راهنمای جامع ویزای کاری بریتانیا

راهنمای جامع ویزای کاری بریتانیا

---

گرفتن ویزای کاری برای کشورهای دیگه، مخصوصا بریتانیا، شاید در نگاه اول یه فرآیند خیلی پیچیده و گیج‌کننده به نظر بیاد. پر از فرم‌های مختلف، قوانین جورواجور و هزینه‌هایی که باید پرداخت کنی. خیلی‌ها فکر میکنن که فقط پر کردن چندتا فرم کافیه، اما تو دنیای مهاجرت امروز، موفقیت تو گرفتن ویزا به آمادگی، دقت به جزئیات و فهمیدن اینکه سیستم چطوری کار میکنه، بستگی داره.

این راهنما قراره مثل یه دوست راه بلد، همه چیز رو در مورد ویزاهای کاری بریتانIA برات ساده و قابل فهم کنه. ما قراره با هم مسیر گرفتن ویزای کاری بریتانیا رو قدم به قدم جلو بریم و تمام گزینه‌ها، شرایط و مراحل لازم رو بررسی کنیم تا با خیال راحت بتونی برای آینده شغلیت برنامه‌ریزی کنی.

بخش ۱: نگاهی کلی به سیستم ویزای بریتانیا

اول از همه باید بدونی که چیزی به اسم «ویزای کاری عمومی» برای بریتانیا وجود نداره. در عوض، این کشور مسیرهای مختلفی برای ویزای کار طراحی کرده که بیشتر روی کارگرهای ماهر و افراد با پروفایل‌های خاص تمرکز داره. با توجه به سیاست‌های مهاجرتی که مدام در حال تغییر هستن، هزینه‌های درخواست که بالا میره و سخت‌گیری‌های اداره مهاجرت (که بهش میگن Home Office) روی صلاحیت و رعایت قوانین، مسیر کار کردن در بریتانیا اصلا ساده نیست.

چارچوب قانونی ویزای کار در بریتانیا

سیستم ویزای کاری بریتانیا بر اساس یه سری قوانین و مقررات مهاجرتی کار میکنه که هدفش هم جذب نیروی کار ماهر و هم حفظ بازار کار داخلیه. اساس این سیاست‌ها، «قوانین مهاجرت» (Immigration Rules) هست که توسط اداره مهاجرت تعیین میشه. این قوانین مشخص میکنن که چه شرایطی برای ورود به بریتانیا برای کار لازمه، شرایط موندن چیه و دارندگان ویزا چه حقوق و مسئولیت‌هایی دارن.

مهم‌ترین بخش‌های این چارچوب قانونی این‌ها هستن:

• قانون مهاجرت (The Immigration Act): این قانون، اساس قانونی کنترل مهاجرت و تنظیم ورود و اقامت در بریتانیاست.
• سیستم مبتنی بر امتیاز (Points-Based System – PBS): این سیستم برای این طراحی شده که فقط کارگرهای ماهر بتونن برای کار وارد بریتانIA بشن. تو این سیستم، متقاضی‌ها بر اساس معیارهای مشخصی مثل مهارت، حقوق و نوع پیشنهاد شغلی، امتیاز میگیرن و باید به یه حد نصاب معینی برسن.
• اسپانسرشیپ (Sponsorship): کارفرماهای بریتانیایی که میخوان یه نیروی کار خارجی استخدام کنن، باید از اداره ویزا و مهاجرت بریتانیا (UKVI) که بخشی از همون Home Office هست، یه مجوز به اسم «مجوز اسپانسرشیپ» (Sponsor Licence) بگیرن. این کار برای اینه که فقط فرصت‌های شغلی واقعی و معتبر به افراد غیربریتانیایی پیشنهاد بشه.

چه کسی برای کار در بریتانیا به ویزا احتیاج داره؟

بعد از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، تقریبا همه افراد غیربریتانیایی برای کار کردن در این کشور به ویزا و مجوز کار احتیاج دارن. این شامل شهروندان اروپایی هم میشه. تنها استثنا شهروندان ایرلندی هستن. پس اگه شما شهروند ایران هستی، حتما باید ویزای کاری داشته باشی.

