راهنمای جامع کار و دریافت ویزای استخدام در مالزی

---

چرا شرکت‌ها دوست دارن تو مالزی نیرو استخدام کنن؟

شاید برات سوال باشه که اصلا چرا یه شرکت باید بیاد تو مالزی دنبال نیرو بگرده. دلایل مختلفی برای این موضوع وجود داره که باعث شده مالزی برای شرکت‌های بین‌المللی جذاب باشه:

• نیروی کار ماهر و تحصیل‌کرده: مالزی کلی نیروی کار تحصیل‌کرده و ماهر داره که به آموزش فنی و تخصصی خیلی اهمیت میدن. خیلی از مالزیایی‌ها به زبان انگلیسی مسلط هستن که این کار رو برای شرکت‌های بین‌المللی راحت‌تر می‌کنه. سیستم آموزش عالی این کشور هم قویه و تو رشته‌های مختلفی مثل مهندسی، آی‌تی، مالی و بهداشت، فارغ‌التحصیل‌های کاربلد تربیت می‌کنه.
• هزینه‌های پایین‌تر نیروی کار: در مقایسه با کشورهای غربی، هزینه‌های کارگر در مالزی کمتره. این باعث میشه شرکت‌ها بتونن هزینه‌های عملیاتی خودشون رو کم کنن، در حالی که کیفیت کار همچنان بالاست و با استانداردهای جهانی برابری می‌کنه.
• موقعیت جغرافیایی عالی: مالزی دقیقا تو قلب جنوب شرقی آسیا قرار گرفته و یه جورایی دروازه ورود به بازارهای رو به رشد این منطقه حساب میشه. نزدیکی به اقتصادهای بزرگی مثل چین و هند، همراه با زیرساخت‌های خوب و شبکه‌های حمل و نقل عالی، دسترسی به این بازارها رو برای کسب‌وکارها آسون می‌کنه.
• محیط باثبات برای کسب‌وکار: مالزی از نظر سیاسی و اقتصادی محیط باثباتی داره. این به شرکت‌ها اطمینان و امنیت لازم برای فعالیت موثر رو میده. سیاست‌های طرفدار کسب‌وکار، قوانین دوستدار سرمایه‌گذار و چارچوب قانونی قوی، همگی به ایجاد یه محیط مناسب برای شرکت‌های داخلی و خارجی کمک می‌کنن.
• تنوع فرهنگی و سازگاری: جامعه چندفرهنگی مالزی، که از مالایی‌ها، چینی‌ها، هندی‌ها و گروه‌های بومی مختلف تشکیل شده، یه ترکیب غنی از دیدگاه‌ها و استعدادها رو به وجود آورده. این تنوع باعث نوآوری، خلاقیت و سازگاری در نیروی کار میشه و به کسب‌وکارها کمک می‌کنه تا تو بازارهای پویا و جهانی موفق بشن.
• مشوق‌های دولتی: دولت مالزی برای جذب سرمایه‌گذاری و استعدادهای خارجی، برنامه‌های حمایتی و تشویقی مختلفی ارائه میده. این مشوق‌ها میتونن شامل معافیت‌های مالیاتی، کمک‌های مالی، یارانه‌ها و کمک در گرفتن مجوز کار یا ویزا باشن.
• کیفیت بالای زندگی: مالزی کیفیت زندگی بالایی رو با هزینه‌ای نسبتا کمتر از خیلی از کشورهای غربی ارائه میده. با امکانات مدرن، مسکن مقرون‌به‌صرفه، امکانات بهداشتی عالی و صحنه غذایی پرجنب‌وجوش، مالزی هم برای استعدادهای داخلی و هم برای مهاجرانی که دنبال یه سبک زندگی راحت هستن، جذابه.
• مرکز فناوری و نوآوری: مالزی داره خودش رو به عنوان یه قطب فناوری و نوآوری تو منطقه معرفی می‌کنه. با طرح‌های دولتی برای ترویج تحول دیجیتال، تحقیق و توسعه و کارآفرینی، این کشور فرصت‌های زیادی برای کسب‌وکارهایی که تو بخش‌هایی مثل فین‌تک، بیوتک، تجارت الکترونیک و تولید پیشرفته فعالیت می‌کنن، فراهم کرده.

فرآیند استخدام در مالزی چطوریه؟

پروسه استخدام تو مالزی تقریبا شبیه خیلی از کشورهای دیگه‌ست، اما یه سری نکات و الزامات قانونی خاص خودش رو داره که کارفرماها و کارجوها باید بدونن. بیا ببینیم این فرآیند معمولا چه مراحلی داره:

