راهنمای جامع کار، ویزا و قوانین استخدام در اکوادور

---

چرا بعضی‌ها به فکر استخدام نیرو تو اکوادور میفتن؟

اکوادور، کشوری که دقیقا روی خط استوا تو آمریکای جنوبی قرار گرفته، برای کسب و کارهایی که دنبال یه بازار جدید با نیروهای با استعداد میگردن، گزینه‌های جالبی داره. دلایل مختلفی وجود داره که یه شرکت ممکنه تصمیم بگیره تو اکوادور نیرو استخدام کنه.

یکی از این دلایل، تنوع فرهنگی غنی این کشوره. اکوادور ترکیبی از فرهنگ‌های بومی، تاریخ استعماری و تاثیرات مدرنه. این تنوع رو میشه تو مردمش هم دید که هر کدوم نگاه، ایده و خلاقیت خاص خودشون رو دارن. شرکت‌ها میتونن از این ویژگی برای ساختن یه محیط کاری خلاق و پویا استفاده کنن که توش همه با هم همکاری میکنن و از فرهنگ‌های مختلف یاد میگیرن.

موقعیت جغرافیایی اکوادور هم استراتژیکه. این کشور یه جورایی چهارراه آمریکای لاتینه و برای شرکت‌هایی که میخوان تو این منطقه فعالیت کنن، یه مرکز خوب به حساب میاد. نزدیکی به بازارهای بزرگ آمریکای شمالی و جنوبی به شرکت‌ها کمک میکنه تا از نظر حمل و نقل و تجارت راحت‌تر باشن. جو سیاسی نسبتا باثبات و قوانین تجاری مناسب هم باعث شده سرمایه‌گذارهای خارجی به این کشور توجه کنن.

نیروی کار اکوادور هم تحصیل‌کرده‌ است. دولت اکوادور برای بالا بردن سطح سواد و دسترسی به تحصیلات عالی تلاش زیادی کرده. نتیجه‌اش این شده که این کشور یه عالمه نیروی کار ماهر و تحصیل‌کرده داره که میتونن تو اقتصاد جهانی امروز موفق باشن. شرکت‌ها میتونن از این استعدادها برای پیشرفت و نوآوری استفاده کنن.

از نظر اقتصادی هم، هزینه نیروی کار تو اکوادور در مقایسه با کشورهای دیگه منطقه، نسبتا مناسبه. این موضوع برای شرکت‌هایی که میخوان هزینه‌های عملیاتی خودشون رو کم کنن، خیلی جذابه. یعنی میتونن با هزینه کمتر، نیروهای حرفه‌ای تو زمینه‌های مختلف از تکنولوژی و مهندسی گرفته تا مالی و بهداشت و درمان استخدام کنن.

اقتصاد اکوادور هم در سال‌های اخیر به خاطر سرمایه‌گذاری تو زیرساخت‌ها، کشاورزی، گردشگری و انرژی‌های تجدیدپذیر، رشد خوبی داشته. این رشد فرصت‌های زیادی برای کسب و کارها ایجاد میکنه تا فعالیتشون رو گسترش بدن و وارد بازارهای جدید بشن. استخدام نیروهای محلی میتونه به شرکت‌ها کمک کنه تا از این فرصت‌ها استفاده کنن و تو بازار پویای اکوادور موفق بشن.

بازار کار اکوادور چطوره و چه شغل‌هایی بیشتر خواهان دارن؟

بازار کار تو اکوادور، مثل هر جای دیگه‌ای، تحت تاثیر وضعیت اقتصادی، پیشرفت تکنولوژی و سیاست‌های دولتی تغییر میکنه. با این حال، بعضی از شغل‌ها همیشه طرفدارای بیشتری دارن.

• تکنولوژی و آی‌تی (IT): با دیجیتالی شدن دنیا، تقاضا برای متخصص‌های آی‌تی، توسعه‌دهنده‌های نرم‌افزار، امنیت سایبری و تحلیل داده خیلی بالاست. شرکت‌ها برای اینکه عقب نمونن، به اینجور تخصص‌ها نیاز دارن.
• بهداشت و درمان: متخصص‌های این حوزه مثل دکترها، پرستارها، داروسازها و تکنسین‌های پزشکی همیشه مورد نیازن. بعد از داستان کرونا، اهمیت زیرساخت‌های بهداشتی بیشتر هم شد و فرصت‌های شغلی تو زمینه‌هایی مثل بهداشت عمومی و مدیریت سلامت افزایش پیدا کرد.
• مهندسی: پروژه‌های عمرانی اکوادور، مثل ساخت و ساز تو حمل و نقل، انرژی و توسعه شهری، باعث شده به مهندس‌های عمران، برق، مکانیک و محیط زیست نیاز بیشتری باشه. مخصوصا پروژه‌های انرژی‌های تجدیدپذیر بازار کار خوبی برای متخصص‌های این حوزه درست کرده.
• گردشگری و هتلداری: زیبایی‌های طبیعی اکوادور، مثل جزایر گالاپاگوس، صنعت گردشگری قوی‌ای رو به وجود آورده. برای همین به مدیران هتل، راهنمایان تور و متخصصان اکوتوریسم نیاز هست.
• آموزش: اکوادور به آموزش اهمیت میده و برای همین همیشه به معلم‌های واجد شرایط، مدیران آموزشی و متخصصان تکنولوژی آموزشی نیاز داره.
• مالی و بانکداری: با رشد اقتصاد و بخش مالی اکوادور، تقاضا برای متخصص‌های بانکداری، امور مالی، حسابداری و مشاوره مالی زیاده.
• کشاورزی و کسب‌ و کار کشاورزی: کشاورزی هنوز یه بخش مهم از اقتصاد اکوادوره و به متخصص‌های علوم کشاورزی، مدیریت کسب‌ و کار کشاورزی و تکنولوژی مواد غذایی نیاز هست.
• حفاظت از محیط زیست: با توجه به تنوع زیستی غنی اکوادور، فرصت‌های شغلی برای متخصصان حفاظت از محیط زیست، جنگل‌داری و سیاست‌های زیست‌محیطی وجود داره.
• تدریس زبان: تو دنیای امروز، بلد بودن زبان‌هایی مثل انگلیسی و ماندارین خیلی ارزشمنده. برای همین تقاضا برای معلم‌های زبان، مترجم‌ها و مترجمان همزمان زیاده.
• کارآفرینی و استارتاپ‌ها: اکوادور داره فرهنگ کارآفرینی رو ترویج میده و فرصت‌های خوبی برای آدم‌های خلاق تو زمینه‌هایی مثل استارتاپ‌های تکنولوژی، کارآفرینی اجتماعی و توسعه کسب و کارهای کوچیک وجود داره.

بر اساس بعضی آمارها، تعداد مهاجران در اکوادور به حدود ۳۸۷٬۵۱۳ نفر میرسه. صنایع محبوبی که مهاجران معمولا در اون‌ها کار میکنن شامل نفت، فرآوری مواد غذایی، نساجی، محصولات چوبی، مواد شیمیایی و کشاورزی میشه.

