راهنمای جامع کار و اقامت در مغولستان برای خارجی‌ها

---

چرا برای کار در مغولستان به اجازه کار نیاز داریم؟

شاید برات سوال باشه که چرا اینقدر روی داشتن اجازه کار در مغولستان تاکید میشه. این موضوع چندتا دلیل اصلی داره که به سیاست‌های اقتصادی و شرایط بازار کار این کشور برمیگرده.

یکی از دلیل‌های اصلی، حمایت از فرصت‌های شغلی برای شهروندان خود مغولستانه. این کشور جمعیت نسبتا کمی داره و دولت اولویت اولش اینه که شهروندان خودش از رشد اقتصادی کشور سود ببرن. برای همین با گذاشتن قانون اجازه کار، دولت مطمئن میشه که نیروهای کار خارجی فقط توی شغل‌هایی استخدام میشن که واقعا کمبود متخصص محلی وجود داره. اینجوری، شغل‌ها برای خود مغول‌ها حفظ میشه.

دلیل دوم اینه که سیستم اجازه کار، بخشی از استراتژی توسعه اقتصادی مغولستانه. این کشور داره روی توسعه بخش‌های مهمی مثل معدن، کشاورزی و انرژی‌های تجدیدپذیر تمرکز میکنه تا اقتصادش رو متنوع‌تر کنه. سیستم اجازه کار به متخصص‌های خارجی ماهر اجازه میده که نقش‌های کلیدی رو توی این بخش‌ها پر کنن و به نوآوری و رشد اقتصادی پایدار کشور کمک کنن. این روش کمک میکنه که تخصص خارجی‌ها در راستای اهداف بلندمدت توسعه مغولستان به کار گرفته بشه.

یک جنبه مهم دیگه، اطمینان از رعایت قوانین و استانداردهای کار در مغولستانه. دولت از این فرایند استفاده میکنه تا مطمئن بشه که کارگرهای خارجی تحت شرایطی کار میکنن که با مقررات کار مغولستان مطابقت داره. این مقررات شامل مواردی مثل دستمزد منصفانه، شرایط کاری امن و دسترسی به مزایای تامین اجتماعی میشه. اجرای این قوانین به جلوگیری از سوءاستفاده از کارگرهای خارجی کمک میکنه و رفتار عادلانه رو برای همه کارمندها ترویج میده.

در نهایت، حفظ امنیت ملی و استانداردهای حرفه‌ای هم دلیل دیگه‌ای برای این سخت‌گیری‌هاست. در فرایند صدور اجازه کار، سوابق افراد و مدارک تحصیلی و حرفه‌ای اونها بررسی میشه. دولت میخواد مطمئن بشه که نیروهای کار خارجی، مهارت‌ها و اعتبارنامه‌های لازم رو دارن و هیچ خطر امنیتی برای کشور ایجاد نمیکنن. این بررسی دقیق به حفظ یکپارچگی نیروی کار در مغولستان کمک میکنه.

نگاهی به بازار کار و صنایع مهم در مغولستان

برای اینکه دید بهتری نسبت به شرایط کار در مغولستان پیدا کنی، خوبه که با چندتا عدد و رقم و اطلاعات کلی در مورد بازار کار این کشور آشنا بشی.

• جمعیت: حدود ۳.۳ میلیون نفر
• تعداد مهاجران کاری (Expats): ۲۳,۷۳۷ نفر
• رشد تولید ناخالص داخلی (GDP): ۶.۹ درصد
• زبان رسمی: خالخا مغولی (Khalka Mongolia)، انگلیسی هم در محیط‌های کاری استفاده میشه.
• واحد پول: توگریک مغولستان (MNT)

صنایع محبوب برای مهاجران کاری:
صنایعی که بیشترین نیروی کار خارجی رو جذب میکنن عبارتند از:

• ساخت‌وساز
• نفت
• معدن
• نساجی

البته علاوه بر اینها، بخش‌های دیگه‌ای هم هستن که دولت برای توسعه‌شون برنامه‌ریزی کرده و به نیروی متخصص نیاز دارن. این بخش‌ها شامل موارد زیر میشن:

