راهنمای جامع اخذ ویزای کار در پادشاهی تونگا

مقدمه‌ای بر کار در تونگا و قوانین ویزا

اگه به فکر کار کردن توی یه کشور جدید و متفاوت هستی، شاید اسم تونگا به گوشت خورده باشه. تونگا یه کشور جزیره‌ای تو اقیانوس آرام جنوبیه که به خاطر موقعیت استراتژیک و طبیعت خاصش، توجه بعضی از شرکتها رو برای گسترش کارشون جلب کرده. اما اگه یه شرکت بخواد نیروی کار خارجی، مثلا از ایران، به این کشور بیاره، باید با سیستم ویزای کاری تونگا حسابی آشنا باشه. دونستن این قوانین فقط برای تیک زدن یه سری موارد اداری نیست، بلکه نقش خیلی مهمی توی موفقیت بلندمدت اون شرکت و کارمنداش داره. پس بیا با هم خیلی ساده و خودمونی ببینیم داستان از چه قراره و برای کار کردن توی این کشور باید چه مسیری رو طی کرد.

چه کسایی توی تونگا به مجوز کار احتیاج دارن؟

قانون تونگا در این مورد خیلی شفاف و سرراسته. هر کسی که شهروند تونگا نباشه و قصد داشته باشه در این کشور کار کنه، باید یه چیزی به اسم «ویزای کار» (Employment Visa) بگیره. این قانون هیچ فرقی بین کار توی بخش دولتی یا خصوصی نمیذاره. یعنی چه بخوای برای یه شرکت خصوصی کار کنی و چه برای یه اداره دولتی، این ویزا رو لازم داری.

یه نکته جالب اینه که این قانون فقط محدود به کارایی که در ازاش پول میگیری نمیشه. حتی اگه بخوای به صورت داوطلبانه یا برای کارهای خیریه توی تونگا فعالیت کنی، باز هم باید برای گرفتن ویزای کار اقدام کنی. این سخت‌گیری برای اینه که دولت تونگا مطمئن بشه همه فعالیت‌های کاری در این کشور با قوانین کار و مهاجرت داخلیشون هماهنگه و همه چیز تحت نظارت و به صورت قانونی انجام میشه. در واقع، این ویزا یه جور مجوز رسمیه که به شما اجازه میده به عنوان یه فرد خارجی، در خاک تونگا مشغول به کار بشی و خیالت از بابت قانونی بودن حضورت راحت باشه.

انواع ویزاهای کاری در تونگا

تونگا برای شرایط مختلف کاری، ویزاهای متفاوتی رو در نظر گرفته تا نیازهای شغلی افراد خارجی رو پوشش بده. این ویزاها گزینه‌های موقت و دائم دارن که برای استخدام‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت مناسب هستن. بیایید نگاهی دقیق‌تر به این دو نوع اصلی ویزای کار بندازیم.

نوع ویزا	توضیحات کامل
مجوز کار موقت (Temporary Work Permit)	این نوع ویزا برای فرصت‌های شغلی کوتاه‌مدت طراحی شده. مدت زمانش معمولا از چند ماه تا چند سال متغیره. این ویزا بیشتر به درد کیا میخوره؟ مثلا برای کارگرای فصلی، متخصص‌هایی که برای یه پروژه خاص میان، یا کسایی که برای یه ماموریت کاری مشخص استخدام میشن. اگه کارت توی تونگا زمان‌بندی مشخصی داره و قرار نیست برای همیشه اونجا بمونی، این گزینه احتمالا برای تو مناسب‌تره.
مجوز کار دائم (Permanent Work Permit)	این ویزا برای افرادیه که دنبال کار و اقامت بلندمدت در تونگا هستن. اگه قصد داری برای مدت طولانی در این کشور زندگی و کار کنی، باید برای این نوع ویزا درخواست بدی. متقاضی‌های این ویزا باید نشون بدن که به زندگی در تونگا متعهد هستن و میخوان به اقتصاد محلی این کشور کمک مثبتی بکنن. در واقع این ویزا یه قدم بزرگتر به سمت اقامت دائم در تونگاست.