چرا انتخاب ویزای درست اینقدر مهمه؟

انتخاب نوع ویزای کاری، تاثیر خیلی بزرگی روی آینده شما در بریتانیا داره. با پیچیده‌تر شدن قوانین مهاجرت، خیلی راحت ممکنه تو هزارتوی دسته‌بندی‌ها، شرایط و نکات پنهان گم بشی. کلید موفقیت اینه که دقیقا بدونی هر ویزا چیه، چه محدودیت‌هایی داره و زندگی در بریتانیا با اون ویزا چه شکلی میشه.

انتخاب یه ویزای اشتباه میتونه هم از نظر مالی و هم شخصی هزینه زیادی داشته باشه؛ مثلا میتونه فرصت‌های شغلی شما رو محدود کنه، اجازه نده خانواده‌تون رو با خودتون ببرید یا مسیر گرفتن اقامت دائم رو طولانی‌تر کنه.

یک استراتژی موثر اینه که اهداف بلندمدت خودتون رو کامل بررسی کنید و اونها رو با شرایط ویزاها تطبیق بدید. یادت باشه، ویزای درست لزوما راحت‌ترین یا سریع‌ترین ویزا نیست؛ ویزای درسته که با شرایط شخصی، اهداف شغلی و برنامه‌های آینده شما بیشترین هماهنگی رو داشته باشه و قوی‌ترین پایه رو برای موفقیت و ثبات شما در بریتانیا فراهم کنه.

بخش ۲: انواع ویزاهای کاری بریتانیا

سیستم ویزای بریتانیا خیلی گسترده‌ست و برای شرایط شغلی مختلف، گزینه‌های متفاوتی وجود داره. در ادامه، انواع اصلی ویزاهای کاری رو دسته‌بندی کردیم تا بهتر باهاشون آشنا بشی.

اگه پیشنهاد شغلی (Job Offer) داری

این مسیر رایج‌ترین راه برای گرفتن ویزای کاریه.

• ویزای کارگر ماهر (Skilled Worker Visa): این ویزا که قبلا بهش ویزای Tier 2 (General) میگفتن، محبوب‌ترین ویزای کاریه. برای گرفتن این ویزا باید از یه کارفرمای تایید شده توسط اداره مهاجرت، یه پیشنهاد شغلی داشته باشی. شغل شما باید تو لیست مشاغل مورد نیاز باشه و حداقل حقوق تعیین شده رو هم دریافت کنی.
• ویزای کارمند بهداشت و درمان (Health and Care Worker Visa): این ویزا مخصوص متخصصان حوزه پزشکی و بهداشته و پروسه سریع‌تر و هزینه‌های کمتری داره.
• ویزای ورزشکار بین‌المللی (International Sportsperson visa): برای ورزشکاران و مربیان حرفه‌ای طراحی شده.
• ویزای مبلغ مذهبی (Minister of Religion visa – T2): برای افرادی که در یک سازمان مذهبی فعالیت میکنن.

اگه پیشنهاد شغلی نداری

بعضی ویزاها نیازی به پیشنهاد شغلی از قبل ندارن، اما شرایط خاص خودشون رو دارن.

• ویزای استعداد جهانی (Global Talent Visa): این ویزا برای افراد استثنایی و پیشرو در زمینه‌هایی مثل علوم، مهندسی، هنر و تکنولوژی دیجیتاله. این افراد باید توسط یه نهاد معتبر تایید بشن. این ویزا انعطاف‌پذیری زیادی داره و به راحتی میتونی کارفرما رو عوض کنی.
• ویزای پتانسیل بالا (High Potential Individual – HPI visa): این ویزا برای فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های برتر دنیاست که میخوان در بریتانیا دنبال کار بگردن.

اگه قراره برای کارفرمای خارجیت در بریتانیا کار کنی (Global Business Mobility)

این ویزاها برای شرکت‌های چندملیتی طراحی شدن که میخوان کارمندانشون رو به شعبه بریتانیا منتقل کنن.