1. آگهی شغلی: کارفرماها معمولا با آگهی کردن موقعیت‌های شغلی خالی شروع می‌کنن. این آگهی‌ها تو کانال‌های مختلفی مثل پورتال‌های شغلی آنلاین، روزنامه‌ها، وب‌سایت‌های شرکت و شبکه‌های اجتماعی منتشر میشن. آگهی باید شامل جزئیات نقش شغلی، شرایط لازم، مسئولیت‌ها و اطلاعات مرتبط دیگه باشه.
2. ارسال درخواست: کارجوهایی که علاقه‌مند هستن، درخواست‌هاشون رو از طریق ایمیل، پورتال‌های آنلاین یا پست ارسال می‌کنن. درخواست‌ها معمولا شامل رزومه (CV)، نامه پوششی (Cover Letter) و هر مدرک دیگه‌ای مثل گواهی‌نامه‌ها یا ریز نمرات میشه.
3. بررسی و انتخاب اولیه: بعد از دریافت درخواست‌ها، کارفرماها اون‌ها رو بررسی می‌کنن تا کاندیداهایی که شرایط و مهارت‌های لازم رو دارن، انتخاب کنن. این مرحله ممکنه شامل بررسی رزومه‌ها، نامه‌های پوششی و انجام ارزیابی‌های اولیه برای سنجش مناسب بودن کاندیداها باشه.
4. مصاحبه‌ها: کاندیداهای انتخاب شده برای مصاحبه دعوت میشن که ممکنه یک یا چند مرحله داشته باشه. مصاحبه‌ها میتونن حضوری، تلفنی یا از طریق ویدیو کنفرانس باشن، به خصوص اگه کاندیدا تو شهر یا کشور دیگه‌ای باشه. کارفرماها از مصاحبه برای ارزیابی بیشتر مهارت‌ها، تجربه و تناسب فرهنگی کاندیدا با سازمان استفاده می‌کنن.
5. آزمون‌های ارزیابی: بسته به نوع شغل، ممکنه کارفرماها از کاندیداها بخوان تو آزمون‌های ارزیابی مثل آزمون‌های روان‌سنجی، آزمون‌های فنی یا ارزیابی مهارت شرکت کنن تا توانایی‌ها و مناسب بودنشون برای اون نقش سنجیده بشه.
6. بررسی معرف‌ها (Reference Check): کارفرماها اغلب برای تایید اطلاعاتی که کاندیداها دادن و برای گرفتن نظر از کارفرماها یا همکاران قبلی در مورد عملکرد کاری، قابلیت اطمینان و شخصیتشون، با معرف‌های اون‌ها تماس میگیرن.
7. پیشنهاد شغلی و مذاکره: بعد از تموم شدن فرآیند مصاحبه و پیدا شدن کاندیدای مناسب، کارفرما یه پیشنهاد شغلی ارائه میده. این پیشنهاد معمولا شامل جزئیاتی مثل حقوق، مزایا، مسئولیت‌های شغلی و تاریخ شروع به کاره. کاندیداها ممکنه قبل از قبول پیشنهاد، در مورد شرایطی مثل حقوق، مزایا یا ترتیبات کاری مذاکره کنن.
8. قرارداد استخدامی: وقتی پیشنهاد قبول شد، کارفرما یه قرارداد استخدامی به کاندیدا میده که شرایط و ضوابط استخدام، از جمله دوره آزمایشی، ساعات کاری، مزایا و شرایط فسخ قرارداد رو مشخص می‌کنه. خیلی مهمه که هر دو طرف قبل از امضا، قرارداد رو با دقت بررسی کنن.
9. فرآیند آنبوردینگ (Onboarding): وقتی کاندیدا رسما به سازمان ملحق میشه، فرآیند آنبوردینگ شروع میشه. این فرآیند شامل جلسات معارفه، آشنایی با سیاست‌ها و رویه‌های شرکت، آموزش و ادغام در تیم و فرهنگ محل کاره.

ریزه‌کاری‌های فرآیند مصاحبه و آنبوردینگ

مصاحبه در مالزی شباهت‌های زیادی با کشورهای دیگه داره ولی یه سری جنبه‌های فرهنگی و حرفه‌ای خاص خودش رو هم داره:

• انواع مصاحبه:
  • مصاحبه تلفنی: گاهی به عنوان یه روش غربالگری اولیه برای ارزیابی مهارت‌های ارتباطی و مناسب بودن کلی کاندیدا استفاده میشه.
  • مصاحبه حضوری: معمولا توسط یک یا چند مصاحبه‌کننده، از جمله مدیر استخدام و سایر افراد مرتبط، انجام میشه.
  • مصاحبه پنلی: در بعضی موارد، به خصوص برای موقعیت‌های مدیریتی یا ارشد، کاندیداها با یه پنل از مصاحبه‌کننده‌ها روبرو میشن.
• ساختار مصاحبه:
  • معمولا با معرفی شرکت و مصاحبه‌کننده‌ها شروع میشه و بعد کاندیدا خودش رو معرفی می‌کنه.
  • سوالات رفتاری برای ارزیابی تجربیات گذشته کاندیدا و نحوه برخوردش با موقعیت‌های مختلف پرسیده میشه.
  • بسته به نقش شغلی، ممکنه سوالات فنی هم برای سنجش دانش و مهارت‌های کاندیدا پرسیده بشه.
  • کارفرماها اغلب با ارزیابی ارزش‌ها، اخلاق کاری و سازگاری کاندیدا با فرهنگ شرکت، تناسب فرهنگی رو می‌سنجن.

فرآیند آنبوردینگ (جامعه‌پذیری سازمانی) هم یه رویه استاندارد داره که با قوانین کار مالزی هماهنگه:

1. کارهای قبل از استخدام: بعد از اینکه کاندیدا پیشنهاد شغلی رو قبول کرد، کارفرما یه قرارداد استخدامی می‌فرسته. کارمند جدید باید مدارکی مثل مدارک شناسایی، گواهی‌های تحصیلی و هرگونه مجوز کار یا ویزای مربوطه رو ارائه بده.
2. ویزا و مجوز کار: برای کارمندای خارجی، گرفتن ویزا و مجوز کار یه مرحله حیاتیه. کارفرماها اغلب مسئول شروع و تسهیل این فرآیند هستن.
3. معارفه و آشنایی: در روز اول کاری، کارمندای جدید معمولا یه جلسه معارفه دارن که شامل آشنایی با فرهنگ، ارزش‌ها، سیاست‌ها و رویه‌های شرکته.
4. آموزش و توسعه: بسته به نوع شغل، کارمندا ممکنه برای آشنایی با محصولات، خدمات، سیستم‌ها و فرآیندهای شرکت، آموزش ببینن.
5. تعیین انتظارات: مدیران با کارمندای جدید جلسه میذارن تا مسئولیت‌های شغلی، انتظارات عملکردی، اهداف و مقاصد رو مورد بحث قرار بدن.
6. مدارک منابع انسانی و ثبت‌نام مزایا: بخش منابع انسانی کارهای اداری لازم رو انجام میده، از جمله ثبت‌نام کارمندا تو برنامه‌های مزایای شرکت مثل بیمه درمانی، طرح‌های بازنشستگی و هرگونه مزایا یا کمک هزینه دیگه.
7. دوره آزمایشی: خیلی از شرکت‌ها در مالزی یه دوره آزمایشی برای کارمندای جدید دارن که معمولا بین سه تا شش ماه طول می‌کشه. در این مدت، هم کارفرما و هم کارمند مناسب بودن همدیگه رو برای اون نقش ارزیابی می‌کنن.
8. ادغام و پشتیبانی مداوم: در طول فرآیند آنبوردینگ، مدیران و پرسنل منابع انسانی نقش مهمی در ارائه پشتیبانی به کارمندای جدید، رسیدگی به هرگونه نگرانی یا چالش و تسهیل ادغام اون‌ها در تیم دارن.