علاوه بر این دسته‌بندی کلی، ویزاهای دیگه‌ای هم برای شرایط خاص وجود داره. مثلا:

نوع ویزا	هدف ویزا	اعتبار اولیه معمول	شرط کلیدی
ویزای کاری (Employment Visa)	این رایج‌ترین نوع ویزاست و برای افرادیه که توسط یه شرکت یا سازمان تونگایی استخدام میشن.	متغیره، اغلب بین ۱ تا ۳ سال.	داشتن پیشنهاد شغلی معتبر و حمایت (اسپانسرشیپ) از طرف کارفرما.
ویزای تجاری (Business Visa)	این ویزا برای فعالیت‌های تجاریه، مثلا برای جلسات کاری، مشاوره‌های کوتاه‌مدت یا شرکت در کنفرانس‌ها.	متغیره، مثلا ۳ تا ۶ ماه.	باید دلیل و هدف تجاری سفرت رو توجیه کنی و ممکنه به اسپانسرشیپ نیاز داشته باشی.
ویزای سرمایه‌گذاری (Investor Visa)	برای افرادی که قصد دارن در تونگا سرمایه‌گذاری کنن. این ویزا ممکنه شامل حق کار مرتبط با اون سرمایه‌گذاری هم بشه.	متغیره.	باید یه سرمایه‌گذاری قابل توجه در یکی از بخش‌های تایید شده توسط دولت انجام بدی.

ویزای کاری یا همون Employment Visa، متداول‌ترین راه برای کارمندای خارجی‌ایه که توسط شرکت‌های تونگایی استخدام میشن. شرط اصلیش اینه که کارفرما باید نشون بده که این موقعیت شغلی رو نمیشه با یه شهروند تونگایی که صلاحیت لازم رو داره پر کرد.

سناریوهای رایج برای استخدام نیروی خارجی در تونگا

وقتی یه شرکت میخواد یه نیروی کار خارجی رو در تونگا استخدام کنه، معمولا بسته به نوع شغل، مدت زمان کار و قوانین، یکی از سه راه زیر رو انتخاب میکنه. اینها مدل‌های رایج برای این کار هستن:

سناریوی اول: حمایت از کارمند خارجی از طریق مجوز کار یا ویزا (Sponsorship)

این معمول‌ترین راه برای شرکت‌هاییه که میخوان نیروی تمام‌وقت خارجی در تونگا استخدام کنن. در این روش، کارفرما (یا یه شرکت واسطه مثل Playroll که به عنوان «کارفرمای ثبتی» یا Employer of Record عمل میکنه) باید حتما یه شخصیت حقوقی ثبت‌شده در تونگا داشته باشه. بعد از اون، یه پیشنهاد شغلی قانونی و مطابق با استانداردهای تونگا برای شما صادر میکنه.

نکات مهمی که کارفرما باید در نظر بگیره:

• حمایت مالی و قانونی (Sponsorship) الزامیه. این یعنی کارمندای قراردادی (Contractor) یا فریلنسرها نمیتونن تحت این نوع ویزا درخواست بدن. حتما باید یه کارفرما پشت شما باشه.
• کارمند باید در محل کاری که براش تایید شده باقی بمونه، مگه اینکه اجازه رسمی برای جابجایی یا تغییر کارفرما رو بگیره.
• زمان بررسی درخواست‌ها متغیره و به سفارت یا کنسولگری بستگی داره، اما به طور متوسط حدود ۴ تا ۶ هفته طول میکشه.

این روش برای چه کسایی بهتره؟ برای شغل‌های بلندمدت که نیاز به حضور فیزیکی در دفتر یا به صورت ترکیبی (هیبریدی) در تونگا دارن.

سناریوی دوم: استخدام یه پیمانکار یا فریلنسر خارجی در تونگا

متخصص‌های مستقلی که در تونگا زندگی میکنن، میتونن به صورت قانونی با مشتری‌های بین‌المللی کار کنن بدون اینکه به حمایت مالی (Sponsorship) کارفرما نیازی داشته باشن. اما یه شرط مهم داره: اونها باید قوانین محلی مربوط به ثبت‌نام مالیاتی و گزارش‌دهی مالیات رو رعایت کنن.

با استفاده از راهکارهای مدیریت پیمانکاران مثل چیزی که Playroll ارائه میده، شرکت‌ها میتونن:

• قراردادهای پیمانکاری کاملا منطبق با قوانین محلی تنظیم کنن.
• فرآیند صدور فاکتور و پرداخت‌های بین‌المللی برای پیمانکار رو به صورت خودکار انجام بدن، چه به شیلینگ اوگاندا (UGX) یا دلار آمریکا (اینجا به عنوان مثال ذکر شده و واحد پول تونگا پنگای تونگایی یا TOP هست).
• ریسک‌های مربوط به «ایجاد شعبه دائمی» (permanent establishment) و «طبقه‌بندی نادرست پیمانکار» (contractor misclassification) رو کاهش بدن.