• علوم، آموزش و فناوری اطلاعات
• زمین‌شناسی، نفت و انرژی
• امور مالی، اقتصادی و حقوقی
• فرهنگ و ورزش
• تولید و خدمات
• کشاورزی
• بهداشت
• بخش بشردوستانه
• حمل‌ونقل

چطور کار پیدا کنیم؟
برای پیدا کردن کار در مغولستان میتونی از پورتال‌های کاریابی آنلاین استفاده کنی. چندتا از وب‌سایت‌های معروف در این زمینه اینها هستن:

• Jobboardfinder.com
• Mongoliatalentnetwork.com
• LinkedIn

انواع ویزاهای کاری و مرتبط با کار در مغولستان

برای کار و فعالیت اقتصادی در مغولستان، چند نوع ویزا وجود داره. خیلی مهمه که با توجه به کاری که میخوای انجام بدی، نوع ویزای درست رو انتخاب کنی. در منابع مختلف ممکنه اسم‌های متفاوتی برای این ویزاها ببینی (مثلا ویزای کاری گاهی HG، گاهی L و گاهی C-type نامیده میشه)، اما ماهیت کلی اونها به این شکله:

نوع ویزا	توضیحات
ویزای کاری (HG Visa یا Work Permit)	این اصلی‌ترین نوع ویزا برای افرادیه که میخوان به عنوان کارمند در یک شرکت مغولستانی کار کنن. کارفرمای شما مسئول درخواست این ویزا از طرف شماست. این ویزا اولش برای ۳۰ روز اعتبار داره و بعد از ورود به مغولستان باید برای یک سال تمدید بشه و به یک ویزای چندبار ورود تبدیل بشه.
ویزای تجاری (B Visa یا Single-Entry Business Visa)	این ویزا برای افرادی صادر میشه که برای کارهای تجاری کوتاه‌مدت مثل شرکت در کنفرانس یا جلسه‌های کاری به مغولستان سفر میکنن. معمولا ۳۰ روز اعتبار داره و توسط یک شرکت مغولستانی حمایت (اسپانسر) میشه.
ویزای سرمایه‌گذاری (T Visa یا Foreign Investor Visa)	این ویزا مخصوص سرمایگذاران خارجی یا مدیران ارشدیه که در یک شرکت مغولستانی سمتی دارن. اعتبارش میتونه شش ماهه یا یک ساله باشه و قابلیت تمدید هم داره. این ویزا خودش چندتا زیرمجموعه داره مثل B1 برای سرمایه‌گذار اصلی، B2 برای نماینده سرمایه‌گذار یا مدیر اجرایی و B3 برای مسئول دفتر نمایندگی یک شرکت خارجی.
ویزای بازدیدکننده تجاری (K1 Visa)	این ویزا هم برای سفرهای کاری کوتاه‌مدته و معمولا به دارنده اجازه میده تا ۹۰ روز در هر بار ورود در مغولستان بمونه.

نکته مهم: بیشتر کارمندانی که قصد کار طولانی‌مدت در مغولستان رو دارن، به ویزای کاری (HG visa) نیاز خواهند داشت.

مراحل قدم‌به‌قدم برای گرفتن ویزا و اجازه کار

فرایند گرفتن ویزا و اجازه کار در مغولستان معمولا توسط کارفرما شروع میشه و چند مرحله مشخص داره. در ادامه این مراحل رو به صورت قدم‌به‌قدم توضیح میدیم:

مرحله ۱: دریافت دعوت‌نامه کاری
اول از همه، شما باید یک پیشنهاد شغلی رسمی از یک شرکت ثبت‌شده در مغولستان دریافت کنی. بعد از اون، این شرکت کارفرماست که باید یک درخواست به «آژانس مهاجرت مغولستان» (Mongolian Immigration Agency) بفرسته. همراه این درخواست، باید رزومه (CV) شما، کپی قرارداد کاری و بقیه مدارک مربوطه رو هم ارائه بده. آژانس مهاجرت این درخواست رو با «آژانس کار و رفاه» (Labour and Welfare Agency) و «وزارت امور خارجه و تجارت» هماهنگ میکنه. بعد از اینکه هر سه نهاد موافقت کردن، یک دعوت‌نامه رسمی برای ویزا صادر میشه و به سفارت یا کنسولگری مغولستان در کشوری که شما زندگی میکنی، فرستاده میشه.