قوانین کار و حقوق کارمندان در مالزی

قوانین و رویه‌های استخدامی در مالزی توسط قوانین مختلفی تنظیم میشه که هدفشون حمایت از کارمندان و کارفرماهاست. در ادامه یه نگاه کلی به جنبه‌های کلیدی این قوانین میندازیم:

• قانون استخدام ۱۹۵۵ (Employment Act 1955): این قانون اصلی‌ترین قانونیه که رویه‌های استخدامی در مالزی رو کنترل می‌کنه. این قانون طیف گسترده‌ای از مسائل، از جمله شرایط و ضوابط استخدام، دستمزد، ساعات کاری، خاتمه کار و مزایا رو پوشش میده. این قانون برای اکثر کارمندان اعمال میشه، اما بر اساس عواملی مثل دستمزد، نوع کار و موقعیت‌های مدیریتی، معافیت‌هایی هم وجود داره.
• حداقل دستمزد: مالزی یه سیاست حداقل دستمزد داره تا مطمئن بشه همه کارگران برای کارشون دستمزد منصفانه‌ای دریافت می‌کنن. نرخ حداقل دستمزد به صورت دوره‌ای توسط دولت بازنگری و تنظیم میشه.
• ساعات کاری: بر اساس قانون استخدام، ساعات کاری استاندارد ۴۸ ساعت در هفته و حداکثر ۸ ساعت در روزه. با این حال، بعضی از صنایع ممکنه مقررات متفاوتی در مورد ساعات کاری داشته باشن.
• اضافه‌کاری: کارمندان برای کاری که فراتر از ساعات کاری عادی انجام میدن، حق دریافت حقوق اضافه‌کاری دارن. نرخ پرداخت اضافه‌کاری معمولا بالاتر از نرخ ساعتی عادیه و به عواملی مثل روز هفته و اینکه آیا روز تعطیل رسمی هست یا نه، بستگی داره.
• مرخصی‌ها: کارمندان حق استفاده از انواع مختلف مرخصی، از جمله مرخصی سالانه، مرخصی استعلاجی، مرخصی زایمان و مرخصی پدری رو دارن. میزان دقیق این مرخصی‌ها ممکنه بسته به عواملی مثل سابقه خدمت و نوع استخدام متفاوت باشه.
• خاتمه کار (Termination): قانون استخدام، دستورالعمل‌هایی برای خاتمه استخدام، از جمله دوره‌های اطلاع‌رسانی (Notice Period) و مزایای پایان کار ارائه میده. کارفرماها ملزم به رعایت فرآیندهای قانونی و ارائه دلایل معتبر برای خاتمه کار هستن.
• تبعیض و آزار و اذیت: تبعیض بر اساس جنسیت، نژاد، دین یا عوامل دیگه طبق قانون ممنوعه. کارفرماها همچنین موظف به فراهم کردن یه محیط کاری امن و بدون آزار و اذیت برای کارمندانشون هستن.
• بهداشت و ایمنی: کارفرماها وظیفه دارن سلامت و ایمنی کارمندانشون رو در محل کار تضمین کنن. این شامل فراهم کردن محیط کاری امن، آموزش مناسب و تجهیزات لازم میشه.
• مزایای کارمندان: علاوه بر دستمزد، کارمندان ممکنه از مزایای دیگه‌ای مثل بیمه پزشکی، مزایای بازنشستگی و پاداش هم برخوردار بشن. ارائه این مزایا ممکنه بسته به کارفرما و صنعت متفاوت باشه.
• اتحادیه‌های کارگری: کارمندان حق دارن به اتحادیه‌های کارگری بپیوندن و در مذاکرات دسته‌جمعی شرکت کنن. اتحادیه‌های کارگری نقش مهمی در دفاع از حقوق و منافع کارگران در مالزی دارن.