این روش برای چه کسایی بهتره؟ برای فریلنسرها، مشاورها یا نقش‌های مبتنی بر پروژه، به خصوص اگه اون فرد از قبل در تونگا زندگی میکنه.

سناریوی سوم: جابجایی یکی از کارمندان فعلی شرکت به تونگا

اگه شرکتی بخواد یکی از اعضای تیم فعلی خودش رو به تونگا منتقل کنه، باز هم باید همون مراحل مربوط به راه‌اندازی ویزا و حقوق و دستمزد رو طی کنه. حتی اگه اون کارمند در کشور دیگه‌ای برای شما کار میکنه، برای اینکه همه چیز قانونی باشه، به یه «کارفرمای ثبتی» (Employer of Record) محلی نیاز هست.

شرکت‌های EOR مثل Playroll، همه مراحل محلی رو به عهده میگیرن، از جمله:

• حمایت مالی و قانونی برای مجوز کار و انجام کارهای اداری مهاجرت.
• ثبت‌نام در سازمان‌های محلی و سیستم‌های حقوق و دستمزد.
• ثبت‌نام کارمند در مزایای اجباری و طرح‌های قانونی کشور.

این روش برای چه کسایی بهتره؟ برای انتقالات داخلی کارمندان، شرکت‌هایی که مدل کاریشون دورکاریه و میخوان به بازارهای جدید مثل آفریقا (در اینجا به عنوان مثال) گسترش پیدا کنن، یا به عنوان بخشی از برنامه‌های جابجایی جهانی برای حفظ استعدادهاشون.

برای گرفتن مجوز کار در تونگا به چه چیزهایی نیاز داری؟

گرفتن مجوز کار در تونگا نیازمند داشتن شرایط خاص و ارائه مدارک لازم هست. کارفرماها باید مطمئن بشن که کارمندای خارجی‌شون این شرایط رو دارن. در ادامه لیست کامل شرایط و مدارک رو میبینید:

۱. شرایط اولیه و اصلی:

• داشتن پاسپورت معتبر: پاسپورت شما باید در زمان ورود به تونگا حداقل ۶ ماه اعتبار داشته باشه.
• نداشتن سابقه کیفری: شما باید گواهی عدم سوء پیشینه ارائه بدید.
• سلامت جسمی: معمولا نیاز به انجام معاینات پزشکی و ارائه گزارش پزشکی مورد تایید اداره مهاجرت هست.
• داشتن صلاحیت‌های لازم: باید مدارک تحصیلی، مهارت‌ها یا تجربیات مرتبط با اون موقعیت شغلی رو داشته باشید.

۲. پیشنهاد شغلی معتبر:

• شما باید یه پیشنهاد شغلی تایید شده از یه کارفرمای ثبت شده در تونگا داشته باشید.
• نکته خیلی مهم: کارفرما باید به دولت تونگا نشون بده که این موقعیت شغلی رو نمیشه با یه کاندیدای محلی (شهروند تونگایی) پر کرد. این فرآیند معمولا به عنوان «آزمون بازار کار» (labor market test) شناخته میشه. مثلا کارفرما باید ثابت کنه که آگهی استخدام رو به صورت محلی منتشر کرده ولی فرد مناسبی پیدا نشده.

۳. مدارک مورد نیاز برای درخواست:

وقتی میخوای برای ویزای کار اقدام کنی، هم تو و هم کارفرما باید یه سری مدارک رو آماده و تحویل بدید. این مدارک معمولا شامل موارد زیر هستن:

