بررسی کامل قابلیت‌های جدید Harmonize و Generative Upscale فتوشاپ

همونطور که PetaPixel تازگی‌ها گزارش داده، ادوبی (Adobe) با آپدیت نسخه بتای فتوشاپ، همچنان داره قابلیت‌های این برنامه رو بیشتر میکنه و دو ویژگی جدید به اسم Harmonize و Generative Upscale رو معرفی کرده. این قابلیت‌ها قراره با کمک ابزارهای هوش مصنوعی، فرایندهای خلاقانه رو ساده‌تر کنن و کیفیت عکس رو بالا ببرن. با اینکه هر دو هنوز تو نسخه بتا هستن و محدودیت‌هایی دارن، اما عملکردشون امیدوارکننده‌ست، مخصوصا برای عکاس‌هایی که کار ترکیب عکس (کامپوزیت) و چاپ در ابعاد بزرگ انجام میدن.

من برای اینکه عملکرد جدیدترین ابزارهای فتوشاپ رو تو شرایط ویرایش واقعی بسنجم، ابزارهای Harmonize و Generative Upscale رو روی عکس‌های کارهای میدانی قبلیم امتحان کردم. مثلا یک پرتره ترکیبی از خودم ساختم و عکس‌های حیات وحش با ایزوی (ISO) بالا رو بزرگ کردم.

Generative Upscale: بزرگ کردن هوشمندانه اندازه عکس

Generative Upscale راه حل هوش مصنوعی ادوبی برای بالا بردن رزولوشن یا همون وضوح عکسه، بدون اینکه مثل روش‌های قدیمی، کیفیت عکس پایین بیاد. این ابزار فقط پیکسل‌ها رو کپی نمیکنه، بلکه اگه لازم باشه جزئیات جدیدی رو تو عکس به وجود میاره تا اندازه بزرگتر عکس منطقی به نظر برسه. این ویژگی میتونه برای عکاس‌هایی که میخوان عکس‌هاشون رو در ابعاد بزرگ چاپ کنن، کادربندی عکس رو تغییر بدن یا فایل‌های دیجیتالی قدیمی دارن که رزولوشن کافی برای استانداردهای امروزی ندارن، خیلی به درد بخور باشه.

یک مثال واضحش اینه که یک عکاس منظره بخواد از یک بخش برش خورده از عکسش، یک چاپ بزرگ در حد گالری بگیره؛ Generative Upscale میتونه رزولوشن رو بالا ببره و همزمان بافت و تیزی عکس رو حفظ کنه.

با این حال، این ابزار محدودیت‌های خودشم داره. با اینکه روی عکس‌هایی با جزئیات ساختارمند مثل منظره یا معماری خوب کار میکنه، اما ممکنه روی بافت‌های خیلی ظریف مثل مو یا پوست، نتایج چندان جالبی نداشته باشه، مخصوصا وقتی که عکس خیلی بزرگ بشه. بعضی کاربرها ممکنه متوجه ایرادها یا ناهماهنگی‌های کوچیکی تو قسمت‌هایی بشن که هوش مصنوعی سعی کرده جزئیات از دست رفته رو از خودش بسازه. این مشکلات میتونن تو کارهای تجاری یا خبری که دقت بالا لازم دارن، دردسرساز بشن. یک نکته عملی دیگه هم عملکردشه؛ بعد از بزرگ کردن عکس، حجم فایل‌ها میتونه به شدت زیاد بشه که ممکنه روی سیستم‌های ضعیف‌تر، سرعت کار رو پایین بیاره.

عکاس‌هایی که میخوان از Generative Upscale استفاده کنن، بهتره همیشه عکس رو با زوم صد درصد بررسی کنن تا هر ناهنجاری که هوش مصنوعی ایجاد کرده رو پیدا کنن. همچنین بهتره تا جای ممکن از فایل‌های خام (RAW) یا فایل‌های منبع با کیفیت بالا استفاده کنن، چون این کار داده‌های بیشتری رو در اختیار الگوریتم قرار میده. در آخر هم، توصیه نمیشه قبل از استفاده از این ویژگی، عکس رو خیلی شارپ کنید یا نویزگیری سنگین انجام بدین، چون ممکنه تو توانایی ابزار برای تولید جزئیات تمیز و واقعی اختلال ایجاد کنه.

تست Generative Upscale: مزایا و معایب

اما مهم‌ترین نکته منفی در مورد Generative Upscale، حداقل در حال حاضر، اینه که فقط برای فایل‌هایی کار میکنه که طول بلندترین ضلعشون کمتر از ۴۰۹۶ پیکسل باشه.

توی تست‌های من، تحت تاثیر این قرار گرفتم که ابزار چقدر خوب تونست با بعضی از عکس‌های قدیمی و چالش‌برانگیزم کار کنه. برای اینکه واقعا Generative Upscale رو به چالش بکشم و هزینه اشتراکم رو توجیه کنم، از یک مجموعه عکس استفاده کردم که سال ۲۰۱۴ از گرگ‌ها تو یک طوفان برف سنگین گرفته بودم.