انواع قراردادهای کاری در مالزی

تو مالزی، قراردادهای کاری میتونن شکل‌های مختلفی داشته باشن که هر کدوم شرایط و ضوابط خاص خودشون رو برای تنظیم رابطه بین کارفرما و کارمند دارن. این‌ها انواع رایج قراردادهای استخدامی در مالزی هستن:

1. قرارداد استخدام دائم (Permanent Employment Contract): این نوع قرارداد رایج‌ترین نوعه و استخدام بلندمدت بدون تاریخ پایان مشخص ارائه میده. کارمندان دائم از مزایایی مثل مرخصی باحقوق، مزایای پزشکی و سایر مزایای استخدامی برخوردارن.
2. قرارداد استخدام با مدت معین (Fixed-Term Employment Contract): در این نوع قرارداد، دوره استخدام از قبل مشخص شده، معمولا برای یه پروژه یا مدت زمان خاص. بعد از اتمام دوره قرارداد، رابطه استخدامی به طور خودکار تموم میشه، مگر اینکه با توافق طرفین تمدید بشه.
3. قرارداد استخدام موقت (Temporary Employment Contract): این قراردادها برای نیازهای استخدامی کوتاه‌مدت مثل کارهای فصلی، دوره‌های اوج کاری یا پروژه‌های خاص استفاده میشن. این قراردادها ممکنه مزایای مشابه قراردادهای دائم یا مدت معین رو نداشته باشن.
4. قرارداد استخدام پاره‌وقت (Part-Time Employment Contract): این قراردادها شامل کار کردن با ساعات کمتر از کارمندان تمام‌وقت میشه. کارمندان پاره‌وقت از برخی مزایا مثل مرخصی متناسب با ساعت کار و گاهی مزایای پزشکی برخوردارن.
5. قرارداد استخدام آزمایشی (Probationary Employment Contract): این قراردادها برای ارزیابی مناسب بودن یه کارمند برای یه موقعیت دائم استفاده میشن. در طول دوره آزمایشی، که معمولا چند ماهه، کارفرما عملکرد کارمند رو ارزیابی می‌کنه. اگه دوره آزمایشی با موفقیت تموم بشه، کارمند ممکنه به عنوان کارمند دائم تایید بشه.
6. قرارداد استخدام اتفاقی (Casual Employment Contract): این قراردادها اغلب برای کارهای نامنظم یا متناوب استفاده میشن. کارمندان اتفاقی ممکنه ساعات کاری ثابت یا برنامه کاری منظمی نداشته باشن و معمولا به صورت ساعتی حقوق میگیرن.
7. قرارداد فریلنسر/پیمانکار مستقل (Freelance/Independent Contractor Agreement): فریلنسرها یا پیمانکاران مستقل به صورت خوداشتغال کار می‌کنن و برای انجام وظایف یا پروژه‌های خاصی استخدام میشن. اون‌ها کارمند محسوب نمیشن و معمولا تحت یه قرارداد خدمات کار می‌کنن.
8. قرارداد کارآموزی (Internship Agreement): این قراردادها برای دانشجویان یا فارغ‌التحصیلان تازه کار طراحی شدن تا تجربه کاری عملی در زمینه تحصیلی خودشون کسب کنن. کارآموزان ممکنه حقوق بگیرن یا نگیرن، اما معمولا در ازای خدماتشون آموزش و راهنمایی دریافت می‌کنن.

اصل مطلب: ویزا و مجوز کار در مالزی

برای خارجی‌هایی که میخوان تو مالزی کار کنن، انواع مختلفی از مجوزهای کار و ویزا وجود داره. نوع مجوزی که نیاز داری به عواملی مثل دسته شغلی، مدت اقامت و شرایط خاص دیگه بستگی داره. هر فرد خارجی که قصد کار در مالزی رو داره، باید مجوز کار بگیره. این الزام برای همه بخش‌ها و نقش‌های شغلی، چه ماهر و چه غیرماهر، اعمال میشه. کارفرماها باید قبل از شروع به کار هر کارمند بین‌المللی، مجوز کار مناسب رو براش بگیرن.

بیا با هم انواع رایج مجوزهای کار در مالزی رو بررسی کنیم:

انواع اصلی ویزای کار

نوع ویزا	توضیحات
Employment Pass (EP)	برای خارجی‌هایی که در موقعیت‌های خیلی ماهر، مثل نقش‌های فنی یا مدیریتی، استخدام میشن صادر میشه. معمولا برای ۱ تا ۵ سال اعتبار داره و قابل تمدیده.
Temporary Employment Pass (TEP/PLKS)	برای استخدام‌هایی که بیشتر از دو سال طول نمی‌کشه، معمولا برای کارگران غیرماهر یا نیمه‌ماهر در بخش‌هایی مثل تولید، ساخت‌وساز و کشاورزی صادر میشه.
Professional Visit Pass (PVP)	برای متخصصان خارجی که در ماموریت‌ها یا پروژه‌های کوتاه‌مدت در مالزی شرکت می‌کنن طراحی شده. معمولا تا ۱۲ ماه اعتبار داره.

حالا بریم هر کدوم رو با جزئیات بیشتری ببینیم:

۱. مجوز استخدام (Employment Pass – EP)

این مجوز برای متخصصان، مدیران، مدیران اجرایی و تکنسین‌های خارجیه. سه دسته اصلی داره:

• دسته اول (Category I): برای کسایی که حقوق ماهیانه‌شون ۱۵,۰۰۰ رینگیت و بیشتره. این ویزا میتونه تا ۶۰ ماه (۵ سال) اعتبار داشته باشه و به دارنده این ویزا اجازه داده میشه برای اعضای خانواده‌ش هم ویزای همراه بگیره.
• دسته دوم (Category II): برای کسایی که حقوق ماهیانه‌شون بین ۱۰,۰۰۰ تا ۱۴,۹۹۹ رینگیت هست، مدرک تحصیلی از یه موسسه معتبر دارن و پنج سال سابقه کار دارن. این ویزا هم تا ۲ سال اعتبار داره و قابل تمدیده.
• دسته سوم (Category III): برای کسایی که حقوق ماهیانه‌شون بین ۵,۰۰۰ تا ۹,۹۹۹ رینگیت هست، مدرک تحصیلی از یه موسسه معتبر دارن و سه سال سابقه کار دارن. بعضی منابع هم حقوق ۳,۰۰۰ تا ۴,۹۹۹ رینگیت رو برای این دسته ذکر کردن. این ویزا معمولا برای قراردادهای کوتاه‌مدت تا یک سال صادر میشه و تا دو بار قابل تمدیده. بعد از اون، فرد باید برای یه دوره سه ماهه از کشور خارج بشه.