• فرم تکمیل شده درخواست ویزا: این فرم رو باید با دقت پر کنی.
• پاسپورت معتبر: کپی از صفحه اطلاعات شخصی پاسپورت و مهرهای ورود و خروج قبلی.
• عکس‌های سایز پاسپورت: معمولا چند قطعه عکس جدید لازم داری.
• قرارداد کاری: یه کپی از قرارداد کاری که بین تو و کارفرمای تونگایی امضا شده.
• اثبات صلاحیت‌ها: مدارکی که نشون بده تو تخصص و تجربه لازم برای اون شغل رو داری. مثل مدارک تحصیلی و گواهی‌های حرفه‌ای.
• رزومه یا CV: شرح سوابق کاری و تحصیلی شما.
• گزارش معاینات پزشکی: این گزارش باید از یه کلینیک مورد تایید باشه.
• گواهی عدم سوء پیشینه: این گواهی باید از کشور محل اقامتت گرفته بشه.
• نامه حمایت از طرف کارفرما (Letter of Sponsorship): نامه‌ای که کارفرما در اون مسئولیت شما رو به عهده میگیره.
• مدارک ثبت شرکت کارفرما: برای اینکه ثابت بشه کارفرما قانونیه.
• اثبات آزمون بازار کار: مدارکی که نشون بده کارفرما برای پیدا کردن نیروی محلی تلاش کرده (مثلا کپی آگهی‌های استخدام).
• هر مدرک دیگه‌ای که مقامات تونگا بسته به شرایط خاص پرونده شما درخواست کنن.

مراحل درخواست مجوز کار در تونگا چجوریه؟

فرآیند درخواست ویزای کار در تونگا چند مرحله مشخص داره که باید قدم به قدم طی بشه. بیایید این مراحل رو با هم مرور کنیم:

1. گرفتن تاییدیه از وزارت کار: اولین قدم رو کارفرما برمیداره. کارفرما باید به وزارت کار تونگا درخواست بده و ثابت کنه که هیچ کاندیدای محلی مناسبی برای پر کردن اون موقعیت شغلی وجود نداره. این مرحله خیلی مهمه چون تونگا اولویت رو به شهروندان خودش میده.
2. آماده‌سازی و ارسال درخواست: بعد از گرفتن تاییدیه اولیه، نوبت به آماده کردن مدارک میرسه. درخواست شما باید شامل همه مدارک لازم مثل قرارداد کاری، مدارک تحصیلی و تخصصی، و گواهی عدم سوء پیشینه باشه. همه اینها باید به صورت یک پکیج کامل جمع‌آوری و ارسال بشه.
3. پرداخت هزینه‌های درخواست: برای بررسی درخواست و صدور ویزا باید هزینه‌هایی پرداخت بشه. این هزینه‌ها بسته به نوع ویزا و عوامل دیگه متغیره.
4. انتظار برای بررسی: بعد از اینکه درخواستت رو تحویل دادی، باید منتظر بمونی. بررسی درخواست‌ها معمولا بین ۴ تا ۶ هفته طول میکشه. البته این زمان میتونه بسته به کامل بودن مدارک و حجم کاری اداره مهاجرت کمتر یا بیشتر بشه.
5. دریافت نتیجه ویزا: در نهایت، نتیجه درخواست به شما اعلام میشه. اگه درخواستت تایید بشه، ویزای کار (Employment Visa) برات صادر میشه و میتونی به صورت قانونی وارد تونگا بشی و کارت رو شروع کنی.

فرآیند حمایت مالی یا اسپانسرشیپ ویزا در تونگا

همونطور که گفتیم، برای گرفتن ویزای کاری در تونگا، یه کارفرمای ثبت‌شده تونگایی باید از شما حمایت یا به اصطلاح «اسپانسر» شما بشه. این یعنی کارفرما باید یه پیشنهاد شغلی رسمی به شما بده و مسئولیت شما رو در طول دوره کارتون به عهده بگیره.

مسئولیت‌های کارفرما به عنوان اسپانسر:

• کارفرما باید مدارکی رو ارائه بده که نشون بده از قوانین مهاجرت پیروی میکنه.
• باید ثابت کنه که استخدام یه کارمند خارجی برای شرکتش ضروریه.
• در بعضی موارد، کارفرما باید ثبات مالی خودش رو برای حمایت از کارمند در طول اقامتش در تونگا نشون بده.
• کارفرما مسئولیت داره که درخواست ویزا رو از طرف شما پیگیری کنه.
• باید تضمین کنه که شما فقط در همون موقعیت شغلی که در ویزا ذکر شده کار میکنید.
• در صورت لزوم، باید هزینه‌های بازگشت شما به کشورتون رو تقبل کنه.

این اسپانسرشیپ یه فرآیند فعال و مدیریتیه و فقط به یه امضا ختم نمیشه. کارفرما باید به طور مداوم از رعایت قوانین مطمئن بشه، سوابق رو نگهداری کنه و به موقع برای تمدید ویزای شما اقدام کنه.