قوانین کار تو اکوادور چی میگن؟

اگه بخوای تو اکوادور کار کنی یا کسی رو استخدام کنی، باید با قوانین کار این کشور آشنا باشی. این قوانین تو کتابی به اسم «قانون کار» نوشته شدن که همه وظایف و حقوق کارفرماها و کارمندها رو مشخص کرده. بیا چند تا از مهم‌ترین بخش‌هاش رو با هم مرور کنیم:

• حداقل حقوق: اکوادور یه حداقل حقوق سراسری داره که دولت هر چند وقت یک بار اون رو بررسی و به‌روز میکنه. این حداقل حقوق برای همه کارمندهاست، ولی ممکنه بر اساس صنعت یا منطقه جغرافیایی یه کم فرق کنه. در حال حاضر (اوایل سال ۲۰۲۴)، حداقل حقوق ۴۶۰ دلار در ماه تعیین شده. این مبلغ از ۴۵۰ دلار در سال قبل افزایش پیدا کرده.
• ساعت کاری: هفته کاری استاندارد تو اکوادور ۴۰ ساعته که معمولا تو پنج روز تقسیم میشه. اگه بیشتر از این کار کنی، کارفرما باید بهت اضافه‌کاری بده. تعداد ساعت‌های اضافه‌کاری تو هفته هم محدودیت داره و معمولا نمیتونه بیشتر از ۴ ساعت در روز یا ۱۲ ساعت در هفته باشه.
• پرداخت اضافه‌کاری: قوانین اضافه‌کاری خیلی سفت و سختی وجود داره. پرداخت اضافه‌کاری بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ درصد حقوق اصلیه و بستگی به زمان و نوع کار داره. مثلا، ساعت‌های اضافه‌کاری قبل از نیمه‌شب ۵۰ درصد بیشتر حساب میشه، ولی ساعت‌های بین نیمه‌شب تا ۶ صبح، ۱۰۰ درصد بیشتره. کار کردن تو روزهای شنبه و یکشنبه هم باید با حقوق دو برابر ساعت عادی پرداخت بشه.
• مرخصی و تعطیلات: کارمندها تو اکوادور حق دارن از مرخصی سالانه با حقوق استفاده کنن. این مرخصی معمولا بین ۱۵ تا ۳۰ روز در ساله و به سابقه کار و عوامل دیگه بستگی داره. بعد از یک سال کار مداوم، کارمند حق ۱۵ روز مرخصی با حقوق رو داره. این مقدار هر سال یک روز اضافه میشه تا به حداکثر ۳۰ روز برسه. علاوه بر این، تعطیلات رسمی با حقوق، مرخصی زایمان و مرخصی استعلاجی هم وجود داره.
• مرخصی استعلاجی: کارمندها میتونن تا سه ماه مرخصی استعلاجی با دریافت ۵۰ درصد حقوق داشته باشن. البته برای این کار باید گواهی پزشکی از یه مرکز درمانی تایید شده رو حداکثر تا سه روز ارائه بدن. بعد از سه روز اول که کارفرما حقوق رو میده، بقیه‌اش توسط موسسه تامین اجتماعی اکوادور (IESS) پرداخت میشه.
• مرخصی زایمان و پدری: کارمندهای خانم ۱۲ هفته مرخصی زایمان با حقوق دارن (اگه چندقلو باشه ۱۴ هفته). پدرها هم میتونن ۱۰ روز مرخصی با حقوق بگیرن (اگه چندقلو باشه ۱۵ روز). این مرخصی‌ها هم توسط IESS پوشش داده میشن.
• قراردادهای کاری: قرارداد کاری تو اکوادور میتونه با مدت معین یا نامحدود باشه. تو قرارداد باید جزئیات مهمی مثل حقوق، مزایا، ساعت کاری و وظایف شغلی نوشته بشه. قراردادهای مدت معین قوانین خاصی برای تمدید و فسخ دارن.
• فسخ قرارداد و سنوات: اگه کارفرما بخواد بدون دلیل موجه قرارداد رو فسخ کنه، باید از قبل خبر بده یا سنوات پرداخت کنه. مقدار این پول به سابقه کار بستگی داره. برای اخراج با دلیل هم رویه‌ها و دلایل مشخصی وجود داره.
• سلامت و ایمنی: کارفرماها وظیفه دارن یه محیط کار امن فراهم کنن و مقررات بهداشت و ایمنی شغلی رو رعایت کنن. این شامل اقداماتی برای جلوگیری از حوادث و بیماری‌های شغلی و همچنین آموزش پروتکل‌های ایمنی به کارمندها میشه.
• مذاکرات دسته‌جمعی و اتحادیه‌ها: کارگرها تو اکوادور حق دارن عضو اتحادیه‌های کارگری بشن و تو مذاکرات دسته‌جمعی شرکت کنن. اتحادیه‌ها نقش مهمی تو دفاع از حقوق کارگرها و مذاکره برای توافق‌های دسته‌جمعی با کارفرماها دارن.
• تبعیض و آزار و اذیت: قوانین کار اکوادور تبعیض بر اساس نژاد، جنسیت، دین، معلولیت و گرایش جنسی رو ممنوع کرده. کارفرماها باید فرصت‌های برابر و رفتار منصفانه برای همه کارمندها فراهم کنن.
• کار کودکان: قوانین خیلی سخت‌گیرانه‌ای در مورد استخدام افراد زیر سن قانونی تو اکوادور وجود داره، از جمله حداقل سن، محدودیت ساعت کاری و نوع کارهایی که جوون‌ها میتونن انجام بدن.

حقوق و مزایا تو اکوادور چجوریه؟

بحث حقوق و مزایا تو اکوادور توسط قوانین کشوری و توافق‌های بین کارفرماها و اتحادیه‌های کارگری تنظیم میشه. هدف اصلی اینه که حقوق کارگرها حفظ بشه و از نظر دستمزد، مزایا و شرایط کاری، باهاشون منصفانه رفتار بشه.

بخش حقوق و دستمزد:

• حداقل دستمزد: همونطور که گفتیم، اکوادور یه حداقل دستمزد قانونی داره که دولت بر اساس تورم و شرایط اقتصادی به‌روزش میکنه. این برای تامین یه استاندارد زندگی اولیه برای کارگرهاست.
• تعیین دستمزد: حقوق‌های بالاتر از حداقل دستمزد، معمولا از طریق مذاکره بین کارفرما و کارمند یا نماینده‌هاشون تعیین میشه. این مذاکرات بسته به صنعت، منطقه و شغل فرق میکنه.
• پرداخت اضافه‌کاری: کار اضافه‌کاری با نرخ بالاتری نسبت به ساعت‌های عادی پرداخت میشه. این نرخ معمولا ۱.۵ تا ۲ برابر نرخ ساعتی معمولیه.
• پاداش و مشوق‌ها: کارفرماها ممکنه بر اساس عملکرد، بهره‌وری یا سود شرکت، پاداش یا مشوق‌هایی به کارمندها بدن. این میتونه شامل پاداش سالانه، کمیسیون فروش، طرح‌های تقسیم سود یا چیزای دیگه باشه.

بخش مزایای کارمندان:

• مراقبت‌های بهداشتی: کارفرماها باید برای کارمندهاشون بیمه درمانی فراهم کنن، یا از طریق موسسه تامین اجتماعی اکوادور (IESS) یا بیمه‌های خصوصی. IESS خدمات پزشکی، مراقبت‌های زایمان، از کار افتادگی و سایر مزایای بهداشتی رو پوشش میده.
• تامین اجتماعی: کارفرماها باید در سیستم تامین اجتماعی مشارکت کنن. این سیستم مزایایی مثل حقوق بازنشستگی، از کار افتادگی، بیکاری و برنامه‌های رفاهی دیگه رو پوشش میده. سهم کارفرما ۱۲.۱۵ درصد از حقوق کارمنده و سهم خود کارمند ۹.۴۵ درصد هست.
• مرخصی با حقوق: کارمندها حق دارن از مرخصی سالانه با حقوق استفاده کنن که معمولا بین ۱۵ تا ۳۰ روزه. علاوه بر این، مرخصی استعلاجی، مرخصی زایمان/پدری و انواع دیگه‌ای از مرخصی‌های قانونی هم وجود داره.
• حقوق سیزدهم و چهاردهم: تو اکوادور، کارمندها مستحق دریافت دو حقوق اضافه در سال هستن. حقوق سیزدهم یه جورایی عیدی کریسمسه و حقوق چهاردهم هم یه پاداش برای کمک به هزینه‌های مدرسه است که بسته به منطقه در ماه مارس یا آگوست پرداخت میشه.
• صندوق ذخیره: بعد از سال اول کار، کارفرما باید مبلغی معادل ۸.۳۳ درصد حقوق رو به یه صندوق ذخیره برای کارمند واریز کنه.
• مشارکت در سود: بسته به ساختار و سودآوری شرکت، ممکنه کارمندها در سود شرکت هم سهیم بشن.
• بازنشستگی: اکوادور یه سیستم بازنشستگی عمومی داره که توسط IESS اداره میشه و بر اساس سهمی که کارمندها تو طول سال‌های کاریشون پرداخت کردن، حقوق بازنشستگی میده. بعضی کارفرماها هم طرح‌های بازنشستگی تکمیلی ارائه میدن.
• کمک‌هزینه حمل و نقل و غذا: بعضی شرکت‌ها ممکنه کمک‌هزینه حمل و نقل یا غذا به کارمندها بدن، مخصوصا اگه تو مناطق دورافتاده کار کنن یا مجبور باشن زیاد سفر کنن.