نکته مهم: دارندگان ویزای EP دسته اول و دوم میتونن برای همسر، فرزندان زیر ۱۸ سال و والدینشون درخواست مجوز وابستگی (Dependant Pass) بدن. دارندگان ویزای دسته سوم نمیتونن برای کسی ویزای همراه بگیرن.

۲. مجوز استخدام موقت (Temporary Employment Pass – PLKS)

این مجوز برای کارگران خارجی در بخش‌های تولید، ساخت‌وساز، مزارع، خدمات و کشاورزیه. کارفرماها باید قبل از اینکه کارگر بتونه برای این مجوز درخواست بده، از اداره مهاجرت تاییدیه بگیرن. کارمندان معمولا باید بین ۱۸ تا ۴۵ سال سن داشته باشن.

۳. مجوز بازدید حرفه‌ای (Professional Visit Pass – PVP)

این مجوز برای شهروندان خارجی‌ای هست که توسط یه شرکت ثبت شده در مالزی استخدام شدن و باید برای مدت کوتاهی در مالزی کار کنن. این افراد همچنان کارمند شرکت خارجی خودشون باقی میمونن و حقوقشون رو از اونجا میگیرن. این ویزا برای هنرمندان، فیلم‌سازان، کارگران مذهبی، کارمندان دولت، دانشجویان در حال آموزش، اساتید مهمان یا داوطلبان مناسبه.

۴. سایر مجوزها و ویزاها

• مجوز وابستگی (Dependant Pass – DP): برای همسر و فرزندان افرادی که مجوز استخدام (EP) یا ویزاهای بلندمدت دیگه دارن. دارندگان این مجوز میتونن بدون نیاز به مجوز کار جداگانه، کار کنن.
• ویزای بازدید اجتماعی (استخدام موقت): برای افرادی که میخوان روی قراردادهای کوتاه‌مدت در مالزی کار کنن، مثل مشاوران، مربیان و داوطلبان. این ویزا نیاز به تایید اداره مهاجرت داره.
• مجوز اقامت-استعداد (Residence Pass-Talent – RP-T): برای متخصصان خارجی بسیار ماهر که معیارهای خاصی رو که توسط شرکت اقتصاد دیجیتال مالزی (MDEC) تعیین شده، برآورده می‌کنن. هدف از این ویزا جذب و نگه داشتن استعدادهای برتر در بخش‌های کلیدی رشد مالزیه.
• ویزای دانشجویی (Student Pass): برای دانشجویان خارجی که در موسسات آموزشی مالزی ثبت‌نام کردن. این ویزا اجازه کار پاره‌وقت در تعطیلات بین ترم‌ها رو، با رعایت شرایط خاصی، میده.

فرآیند قدم به قدم گرفتن ویزای کار

استخدام کارگران خارجی در مالزی شامل چندین مرحله و رویه برای اطمینان از رعایت قوانین و مقررات مهاجرته. کارفرمای شما مسئول اصلی انجام این کارهاست. این فرآیند به طور کلی به این شکله:

مرحله ۱: گرفتن تاییدیه از مقامات مربوطه
قبل از استخدام کارگران خارجی، کارفرماها باید از مقامات مربوطه مالزی تاییدیه بگیرن. این تاییدیه بسته به بخش و نوع کارگران خارجی متفاوته. معمولا این تاییدیه از سازمان‌هایی مثل وزارت کشور (MOHA)، وزارت منابع انسانی (MOHR) و اداره مهاجرت مالزی گرفته میشه. کارفرما باید برای سهمیه (Quota) تعداد کارگران خارجی که قصد استخدامشون رو داره، درخواست بده.

مرحله ۲: درخواست مجوز کار
بعد از اینکه کارفرمای شما تاییدیه لازم رو گرفت، باید از طرف شما برای مجوز کار درخواست بده. این درخواست معمولا به اداره مهاجرت مالزی ارائه میشه. مدارک مورد نیاز معمولا شامل موارد زیره:

• پاسپورت معتبر (با حداقل ۱۸ ماه اعتبار)
• قرارداد استخدامی امضا شده توسط هر دو طرف
• مدارک تحصیلی یا اثبات تجربه حرفه‌ای
• پروفایل شرکت و اثبات ثبت در مالزی
• گزارش معاینه پزشکی
• گواهی عدم سوء پیشینه
• عکس‌های سایز پاسپورت
• فرم‌های درخواست تکمیل شده

مرحله ۳: صدور ویزا با ارجاع (Visa With Reference – VDR)
بعد از تایید درخواست مجوز کار، اداره مهاجرت یه نامه تایید ویزا (Visa Approval Letter – VAL) یا همون ویزا با ارجاع (VDR) صادر می‌کنه. این نامه به شما اجازه میده وارد مالزی بشید. خیلی از کشورها، از جمله ایران، برای ورود به مالزی جهت کار نیاز به این ویزا دارن که باید از سفارت یا کنسولگری مالزی در کشور خودتون دریافت کنید.

مرحله ۴: ورود به مالزی و تایید نهایی مجوز
بعد از ورود به مالزی با ویزای VDR، شما باید به اداره مهاجرت مراجعه کنید تا مجوز کارتون رو تایید و در پاسپورتتون ثبت (Endorse) کنن. بعد از این مرحله، معمولا یه کارت شناسایی به نام i-Kad هم براتون صادر میشه که وضعیت کار قانونی شما رو تایید می‌کنه.