هزینه‌های مجوز کار یا ویزا در تونگا چقدره؟

هزینه‌های مربوط به مجوز کار و ویزا در تونگا بسته به نوع ویزا و کشور مبدا متقاضی متغیره. در جدول زیر یه نمونه از ساختار هزینه‌ها رو میبینید. یادتون باشه که این ارقام تقریبی هستن و ممکنه تغییر کنن. واحد پول تونگا پنگای تونگایی (TOP) هست.

نوع ویزا	هزینه تقریبی درخواست
ویزای تجاری (Business Visa)	حدود ۲۳۰ دلار تونگا (TOP)
ویزای دانشجویی (Student Visa)	حدود ۱۳۵ دلار تونگا (TOP)
ویزای درآمد تضمین شده (Assured Income Visa)	حدود ۸۰۰ دلار تونگا (TOP)
ویزای اقامت (برای افراد بالای ۱۸ سال)	حدود ۲۷۰ دلار تونگا (TOP)
ویزای اقامت (برای افراد زیر ۱۸ سال)	حدود ۱۳۰ دلار تونگا (TOP)
هزینه مجوز کار (Work Permit Fee)	متغیره، مثلا ۵۰۰ دلار تونگا یا بیشتر

نکته: این هزینه‌ها فقط هزینه‌های دولتی هستن. ممکنه هزینه‌های دیگه‌ای مثل هزینه معاینات پزشکی، ترجمه مدارک یا هزینه‌های خدمات حقوقی هم به این لیست اضافه بشن.

زمان بررسی درخواست ویزای کار در تونگا

همونطور که قبلا اشاره شد، زمان معمول برای بررسی یه درخواست مجوز کار یا ویزا در تونگا بین ۴ تا ۶ هفته است. این زمان به کامل بودن درخواست شما و حجم کاری مقامات اداره مهاجرت بستگی داره. همیشه بهتره که متقاضی‌ها از خیلی قبل‌تر برنامه‌ریزی کنن تا اگه تاخیری در فرآیند پیش اومد، به مشکل برنخورن. اگه مدارکتون ناقص باشه یا نیاز به اطلاعات بیشتری باشه، این زمان میتونه طولانی‌تر هم بشه. پس حتما موقع ارسال درخواست، از کامل بودن همه چیز مطمئن بشید.

تمدید مجوز کار در تونگا

مجوزهای کار در تونگا معمولا برای یه دوره مشخص، اغلب تا ۱۲ ماه، اعتبار دارن. اگه کارفرما یا کارمند بخوان اعتبار مجوز کار رو بیشتر کنن، باید قبل از اینکه تاریخ انقضای اون برسه، برای تمدیدش درخواست بدن.

فرآیند تمدید معمولا شامل ارائه مدارک زیره:

• اثبات ادامه کار: باید نشون بدی که هنوز در همون شغل مشغول به کار هستی.
• رعایت شرایط ویزا: باید ثابت کنی که در طول مدت اقامتت، شرایط ویزای قبلی رو نقض نکردی.
• اثبات پرداخت مالیات: مدارکی از اداره درآمد داخلی (Inland Revenue Department) در تونگا که نشون بده مالیات‌هات رو پرداخت کردی.

بسته به نوع ویزا و شرایط متقاضی، ممکنه برای تمدید به گزارش‌های پزشکی و گواهی‌های عدم سوء پیشینه به‌روز شده هم نیاز باشه. توصیه میشه که فرآیند تمدید رو از خیلی وقت قبل شروع کنید تا بین ویزای قبلی و جدیدتون فاصله‌ای نیفته و وضعیت اشتغال قانونی شما دچار مشکل نشه.

آیا تونگا برای دیجیتال نومدها ویزای مخصوصی داره؟

در حال حاضر، تونگا دسته ویزای خاصی که برای «دیجیتال نومدها» یا همون کوچ‌نشینان دیجیتال طراحی شده باشه، نداره. افرادی که قصد دارن از راه دور و به صورت آنلاین از داخل تونگا کار کنن، ممکنه مجبور بشن برای ویزای توریستی درخواست بدن. اما نکته مهم اینه که ویزای توریستی معمولا اجازه فعالیت‌های کاری رو نمیده. انجام کار بدون داشتن ویزای مناسب میتونه منجر به مشکلات قانونی جدی بشه.