برای جذب و نگه داشتن استعدادها، خیلی از شرکت‌ها مزایای اضافه‌ای مثل بیمه درمانی خصوصی، کمک‌هزینه حمل و نقل یا غذا، پاداش‌های عملکردی یا حمایت از توسعه حرفه‌ای رو هم ارائه میدن.

هزینه‌های استخدام یه کارمند تو اکوادور چقدره؟

استخدام کارمند تو اکوادور برای کارفرما یه سری هزینه‌ها داره که شامل موارد قانونی، مالیات‌ها، مزایا و هزینه‌های اداری میشه. بیایید یه نگاهی به این هزینه‌ها بندازیم:

• حقوق و مزایا: هزینه اصلی حقوق کارمنده که به مهارت، تجربه و صنعت بستگی داره. علاوه بر این، کارفرماها باید مزایای قانونی مثل روزهای مرخصی با حقوق، سهم تامین اجتماعی، بیمه درمانی و سنوات رو هم پرداخت کنن.
• سهم تامین اجتماعی: کارفرماها تو اکوادور مسئول پرداخت سهم تامین اجتماعی از طرف کارمندهاشون هستن. این پرداخت‌ها شامل بیمه درمانی، بازنشستگی و مزایای اجتماعی دیگه‌ست. نرخ این سهم بر اساس حقوق کارمند تعیین میشه.
• مالیات بر درآمد: کارفرماها باید مالیات بر درآمد رو از حقوق کارمندهاشون کم کنن و ماهانه به اداره مالیات پرداخت کنن. نرخ مالیات بسته به سطح درآمد کارمند و عوامل دیگه متغیره.
• رعایت مقررات کار: رعایت قوانین کار ممکنه هزینه‌های اضافی داشته باشه، مثل برگزاری دوره‌های آموزشی اجباری، تضمین استانداردهای ایمنی محل کار و رعایت مقررات مربوط به ساعت کاری و اضافه‌کاری.
• هزینه‌های اداری: استخدام و مدیریت کارمندها هزینه‌های اداری هم داره، مثل هزینه‌های استخدام، پردازش حقوق، هزینه‌های قانونی برای تنظیم قراردادهای کاری و نرم‌افزار یا خدمات مدیریت منابع انسانی.
• پرداخت سنوات: تو اکوادور، کارمندها موقع فسخ قرارداد حق دریافت سنوات دارن که بر اساس مدت خدمت و حقوقشون محاسبه میشه. کارفرماها باید این هزینه‌های احتمالی رو موقع استخدام نیروی جدید در نظر بگیرن.
• آموزش و توسعه: کارفرماها ممکنه برای افزایش مهارت و بهره‌وری کارمندهاشون روی برنامه‌های آموزشی سرمایه‌گذاری کنن. این سرمایه‌گذاری‌ها هرچند در بلندمدت به نفع شرکته، ولی هزینه‌های اولیه‌ای داره.

انواع قراردادهای کاری تو اکوادور

تو اکوادور، قراردادهای کاری زیر نظر «قانون کار» هستن و انواع مختلفی دارن که برای شرایط شغلی متفاوت طراحی شدن. این قراردادها هم از حقوق کارفرما و هم کارمند محافظت میکنن و شرایط کار رو مشخص میکنن. اینا اصلی‌ترین انواع قرارداد کاری تو اکوادور هستن:

1. قرارداد با مدت نامحدود (Indefinite Term Contracts):
   این نوع قرارداد که بهش میگن «contratos por tiempo indefinido»، رایج‌ترین نوع قرارداد تو اکوادوره. این قراردادها تاریخ پایان مشخصی ندارن و معمولا برای موقعیت‌های شغلی دائمی استفاده میشن. هم به کارفرما و هم به کارمند انعطاف‌پذیری میدن و هر کدوم از طرفین میتونن تحت شرایط قانونی مشخص، قرارداد رو فسخ کنن.
2. قرارداد با مدت معین (Fixed-Term Contracts):
   این قراردادها که به «contratos por tiempo determinado» معروفن، برای کارهای موقت یا فصلی استفاده میشن. این قراردادها یه تاریخ پایان مشخص دارن که تو توافق‌نامه ذکر میشه و بعد از اون تاریخ، رابطه کاری خود به خود تموم میشه. کارفرماها معمولا برای نیازهای کوتاه‌مدت، مثل کارهای فصلی یا پروژه‌هایی با زمان‌بندی مشخص، از این نوع قرارداد استفاده میکنن.
3. قرارداد پاره‌وقت (Part-Time Contracts):
   قراردادهای پاره‌وقت یا «contratos a tiempo parcial» برای شغل‌هایی هستن که کارمند کمتر از ساعت‌های استاندارد تمام‌وقت کار میکنه. این نوع قرارداد تو صنایعی که حجم کار متغیری دارن یا کارفرماها میخوان با استخدام کارمند برای ساعت‌های کمتر، هزینه‌ها رو کاهش بدن، رایجه. با وجود ساعت کاری کمتر، کارمندهای پاره‌وقت هم از حقوق و مزایای قانونی مشخصی برخوردارن.
4. قرارداد پروژه‌ای (Project-Based Contracts):
   این قراردادها که بهشون میگن «contratos por obra o servicio determinado»، برای کارهایی هستن که به یه پروژه یا وظیفه خاص مرتبطن. تو این قراردادها، محدوده کار، مدت زمان و دستمزد مربوط به پروژه مشخص میشه. وقتی پروژه تموم شد یا وظیفه انجام گرفت، قرارداد خود به خود فسخ میشه. این نوع قرارداد تو صنایعی مثل ساخت و ساز، مشاوره و مدیریت رویدادها خیلی استفاده میشه.
5. قرارداد فصلی (Seasonal Contracts):
   قراردادهای فصلی یا «contratos para temporada» برای استخدام تو فصل‌ها یا دوره‌های خاصی از سال طراحی شدن که تقاضا برای نیروی کار زیاده. صنایعی مثل گردشگری، کشاورزی و خرده‌فروشی اغلب برای مدیریت حجم کار تو فصل‌های شلوغ، از این قراردادها استفاده میکنن. این قراردادها معمولا یه مدت زمان مشخص دارن که با تقاضای فصلی هماهنگه.
6. قرارداد آموزشی (Training Contracts):
   این قراردادها که به «contratos de aprendizaje» معروفن، با هدف ارائه آموزش عملی و فرصت‌های توسعه حرفه‌ای به افراد طراحی شدن. این قراردادها کار رو با آموزش فنی و حرفه‌ای ترکیب میکنن و به افراد اجازه میدن تا همزمان با کسب تجربه کاری، مهارت‌های جدیدی یاد بگیرن. قراردادهای آموزشی قوانین خاصی در مورد مدت، دستمزد و الزامات آموزشی دارن.