چالش‌های رایج در گرفتن مجوز کار

پروسه گرفتن مجوز کار در مالزی میتونه با چالش‌هایی همراه باشه:

• قوانین متغیر: قوانین کار و مهاجرت مالزی دائم در حال تغییره و این موضوع رعایت قوانین رو برای کارفرماها سخت می‌کنه.
• محدودیت‌های بخشی: بخش‌هایی مثل آی‌تی، بهداشت و تولید نیاز فوری به نیرو دارن، اما محدودیت‌های ویزا میتونه فرآیند درخواست رو پیچیده‌تر کنه.
• زمان‌بر بودن: تایید ویزا میتونه زمان‌بر باشه (معمولا بین ۷ تا ۱۲ هفته) و این موضوع برنامه‌های استخدامی و عملیات ضروری رو به تاخیر میندازه.
• هزینه‌ها: بار مالی حمایت مالی از ویزا (Sponsorship) میتونه برای کسب‌وکارهای کوچیک و استارت‌آپ‌ها یه مانع بزرگ باشه.
• مدارک زیاد: کارفرماها باید مدارک گسترده‌ای از جمله بررسی سوابق کیفری و گزارش‌های پزشکی ارائه بدن که به بار کاری اداری اضافه می‌کنه.

کارفرما از راه دور (EOR) چیه و به چه دردی میخوره؟

شاید اسم Employer of Record (EOR) یا «کارفرمای ثبت شده» به گوشت خورده باشه. این یه راهکار استراتژیک برای شرکت‌هایی هست که میخوان تو مالزی نیرو استخدام کنن ولی خودشون یه شرکت ثبت‌شده قانونی اونجا ندارن.

EOR چطور کار میکنه؟
یه شرکت EOR مثل یه واسطه عمل می‌کنه. اون‌ها به صورت قانونی شما رو استخدام می‌کنن و تمام مسئولیت‌های مربوط به استخدامتون رو به عهده میگیرن، مثل:

• پرداخت حقوق و دستمزد (Payroll)
• رعایت قوانین محلی کار
• پرداخت مالیات‌ها و سهم بیمه
• مدیریت مزایای کارمندی

در واقع، شما برای شرکت اصلی خودتون کار می‌کنید، اما از نظر قانونی، کارمند اون شرکت EOR در مالزی هستید. این کار فرآیند استخدام رو خیلی ساده‌تر و سریع‌تر می‌کنه. شرکت‌هایی مثل Deel، Multiplier و Papaya Global از معروف‌ترین ارائه‌دهندگان این خدمات در سطح جهانی هستن.

مزایای استفاده از EOR

1. تخصص در قوانین محلی: یه EOR دانش عمیقی از قوانین کار مالزی، از جمله مالیات، سهم‌های قانونی مثل EPF و SOCSO و قراردادهای استخدامی داره. این تخصص، رعایت کامل قوانین رو تضمین می‌کنه و خطرات جریمه، اختلافات و مشکلات عملیاتی رو کاهش میده.
2. دسترسی سریع به استعدادهای مالزی: یه EOR با مدیریت قراردادهای استخدامی، حقوق و دستمزد و الزامات قانونی، فرآیند استخدام رو ساده می‌کنه. این به کسب‌وکارها اجازه میده بدون نیاز به داشتن یه شرکت محلی، به بهترین استعدادها در مالزی دسترسی پیدا کنن.
3. انعطاف‌پذیری در مدیریت نیروی کار: یه EOR راه‌حل‌های انعطاف‌پذیری برای استخدام کارمندان تمام‌وقت یا پیمانکاران مستقل ارائه میده و به کسب‌وکارها امکان میده عملیاتشون رو به طور موثر مقیاس‌بندی کنن.
4. صرفه‌جویی در هزینه و زمان: با مدیریت انطباق با قوانین، کاهش وظایف اداری و حذف نیاز به تاسیس یه شرکت محلی، یه EOR هم در زمان و هم در هزینه صرفه‌جویی می‌کنه.

مقایسه فرآیند سنتی و فرآیند با کمک EOR:

ویژگی	فرآیند سنتی ویزا	فرآیند با کمک EOR
تاسیس شرکت	نیاز به تاسیس یه نهاد قانونی در مالزی داره.	نیازی به تاسیس نهاد قانونی نیست.
سرعت استخدام	کند و طولانی (چندین ماه).	سریع و کارآمد (چند روز تا چند هفته).
هزینه	هزینه‌های بالا برای تاسیس شرکت، مشاوره حقوقی و مدیریت.	ساختار هزینه شفاف و معمولا مقرون‌به‌صرفه‌تر.
ریسک انطباق	ریسک بالا به دلیل پیچیدگی‌های قوانین محلی.	ریسک کم، چون EOR مسئولیت انطباق را بر عهده می‌گیره.
بار اداری	بار سنگین اداری برای مدیریت حقوق، مالیات و مزایا.	بار اداری حداقل، چون EOR همه چیز را مدیریت می‌کنه.

مسائل مالی: حقوق، مالیات و هزینه‌ها

وقتی در مالزی کار می‌کنی، باید با سیستم حقوق و مالیات این کشور هم آشنا باشی.

فرآیند پرداخت حقوق (Payroll)

• ثبت‌نام کارمند: وقتی کارمند جدیدی استخدام میشه، کارفرما باید اون رو در سازمان‌های دولتی مربوطه مثل صندوق تامین اجتماعی کارمندان (EPF) و سازمان تامین اجتماعی (SOCSO) ثبت‌نام کنه.
• محاسبه حقوق: کارفرما باید حقوق رو بر اساس شرایط توافق شده (ماهانه، دوهفته‌یکبار یا ساعتی) محاسبه کنه. این محاسبه باید شامل هرگونه مزایا یا کمک‌هزینه اضافی هم باشه.
• کسورات و سهم‌ها: کارفرما مسئول کسر سهم کارمند برای EPF، SOCSO و طرح حمایت از امنیت اجتماعی (SIP) از حقوقشه. کارفرما هم مبالغ مشابهی رو برای EPF و SOCSO واریز می‌کنه.
• کسر مالیات بر درآمد: کارفرماها موظف به کسر مالیات بر درآمد از حقوق کارمندان بر اساس جدول کسر مالیات ماهانه (MTD) هستن که توسط هیئت درآمد داخلی مالزی (IRBM) ارائه میشه.