برای همین، کارفرماها یا کارمندای دورکار باید حتما با مقامات مهاجرت تونگا مشورت کنن تا ببینن چه گزینه‌های ویزای مناسبی برای شرایطشون وجود داره. به طور کلی، ممکنه برای گرفتن مجوز کار از راه دور، شرایط عمومی زیر لازم باشه:

• پاسپورت معتبر با حداقل شش ماه اعتبار از تاریخ ورود.
• اثبات تمکن مالی، مثل صورت‌حساب‌های بانکی.
• یه برنامه مشخص برای فعالیت‌های کاری از راه دور، اگه مقامات درخواست کنن.

چالش‌های رایج برای کارفرماها در استخدام نیروی خارجی در تونگا

کارفرماها در تونگا موقع استخدام اتباع خارجی ممکنه با چند تا چالش روبرو بشن. آگاهی از این موانع میتونه به ساده‌تر شدن فرآیند استخدام کمک کنه.

• رویه‌های پیچیده مهاجرت: فرآیند گرفتن مجوز کار شامل مراحل متعدد و پایبندی به مقررات سخته که میتونه زمان‌بر باشه.
• اثبات نیاز به کارگر خارجی: همونطور که گفته شد، کارفرماها باید با ارائه شواهدی مثل «آزمون بازار کار» ثابت کنن که یه موقعیت شغلی رو نمیشه با یه شهروند محلی پر کرد. این یکی از سخت‌ترین بخش‌های کاره.
• اطمینان از رعایت قوانین کار: کارفرماها باید به مقررات کار تونگا پایبند باشن، از جمله رفتار منصفانه و فراهم کردن شرایط کاری مناسب برای همه کارمندان.

برای غلبه بر این چالش‌ها، به کارفرماها توصیه میشه که با مقامات محلی در ارتباط باشن، از خیلی قبل برنامه‌ریزی کنن، و حمایت کاملی از کارمندای خارجی به عمل بیارن تا اونها انتقال نرم‌تری به نقش جدیدشون داشته باشن.

نقش کارفرماهای ثبتی (EOR) در ساده‌سازی فرآیند

شاید با خودت بگی همه این مراحل خیلی پیچیده به نظر میرسه، به خصوص برای یه شرکتی که تازه میخواد وارد بازار تونگا بشه. دقیقا به همین دلیله که خیلی از کسب‌وکارها با یه «کارفرمای ثبتی» یا Employer of Record (EOR) شریک میشن تا این فرآیند رو ساده کنن.

EOR چیه؟

EOR یه سازمان یا شرکت ثالثه که مسئولیت‌های قانونی استخدام کارمندان رو از طرف یه شرکت دیگه به عهده میگیره. EOR همه جنبه‌های استخدامی مثل رعایت قوانین محلی، حقوق و دستمزد، مالیات و مزایا رو مدیریت میکنه، در حالی که شرکت اصلی کنترل کارهای روزمره و مسئولیت‌های اون کارمند رو در دست داره.

مزایای استفاده از EOR:

• فرآیند ویزای ساده‌تر: EORها در قوانین مهاجرت محلی تخصص دارن و میتونن فرآیند درخواست ویزا رو سریع‌تر و راحت‌تر کنن.
• کاهش ریسک قانونی: EOR مسئولیت رعایت قوانین استخدامی و مهاجرتی محلی رو به عهده میگیره.
• ورود سریع‌تر به بازار: شرکت‌ها میتونن استعدادهای بین‌المللی رو استخدام کنن بدون اینکه نیاز به تاسیس یه شخصیت حقوقی مجزا در اون کشور داشته باشن.
• انعطاف‌پذیری: این روش برای شرکت‌هایی که بازارهای جدید رو تست میکنن یا در چندین کشور نیرو استخدام میکنن، ایده‌آله.

آیا به عنوان یه خارجی میشه در تونگا اقامت دائم یا شهروندی گرفت؟

بعضی از کارمندای خارجی ممکنه در نهایت بخوان اقامت بلندمدت در تونگا داشته باشن. تونگا مسیرهایی برای رسیدن به اقامت دائم برای کسانی که برای چندین سال ویزای کاری معتبر داشتن، وضعیت قانونی خودشون رو حفظ کردن و به اقتصاد کشور کمک کردن، فراهم میکنه.

