم خانواده‌ام رو با خودم به ایتالیا ببرم؟

بله، این امکان وجود داره. اعضای خانواده (همسر و فرزندان وابسته) به طور خودکار در درخواست ویزای کاری شما قرار نمی‌گیرن، ولی شما میتونی براشون برای ویزای الحاق به خانواده (Visto per Ricongiungimento Familiare) درخواست بدی.

برای این کار، شما که حامی (Sponsor) هستی، باید شرایط زیر رو داشته باشی:

• درآمد کافی: باید ثابت کنی که درآمدت برای حمایت از اعضای خانواده‌ات کافیه (مثلا برای یک نفر وابسته، حدود ۹,۵۰۰ یورو در سال).
• محل اقامت مناسب: باید خونه‌ای داشته باشی که از نظر متراژ و شرایط بهداشتی برای تعداد اعضای خانواده‌ات مناسب باشه و این رو شهرداری محلی باید تایید کنه.
• اجازه اقامت معتبر: اجازه اقامت خودت باید حداقل یک سال اعتبار داشته باشه.

۴. چطور میتونم اجازه کار و اقامتم رو تمدید کنم؟

اجازه کار و اقامت شما قابل تمدیده، به شرطی که شرایط کاریت تغییر نکرده باشه. شما و کارفرمات باید حداقل ۶۰ روز قبل از تاریخ انقضای اجازه اقامت فعلیت، برای تمدید اقدام کنید. برای این کار باید مدارک به روز شده مثل قرارداد کاری جدید، اطلاعات مالی و پاسپورت معتبر رو به اداره مهاجرت محلی ارائه بدید.

۵. فرق ویزای شنگن با ویزای کاری ایتالیا چیه؟

این دو تا کاملا با هم متفاوتن:

• ویزای شنگن (نوع C): این ویزا برای اقامت‌های کوتاه مدت (حداکثر ۹۰ روز در یک دوره ۱۸۰ روزه) در ۲۷ کشور عضو منطقه شنگن (از جمله ایتالیا) صادر میشه. این ویزا برای اهداف توریستی، سفرهای کاری کوتاه یا دیدن خانواده است و باهاش اجازه کار نداری.
• ویزای کاری ایتالیا (نوع D): این یک ویزای ملی و طولانی مدته که فقط برای ورود به ایتالیا با هدف کار صادر میشه و به شما اجازه میده بعد از ورود، برای اجازه اقامت و کار درخواست بدی.

کشورهای منطقه شنگن عبارتند از: اتریش، بلژیک، جمهوری چک، دانمارک، استونی، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، مجارستان، ایسلند، ایتالیا، لتونی، لیختن‌اشتاین، لیتوانی، لوکزامبورگ، مالت، هلند، نروژ، لهستان، پرتغال، اسلواکی، اسلوونی، اسپانیا، سوئد و سوئیس.

۶. مدارک اصلی مورد نیاز برای ویزای کار چیان؟

به طور خلاصه، مهمترین مدارک این‌ها هستن:

• برای اجازه کار (Nulla Osta) که کارفرما میگیره: قرارداد کار، مدارک شرکت، اثبات محل اقامت برای کارمند.
• برای ویزای کار که شما میگیری: فرم درخواست ویزا، پاسپورت معتبر، عکس، اصل نولا استا، اثبات تمکن مالی، بیمه درمانی و بقیه مدارکی که سفارت درخواست میکنه.

۷. آیا برای گرفتن ویزای کار باید زبان ایتالیایی بلد باشم؟

برای خود پروسه گرفتن ویزا، معمولا مدرک زبان الزامی نیست. اما وقتی به ایتالیا میرسی و «توافق‌نامه یکپارچگی» رو امضا می‌کنی، متعهد میشی که زبان ایتالیایی رو یاد بگیری. علاوه بر این، بلد بودن زبان ایتالیایی شانس شما رو برای پیدا کردن کار بهتر و ارتباط برقرار کردن با جامعه به شدت بالا میبره.

۸. اگه درخواست ویزام رد بشه چی کار کنم؟

اگه درخواستت رد بشه، معمولا دلیلش رو بهت اطلاع میدن. دلایل رایج شامل کامل نبودن مدارک، پر شدن سهمیه‌ها یا مشکلات دیگه در درخواست میشه. شما میتونی ظرف ۶۰ روز از طریق دادگاه اداری منطقه‌ای به این تصمیم اعتراض کنی یا اینکه مشکلات رو برطرف کنی و دوباره درخواست بدی. بهتره در این شرایط از یک وکیل مهاجرتی کمک بگیری.