سیستم مالیاتی

• مالیات بر درآمد شخصی: مالزی یه سیستم مالیاتی تصاعدی برای افراد داره. نرخ‌های مالیات از ۰٪ تا ۳۰٪ متغیره و به سطح درآمد فرد بستگی داره. افراد مقیم بر درآمد جهانی خودشون مالیات میدن، در حالی که غیرمقیم‌ها فقط بر درآمدی که از مالزی به دست میارن مالیات میدن.
• مالیات بر فروش و خدمات (SST): مالزی قبلا سیستم مالیات بر کالا و خدمات (GST) داشت که در سال ۲۰۱۸ با مالیات بر فروش و خدمات (SST) جایگزین شد. این یه مالیات مصرفیه که بر فروش کالاها و خدمات در مراحل مختلف زنجیره تامین اعمال میشه.

هزینه‌های استخدام برای کارفرما

استخدام کارمند در مالزی برای کارفرما هزینه‌های مختلفی داره:

• حقوق و مزایا: واضح‌ترین هزینه، حقوق پرداختی به کارمنده. علاوه بر این، کارفرماها ممکنه مزایایی مثل مراقبت‌های بهداشتی، بیمه، طرح‌های بازنشستگی، پاداش و کمک‌هزینه ارائه بدن.
• سهم کارفرما در تامین اجتماعی: کارفرماها ملزم به پرداخت سهم در صندوق EPF هستن.
• سیستم بیمه اشتغال (EIS): کارفرماها باید در EIS هم سهم داشته باشن که به کارمندانی که شغلشون رو از دست دادن، کمک مالی می‌کنه.
• مالیات‌ها: کارفرماها مسئول کسر و پرداخت مالیات از حقوق کارمندانشون به هیئت درآمد داخلی (IRB) هستن.
• مجوزهای کار و ویزا: اگه کارگر خارجی استخدام کنن، کارفرماها باید هزینه‌های مربوط به گرفتن مجوز کار و ویزا، از جمله هزینه‌های درخواست و هرگونه هزینه مرتبط مثل معاینات پزشکی یا سپرده‌های امنیتی رو تقبل کنن.

زندگی کاری: تعطیلات و مدیریت عملکرد

• تعطیلات و سیاست‌های مرخصی:
  • تعطیلات عمومی: این‌ها روزهایی هستن که توسط دولت تعیین میشن و همه کارمندان حق دارن با حقوق کامل تعطیل باشن. این تعطیلات هم شامل جشن‌های فرهنگی و هم مذهبی میشه. تعطیلات عمومی در مالزی در سطح فدرال و ایالتی تعیین میشن.
  • مرخصی سالانه: این مرخصی برای استراحت، سفر یا دلایل شخصیه. میزان مرخصی سالانه معمولا بر اساس سابقه خدمت محاسبه میشه.
  • مرخصی استعلاجی: به کارمندانی داده میشه که به دلیل بیماری یا آسیب‌دیدگی قادر به کار نیستن.
  • مرخصی زایمان و پدری: کارمندان زن برای به دنیا آوردن فرزند و کارمندان مرد برای مراقبت از نوزاد یا حمایت از همسرشون حق استفاده از این مرخصی‌ها رو دارن.
• مدیریت عملکرد و روابط کارکنان:
  • ارزیابی عملکرد: ارزیابی‌های منظم عملکرد به سنجش پیشرفت کارمندان، ارائه بازخورد و شناسایی زمینه‌های بهبود کمک می‌کنه.
  • حل تعارض: ایجاد رویه‌های موثر برای رسیدگی به شکایات و حل اختلافات در محل کار، به ایجاد محیط کاری مثبت کمک می‌کنه.
  • خاتمه کار (Termination): رویه‌های خاتمه کار در مالزی توسط قوانین کار، عمدتا قانون استخدام ۱۹۵۵ و قانون روابط صنعتی ۱۹۶۷، کنترل میشه.
    • دوره اطلاع‌رسانی (Notice Period): هم کارفرما و هم کارمند موظف به اطلاع‌رسانی قبل از خاتمه قرارداد هستن. طول این دوره معمولا بین یک تا سه ماهه.
    • دلایل خاتمه: کارفرماها میتونن قرارداد کارمند رو به دلایل مختلفی مثل سوءرفتار، عملکرد ضعیف یا تعدیل نیرو خاتمه بدن. اما خاتمه کار بر اساس دلایل تبعیض‌آمیز مثل نژاد، دین یا جنسیت غیرقانونیه.
    • پرداخت پایان خدمت (Severance Pay): در برخی موارد، به خصوص در تعدیل نیرو، کارفرماها ممکنه موظف به پرداخت حقوق پایان خدمت به کارمندان باشن.