مرحله ۲: درخواست ویزای HG در کشور خودت
بعد از اینکه دعوت‌نامه صادر شد، حالا نوبت شماست که برای ویزای کاری مغولستان (HG visa) اقدام کنی. برای این کار باید به سفارت یا کنسولگری مغولستان در کشور محل اقامتت مراجعه کنی و درخواستت رو ثبت کنی.

مرحله ۳: سفر به مغولستان و ثبت آدرس
وقتی ویزای HG رو گرفتی، میتونی به مغولستان سفر کنی. اما کار اینجا تموم نمیشه. بعد از ورود، شما فقط ۴۸ ساعت (در برخی منابع ۷ روز هم ذکر شده) فرصت داری که آدرس محل سکونتت رو در آژانس مهاجرت مغولستان ثبت کنی. این مرحله خیلی مهمه و اگر انجام نشه، موقع خروج از کشور جریمه میشی.

مرحله ۴: دریافت «اجازه کار» نهایی
همزمان با ثبت آدرس، شما باید برای گرفتن «اجازه کار» (Work Permit) هم اقدام کنی. برای این کار باید یک درخواست به «آژانس کار و رفاه» بفرستی و مدارکی که در بخش بعدی لیست شده رو تحویل بدی. یادت باشه، «ویزا» برای ورود و اقامت قانونیه و «اجازه کار» برای اینکه بتونی به صورت قانونی کار کنی.

مرحله ۵: تمدید ویزای HG و گرفتن «اجازه اقامت»
ویزای HG اولیه فقط ۳۰ روز اعتبار داره. بعد از اینکه وارد مغولستان شدی، کارفرمای شما مسئولیت داره که به «وزارت امور خارجه و تجارت» درخواست بده تا ویزای شما رو تمدید کنه. بعد از این مرحله، ویزای کاری شما برای یک سال معتبر میشه و میتونی باهاش چند بار از کشور خارج و دوباره وارد بشی. همزمان با این کار، کارفرما باید برای «اجازه اقامت طولانی‌مدت» (Residence Permit) شما هم درخواست بده که اون هم یک سال اعتبار داره.

مرحله ۶: شروع کار قانونی
وقتی همه این مراحل با موفقیت انجام شد، شما میتونی به صورت کاملا قانونی در مغولستان کار و زندگی کنی.

زمان‌بندی: کل این فرایند، بسته به سرعت آماده‌سازی مدارک و تایید دولت، معمولا بین ۴ تا ۶ هفته (یا حدود ۳۰ تا ۴۵ روز کاری) طول میکشه.

مدارک و شرایط لازم برای ویزای کار

برای اینکه فرایند درخواست ویزا و اجازه کار شما بدون مشکل پیش بره، باید یک سری مدارک و شرایط رو فراهم کنی. این مدارک هم از طرف شما (کارمند) و هم از طرف شرکت (کارفرما) لازمه.

لیست مدارک مورد نیاز:

• فرم درخواست تکمیل شده: فرم رسمی درخواست ویزا باید به دقت پر بشه.
• پاسپورت معتبر: پاسپورت شما باید حداقل یک سال از تاریخ درخواست اعتبار داشته باشه.
• کپی صفحات پاسپورت: کپی از صفحاتی که اطلاعات شخصی شما (اسم، شماره پاسپورت، تاریخ صدور و انقضا، تاریخ تولد) در اونها ثبت شده.
• عکس پاسپورتی: چند قطعه عکس جدید با اندازه استاندارد پاسپورت.
• قرارداد کاری یا نامه پیشنهاد شغلی: یک قرارداد رسمی که از طرف کارفرمای مغولستانی صادر شده باشه.
• مدارک تحصیلی و حرفه‌ای: مدارکی مثل دیپلم، مدارک دانشگاهی، گواهینامه‌های تخصصی و رزومه که صلاحیت شما رو برای اون شغل تایید کنه.
• گواهی سلامت پزشکی: شما باید یک معاینه پزشکی کامل انجام بدی. این معاینات معمولا شامل بررسی سوابق پزشکی، معاینه فیزیکی، عکس قفسه سینه، آزمایش خون و تست بیماری‌هایی مثل سل (TB) و HIV میشه.
• گواهی عدم سوء‌پیشینه: مدرکی که نشون بده شما سابقه کیفری نداری.
• نامه پوششی (Cover Letter): نامه‌ای که معمولا توسط کارفرما نوشته میشه و دلیل استخدام شما رو توضیح میده.
• گواهی ثبت شرکت کارفرما: مدرکی که نشون بده شرکتی که شما رو استخدام کرده، به صورت قانونی در مغولستان ثبت شده.