• ویزای کارمند ارشد یا متخصص (Senior or Specialist Worker Visa): برای مدیران ارشد و متخصصانی که به شعبه بریتانیای شرکت منتقل میشن.
• ویزای توسعه کسب‌و‌کار در بریتانیا (UK Expansion Worker Visa): برای کارمندانی که برای راه‌اندازی یه شعبه جدید از شرکتشون به بریتانIA میان.
• ویزای کارآموز فارغ‌التحصیل (Graduate Trainee Visa): برای کارمندانی که در قالب برنامه‌های آموزشی به شعبه بریتانیا منتقل میشن.
• ویزای کارمند انتقالی (Secondment Worker Visa): برای کارمندانی که به طور موقت برای انجام یه پروژه خاص به بریتانیا میان.
• ویزای تامین‌کننده خدمات (Service Supplier Visa): برای کارمندانی که برای ارائه خدمات تحت یه قرارداد بین‌المللی به بریتانیا میان.
• ویزای نماینده کسب‌و‌کار خارجی (Representative of an Overseas Business Visa): برای نماینده یک شرکت خارجی که قصد داره اولین شعبه اون شرکت رو در بریتانیا تاسیس کنه.

اگه دنبال کار موقت یا فصلی هستی (Temporary Work)

این ویزاها برای کارهای کوتاه‌مدت طراحی شدن.

• ویزای کارگر فصلی (Seasonal Worker Visa): برای کارهای موقت تو بخش‌هایی مثل کشاورزی.
• ویزای تبادل دولتی مجاز (Government Authorised Exchange Visa): برای کسب تجربه کاری یا گذراندن دوره‌های آموزشی خاص.
• ویزای کارمند خلاق (Creative Worker Visa): برای هنرمندان، بازیگران و موزیسین‌ها برای پروژه‌های کوتاه‌مدت.
• ویزای کارمند مذهبی (Religious Worker Visa): برای کارهای غیرپاستورال در یک موسسه مذهبی.
• ویزای کارمند خیریه (Charity Worker Visa): برای کارهای داوطلبانه بدون حقوق در یک موسسه خیریه.
• ویزای توافق‌نامه بین‌المللی (International Agreement visa): برای افرادی که تحت قوانین یا توافق‌نامه‌های بین‌المللی کار میکنن.

اگه میخوای کسب‌و‌کار خودت رو در بریتانیا داشته باشی

ویزاهای خاصی برای کارآفرینان وجود داره، مثل ویزای استارتاپ (Start-up Visa).

توجه: بعضی ویزاها، مثل ویزای جوانان کانادایی (Youth Mobility Scheme)، فقط برای شهروندان کشورهای خاصی در دسترسه. این موارد برای آشنایی با تنوع ویزاهای بریتانیا ذکر شده.

بخش ۳: شرایط و معیارهای لازم برای گرفتن ویزای کار

هر نوع ویزای کاری، شرایط خاص خودش رو داره که باید اونها رو برآورده کنی. علاوه بر اون شرایط خاص، یه سری شرایط عمومی هم وجود داره که تقریبا برای همه ویزاهای کاری مشترکه.

شرایط عمومی برای ویزاهای کاری بریتانیا

۱. سیستم مبتنی بر امتیاز (PBS):
همونطور که گفتیم، بیشتر ویزاهای کاری بر اساس سیستم امتیازی ارزیابی میشن. شما باید برای مواردی مثل داشتن اسپانسر، حقوق دریافتی و سطح مهارت، امتیازهای مشخصی رو کسب کنی.

۲. اسپانسرشیپ (Sponsorship):
برای بیشتر ویزاهای کاری، شما به یه پیشنهاد شغلی از طرف یه کارفرمای بریتانیایی احتیاج داری که مجوز اسپانسرشیپ (Sponsor Licence) معتبر داشته باشه.
بعد از اینکه پیشنهاد شغلی رو گرفتی، کارفرما باید برات یه «گواهی اسپانسرشیپ» (Certificate of Sponsorship – CoS) صادر کنه. این گواهی یه شماره مرجع الکترونیکیه که جزئیات شغل شما رو مشخص میکنه و تایید میکنه که شما شرایط لازم برای اون شغل رو داری. بدون این شماره مرجع، نمیتونی برای ویزا درخواست بدی.