دوره آزمایشی (Probation Period):
خیلی از کارفرماها تو اکوادور یه دوره آزمایشی در نظر میگیرن که معمولا ۹۰ روزه. تو این مدت، عملکرد کارمند جدید به دقت زیر نظر گرفته میشه. در پایان این دوره، یه ارزیابی رسمی انجام میشه تا پیشرفت کارمند سنجیده بشه و تصمیم گرفته بشه که آیا استخدامش دائمی بشه یا نه. در طول این دوره، فسخ قرارداد با شرایط ساده‌تری ممکنه.

فرایند استخدام تو اکوادور چطوریه؟ از آگهی تا شروع به کار

فرایند استخدام تو اکوادور یه رویکرد مشخص و مرحله به مرحله داره تا بهترین نیروها برای شرکت انتخاب بشن و در عین حال همه چیز شفاف، منصفانه و مطابق با قوانین کار باشه.

1. آماده‌سازی و آگهی شغل:
   قبل از شروع استخدام، کارفرماها معمولا شرح وظایف و مسئولیت‌های شغل رو تعریف میکنن. یه «شرح شغل» آماده میکنن که توش صلاحیت‌ها، مهارت‌ها و تجربه‌های لازم برای اون موقعیت شغلی نوشته شده. بعد از نهایی شدن، آگهی شغل رو از طریق کانال‌های مختلف مثل سایت‌های کاریابی آنلاین، روزنامه‌ها، شبکه‌های اجتماعی و گاهی هم از طریق آژانس‌های کاریابی منتشر میکنن.
2. دریافت درخواست و غربالگری اولیه:
   متقاضی‌های علاقه‌مند، درخواست‌هاشون رو که معمولا شامل رزومه (CV) و یه نامه معرفی (Cover Letter) هست، ارسال میکنن. بعد، کارفرما این درخواست‌ها رو بررسی میکنه تا کاندیداهایی که شرایط اولیه ذکر شده تو آگهی رو دارن، انتخاب کنه. این مرحله کمک میکنه تا از بین یه عالمه متقاضی، بهترین‌ها برای ارزیابی بیشتر انتخاب بشن.
3. فرایند مصاحبه:
   از کاندیداهای منتخب برای مصاحبه دعوت میشه. مصاحبه‌ها تو اکوادور میتونن شکل‌های مختلفی داشته باشن. مثلا مصاحبه تک به تک با مدیر استخدام، مصاحبه پنلی که چند نفر با هم ازت سوال میپرسن، یا حتی مصاحبه‌های گروهی. تو این مصاحبه‌ها، صلاحیت‌ها، مهارت‌ها، تجربه و اینکه چقدر از نظر فرهنگی با شرکت جور در میای، ارزیابی میشه. معمولا سوالات رفتاری میپرسن تا ببینن تو گذشته با موقعیت‌های خاص چطور برخورد کردی.
4. ارزیابی و تست:
   علاوه بر مصاحبه، کارفرماها تو اکوادور ممکنه از تست‌ها یا ارزیابی‌های مختلفی برای سنجش مهارت‌های فنی، توانایی‌های شناختی، تسلط به زبان یا ویژگی‌های شخصیتی مرتبط با شغل استفاده کنن. این تست‌ها دید بهتری از توانایی‌ها و مناسب بودن کاندیداها برای اون موقعیت شغلی میده.
5. بررسی معرف‌ها و سوابق:
   بعد از مصاحبه و تست، کارفرماها اغلب با معرف‌هایی که تو رزومه‌ات معرفی کردی تماس میگیرن تا اطلاعاتی که دادی رو تایید کنن و در مورد عملکرد و اخلاق کاریت تو گذشته بیشتر بدونن. بررسی سوابق هم ممکune برای تایید مدارک تحصیلی، سابقه کاری و سوابق کیفری انجام بشه تا از اعتبار کاندیدا مطمئن بشن.
6. ارائه پیشنهاد شغلی و مذاکره:
   وقتی کاندیدای مناسب پیدا شد، کارفرما یه پیشنهاد شغلی (Job Offer) بهش میده که توش شرایط و ضوابط استخدام مثل حقوق، مزایا، ساعت کاری و بقیه جزئیات نوشته شده. ممکune در مورد این پیشنهاد مذاکراتی هم صورت بگیره، مثلا برای افزایش حقوق یا مزایای بیشتر، تا هر دو طرف به یه توافق رضایت‌بخش برسن.
7. آنبوردینگ و یکپارچه‌سازی (Onboarding):
   بعد از قبول کردن پیشنهاد شغلی، کارمند جدید وارد فرایندی به اسم «آنبوردینگ» میشه تا با سیاست‌ها، رویه‌ها، فرهنگ شرکت و نقش و مسئولیت‌های خاص خودش آشنا بشه. کارفرماها تو اکوادور ممکune جلسات معارفه، برنامه‌های آموزشی و حتی یه مربی (Mentor) برای کمک به کارمند جدید در نظر بگیرن تا راحت‌تر با سازمان هماهنگ بشه.
8. دوره آزمایشی و ارزیابی عملکرد:
   همونطور که قبلا هم اشاره شد، خیلی از شرکت‌ها یه دوره آزمایشی دارن که تو اون عملکرد کارمند جدید به دقت زیر نظر گرفته میشه. در پایان این دوره، یه بررسی عملکرد رسمی انجام میشه تا پیشرفت کارمند ارزیابی بشه، بهش بازخورد داده بشه و در نهایت تصمیم گرفته بشه که آیا استخدامش دائمی بشه یا نه.
9. توسعه مداوم و رشد شغلی:
   کارفرماها تو اکوادور به اهمیت توسعه کارمند و رشد شغلی واقف هستن. ممکune فرصت‌هایی برای آموزش بیشتر، برنامه‌های توسعه مهارت و پیشرفت در سازمان ارائه بدن. ارزیابی‌های منظم عملکرد و صحبت در مورد مسیر شغلی به کارمندها کمک میکنه تا برای خودشون هدف تعیین کنن و مسیر شغلیشون رو تو شرکت مشخص کنن.

نکات فرهنگی در مصاحبه‌های کاری اکوادور

وقتی برای مصاحبه کاری تو اکوادور میری، علاوه بر تخصصت، باید به یه سری نکات فرهنگی هم توجه کنی. اینا بهت کمک میکنن تا تصویر حرفه‌ای‌تری از خودت نشون بدی.

• آماده‌سازی قبل از مصاحبه: قبل از مصاحبه، حتما در مورد شرکتی که میخوای براش کار کنی تحقیق کن. ارزش‌ها، ماموریت و فرهنگشون رو بشناس. سوالات رایج مصاحبه رو مرور کن و جواب‌هات رو تمرین کن تا بتونی مهارت‌ها و تجربیاتت رو خوب توضیح بدی. لباس مناسب پوشیدن هم خیلی مهمه؛ معمولا لباس رسمی و اداری بهترین انتخابه.
• احترام به ساختار سلسله مراتبی: تو فرهنگ اکوادور، احترام به سلسله مراتب و افراد بالادست مهمه. از کاندیداها انتظار میره که به ارشدیت و مقام مصاحبه‌کننده‌ها احترام بذارن.
• رفتار حرفه‌ای: حفظ تماس چشمی، دست دادن محکم و مودب بودن، جزو اصول رفتار حرفه‌ای تو مصاحبه‌هاست. ادب و صمیمیت ویژگی‌های باارزشی محسوب میشن و معمولا از کاندیداها انتظار میره که برای فرصت مصاحبه تشکر کنن.
• تسلط به زبان: زبان رسمی اکوادور اسپانیاییه، ولی بلد بودن انگلیسی، مخصوصا تو شرکت‌های چندملیتی یا صنایعی که با خارج در ارتباطن، روز به روز مهم‌تر میشه. بسته به شغل، ممکنه لازم باشه به هر دو زبان مسلط باشی. مصاحبه‌ها میتونن به اسپانیایی، انگلیسی یا ترکیبی از هر دو برگزار بشن.
• پیگیری بعد از مصاحبه: بعد از مصاحبه، مرسومه که کاندیداها یه ایمیل یا نامه تشکر برای مصاحبه‌کننده بفرستن و از فرصتی که بهشون داده شده تشکر کنن و دوباره علاقه‌شون به اون موقعیت شغلی رو نشون بدن. این کار حرفه‌ای بودن و اشتیاق کاندیدا رو نشون میده. همچنین میتونی در مورد زمان‌بندی فرایند استخدام سوال کنی و بگی که برای مراحل بعدی آماده‌ای.