این فایل‌ها همه شرایط لازم برای سخت بودن رو داشتن: تجهیزات دوربین قدیمی، نور کم، نویز ایزوی بالا و پیچیدگی اضافه شده بخاطر برف و بافت ظریف خز. با وجود این چالش‌ها، نتایج به شکل عجیبی خوب بودن، اما هنوز کمی اون حس و حال مصنوعی که معمولا تو جزئیات ساخته شده با هوش مصنوعی دیده میشه رو داشتن. امیدواریم ادوبی به زودی محدودیت‌های فعلی حجم فایل رو برداره تا انعطاف‌پذیری بیشتری داشته باشیم.

هدف اصلی Generative Upscale در نسخه بتای فتوشاپ اینه که عکس‌های کوچیک یا با رزولوشن پایین رو ۲، ۳ یا حتی ۴ برابر بزرگ کنه و با استفاده از هوش مصنوعی، به جای کشیدن پیکسل‌ها، جزئیات بیشتری رو به شکل هوشمند تولید کنه. توی تست‌ها، این ابزار نه تنها رزولوشن رو بالا برد، بلکه به نظر میرسید که به عنوان بخشی از فرایند بزرگ‌نمایی، یک مقدار شارپنینگ و کاهش نویز نامحسوس هم اعمال میکنه. این بهبود داخلی میتونه برای فایل‌های قدیمی‌تر یا با کیفیت پایین‌تر مفید باشه و بدون نیاز به تنظیمات جدا، ظاهر تمیزتر و بهتری بهشون بده.

Harmonize: هماهنگ کردن عکس‌های ترکیبی

قابلیت Harmonize برای حل یک چالش رایج تو ترکیب عکس‌ها طراحی شده: کاری کنیم که عناصر مختلفی که از جاهای متفاوت اومدن، طوری به نظر برسن که انگار به هم تعلق دارن. Harmonize با استفاده از مدل هوش مصنوعی مولد ادوبی به اسم Firefly، رنگ، تن و نور پس‌زمینه رو تحلیل میکنه و تنظیمات مشابهی رو روی سوژه یا عنصر جلویی انتخاب شده اعمال میکنه. برای عکاس‌هایی که کارهای ترکیبی انجام میدن، چه برای کارهای هنری، تبلیغاتی یا خبری، این ابزار راه سریع‌تری برای ترکیب سوژه‌ها با محیط‌های جدید، بدون نیاز به درجه‌بندی رنگ یا ماسک کردن‌های طولانی و دستی، ارائه میده.

این ابزار برای این افراد میتونه خیلی کاربردی باشه:

• عکاس‌های پرتره که سوژه‌هایی با نور استودیویی رو در صحنه‌های بیرونی یا محیطی قرار میدن.
• عکاسان تجاری و مد که مرتبا پس‌زمینه‌ها رو برای کمپین‌های مختلف عوض میکنن.
• عکاسان هنرهای زیبا که تصاویر سورئال یا مفهومی خلق میکنن.
• حتی عکاسان املاک و معماری هم ممکنه برای ترکیب آسمان، دکوراسیون یا عناصر منظره برای بهبود عکس‌های خارجی، این ابزار رو مفید بدونن.

برای مثال، یک عکاس پرتره که مدلی با نور استودیو رو در یک صحنه بیرونی با نور طبیعی قرار میده، میتونه از Harmonize برای هماهنگ کردن تن‌های نوری استفاده کنه و زمان صرف شده برای تنظیم دستی هایلایت‌ها، سایه‌ها و دمای رنگ رو کاهش بده. با این حال، Harmonize زمانی بهترین عملکرد رو داره که تفاوت واضحی بین پس‌زمینه و سوژه وجود داشته باشه. شرایط نوری پیچیده یا نامحسوس هنوز هم میتونن الگوریتم رو گیج کنن و نتایج ممکنه گاهی بیش از حد «استایل‌دار» یا مصنوعی به نظر برسن و نیاز به اصلاحات دستی بیشتری داشته باشن. علاوه بر این، این ویژگی در حال حاضر به کاربر اجازه نمیده شدت تنظیمات خاصی مثل کنتراست سایه یا اشباع رنگ رو در خود ابزار تنظیم کنه که ممکنه کنترل خلاقانه رو محدود کنه.

برای اینکه بیشترین بهره رو از Harmonize ببرید، به عکاس‌ها توصیه میشه که اون رو در مراحل اولیه ترکیب عکس اعمال کنن و خروجی رو با استفاده از لایه‌های تنظیمات (adjustment layers) اصلاح کنن. همچنین بهتره از این ویژگی روی عکس‌هایی که قبلا به شدت درجه‌بندی رنگ شدن، استفاده نکنید، چون میتونه منجر به نتایج غیرطبیعی یا ناهماهنگ بشه.