۳. مهارت زبان انگلیسی:
بیشتر متقاضیان ویزای کاری باید تسلط خودشون به زبان انگلیسی رو نشون بدن. این کار معمولا از دو طریق انجام میشه:

• ارائه مدرک تحصیلی که به زبان انگلیسی تدریس شده.
• قبولی در یکی از آزمون‌های زبان انگلیسی مورد تایید اداره مهاجرت بریتانیا (UKVI) در سطح مشخصی (مثلا B1 یا B2).

بعضی افراد مثل کسانی که بالای ۶۵ سال سن دارن یا به دلیل مشکلات جسمی یا روحی طولانی‌مدت نمیتونن آزمون بدن، از این شرط معاف هستن.

۴. تمکن مالی (Maintenance Funds):
شما باید نشون بدی که پول کافی برای حمایت از خودت (و خانواده‌ات، اگه همراهت هستن) در بریتانیا داری و نیازی به کمک‌های دولتی (Public Funds) نداری. مبلغ دقیق این پول بسته به نوع ویزا و تعداد اعضای خانواده متفاوته.

۵. گواهی عدم سوء پیشینه:
برای بعضی شغل‌ها، مخصوصا شغل‌هایی که با گروه‌های آسیب‌پذیر مثل کودکان و بزرگسالان سر و کار دارن، باید گواهی عدم سوء پیشینه از هر کشوری که در ۱۰ سال گذشته، ۱۲ ماه یا بیشتر در اون زندگی کردی، ارائه بدی.

۶. بررسی صلاحیت و سوابق کیفری:
اداره مهاجرت سوابق کیفری، تاریخچه مهاجرتی و ریسک‌های امنیتی شما رو بررسی میکنه. باید هرگونه سابقه کیفری رو اعلام کنی، چون جرایم جدی یا تکراری میتونه باعث رد شدن درخواستت بشه. سابقه تخلفات مهاجرتی مثل موندن بیشتر از مدت ویزا، ارائه اطلاعات نادرست یا ورود غیرقانونی هم میتونه تاثیر منفی روی درخواستت داشته باشه.

بخش ۴: فرآیند قدم به قدم درخواست ویزا

درخواست ویزای کاری بریتانیا چند مرحله مشخص داره که باید با دقت طی کنی.

راهنمای گام به گام درخواست ویزای کاری بریتانIA

1. نوع ویزای مناسب رو مشخص کن: بر اساس پیشنهاد شغلی، مدارک تحصیلی و نوع کارت، ویزای درست رو انتخاب کن.
2. اسپانسر پیدا کن: برای بیشتر ویزاها، به یه پیشنهاد شغلی از طرف کارفرمایی نیاز داری که مجوز اسپانسرشیپ داشته باشه. کارفرما برات گواهی اسپانسرشیپ (CoS) صادر میکنه.
3. مدارکت رو آماده کن: همه مدارک لازم رو از قبل جمع‌آوری کن. مطمئن شو مدارکی که واجد شرایط بودنت رو ثابت میکنن، کامل باشن.
4. آنلاین درخواست بده: فرم درخواست ویزا رو در وبسایت رسمی دولت بریتانIA (gov.uk) به صورت آنلاین پر کن.
5. هزینه‌ها رو پرداخت کن: هزینه درخواست ویزا و «هزینه اضافی بهداشت و درمان مهاجرت» (Immigration Health Surcharge – IHS) رو پرداخت کن. این هزینه به شما اجازه میده از خدمات بهداشت ملی بریتانیا (NHS) استفاده کنی. هزینه IHS در حال حاضر ۱۰۳۵ پوند برای هر سال از مدت ویزا برای بزرگسالان و ۷۷۶ پوند برای هر سال برای کودکان، دانشجویان و برخی ویزاهای دیگه هست.
6. احراز هویت و ارائه اطلاعات بیومتریک: بسته به شرایطت، یا باید از طریق اپلیکیشن «Immigration ID Check» هویت خودت رو تایید کنی، یا باید برای انگشت‌نگاری و عکس‌برداری در یکی از مراکز درخواست ویزا (Visa Application Centre) وقت بگیری.
7. مدارکت رو ارسال کن: ممکنه لازم باشه مدارکت رو به مرکز درخواست ویزا بفرستی یا اونها رو آنلاین آپلود کنی.
8. در مصاحبه شرکت کن (اگه لازم باشه): در بعضی موارد ممکنه از شما خواسته بشه در یک مصاحبه شرکت کنی.
9. منتظر تصمیم ویزا بمون: زمان بررسی درخواست‌ها بسته به نوع ویزا متفاوته. معمولا برای ویزای کاری از خارج از بریتانیا، این فرآیند حدود سه هفته طول میکشه. اگه از داخل بریتانیا اقدام کنی، حدود هشت هفته زمان میبره.