مالیات و حقوق و دستمزد در اکوادور چطوری کار میکنه؟

سیستم حقوق و دستمزد و مالیات تو اکوادور قوانین و مقررات خاصی داره که شرکت‌ها باید برای پرداخت درست به کارمندها و انجام تعهدات مالیاتی‌شون رعایت کنن. درک این سیستم هم برای کارفرما و هم برای کارمند مهمه تا از مشکلات قانونی جلوگیری بشه.

سیستم حقوق و دستمزد (Payroll):

• پرداخت حقوق کارمند: کارفرماها تو اکوادور موظفن حداقل دستمزد تعیین شده توسط قانون رو به کارمندهاشون پرداخت کنن. این حداقل دستمزد سالانه توسط دولت تعیین میشه و ممکنه بسته به مکان و صنعت متفاوت باشه.
• مشارکت در تامین اجتماعی: هم کارفرما و هم کارمند باید در سیستم تامین اجتماعی اکوادور (IESS) سهم خودشون رو پرداخت کنن. این مشارکت‌ها هزینه‌های مزایایی مثل مراقبت‌های بهداشتی، بازنشستگی و بیمه از کار افتادگی رو تامین میکنه.
• پاداش و مزایا: کارفرماها ممکنه مزایای اضافی مثل پاداش، کمک هزینه غذا، یارانه حمل و نقل و چیزای دیگه به کارمندهاشون بدن. این موارد ممکنه مشمول مالیات باشن و باید در محاسبات حقوق و دستمزد لحاظ بشن.
• کسورات حقوق و دستمزد: کسورات حقوق و دستمزد در اکوادور میتونه شامل مالیات بر درآمد، سهم تامین اجتماعی و سایر کسورات اجباری مثل بیمه درمانی یا حق عضویت اتحادیه باشه.
• پردازش حقوق و دستمزد: کارفرماها باید سوابق دقیقی از ساعات کاری، دستمزد و کسورات کارمندها نگهداری کنن. پردازش حقوق و دستمزد معمولا به صورت ماهانه انجام میشه و باید با الزامات قانونی در مورد زمان‌بندی و روش‌های پرداخت مطابقت داشته باشه.

سیستم مالیاتی (Taxes):

• مالیات بر درآمد: مالیات بر درآمد شخصی در اکوادور به صورت تصاعدیه، یعنی هرچی درآمدت بیشتر باشه، درصد مالیات بیشتری میدی. نرخ‌های مالیاتی بسته به درآمد سالانه فرد از ۰٪ تا ۳۵٪ متغیره. کارفرماها مسئول کسر مالیات بر درآمد از دستمزد کارمندها و واریز اون به اداره مالیات هستن.
• مالیات بر ارزش افزوده (VAT): اکوادور برای فروش کالاها و خدمات مالیات بر ارزش افزوده داره. نرخ استاندارد این مالیات ۱۲٪ است، هرچند برخی کالاها و خدمات ممکنه نرخ کمتری داشته باشن یا معاف باشن.
• مالیات شرکت‌ها: شرکت‌هایی که در اکوادور فعالیت میکنن، مشمول مالیات بر درآمد شرکت هستن. نرخ این مالیات هم تصاعدیه و بسته به درآمد سالانه شرکت بین ۲۲٪ تا ۲۵٪ متغیره.
• سایر مالیات‌ها: ممکنه مالیات‌ها و عوارض دیگه‌ای برای صنایع یا معاملات خاص در اکوادور وجود داشته باشه، مثل مالیات غیر مستقیم، عوارض گمرکی و مالیات‌های زیست‌محیطی.

رعایت قوانین و گزارش‌دهی:

• ثبت و گزارش مالیاتی: کارفرماها باید به صورت دوره‌ای اظهارنامه و گزارش‌های مالیاتی رو به مقامات مربوطه، از جمله سرویس درآمد داخلی (SRI) در اکوادور، ارائه بدن. عدم رعایت این تعهدات میتونه منجر به جریمه برای کارفرماها بشه.
• نگهداری سوابق: کارفرماها باید سوابق مالی دقیق، از جمله سوابق حقوق و دستمزد، پرونده‌های مالیاتی و اسناد پشتیبان رو برای مدت زمان مشخصی که قانون تعیین کرده، نگهداری کنن.

مرخصی‌ها و تعطیلات رسمی در اکوادور

تو اکوادور، سیاست‌های مرخصی و تعطیلات توسط قوانین کار و سیاست‌های داخلی شرکت‌ها تعیین میشه. این‌ها انواع اصلی مرخصی و تعطیلات در اکوادور هستن:

• تعطیلات عمومی (Feriados): تعطیلات عمومی در اکوادور توسط قانون تعیین شدن و معمولا در سراسر کشور تعطیل هستن. این تعطیلات هم شامل جشن‌های ملی و هم مذهبی میشن. بعضی از مهم‌ترین تعطیلات عمومی اکوادور عبارتند از:
  • روز سال نو (۱ ژانویه)
  • کارناوال (فوریه یا مارس)
  • جمعه خوب (جمعه قبل از یکشنبه عید پاک)
  • روز کارگر (۱ می)
  • روز استقلال (۱۰ آگوست)
  • روز همه مقدسین (۲ نوامبر)
  • روز کریسمس (۲۵ دسامبر)
  • روز استقلال گوایاکیل (۱۱ اکتبر)
  • روز استقلال کوئنکا (۴ نوامبر)
  • نبرد پیچینچا (۲۴ می)
  • در مجموع ۱۱ روز تعطیل عمومی وجود داره.
• مرخصی سالانه با حقوق (Vacaciones Anuales Pagadas): طبق قوانین کار اکوادور، کارمندها بعد از یک سال کار مداوم، حق مرخصی سالانه با حقوق دارن. مدت این مرخصی بسته به سابقه کار متفاوته. معمولا کارمندها برای سال اول خدمت، ۱۵ روز مرخصی با حقوق دارن که هر سال یک روز بهش اضافه میشه تا به حداکثر ۳۰ روز برسه.
• مرخصی استعلاجی (Licencia por Enfermedad): کارمندها در صورت بیماری یا آسیب‌دیدگی حق مرخصی استعلاجی دارن. مدت این مرخصی و اینکه با حقوق باشه یا بی‌حقوق، به سیاست‌های شرکت و قرارداد کاری بستگی داره. با این حال، قوانین کار ممکنه کارفرماها رو ملزم کنه که تعداد مشخصی روز مرخصی استعلاجی با حقوق در سال بدن.
• مرخصی زایمان و پدری (Licencia de Maternidad y Paternidad): کارمندهای خانم در اکوادور حق مرخصی زایمان دارن که معمولا ۱۲ هفته طول میکشه و در شرایط خاص قابل تمدیده. در طول مرخصی زایمان، کارمندها حقوق کاملشون رو دریافت میکنن. پدرها هم ممکنه حق مرخصی پدری داشته باشن، هرچند مدت و شرایطش متفاوته.
• مرخصی سوگواری (Licencia por Luto): در صورت فوت یکی از اعضای نزدیک خانواده، کارمندها ممکنه حق مرخصی سوگواری داشته باشن. مدت این مرخصی و با حقوق یا بی‌حقوق بودنش به سیاست‌های شرکت بستگی داره.
• مرخصی ویژه (Licencias Especiales): بعضی شرکت‌ها ممکنه برای دلایل مختلفی مثل ازدواج، اسباب‌کشی یا شرکت در فعالیت‌های خدمات اجتماعی، مرخصی ویژه بدن. مدت و شرایط این مرخصی معمولا توسط سیاست‌های کارفرما تعیین میشه.
• مرخصی بدون حقوق (Licencia sin Sueldo): کارمندها میتونن برای دلایل شخصی مثل سفرهای طولانی، اهداف تحصیلی یا پروژه‌های شخصی، درخواست مرخصی بدون حقوق کنن. موافقت با این مرخصی و مدت اون به سیاست‌های کارفرما و توافق بین کارفرما و کارمند بستگی داره.