نقش کارفرما و قوانین مهم برای شرکت‌ها

در فرایند استخدام یک نیروی خارجی در مغولستان، کارفرما نقش بسیار مهم و پررنگی داره. به این نقش «حمایت کارفرما» یا Employer Sponsorship میگن. این یعنی شرکت از نظر قانونی مسئولیت داره که از فرایند ویزا و وضعیت اقامت کارمند خارجی خودش حمایت و پشتیبانی کنه.

مسئولیت‌های اصلی کارفرما:

• شروع فرایند: این کارفرماست که باید درخواست اولیه برای اجازه کار و ویزا رو به نهادهای دولتی ارائه بده.
• رعایت سهمیه‌بندی: شرکت باید مطمئن بشه که تعداد کارمندان خارجیش از سهمیه‌ای که دولت تعیین کرده بیشتر نمیشه.
• ارائه مدارک: شرکت باید تمام مدارک مربوط به خودش مثل گواهی ثبت و مجوزها رو ارائه بده.
• نگهداری سوابق: شرکت موظفه که سوابق دقیق و به‌روزی از کارمندان خارجیش داشته باشه.
• تامین مسکن و بیمه درمانی: در خیلی از موارد، کارفرما مسئولیت تامین محل اقامت و بیمه درمانی برای کارمند خارجی رو به عهده داره.
• اطلاع‌رسانی: اگر قرارداد کاری زودتر از موعد تموم بشه، شرکت باید این موضوع رو به مقامات مهاجرت اطلاع بده.

قانون سهمیه‌بندی (Quota System)
این یکی از مهم‌ترین قوانینیه که شرکت‌ها باید رعایت کنن. دولت مغولستان هر سال یک سهمیه برای تعداد کارمندان خارجی که یک شرکت میتونه استخدام کنه، تعیین میکنه. این سهمیه بسته به صنعتی که شرکت در اون فعالیت میکنه، متفاوته.

• معمولا این سهمیه بین ۵ تا ۲۰ درصد از کل نیروی کار یک شرکت در مغولستانه.
• در برخی منابع جدیدتر هم گفته شده که این سهمیه بسته به قدرت و ساختار شرکت میتونه بین ۱۰ تا ۶۵ درصد باشه.

این قانون به این معنیه که شرکت‌ها نمیتونن بی‌رویه نیروی کار خارجی استخدام کنن و باید اولویت رو به نیروی کار محلی بدن.

استفاده از شرکت‌های جایگزین کارفرما (EOR)
برای شرکت‌های خارجی که نمیخوان در مغولستان یک دفتر یا شعبه قانونی ثبت کنن، یک راه حل دیگه هم وجود داره. اونها میتونن از خدمات شرکت‌های Employer of Record یا به اختصار EOR استفاده کنن.

• EOR چیست؟ EOR یک شرکت واسطه است که به صورت قانونی کارمند رو در کشور مقصد استخدام میکنه. این شرکت تمام مسئولیت‌های اداری مثل حمایت از ویزا، پرداخت حقوق و مالیات، بیمه و رعایت قوانین کار محلی رو از طرف شرکت اصلی به عهده میگیره.
• مزیت EOR: با این روش، یک شرکت میتونه خیلی سریع و بدون نیاز به ثبت یک شخصیت حقوقی در مغولستان، نیروی کار استخدام کنه و فعالیتش رو شروع کنه. شرکت‌هایی مثل Multiplier، Velocity Global، Playroll و Skuad این خدمات رو ارائه میدن.

