نیروی فضایی آمریکا به دنبال ماهواره‌های اختصاصی ضد پارازیت

حالا این برنامه وارد یه فاز جدید شده. روز سه‌شنبه، نیروی فضایی پنج قرارداد دیگه برای طراحی و نمایش ماهواره‌های اختصاصی با هدف ارائه ارتباطات مقاوم در برابر پارازیت به نیروهای تاکتیکی، منعقد کرد. برنده‌های این قراردادها شامل برندگان قبلی یعنی بوئینگ، نورثروپ گرومن، وایاست و اینتل‌ست میشن، به علاوه یک شرکت تقریبا تازه‌وارد به اسم آسترانیس که یه استارتاپ تحت حمایت سرمایه‌گذاران خطرپذیر و مستقر در سانفرانسیسکو هست. (شرکت اینتل‌ست بدنه ماهواره خودش رو از کی۲ اسپیس، یک استارتاپ دیگه که تحت حمایت سرمایه‌گذاران خطرپذیره، خریداری میکنه).

قراردادهای اولیه مبلغ نسبتا کمی دارن و در مجموع ۳۷.۳ میلیون دلار هستن. اما این برنامه یک سقف ۴ میلیارد دلاری برای قراردادها داره، پس برنده‌ها میتونن در آینده یک قرارداد دفاعی خیلی پرسودتر رو امضا کنن.

هر شرکت معماری‌های خودش رو تا ژانویه ۲۰۲۶ توسعه میده. بعد از اون تاریخ، نیروی فضایی یک طرح رو انتخاب میکنه و یک قرارداد دیگه برای ساخت اولین ماهواره میبنده که پرتاب اون برای سال ۲۰۲۸ برنامه‌ریزی شده. قراردادهای تولید بیشتر هم در همون سال ۲۰۲۸ واگذار میشن.

این قراردادهای جدید که به اسم PTS-G شناخته میشن، یک تفاوت قابل توجه با روشی دارن که ارتش قبلا برای تهیه ماهواره‌های مدار زمین‌ثابت استفاده میکرد. اون روش معمولا از زمان بستن قرارداد تا پرتاب، زمان‌بندی خیلی طولانی داشت و هزینه هر فضاپیما از صدها میلیون دلار تا بیش از یک میلیارد دلار بود. در مقابل، نیروی فضایی به وضوح داره تلاش میکنه از سرعت شرکت‌های تجاری تازه‌وارد استفاده کنه و با انتخاب چندین فروشنده برای فاز اولیه برنامه، رقابت رو تشویق کنه.

کوردل دلاپنیا جونیور، مدیر اجرایی این برنامه، در یک خبرنامه گفت: «قرارداد PTS-G ما، روشی که فرماندهی سیستم‌های فضایی (SSC) برای تهیه قابلیت‌های ارتباط ماهواره‌ای برای نیروهای رزمی استفاده میکنه رو کاملا تغییر میده. ترکیب طراحی‌های پایه تجاری برای برآورده کردن قابلیت‌های نظامی، سرعت و کارایی نیروی فضایی رو برای اضافه کردن قابلیت‌های جدید برای مقابله با تهدیدهای نوظهور به طور قابل توجهی افزایش میده».