اجازه کار و انواع ویزاها در اکوادور

اگه یه فرد خارجی بخواد به صورت قانونی تو اکوادور کار کنه، باید اجازه کار یا همون Work Permit داشته باشه. این موضوع به خاطر سیاست‌های اقتصادی و شرایط بازار کار خود اکوادوره.

چرا اجازه کار اینقدر مهمه؟

یکی از دلایل اصلی اینه که دولت اکوادور میخواد از فرصت‌های شغلی برای شهروندان خودش محافظت کنه. با توجه به اینکه بخش بزرگی از جمعیت برای امرار معاش به شغلشون وابسته‌ان، دولت اولویت رو به نیروهای کار محلی میده. با الزام به داشتن اجازه کار، دولت مطمئن میشه که کارگرهای خارجی فقط تو شغل‌هایی استخدام میشن که کمبود نیروی متخصص داخلی وجود داره.

دولت اکوادور همچنین میخواد مطمئن بشه که کارگرهای خارجی تحت شرایطی کار میکنن که با قوانین کار این کشور مطابقت داره. این شامل تضمین دستمزد منصفانه، شرایط کاری امن و دسترسی به مزایای تامین اجتماعی میشه. این کار از سوءاستفاده از کارگرهای خارجی جلوگیری میکنه.

علاوه بر این، سیستم اجازه کار شامل بررسی دقیق سوابق و صلاحیت‌ها برای حفظ امنیت ملی و استانداردهای حرفه‌ایه. دولت مطمئن میشه که کارگرهای خارجی مهارت‌های لازم رو دارن و هیچ خطر امنیتی ایجاد نمیکنن.

کدوم کارگرها به بررسی مجوز کار نیاز دارن؟

هر کارمند غیرشهروندی که بخواد تو اکوادور کار کنه یا به اونجا نقل مکان کنه، به بررسی مجوز کار نیاز داره. این شامل ساکنان موقت، ساکنان دائم و دارندگان مجوز کار هم میشه.

انواع اصلی ویزاهای کاری اکوادور

تو اکوادور، چندین نوع مجوز کار و ویزا برای خارجی‌هایی که میخوان به صورت قانونی کار کنن وجود داره. این مجوزها و ویزاها بسته به نوع کار، مدت اقامت و صلاحیت‌های متقاضی متفاوته. ویزاهای اکوادور به طور کلی به دو دسته تقسیم میشن: ویزاهای اقامت (Resident) و ویزاهای غیر اقامت (Non-resident).

ویزاهای اقامت (برای اقامت طولانی مدت):

• ویزای حرفه‌ای (Professional Visa یا ۹-V): این ویزا برای افرادیه که مدرک دانشگاهی دارن و میخوان تو رشته تخصصی خودشون کار کنن. مدرک اونها باید توسط SENESCYT (دبیرخانه ملی آموزش عالی، علم، فناوری و نوآوری اکوادور) به رسمیت شناخته بشه. این ویزا معمولا دو ساله و قابل تمدیده.
• ویزای تکنسین (Technician Visa یا ۱۰-IV یا ۱۰-V): این ویزا برای کارشناس‌های فنی صادر میشه که با شرکت‌های اکوادوری قرارداد بستن.
• ویزای سرمایه‌گذاری (Investor Visa یا ۹-II): برای افرادیه که قصد دارن مبلغ قابل توجهی در اکوادور سرمایه‌گذاری کنن. این ویزا به دارنده اجازه میده تا در کشور کار و فعالیت تجاری انجام بده.
• ویزای اقامت موقت (Temporary Residency Visa): این ویزا به خارجی‌ها اجازه میده تا دو سال در اکوادور اقامت داشته باشن و قابل تمدیده. از فوریه ۲۰۲۱، دارندگان این ویزا دیگه محدودیت ۹۰ روزه برای سفر ندارن و میتونن هر چقدر که میخوان سفر کنن. معمولا به یک قرارداد کاری مرتبطه.

ویزاهای غیر اقامت (برای اقامت کوتاه مدت):

• ویزای کاری ۱۲-VI: این ویزا که قبلا رایج بود، برای افرادی بود که برای اهداف تجاری یا حرفه‌ای به کشور سفر میکردن. (تو سیستم جدید ممکنه با ویزاهای اقامت موقت جایگزین شده باشه).

سایر انواع ویزا که ممکنه اجازه کار بدن:

• ویزای فعالیت مستقل (Independent Activity Visa یا ۹-I): برای افراد خوداشتغال یا فریلنسرها مثل هنرمندان، مشاوران یا نویسندگان.
• ویزای تحقیقات علمی و دانشگاهی (Visa 9-III): برای محققان، دانشمندان و دانشگاهیانی که در موسسات تحقیقاتی یا دانشگاهی اکوادور کار میکنن.
• ویزای هنرمند، ورزشکار یا اجراکننده (Visa 9-VIII): برای حرفه‌ای‌های حوزه هنر، ورزش یا سرگرمی.
• ویزای دانشجویی (Visa 9-X): این ویزا در اصل برای دانشجوهاست، اما ممکنه اجازه کار محدودی، معمولا تا ۲۰ ساعت در هفته، برای تامین هزینه‌ها بده.
• ویزای دیجیتال نومد (Digital Nomad Visa یا Rentista Visa): این ویزا برای افرادیه که میخوان تا دو سال تو اکوادور زندگی و برای شرکت‌های خارج از اکوادور کار کنن.

شرایط و مدارک لازم برای گرفتن ویزای کاری

شرایط لازم برای گرفتن ویزای کاری اکوادور بسته به نوع ویزا متفاوته، اما یه سری مدارک عمومی وجود داره که تقریبا برای همه ویزاها لازمه:

• پاسپورت معتبر: با حداقل شش ماه اعتبار از تاریخ ورود به اکوادور.
• فرم درخواست ویزا: که باید به طور کامل پر بشه.
• عکس پاسپورتی: دو قطعه عکس رنگی جدید.
• رزومه (CV): کپی از رزومه متقاضی (گاهی به زبان اسپانیایی).
• گواهی پزشکی: که نشون بده متقاضی بیماری مسری نداره.
• گواهی عدم سوء پیشینه: از کشور محل اقامت یا هر کشوری که تو پنج سال گذشته اونجا زندگی کرده.
• اثبات تمکن مالی: باید نشون بدی که میتونی هزینه‌های خودت رو تو اکوادور تامین کنی.
• بیمه درمانی: اثبات داشتن بیمه درمانی خصوصی معتبر.
• پرداخت هزینه درخواست ویزا: که معمولا غیرقابل استرداده.

مدارک اضافی که ممکنه کارفرما (اسپانسر) نیاز داشته باشه ارائه بده:

• درخواست کتبی: نامه‌ای به وزارت امور خارجه و امور انسانی که توسط نماینده قانونی شرکت امضا شده باشه.
• گواهی RUC: گواهی ثبت مالیاتی شرکت اسپانسر.
• گواهی عدم بدهی به IESS: مدرکی که نشون بده شرکت به موسسه تامین اجتماعی اکوادور بدهی نداره.
• قرارداد کاری: که باید در وزارت کار ثبت شده باشه.