جدول نمونه هزینه‌های درخواست ویزا (ممکنه تغییر کنه):

نوع ویزا	هزینه درخواست از داخل بریتانیا	هزینه درخواست از خارج بریتانیا
ویزای کارگر ماهر (تا ۳ سال)	۸۲۷ پوند	۷۱۹ پوند
ویزای کارگر ماهر (بیش از ۳ سال)	۱،۶۳۶ پوند	۱،۴۲۳ پوند
ویزای بهداشت و درمان (تا ۳ سال)	۲۸۴ پوند	۲۸۴ پوند
ویزای بهداشت و درمان (بیش از ۳ سال)	۵۵۱ پوند	۵۵۱ پوند
ویزای استعداد جهانی	۷۱۶ پوند	۷۱۶ پوند
ویزای دانشجویی	۴۹۰ پوند	۳۶۳ پوند
ویزای فارغ‌التحصیلی	۸۲۲ پوند	N/A

مدارک مورد نیاز برای درخواست

مدارکی که باید ارائه بدی بسته به نوع ویزا و شرایطت متفاوته، اما به طور کلی میتونی انتظار داشته باشی این مدارک رو ازت بخوان:

• پاسپورت معتبر که برای تمام مدت اقامتت اعتبار داشته باشه.
• شماره مرجع گواهی اسپانسرشیپ (CoS) (اگه نیاز باشه).
• مدرک زبان انگلیسی (نتیجه آزمون یا مدرک تحصیلی).
• صورتحساب‌های بانکی که نشون بده تمکن مالی لازم رو داری.
• نتیجه آزمایش سل (TB) (برای متقاضیان از برخی کشورها لازمه).
• گواهی عدم سوء پیشینه (برای بعضی مشاغل).
• جزئیات حقوق که توسط کارفرما تایید شده.

نکات مهم برای یک درخواست موفق

• نوع ویزا رو دوباره چک کن: مطمئن شو که برای ویزای درستی که با شغل و شرایطتت مطابقت داره، درخواست میدی.
• فرم رو با دقت پر کن: اطلاعات دقیق و کامل بده. هرگونه تناقض میتونه باعث تاخیر یا رد شدن درخواست بشه.
• مدارک رو مرتب کن: مدارک رو منظم و طبق دستورالعمل‌ها آماده کن.
• شرط زبان رو جدی بگیر: مطمئن شو که شرط زبان رو برآورده میکنی و مدرک رسمی برای اثباتش داری.
• با یک متخصص مشورت کن: اگه در مورد هر بخشی از فرآیند شک داری، از یک وکیل یا متخصص مهاجرت کمک بگیر.

بخش ۵: قوانین جدید در مورد هزینه‌های اسپانسرشیپ

دولت بریتانیا یه تغییر مهم تو سیاست‌های مربوط به هزینه‌های اسپانسرشیپ برای کارگرهای ماهر اعلام کرده. این قوانین هم برای کارفرماها و هم برای کارمندها خیلی مهمه.

از تاریخ ۳۱ دسامبر ۲۰۲۴، کارفرماها دیگه اجازه ندارن بعضی از هزینه‌های مربوط به اسپانسرشیپ رو از کارگرهای ماهر بگیرن. این تغییر برای جلوگیری از بدهی‌های کاری و سوءاستفاده از نیروی کار انجام شده.