هزینه‌ها و ملاحظات مالی

گرفتن ویزا و اجازه کار در مغولستان یک سری هزینه‌ها داره که بهتره از قبل برای اونها برنامه‌ریزی کنید. این هزینه‌ها میتونه بسته به نوع ویزا و پیچیدگی پرونده شما متغیر باشه.

لیست کلی هزینه‌ها:

• هزینه درخواست ویزا: این مبلغ بسته به نوع ویزا متفاوته.
  • ویزای تجاری (B Visa): بین ۷۰ تا ۲۰۰ دلار آمریکا
  • ویزای کاری (HG Visa): بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ دلار آمریکا
• هزینه اجازه کار: این هزینه جدا از هزینه ویزاست.
• هزینه معاینات پزشکی: شما باید هزینه معاینات پزشکی رو مستقیما به کلینیک مورد تایید پرداخت کنی. برای مثال، در یکی از کلینیک‌های بین‌المللی در اولان‌باتور به اسم SOS Medica Mongolia، هزینه‌ها به این شکله:
  • برای کودکان ۰ تا ۲ سال: ۹۰ دلار آمریکا
  • برای کودکان ۲ تا ۱۴ سال: ۱۰۶ دلار آمریکا
  • برای افراد ۱۵ سال و بالاتر: ۱۷۴ دلار آمریکا
  • هزینه واکسن‌های ضروری هم به این مبلغ اضافه میشه.
• هزینه‌های جانبی: هزینه‌های دیگه‌ای مثل ترجمه رسمی مدارک، تایید مدارک (نوترایز) و هزینه‌های پستی و اداری هم وجود داره.

کارفرماها باید این هزینه‌ها رو در بودجه استخدام نیروی جدید در نظر بگیرن. نوسانات ارزی و تغییرات احتمالی در قوانین مهاجرت هم میتونه روی کل هزینه‌ها تاثیر بذاره.

زندگی در مغولستان: نکاتی که باید بدونی

مهاجرت کاری فقط گرفتن ویزا و شروع کار نیست. شما قراره در یک کشور جدید زندگی کنی، پس خیلی مهمه که با جنبه‌های مختلف زندگی روزمره در مغولستان آشنا بشی. اطلاعات این بخش بر اساس گزارش‌ها و توصیه‌های رسمی به مسافran خارجی تهیه شده.

قوانین ورود و اقامت

• ثبت ورود: این نکته خیلی مهمه. تمام مسافران خارجی، صرف نظر از مدت اقامتشون، باید ظرف ۴۸ ساعت بعد از ورود به مغولستان، خودشون رو در آژانس مهاجرت این کشور ثبت کنن. این کار رو میشه به صورت آنلاین از طریق وب‌سایت آژانس مهاجرت انجام داد. اگه این کار رو انجام ندی، موقع خروج از کشور جریمه میشی و تا جریمه رو پرداخت نکنی، اجازه خروج بهت نمیدن.
• اقامت بیشتر از حد مجاز: اگه بیشتر از مدتی که ویزات اعتبار داره (مثلا ۹۰ روز برای ویزای توریستی) در مغولستان بمونی، جریمه میشی. این جریمه به صورت روزانه محاسبه میشه و تا کامل پرداختش نکنی، نمیتونی از کشور خارج بشی.

امنیت و جرایم

• وضعیت کلی: مغولستان به طور کلی کشور امنی برای خارجی‌هاست، اما جرایم خیابانی و خشونت‌آمیز، به خصوص در شهرهای بزرگ مثل اولان‌باتور، در حال افزایشه.
• جیب‌بری و سرقت: جیب‌بری و کیف‌قاپی، به خصوص در مکان‌های شلوغ مثل بازارها، ایستگاه‌های قطار و جاذبه‌های توریستی رایجه. همیشه مراقب وسایل شخصیت باش.
• زورگیری: زورگیری (Mugging) بیشتر برای افرادی اتفاق میفته که تنها و در محله‌های ناآشنا بعد از تاریکی هوا قدم میزنن یا از تاکسی‌های غیررسمی استفاده میکنن. بهتره در مناطق توریستی و پرنور تردد کنی و از تاکسی‌های ثبت‌شده استفاده کنی.
• آزار و اذیت: گزارش‌هایی از آزار و اذیت خیابانی، به خصوص شب‌ها و بیرون از پایتخت، وجود داره. زنانی که تنها هستن یا مردان خارجی که با زنان آسیایی همراهی میشن، ممکنه بیشتر هدف قرار بگیرن. بهتره شب‌ها تنها پیاده‌روی نکنی.
• درگیری: مصرف زیاد الکل در فرهنگ اجتماعی مغولستان رایجه و خیلی از درگیری‌ها به همین خاطر اتفاق میفته. بهتره در مصرف الکل اعتدال رو رعایت کنی.