فرایند درخواست ویزای کاری

مراحل درخواست ویزای کاری اکوادور به طور کلی به این شکله:

1. پیدا کردن پیشنهاد شغلی: اولین قدم اینه که از یه شرکت اکوادوری یه پیشنهاد شغلی بگیری.
2. تماس با سفارت اکوادور: با سفارت اکوادور تو کشور خودت تماس بگیر تا لیست دقیق مدارک لازم رو تایید کنی.
3. جمع‌آوری و ارسال مدارک: همه مدارک لازم رو جمع‌آوری و به سفارت تحویل بده. ممکنه نیاز باشه بعضی مدارک مثل مدارک تحصیلی، آپوستیل (Apostille) یا قانونی و به اسپانیایی ترجمه بشن. آپوستیل یه جور تاییدیه بین‌المللیه که نشون میده مدرک تو معتبره.
4. انتظار برای تایید: بعد از ارسال مدارک، باید منتظر تصمیم مقامات اکوادوری بمونی. این فرایند معمولا بین یک تا سه ماه (یا ۴ تا ۸ هفته) طول میکشه.
5. سفر به اکوادور: بعد از تایید ویزا، میتونی به اکوادور سفر کنی و کارت رو شروع کنی.

همچنین امکان درخواست در داخل کشور از طریق تغییر وضعیت پس از ورود هم وجود داره.

هزینه‌ها و زمان‌بندی

• زمان پردازش: به طور متوسط ۲ تا ۳ ماه.
• هزینه‌ها:
  • هزینه درخواست: حدود ۵۰ دلار (غیرقابل استرداد).
  • هزینه صدور ویزا: حدود ۴۰۰ دلار.
  • هزینه ویزای افراد تحت تکفل: حدود ۲۰۰ دلار برای هر نفر.

این هزینه‌ها میتونن تغییر کنن، پس بهتره همیشه با سفارت چک کنی.

ویزای دیجیتال نومد (Rentista)

این ویزا برای کساییه که از راه دور برای شرکت‌های خارج از اکوادور کار میکنن. شرایطش اینه:

• اثبات درآمد: باید نشون بدی که درآمد ثابتی داری، که معمولا حداقل سه برابر حقوق پایه در اکوادوره. (در سال ۲۰۲۲ این مبلغ ماهیانه ۴۲۵ دلار بود، پس درآمد لازم حدود ۱۲۷۵ دلار در ماه میشد).
• قرارداد کاری: که نشون بده موقعیت شغلی و اجازه کار در خارج از کشور رو داری.
• بیمه درمانی: که در اکوادور پوشش داشته باشه.
• قرارداد اجاره: که در کشور خودت آپوستیل و به اسپانیایی ترجمه شده باشه.

فرایند درخواست این ویزا هم شبیه ویزاهای دیگه است و ۲ تا ۳ ماه طول میکشه.

مسیر به سمت اقامت دائم

بعد از اینکه حداقل ۲۱ ماه ویزای اقامت موقت داشتی، میتونی برای ویزای اقامت دائم درخواست بدی. برای این کار باید یکی از شرایط زیر رو داشته باشی:

• حداقل ۲۱ ماه ویزای اقامت موقت داشته باشی.
• با یک شهروند اکوادوری ازدواج کرده باشی.
• وابسته به یک شهروند یا مقیم دائم اکوادور باشی (مثلا فرد معلول).
• با یک شهروند یا مقیم دائم اکوادور نسبت درجه دوم داشته باشی (مثلا پدربزرگ یا مادربزرگ مشترک).

برای درخواست اقامت دائم، باید به یک دفتر مهاجرت در اکوادور مراجعه کنی و مدارکی مثل پاسپورت، سوابق سفر (movimiento migratorio)، گواهی عدم سوء پیشینه محلی و تاییدیه درآمد رو ارائه بدی.

نقش کارفرما در گرفتن ویزا (اسپانسرشیپ)

وقتی یه شرکت اکوادوری میخواد یه نیروی خارجی استخدام کنه، باید اسپانسر ویزای اون فرد بشه. این یعنی شرکت مسئولیت‌های قانونی رو به عهده میگیره و مدارک لازم رو ارائه میده.

کارفرما باید یه قرارداد کاری رسمی که با قوانین کار اکوادور مطابقت داره، ارائه بده. همچنین باید کارمند رو تو موسسه تامین اجتماعی اکوادور (IESS) ثبت‌نام کنه و مطمئن بشه که تمام تعهدات مالیاتی انجام میشه.

اگه شرکت بخواد اسپانسر ویزای کاری بشه، باید مدارکی مثل قرارداد استخدام و یه درخواست کتبی به وزارت امور خارجه و امور انسانی ارائه بده که توسط نماینده قانونی شرکت امضا شده و نشون میده که شرکت به IESS بدهی نداره.

پایان دادن به قرارداد کاری در اکوادور

فسخ قرارداد کاری در اکوادور تحت نظارت «قانون کار» و مقررات وزارت کار انجام میشه. این قوانین حقوق و وظایف هر دو طرف رو مشخص میکنن تا همه چیز منصفانه باشه.

• دوره اطلاع‌رسانی (Notice Period): طبق قانون کار اکوادور، هم کارفرما و هم کارمند باید قبل از فسخ قرارداد، از قبل اطلاع بدن. مدت زمان این دوره به مدت زمان استخدام بستگی داره و معمولا در قرارداد کاری مشخص میشه. عدم رعایت این موضوع میتونه عواقب قانونی داشته باشه.
• دلایل فسخ قرارداد: کارفرماها میتونن به دلایل مختلفی قرارداد رو فسخ کنن، از جمله:
  • عملکرد ضعیف یا سوء رفتار جدی.
  • نقض تعهدات قراردادی.
  • دلایل اقتصادی مثل تعدیل نیرو یا بازسازی شرکت.
  • دلایل بهداشتی، اگه کارمند به خاطر بیماری نتونه وظایفش رو انجام بده.
  با این حال، کارفرما باید مطمئن بشه که فسخ قرارداد مطابق با قانونه و حقوق کارمند رو نقض نمیکنه.
• سنوات و مزایا: موقع فسخ قرارداد، کارمندها حق دارن سنوات و مزایای دیگه‌ای رو که قانون تعیین کرده، دریافت کنن. اگه قرارداد بدون دلیل موجه فسخ بشه، کارمند به ازای هر سال خدمت، معادل یک ماه حقوق (تا سقف ۲۵ ماه) به عنوان سنوات دریافت میکنه. علاوه بر این، کارمندها ممکنه حق دریافت پول مرخصی‌های استفاده نشده، پاداش‌ها و سایر مزایای قراردادی رو هم داشته باشن.
• حل و فصل اختلافات: در صورت بروز اختلاف در مورد فسخ قرارداد، هر دو طرف حق دارن از طریق کانال‌های قانونی پیگیری کنن. این میتونه شامل شکایت به مقامات کار یا پیگیری از طریق سیستم قضایی باشه.
• رعایت رویه قانونی: صرف نظر از دلیل فسخ، کارفرماها باید رویه‌های قانونی رو رعایت کنن. این شامل ارائه اخطار کتبی فسخ، ذکر دلایل و دادن فرصت به کارمند برای پاسخگویی یا اعتراض به تصمیمه. عدم رعایت این رویه‌ها میتونه منجر به چالش‌های قانونی و مسئولیت برای کارفرما بشه.

قراردادهای عدم افشا و حفظ مالکیت معنوی (IP)

• قرارداد عدم افشا (NDA): قانون اکوادور به طور مشخص چیزی به اسم «قرارداد عدم افشا» رو به عنوان یه سند قانونی جداگانه به رسمیت نمیشناسه. با این حال، میشه با گنجوندن یه بند واضح تو قرارداد کاری، به اهداف مشابهی رسید. این بند باید به طور مشخص «اطلاعات محرمانه» رو تعریف کنه و بگه کارمند حق نداره اطلاعاتی مثل اسرار تجاری یا لیست مشتریان رو فاش کنه. البته این بند نباید اونقدر گسترده باشه که حق کارمند برای استفاده از مهارت‌های عمومی خودش رو محدود کنه.
• حفظ مالکیت معنوی (IP): قانون اصلی مالکیت معنوی در اکوادور، «کد ارگانیک اقتصاد دانش اجتماعی» است. برای محافظت از IP شرکت، باید حقوق مالکیت معنوی رو در سرویس ملی حقوق معنوی ثبت کرد. این کار به شرکت اجازه میده تا در صورت نقض، اقدامات قانونی انجام بده.