هزینه‌هایی که کارفرما دیگه نمیتونه از شما بگیره:

• هزینه درخواست مجوز اسپانسرشیپ (Sponsor Licence Application Fee): پولی که کارفرما برای گرفتن مجوز استخدام نیروی خارجی پرداخت میکنه.
• هزینه صدور گواهی اسپانسرشیپ (Certificate of Sponsorship – CoS Fee): هزینه‌ای که برای صدور اون شماره مرجع الکترونیکی پرداخت میشه.
• هزینه مهارت‌های مهاجرت (Immigration Skills Charge – ISC): این یه هزینه اجباریه که کارفرماها موقع اسپانسر کردن نیروی کار ماهر از خارج از بریتانیا پرداخت میکنن.

چه هزینه‌هایی رو هنوز کارفرما میتونه از شما بگیره (پس بگیره)؟

با اینکه هزینه‌های بالا ممنوع شده، کارفرما هنوز میتونه هزینه‌های دیگه‌ای که مستقیما به ویزای شما مربوط میشه رو ازتون بگیره. این هزینه‌ها شامل موارد زیر هستن:

• هزینه درخواست ویزا (Visa application fees).
• هزینه‌های خدماتی شرکای تجاری اداره مهاجرت.
• هزینه اضافی بهداشت و درمان (Immigration Health Surcharge – IHS).

عواقب عدم رعایت این قوانین برای کارفرما

اگه یه کارفرما این قوانین جدید رو رعایت نکنه، با عواقب جدی روبرو میشه که مهم‌ترینش لغو مجوز اسپانسرشیپ هست. این اتفاق میتونه به اعتبار شرکت آسیب بزنه، ضررهای مالی به همراه داشته باشه و برای کارمندهایی که از قبل با اسپانسرشیپ اون شرکت در بریتانیا هستن، مشکلات بزرگی ایجاد کنه.

برای همین، کارفرماها باید سیاست‌های داخلی، قراردادهای کاری و بودجه‌بندی استخدامشون رو بررسی و به‌روز کنن تا مطمئن بشن که این هزینه‌ها رو از کارمندها نمیگیرن.

بخش ۶: مجوز سفر الکترونیکی (ETA) – یه تغییر بزرگ برای مسافرها

از ۸ ژانویه ۲۰۲۵، مرحله بعدی طرح «مجوز سفر الکترونیکی» یا ETA برای شهروندان غیراروپایی اجباری میشه. این یه تغییر بزرگ تو نحوه سفر به بریتانیاست و روش برنامه‌ریزی سفرها رو عوض میکنه.

ETA چیه؟

ETA یه مجوز برای سفر کردن به بریتانیاست، شبیه سیستم ESTA در آمریکا. این مجوز، ویزا نیست و به شما اجازه زندگی یا کار در بریتانیا رو نمیده. مسافرها هنوز باید قوانین ویزای توریستی رو رعایت کنن.

چه کسانی به ETA نیاز دارن؟

• توریست‌ها، کسانی که برای دیدن خانواده و دوستان میان، سفرهای کاری کوتاه یا تحصیل کوتاه‌مدت که نیازی به ویزا ندارن.
• هنرمندان و فعالان حوزه خلاقیت که با ویزای Creative Worker تا ۳ ماه به بریتانیا میان.
• کسانی که برای یک «رویداد با دستمزد مجاز» (Permitted Paid Engagement) میان.

چه کسانی به ETA نیاز ندارن؟

• کسانی که ویزای بریتانیا دارن.
• کسانی که مجوز اقامت، کار یا تحصیل در بریتانIA دارن.
• شهروندان بریتانیایی یا ایرلندی.

تاریخ‌های اجرایی شدن ETA

این طرح از اکتبر ۲۰۲۳ شروع شده و به تدریج برای کشورهای مختلف اجرا میشه. چند نمونه از تاریخ‌ها:

تاریخ شروع	کشورها
۲۵ اکتبر ۲۰۲۳	قطر
۲۲ فوریه ۲۰۲۴	بحرین، کویت، عمان، امارات، عربستان سعودی، اردن
۸ ژانویه ۲۰۲۵	اجباری برای همه شهروندان غیراروپایی (از جمله شهروندان آمریکا)

نکات مهم برای کارفرماها و کارمندها

• کارفرماها باید نیازهای سفری کارمندان خارجی‌شون رو برای ۶ تا ۸ ماه آینده بررسی کنن تا مطمئن بشن اونها ETA لازم رو میگیرن. نداشتن ETA میتونه باعث تاخیر یا جلوگیری از ورود به بریتانیا بشه.
• کارمندها باید از اعتبار کافی پاسپورتشون مطمئن بشن و درخواست ETA رو به موقع ثبت کنن.