قوانین محلی مهم

• مواد مخدر: پلیس مغولستان در مورد مواد مخدر خیلی جدیه. حمل و قاچاق مواد مخدر میتونه بین یک تا دوازده سال زندان داشته باشه.
• قاچاق: قاچاق کالاهای غیرمجاز، اشیای عتیقه و حیات وحش جرم سنگینی محسوب میشه. برای خارج کردن اشیای عتیقه حتمن باید گواهی ترخیص گمرکی داشته باشی.
• رانندگی تحت تاثیر الکل: پلیس این مورد رو به شدت کنترل میکنه. مجازاتش شامل یک سال تعلیق گواهینامه و جریمه نقدیه (حدود ۱۲۰ دلار آمریکا در دسامبر ۲۰۲۴).
• دارو: واردات دارو به کشور ممنوعه. داروهایی که برای مصرف شخصی هستن باید حتمن نسخه پزشک داشته باشن. ویتامین‌ها هم فقط برای مصرف شخصی مجازن و اگه بیشتر از دو بسته همراه داشته باشی، مشمول مالیات میشن.

بهداشت و درمان

• کیفیت بیمارستان‌ها: بیمارستان‌ها و مراکز درمانی در مغولستان، به جز چند مورد در پایتخت، معمولا با استانداردهای غربی فاصله دارن. در مناطق دورافتاده ممکنه خدمات پزشکی اصلا در دسترس نباشه.
• بیمه و تخلیه پزشکی: به شدت توصیه میشه که بیمه درمانی تکمیلی داشته باشی که تخلیه پزشکی (Medical Evacuation) رو پوشش بده. چون امکانات تخلیه پزشکی با هلیکوپتر در مغولستان وجود نداره و در موارد اورژانسی در مناطق دور، باید با ماشین به نزدیک‌ترین شهر بزرگ بری.
• کیفیت هوا: این یک مشکل جدیه. در فصل زمستان (از دسامبر تا فوریه)، به خاطر استفاده گسترده از زغال‌سنگ برای گرمایش، آلودگی هوا در اولان‌باتور و شهرهای دیگه به سطح «خطرناک» میرسه. اگه قصد داری در زمستان به مغولستان بری، حتمن با پزشک مشورت کن و استفاده از ماسک‌های N95 رو جدی بگیر.
• کیفیت آب: آب لوله‌کشی در بیشتر مناطق قابل شرب نیست. بهتره همیشه از آب‌های بسته‌بندی شده استفاده کنی.

رانندگی و حمل و نقل

• وضعیت جاده‌ها: رانندگی بیرون از اولان‌باتور، به خصوص بعد از تاریکی هوا، میتونه خطرناک باشه. جاده‌های آسفالته کمی وجود داره، بیشتر جاده‌ها دوطرفه و بدون شانه خاکی هستن و عبور و مرور حیوانات اهلی در جاده‌ها کاملا عادیه.
• فرهنگ رانندگی: راننده‌های مغولستانی میتونن تهاجمی باشن. رانندگی در حالت مستی هم رایجه.
• گواهینامه: با گواهینامه رانندگی ایرانی نمیشه در مغولستان رانندگی کرد. شما باید یک گواهینامه رانندگی بین‌المللی داشته باشی که تا شش ماه معتبره. بعد از شش ماه باید برای گرفتن گواهینامه مغولی اقدام کنی.
• بیمه خودرو: داشتن بیمه خودرو اجباریه.
• در صورت تصادف: ماشین رو حرکت نده. حتی اگه باعث ترافیک بشه. باید منتظر بمونی تا پلیس یا شرکت بیمه به صحنه تصادف برسن. حرکت دادن ماشین قبل از رسیدن اونها، جریمه داره.