یک راه ساده‌تر: استفاده از «کارفرمای رسمی» یا EOR

فرض کن یه شرکت خارجی میخواد تو اکوادور نیرو استخدام کنه اما حوصله یا امکان ثبت یه شرکت محلی، سر و کله زدن با قوانین پیچیده کار و مالیات و فرایندهای اداری رو نداره. اینجا یه راه حل به اسم Employer of Record (EOR) یا «کارفرمای رسمی» وارد میشه.

EOR چیه و چیکار میکنه؟

یه شرکت EOR در واقع یه شرکت محلی تو اکوادوره که به صورت قانونی کارمندهای شما رو استخدام میکنه. یعنی از نظر قانونی، اون شرکت کارفرمای کارمند شماست، ولی کارمندتون برای شما و تحت مدیریت شما کار میکنه. EOR تمام کارهای اداری و قانونی رو انجام میده.

استفاده از EOR در اکوادور چجوریه؟

1. پیدا کردن یه EOR معتبر: اول باید یه شرکت EOR پیدا کنی که تو قوانین کار اکوادور تخصص داشته باشه.
2. دادن اطلاعات: بعد اطلاعات کارمندهات و شغلشون رو به EOR میدی. مثلا شرح وظایف، حقوق و مزایا.
3. واگذاری مسئولیت‌ها: EOR تمام کارهای مربوط به استخدام رو انجام میده:
   • تنظیم قراردادهای کاری مطابق با قوانین اکوادور (به زبان اسپانیایی).
   • پردازش حقوق و دستمزد (Payroll)، کسر مالیات و سهم تامین اجتماعی.
   • مدیریت مزایا مثل بیمه درمانی و مرخصی‌ها.
   • اطمینان از رعایت کامل قوانین کار.
   • کمک در فرایند گرفتن ویزا و اجازه کار برای نیروهای خارجی.
   • مدیریت فرایند فسخ قرارداد مطابق با قوانین.

این کار به شرکت شما اجازه میده که روی کسب و کار اصلی خودش تمرکز کنه و نگران پیچیدگی‌های قوانین استخدام تو اکوادور نباشه.

معرفی چند تا از سرویس‌های EOR معروف

تو متنی که ارائه شد، به چند تا شرکت EOR اشاره شده که خدمات جهانی ارائه میدن. این شرکت‌ها میتونن تو اکوادور هم به کسب و کارها کمک کنن:

• Deel: دیل یکی از این سرویس‌هاست که به شرکت‌ها اجازه میده تو کشورهایی که دفتر ندارن، نیرو استخدام کنن. اونها ادعا میکنن که بیش از ۳۵٬۰۰۰ کسب و کار از خدماتشون استفاده میکنن و یه تیم ۲۰۰ نفره از متخصصان مالیاتی محلی تو بیش از ۱۰۰ کشور دارن. دیل میتونه هم استخدام کارمند و هم پیمانکار رو مدیریت کنه و عملیات منابع انسانی و حقوق و دستمزد رو یکپارچه کنه.
• Multiplier: این شرکت روی ارائه یه تجربه سفارشی و انعطاف‌پذیر تمرکز کرده. پلتفرمشون خدماتی مثل حقوق و دستمزد، مدیریت مزایا و رعایت قوانین رو ارائه میده و میشه اون رو برای نیازهای خاص هر مشتری تنظیم کرد. رابط کاربری ساده‌ای داره و با سیستم‌های مختلف منابع انسانی و حسابداری ادغام میشه.
• Papaya Global: پاپایا گلوبال هم یه پلتفرم مدیریت نیروی کار جهانیه که پیچیدگی‌های منابع انسانی، حقوق و دستمزد و رعایت قوانین رو تو کشورهای مختلف ساده میکنه. این پلتفرم دید لحظه‌ای به فرایندهای حقوق و دستمزد، مقررات و داده‌های کارمندها میده و ابزارهای گزارش‌دهی قوی‌ای داره.
• Remote: این شرکت هم به عنوان یه EOR به کسب و کارها کمک میکنه تا بدون نیاز به ثبت شرکت محلی، در اکوادور و کشورهای دیگه نیرو استخدام کنن. اونها میتونن تو فرایندهای مهاجرتی مثل گرفتن ویزا و اجازه کار هم کمک کنن و ریسک‌های مربوط به رعایت قوانین محلی رو کاهش بدن.
• G-P (Globalization Partners): این شرکت هم در زمینه ارائه خدمات EOR فعالیت داره و به کسب و کارها کمک میکنه تا موانع تجارت جهانی رو از بین ببرن و به صورت قانونی در کشورهای مختلف از جمله اکوادور نیرو استخدام کنن.
• Velocity Global: این شرکت هم به عنوان یک EOR پیشرو، پیچیدگی‌های استخدام بین‌المللی در اکوادور رو ساده میکنه و از درخواست ویزا گرفته تا مدیریت حقوق و مزایا، از کسب و کارها حمایت میکنه.
• Remote People: این شرکت با قیمت‌هایی که از ۱۹۹ دلار برای هر کارمند در ماه شروع میشه، خدمات EOR در اکوادور ارائه میده و میتونه در پیدا کردن استعدادها هم کمک کنه.

موارد خاص مربوط به ویزاهای آمریکا و کانادا

در متن‌هایی که بررسی شد، اطلاعاتی هم در مورد سیاست‌های مهاجرتی آمریکا و کانادا در رابطه با اکوادور وجود داشت که صرفا برای اطلاع ذکر میشن:

• برنامه اتحاد مجدد خانواده (Family Reunification Parole) آمریکا برای اکوادور: دولت آمریکا یه فرایند جدید برای شهروندان اکوادوری ایجاد کرده. این برنامه فقط با دعوت‌نامه کار میکنه و به بعضی از شهروندان اکوادوری که یکی از بستگانشون شهروند یا مقیم دائم آمریکاست و براشون درخواست ویزای مهاجرتی داده، اجازه میده تا به صورت موقت و قانونی وارد آمریکا بشن و منتظر بمونن تا ویزای مهاجرتی‌شون آماده بشه. این کار برای اینه که خانواده‌ها زودتر به هم برسن و از مهاجرت‌های غیرقانونی و خطرناک جلوگیری بشه.
• ویزای H-2B آمریکا: این یه نوع ویزای کار موقت غیرکشاورزیه. دولت آمریکا اعلام کرده که برای سال مالی ۲۰۲۵، تعداد این ویزاها رو تا ۶۴٬۷۱۶ عدد افزایش میده. از این تعداد، ۲۰٬۰۰۰ ویزا به طور خاص برای اتباع کشورهایی مثل السالوادور، گواتمالا، هندوراس، هائیتی، کلمبیا، اکوادور و کاستاریکا در نظر گرفته شده. این یعنی شهروندان اکوادوری شانس بیشتری برای گرفتن این نوع ویزای کار موقت در آمریکا دارن.
• روابط کانادا و اکوادور: کانادا و اکوادور روابط دیپلماتیک و تجاری دارن. سفارت کانادا در کیتو و کنسولگری در گوایاکیل به شهروندان کانادایی خدمات ارائه میدن. همچنین اطلاعاتی برای افرادی که میخوان از اکوادور به کانادا مهاجرت کنن، تحصیل کنن یا کار کنن، در سایت دولت کانادا موجوده.