بازار کار و نکات فرهنگی

• شغل‌های پرتقاضا در مالزی:
  چندین صنعت در مالزی در حال رشد و تقاضا برای متخصصان ماهر بودن. این بخش‌ها شامل موارد زیره:
  • فناوری اطلاعات (IT): تحول دیجیتال مالزی تقاضای زیادی برای متخصصان آی‌تی مثل توسعه‌دهندگان نرم‌افزار، تحلیلگران داده و متخصصان امنیت سایبری ایجاد کرده.
  • بهداشت و درمان: با افزایش جمعیت سالمند و نیازهای بهداشتی، تقاضای مستمری برای متخصصان بهداشت و درمان مثل پزشکان، پرستاران و داروسازان وجود داره.
  • مهندسی: پروژه‌های توسعه زیرساخت و گسترش صنایعی مثل تولید و ساخت‌وساز، منجر به تقاضا برای انواع مختلف مهندسان شده.
  • مالی و حسابداری: به عنوان یه قطب مالی و تجاری در جنوب شرقی آسیا، نیاز مداومی به متخصصان مالی و حسابداری وجود داره.
  • فروش و بازاریابی: شرکت‌ها در بخش‌های مختلف به دنبال متخصصان فروش و بازاریابی بااستعداد هستن.
  • آموزش و پرورش: با تاکید مالزی بر آموزش، تقاضای مستمری برای معلمان و مربیان واجد شرایط در همه سطوح وجود داره.
  • مهمان‌نوازی و گردشگری: صنعت گردشگری پرجنب‌وجوش مالزی فرصت‌هایی برای مشاغل در زمینه مهمان‌نوازی ایجاد می‌کنه.
  • منابع انسانی (HR): با گسترش کسب‌وکارها و تغییر مقررات، نیاز روزافزونی به متخصصان منابع انسانی وجود داره.
  • انرژی‌های تجدیدپذیر: سرمایه‌گذاری فزاینده مالزی در منابع انرژی تجدیدپذیر مثل انرژی خورشیدی و بادی، فرصت‌هایی برای متخصصان در این زمینه ایجاد کرده.
• ملاحظات فرهنگی:
  • تنوع و شمول: مالزی یه جامعه چندفرهنگی با قومیت‌ها، ادیان و زبان‌های متنوعه. پذیرش تنوع و ترویج شمول در محل کار، محیطی هماهنگ و حمایتی رو تقویت می‌کنه.
  • ساختار سلسله‌مراتبی: محل‌های کار در مالزی اغلب ساختار سلسله‌مراتبی دارن که در اون به اقتدار و ارشدیت احترام گذاشته میشه. درک و احترام به هنجارهای فرهنگی و سلسله‌مراتب برای ارتباط و کار تیمی موثر ضروریه.
  • تعادل کار و زندگی: ایجاد تعادل بین تعهدات کاری با زندگی شخصی و خانوادگی برای کارمندان مالزیایی مهمه. ارائه ترتیبات کاری انعطاف‌پذیر و ترویج طرح‌های تعادل کار و زندگی میتونه رضایت و حفظ کارمندان رو بهبود ببخشه.

اطلاعات تکمیلی در مورد ویزای الکترونیکی (eVISA)

در ادامه، برخی از قوانین و تعاریف کلی که در مورد سیستم ویزای الکترونیکی مالزی (eVISA) وجود داره، به زبان ساده آورده شده. این‌ها معمولا تو وب‌سایت‌های رسمی دولتی پیدا میشن:

• eVISA چیست؟ این ویزا فقط برای یک بار ورود به مالزی برای اهداف گردشگری و سفرهای تجاری تا حداکثر ۳۰ روز معتبره. دارنده ویزا اجازه نداره در طول اقامتش در مالزی، هیچ شغل غیرمجازی رو قبول کنه، به مدرسه بره یا نماینده رسانه‌های خارجی باشه.
• اعتبار eVISA: این ویزا از تاریخ صدور به مدت ۳ ماه برای یک بار ورود به مالزی معتبره، به شرطی که پاسپورت متقاضی هم معتبر باقی بمونه.
• مدارک لازم در مرز: متقاضیان باید در نقاط ورودی/خروجی، مدارک زیر رو به افسران مهاجرت نشون بدن:
  • پرینت eVISA
  • بلیط پرواز برگشت تایید شده
  • مدرک اقامت (مثل رزرو هتل)
• فرآیند بررسی: همه درخواست‌های eVISA به صورت جداگانه بررسی میشن و سفارت/کنسولگری مالزی حق داره در هر مرحله‌ای اطلاعات بیشتری درخواست کنه. دریافت درخواست توسط سیستم eVISA تضمینی برای صدور ویزا نیست. سفارت حق داره بدون ارائه هیچ دلیلی، درخواست ویزا رو رد کنه.
• کیفیت مدارک: متقاضیان باید مطمئن بشن که تمام تصاویر مدارک پشتیبان آپلود شده برای درخواست eVISA، مثل عکس پاسپورت، صفحات اصلی پاسپورت، بلیط برگشت و… واضح و خوانا هستن. هر مدرکی که واضح نباشه ممکنه منجر به رد درخواست بشه.
• زمان پردازش: درخواست eVISA معمولا ظرف ۲۴ ساعت کاری بعد از پرداخت و ارسال کامل مدارک پردازش میشه. این زمان شامل آخر هفته‌ها و تعطیلات عمومی نمیشه. تایید نهایی به تشخیص وابسته مهاجرت مالزیه.
• نتیجه درخواست: بعد از تصمیم‌گیری، متقاضیان یه ایمیل دریافت می‌کنن که نتیجه رو اعلام می‌کنه. نتیجه میتونه «تایید شده»، «رد شده»، «درخواست مدرک» یا «درخواست مصاحبه» باشه.
• حق ورود: صدور eVISA به هیچ وجه حق ورود به مالزی رو برای متقاضی تضمین نمی‌کنه. ورود به تشخیص انحصاری افسر مهاجرت مالزی در نقطه ورودیه.
• عدم مسئولیت: متقاضی تایید می‌کنه که نهاد پردازش‌کننده eVISA در فرآیند ارزیابی و تصمیم‌گیری ویزا دخالتی نداره و همه هزینه‌ها غیرقابل استرداد هستن.