بخش ۷: زندگی در بریتانیا با ویزای کاری

وقتی با ویزای کاری در بریتانیا زندگی میکنی، یه سری حقوق و مسئولیت‌ها داری که باید ازشون اطلاع داشته باشی.

حقوق شما با ویزای کاری بریتانیا

• حق کار: شما حق داری تو شغلی که ویزات براش صادر شده کار کنی.
• تغییر شغل: در بعضی از دسته‌بندی‌های ویزا، میتونی کارفرما رو عوض کنی، اما باید ویزات رو آپدیت کنی.
• آوردن خانواده (Dependents): بسته به نوع ویزات، ممکنه بتونی اعضای خانواده‌ت (همسر و فرزندان زیر ۱۸ سال) رو با خودت به بریتانیا بیاری. اونها هم باید جداگانه برای ویزا درخواست بدن.
• دسترسی به تحصیل: فرزندان شما حق دارن از مدارس دولتی استفاده کنن.
• دسترسی به خدمات درمانی (NHS): با پرداخت هزینه IHS، شما و خانواده‌ات به خدمات بهداشت ملی بریتانIA دسترسی دارید. این شامل مراجعه به دکتر عمومی (GP) و درمان‌های بیمارستانی میشه. البته بعضی خدمات مثل دارو، دندانپزشکی و چشم‌پزشکی ممکنه هزینه جداگانه داشته باشه.

مسئولیت‌های شما

• پایبندی به شرایط ویزا: باید شرایط ویزات رو رعایت کنی، مثلا از کمک‌های دولتی استفاده نکنی و هر تغییری در شرایطت (مثل عوض شدن آدرس) رو به اداره مهاجرت اطلاع بدی.
• مالیات و بیمه ملی (Tax and National Insurance): به عنوان کسی که در بریتانیا کار و زندگی میکنه، باید از درآمدت مالیات و حق بیمه ملی پرداخت کنی. مبلغ مالیات به میزان درآمدت بستگی داره.
• ثبت‌نام در پلیس: شهروندان بعضی کشورها باید بعد از ورود به بریتانیا، خودشون رو در اداره پلیس محلی ثبت‌نام کنن.

بخش ۸: سوالات متداول

چطور برای ویزای کاری بریتانIA درخواست بدم؟

اول باید نوع ویزای مناسب رو پیدا کنی. بعد فرم درخواست آنلاین رو در سایت دولت بریتانیا پر میکنی. اگه لازم باشه، باید از یه کارفرمای دارای مجوز، پیشنهاد شغلی و گواهی اسپانسرشیپ (CoS) داشته باشی و مدارک لازم مثل مدرک زبان و تمکن مالی رو جمع‌آوری کنی.

هزینه ویزاهای کاری چقدره؟

هزینه‌ها بسته به نوع ویزا، مدت اقامت و اینکه از داخل یا خارج بریتانیا اقدام میکنی، متفاوته. همیشه سایت رسمی دولت بریتانIA رو برای آخرین هزینه‌ها چک کن. (جدول نمونه هزینه‌ها در بخش ۴ آورده شده).

چقدر طول میکشه تا به درخواست ویزای کاری رسیدگی بشه؟

معمولا برای درخواست از خارج از بریتانیا حدود ۳ هفته و از داخل بریتانیا حدود ۸ هفته طول میکشه. البته این زمان میتونه در زمان‌های شلوغی بیشتر بشه. برای بعضی ویزاها با پرداخت هزینه بیشتر، سرویس سریع‌تر هم وجود داره.

میتونم خانواده‌ام رو با خودم بیارم؟

بله، بیشتر ویزاهای کاری به شما اجازه میدن همسر و فرزندان زیر ۱۸ سالتون رو به عنوان همراه (Dependent) بیارید. هر کدوم از اونها باید جداگانه درخواست ویزا بدن و شما باید نشون بدی که توانایی مالی برای حمایت از اونها رو داری.