Harmonize در عمل

به عنوان یک عکاس، من اغلب پشت دوربین هستم و به همین دلیل به ندرت عکس‌های خوبی از خودم دارم. برای همین یک عکس از خودم «ساختم» و از دو تا از عکس‌های خودم و ابزار Harmonize استفاده کردم، هم برای سرگرمی و هم برای تست کردنش. عکس اول یک سلفی با تایمر بود که تو آریزونا گرفته بودم، و عکس دوم یک شات پانوراما از یکی از مسیرهای پیاده‌روی مورد علاقه‌ام تو ورمونت در اوج رنگ‌های پاییزی بود. من به روند خودکار تکیه کردم، با انتخاب خودکار سوژه در نسخه بتای فتوشاپ شروع کردم، بعد خودم رو کپی، برعکس و در صحنه ورمونت پیست کردم. بعد از قرار دادن بخش انتخاب شده، روی دکمه Harmonize در نوار ابزار کوچیک کلیک کردم.

ابزار Harmonize به طور محسوسی بیشتر از بقیه ویژگی‌های مولد طول کشید تا پردازش بشه، حدود دو تا سه دقیقه روی کامپیوتر رومیزی قدرتمند من. وقتی کارش تموم شد، نه تنها رنگ سوژه رو برای هماهنگی با صحنه تغییر داده بود و سه گزینه برای انتخاب بهم داد، بلکه لبه‌ها رو هم نرم کرده بود و نتیجه رو در یک لایه جدا قرار داده بود.

هنوز چند تا انتقال ناجور وجود داشت که دو تا عکس به طور کامل و طبیعی با هم ترکیب نشده بودن، اما تونستم اون‌ها رو در چند ثانیه با استفاده از ابزارهای Remove و Brush مرتب کنم. با این حال، من عمدا ترکیب رو کمی ناشیانه باقی گذاشتم تا مشخص بشه که Harmonize چه نوع پایه و اساسی رو فراهم میکنه. با اینکه نتیجه از اول کاملا واقعی نبود، اما یک نقطه شروع قوی ارائه داد، نقطه‌ای که با کمی اصلاح دستی، میتونه به راحتی به یک تصویر نهایی بی‌نقص منجر بشه. این یک پایه محکم محسوب میشه که میتونه به طور قابل توجهی زمان و تلاش مورد نیاز برای ترکیب‌های پیچیده رو کاهش بده.

Generative Upscale و Harmonize: نشانه‌هایی از مسیر هوش مصنوعی برای عکاسان

ویژگی‌های Harmonize و Generative Upscale در نسخه بتای فتوشاپ، سرمایه‌گذاری مداوم ادوبی در ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی رو نشون میده که برای ساده‌سازی وظایف ویرایشی پیچیده طراحی شدن. این‌ها برای عکاس‌ها قابلیت‌های جدید و باارزشی رو ارائه میدن، به خصوص تو ترکیب عکس و آماده‌سازی برای چاپ، اما هنوز هم برای جلوگیری از مشکلات رایج، به یک چشم تیزبین و استفاده هوشمندانه نیاز دارن.

یکی از مهم‌ترین مزایای این ابزارها، صرفه‌جویی در زمانه. اونها میتونن مراحل تکراری یا فنی رو که معمولا روند پس‌پردازش رو کند میکنن، سریع‌تر انجام بدن. کارهایی مثل هماهنگ کردن دستی نور و رنگ بین عناصر ترکیبی، یا بزرگ کردن دقیق تصاویر بدون افت کیفیت، اغلب به چندین برنامه، لایه، تنظیمات و اصلاحات دقیق نیاز دارن. با خودکار کردن این مراحل در یک برنامه، Harmonize و Generative Upscale به عکاس‌ها اجازه میدن تا بیشتر روی تصمیمات خلاقانه تمرکز کنن تا اینکه درگیر جزئیات فنی بشن. این کار نه تنها تولید رو سرعت میبخشه، بلکه خستگی ذهنی ناشی از کار کردن مکرر روی یک قسمت رو هم کم میکنه.

مثل بیشتر ابزارهای بتا، کاربرها باید همچنان منتظر برخی ناهماهنگی‌ها باشن و وقتی دقت خیلی مهمه، به تکنیک‌های ویرایش سنتی تکیه کنن. با این وجود، این ابزارهای جدید به آینده‌ای اشاره دارن که در اون هوش مصنوعی به بخش مرکزی‌تر و مفیدتری از روند کاری عکاسی حرفه‌ای تبدیل میشه و هم کارایی و هم امکانات خلاقانه جدیدی رو ارائه میده. اینکه آیا این آینده مطلوبی هست یا نه، بستگی به این داره که از کدوم عکاس بپرسید، و این یک سوال باز باقی میمونه.

اعتبار تصاویر: عکس‌ها از کیت گاریبالدی (Kate Garibaldi)