اقامت دائم در نهایت میتونه به شهروندی منجر بشه، هرچند این فرآیند خیلی سخت‌گیرانه‌تره. مزایای گرفتن اقامت دائم یا شهروندی شامل ثبات قانونی بیشتر و برخورداری از حقوق گسترده‌تره. با این حال، چالش‌هایی مثل الزامات زبان، ادغام در جامعه و زمان‌بندی‌های طولانی رو هم باید در نظر گرفت.

مدارک هویتی لازم برای ورود به تونگا

برای ورود به پادشاهی تونگا، داشتن پاسپورت الزامیه. اما یه سری استثناها هم وجود داره. مثلا افرادی که مدارک زیر رو داشته باشن، ممکنه به پاسپورت نیاز نداشته باشن:

• کارت شناسایی مخصوص مقامات کمیسیون اقیانوس آرام جنوبی.
• گواهی یا سند هویتی که به دارنده اون اجازه ورود مجدد به کشوری که سند رو صادر کرده، بده.
• دفترچه ملوان، به شرطی که ورود به تونگا از طریق بندر دریایی باشه.
• اعضای خدمه خطوط هوایی، مگه اینکه بخوان بیشتر از ۲۴ ساعت در تونگا بمونن.
• گواهی هویت صادر شده توسط دولت تونگا.
• گذرنامه سازمان ملل (Laissez-Passer).
• کارت شناسایی نظامی یا حکم ماموریت برای افرادی که در حال انجام وظیفه به تونگا سفر میکنن.

اعتبار پاسپورت: همه پاسپورت‌ها باید در زمان ورود به تونگا حداقل ۶ ماه اعتبار داشته باشن. شهروندان تونگایی که پاسپورت منقضی شده دارن، نمیتونن با اون سند وارد کشور بشن.

لیست کشورهایی که برای ورود به تونگا به ویزا نیاز ندارن

شهروندان کشورهایی که در لیست زیر قرار دارن، میتونن در بدو ورود به تونگا (در فرودگاه یا بندر) برای ویزای توریستی درخواست بدن. این ویزا رایگانه و برای مدت یک ماه صادر میشه. شرطش اینه که اون فرد بلیط برگشت معتبر به کشوری که میتونه واردش بشه رو داشته باشه و اداره مهاجرت مطمئن بشه که فرد پول کافی برای تامین مخارج خودش در طول اقامت در تونگا رو داره.

این لیست شامل ۶۹ کشوره که بعضی از مهم‌ترین‌هاش اینها هستن:

• استرالیا
• اتریش
• باربادوس
• بلژیک
• برزیل
• برونئی
• بلغارستان
• کانادا
• مناطق ویژه چین (هنگ کنگ و ماکائو)
• قبرس
• جمهوری چک
• دانمارک
• فیجی
• فنلاند
• فرانسه
• آلمان
• یونان
• مجارستان
• ایرلند
• ایتالیا
• ژاپن
• مالزی
• مالت
• موناکو
• هلند
• نیوزلند
• نروژ
• لهستان
• پرتغال
• کره جنوبی
• رومانی
• فدراسیون روسیه
• سیشل
• سنگاپور
• اسلواکی
• اسلوونی
• اسپانیا
• سوئد
• سوئیس
• ترکیه
• اوکراین
• بریتانیا (بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی)
• ایالات متحده آمریکا

نکته مهم: ایران در این لیست قرار نداره، پس شهروندان ایرانی برای ورود به تونگا، حتی به عنوان توریست، باید از قبل برای ویزا اقدام کنن.

یک تذکر خیلی جدی: به بازدیدکنندگانی که با پاسپورت غیرتونگایی وارد میشن، اکیدا اعلام میشه که انجام هرگونه کار، تجارت، تحصیل یا شرکت در دوره‌های آموزشی در مدتی که با ویزای توریستی در این کشور هستن، غیرقانونیه. همه دارندگان پاسپورت غیرتونگایی باید مطمئن بشن که ویزاشون در تمام مدت اقامتشون در این کشور معتبره. افرادی که قانون مهاجرت رو نقض کنن، ممکنه تحت پیگرد قانونی قرار بگیرن و به حبس، جریمه یا هر دو محکوم بشن.

اگه در مورد ویزا سوال بیشتری داشتی با کی تماس بگیری؟

اگه به کمک بیشتری نیاز داری یا در مورد اطلاعات و خدمات مربوط به ویزا سوالی داری، میتونی با آژانس زیر تماس بگیری. برای تمدید ویزا یا هر سوال دیگه‌ای، میتونی با اداره مهاجرت در نوکوآلوفا یا نیآفو، واوائو تماس بگیری.