قوانین استخدامی و مالیات

• قرارداد کار: طبق قانون کار مصوب ۱۹۹۹، قرارداد کار شما باید به صورت کتبی باشه و مواردی مثل عنوان شغلی، وظایف، حقوق و شرایط خاص شرکت در اون ذکر شده باشه.
• حقوق کارمندان: شما به عنوان کارمند سالانه ۱۵ روز مرخصی با حقوق داری (به جز تعطیلات رسمی). برای اضافه‌کاری، باید ۱.۵ برابر حقوق عادی به شما پرداخت بشه. مرخصی زایمان برای زنان ۱۲۰ روز با حقوقه.
• دوره آزمایشی: دوره آزمایشی (Probation) میتونه حداکثر ۶ ماه باشه.
• مالیات بر درآمد:
  • برای افرادی که مقیم مغولستان محسوب میشن، نرخ مالیات بر درآمد ۱۰ درصد ثابته.
  • برای افراد غیرمقیم، این نرخ ۲۰ درصد ثابته.
• مالیات شرکت‌ها: نرخ مالیات بر درآمد شرکت‌ها ۲۵ درصده.

موارد خاص و اطلاعات تکمیلی

اقامت دائم (Permanent Residency)
گرفتن اقامت دائم در مغولستان کار ساده‌ای نیست و به طور خودکار بعد از چند سال کار کردن به دست نمیاد. مسیرهای محدودی برای این کار وجود داره:

• سرمایه‌گذاری قابل توجه در اقتصاد مغولستان
• ازدواج با یک شهروند مغولستانی
• داشتن دستاوردهای استثنایی برای مغولستان در زمینه‌های علمی، فرهنگی، اقتصادی و غیره

ویزای همراه (Dependent Visa)
اگه شما ویزای کاری مغولستان رو داشته باشی، معمولا میتونی برای اعضای درجه یک خانواده‌ات (همسر و فرزندان زیر ۱۸ سال) هم درخواست ویزای همراه بدی. اونها با این ویزا معمولا اجازه کار کردن ندارن، مگر اینکه خودشون جداگانه برای اجازه کار اقدام کنن.

عوض کردن کارفرما
اگه بخوای در مغولستان کارفرمات رو عوض کنی، نمیتونی به سادگی این کار رو انجام بدی. این کار نیاز به تایید دولت و انتقال حمایت (Sponsorship) از کارفرمای قبلی به کارفرمای جدید داره.

دیجیتال نومدها (Digital Nomads)
در حال حاضر، مغولستان ویزای مشخصی برای دیجیتال نومدها یا افرادی که از راه دور کار میکنن، نداره. این افراد باید از طریق ویزاهای دیگه مثل ویزای تجاری یا توریستی وارد بشن، اما باید خیلی مراقب باشن که قوانین کار و اقامت کشور رو نقض نکنن.

برنامه‌های ویزای آمریکا و وضعیت مغولستان
این بخش شاید مستقیما به مهاجرت شما به مغولستان ربط نداشته باشه، اما جالبه که بدونید مغولستان در بعضی از برنامه‌های ویزای کشورهای دیگه چه وضعیتی داره. این اطلاعات مربوط به برنامه‌های ویزای ایالات متحده آمریکا است:

• برنامه ویزای H-2B: این یک نوع ویزای کار موقت غیرکشاورزی برای آمریکاست. طبق آخرین اطلاعیه در نوامبر ۲۰۲۳، شهروندان مغولستان واجد شرایط شرکت در این برنامه هستن. این صلاحیت تا نوامبر ۲۰۲۴ معتبره.
• برنامه ویزای H-2A: این یک نوع ویزای کار موقت کشاورزی برای آمریکاست. شهروندان مغولستان واجد شرایط این برنامه نیستن.
• لاتاری گرین کارت آمریکا (Diversity Visa): در برنامه لاتاری سال ۲۰۲۵، تعداد ۱۷۴ متقاضی از مغولستان ثبت‌نام کرده بودن. این نشون میده که شهروندان مغولستانی در این برنامه هم شرکت میکنن.