میشه ویزای کاریم رو تمدید کنم؟

بله، خیلی از ویزاهای کاری قابل تمدید هستن، به شرطی که هنوز شرایط لازم رو داشته باشی. این معمولا به معنی داشتن پیشنهاد شغلی از یه اسپانسر معتبره.

آیا باید هزینه بهداشت و درمان (IHS) رو پرداخت کنم؟

بله، بیشتر متقاضیان ویزای کاری باید هزینه IHS رو به عنوان بخشی از درخواستشون پرداخت کنن. این هزینه به شما اجازه میده مثل یه شهروند بریتانیایی از خدمات NHS استفاده کنی.

میشه از یه ویزای دیگه در داخل بریتانیا به ویزای کاری تغییر وضعیت بدم؟

در خیلی از موارد بله، به شرطی که شرایط ویزای کاری مورد نظر رو داشته باشی و با ویزای توریستی وارد بریتانIA نشده باشی. باید چک کنی که نوع ویزای فعلیت اجازه تغییر وضعیت رو میده یا نه.

اگه درخواست ویزام رد بشه چی میشه؟

اگه درخواستت رد بشه، یه نامه دریافت میکنی که دلیلش رو توضیح داده. اگه فکر میکنی اشتباهی در بررسی پرونده‌ات رخ داده، میتونی درخواست بازبینی اداری (Administrative Review) بدی. در بعضی موارد هم میتونی با اصلاح اطلاعات یا ارائه مدارک بیشتر، دوباره درخواست بدی.

بخش ۹: واژه‌نامه اصطلاحات مهم

اصطلاح	تعریف ساده
Certificate of Sponsorship (CoS)	یه شماره مرجع الکترونیکی که کارفرما برات صادر میکنه و پیشنهاد شغلی شما رو تایید میکنه.
Skilled Worker Visa	ویزایی برای کارگرهای ماهر با یه پیشنهاد شغلی معتبر در مشاغل مورد نیاز.
Immigration Skills Charge (ISC)	هزینه‌ای که کارفرماها برای اسپانسر کردن نیروی کار خارجی پرداخت میکنن.
Biometric Residence Permit (BRP)	کارتی فیزیکی که قبلا به عنوان مدرک اقامت، کار یا تحصیل در بریتانIA صادر میشد (الان دیجیتالی شده).
Right to Work Check	فرآیندی که کارفرماها باید انجام بدن تا مطمئن بشن شما قانونا اجازه کار در بریتانIA رو داری.
Shortage Occupation List (SOL)	لیستی از مشاغل که در بریتانیا با کمبود نیروی کار ماهر مواجه هستن و فرآیند ویزاشون ساده‌تره.
Sponsor Licence	مجوزی که اداره مهاجرت به کارفرماها میده تا بتونن نیروی کار خارجی رو به صورت قانونی اسپانسر کنن.
Indefinite Leave to Remain (ILR)	وضعیت اقامت دائم که به شما اجازه میده بدون محدودیت در بریتانیا زندگی و کار کنی.
Health and Care Worker Visa	یه ویزای کاری تخصصی برای متخصصان پزشکی و بهداشت با هزینه کمتر و پردازش سریع‌تر.

بخش ۱۰: منابع بیشتر

برای اطلاعات دقیق‌تر و به‌روزتر، همیشه به منابع رسمی مراجعه کن.

• وبسایت ویزا و مهاجرت بریتانیا (UK Visas and Immigration):
  https://www.gov.uk/browse/visas-immigration/work-visas
• قوانین مهاجرت (Immigration Rules):
  https://www.gov.uk/guidance/immigration-rules
• هزینه بهداشت و درمان (IHS):
  https://www.gov.uk/healthcare-immigration-application
• آزمون‌های زبان انگلیسی:
  https://www.gov.uk/guidance/prove-your-english-language-abilities-with-a-secure-english-language-test-selt
• چک کردن نیاز به ویزا:
  https://www.gov.uk/check-uk-visa