• آژانس مسئول: اداره مهاجرت نیوزلند (Immigration New Zealand) – این منبع برای مسیرهای مهاجرتی مرتبط با نیوزلند ذکر شده بود اما برای سوالات کلی مهاجرتی در منطقه اقیانوسیه میتواند نقطه شروع باشد.
• اطلاعات تماس اداره مهاجرت تونگا:

راهنمایی برای پاسخ به سوال «آیا به اسپانسرشیپ نیاز دارید؟»

یکی از سوال‌هایی که کارفرماهای آمریکایی (و خیلی از کشورهای دیگه) اغلب در فرم‌های استخدام میپرسن اینه: «آیا در حال حاضر یا در آینده به حمایت مالی (اسپانسرشیپ) برای ویزای کار نیاز خواهید داشت؟». این سوال میتونه برای متقاضی‌های بین‌المللی استرس‌زا باشه چون میترسن جواب صادقانه به ضررشون تموم بشه. اما خیلی مهمه که به این سوال صادقانه و کامل جواب بدی.

چرا کارفرماها این سوال رو میپرسن؟

کارفرماها حق دارن بدونن که آیا شما به اسپانسرشیپ نیاز دارید یا نه. فرآیند اسپانسرشیپ برای شرکت‌ها هزینه و کاغذبازی اضافی داره، برای همین بعضی از شرکت‌ها حتی اگه بخوان هم توانایی اسپانسر کردن کارمند رو ندارن. صرفا پرسیدن این سوال به این معنی نیست که اون شرکت قطعا شما رو به خاطر نیاز به اسپانسرشیپ رد میکنه. بعضی‌ها فقط میخوان شرایط شما رو بدونن.

چطور به این سوال جواب بدیم؟

• صادق باش: هیچوقت اطلاعات غلط در فرم‌های استخدام ننویس.
• شرایطت رو شفاف توضیح بده: اگه برای مصاحبه رفتی، میتونی شرایطت رو دقیق‌تر توضیح بدی.
• تحقیق کن: قبل از درخواست دادن، در مورد سیاست‌های اون شرکت در قبال اسپانسرشیپ تحقیق کن. ببین آیا قبلا دانشجوی بین‌المللی یا نیروی کار خارجی استخدام کردن یا نه.

نمونه جواب‌هایی که میتونی در مصاحبه استفاده کنی:

این نمونه‌ها برای شرایط کلی طراحی شدن و میتونی بسته به وضعیت خودت تغییرشون بدی.

شرایط شما	نمونه جواب پیشنهادی به فارسی
اگه در آینده نزدیک به اسپانسرشیپ نیاز داری	«در حال حاضر مجوز کار دارم که تا تاریخ [ماه و سال انقضای مجوز فعلی] معتبره. اگه شرکت شما تمایل داشته باشه که بعد از این تاریخ همکاری ما ادامه پیدا کنه، بله، در اون زمان به حمایت مالی و قانونی (اسپانسرشیپ) برای ویزای کار نیاز خواهم داشت.»
اگه بلافاصله به اسپانسرشیپ نیاز داری	«بله، من برای کار کردن قانونی در این کشور به حمایت مالی و قانونی (اسپانسرشیپ) از طرف کارفرما نیاز دارم. من در مورد گزینه‌های مختلف ویزا تحقیق کردم و خوشحال میشم در این مورد بیشتر صحبت کنیم.»
یک جواب کلی و مطمئن	«بله، به عنوان یک شهروند خارجی، برای اشتغال بلندمدت در تونگا در آینده به حمایت شرکتی برای ویزای کار نیاز خواهم داشت. من خیلی مشتاقم که در مورد این فرآیند بیشتر یاد بگیرم و ببینم چطور میتونیم با هم همکاری کنیم.»

در بیشتر موارد، به عنوان یه متقاضی ایرانی که میخواد در تونگا کار کنه، جواب شما به سوال «آیا در آینده به اسپانسرشیپ نیاز خواهید داشت؟» «بله» خواهد بود. ناامید نشو، خیلی از کارفرماها آماده اسپانسر کردن استعدادهای بین‌المللی هستن. مهم اینه که با اعتماد به نفس و صادقانه جواب بدی و نشون بدی که از شرایط خودت آگاهی.