آمازون کیرو، توسعه نرم‌افزار مبتنی بر مشخصات با هوش مصنوعی ایجنتیک

شاید برای شما هم پیش اومده باشه که با چند تا پرامپت ساده، یه اپلیکیشن کار راه بنداز رو سر هم کنید. این فرایند حس خوبی داره و تقریبا شبیه جادوگریه. اما وقتی کار به مرحله پروداکشن یا همون تولید نهایی میرسه، داستان کمی فرق میکنه و به چیزهای بیشتری نیاز پیدا می‌کنیم. مثلا، مدل هوش مصنوعی که به ما کمک کرده، چه پیش فرض‌هایی رو در نظر گرفته؟ درسته که ما در تمام مسیر، ایجنت رو راهنمایی کردیم، اما تصمیم‌هایی که گرفتیم جایی ثبت و مستند نشدن. نیازمندی‌های پروژه معمولا شفاف و واضح نیستن و نمیشه با اطمینان گفت که اپلیکیشن ساخته شده اونها رو براورده میکنه یا نه. نمیشه به سرعت فهمید که سیستم چطور طراحی شده و این طراحی چه تاثیری روی محیط اجرایی و عملکرد نهایی میذاره. گاهی وقت‌ها بهتره که یک قدم به عقب برگردیم، با دقت در مورد تصمیم‌ها فکر کنیم و در نهایت به اپلیکیشنی برسیم که هم بهتر باشه و هم نگهداری و توسعه‌اش در آینده راحت‌تر باشه. اینجا دقیقا همون نقطه‌ایه که ابزاری به اسم کیرو (Kiro) با رویکرد «توسعه مبتنی بر مشخصات» یا همون spec-driven development به کمک میاد.

کیرو یک محیط یکپارچه توسعه نرم افزار یا به اختصار IDE هست که با کمک هوش مصنوعی، یک تجربه ساده شده برای کار با ایجنت‌های هوشمند فراهم میکنه و به توسعه دهنده‌ها کمک میکنه تا از مرحله ایده تا محصول نهایی، مسیر رو طی کنن. این ابزار در چیزی که بهش «کدنویسی حسی» یا vibe coding میگن عملکرد خوبی داره، اما قابلیت‌هاش خیلی فراتر از این حرف‌هاست. نقطه قوت اصلی کیرو، رسوندن نمونه‌های اولیه به سیستم‌های قابل استفاده در پروداکشنه و این کار رو با ویژگی‌هایی مثل specs و hooks انجام میده.

کیرو دقیقا چیه و چیکار میکنه؟

کیرو یک IDE تجربی و ایجنتیکه که توسط AWS معرفی شده. کلمه «ایجنتیک» اینجا خیلی مهمه. این کلمه به این معنیه که کیرو فقط به پرامپت‌های ما جواب نمیده، بلکه میتونه به صورت مستقل و هدفمند عمل کنه. یعنی به جای اینکه از هوش مصنوعی بخوایم هر بار یک قطعه کد کوچیک تولید کنه، ما بهش میگیم که چه چیزی میخوایم بسازیم و کیرو به شکل فعال کدبیس ما رو بررسی میکنه، فایل‌های مرتبط رو باز میکنه و اونها رو برای رسیدن به خواسته ما تغییر میده. این ابزار با مدل‌های پیشرفته هوش مصنوعی ساخته شده که میتونن زمینه و کانتکست پروژه رو درک کنن و استدلال چند مرحله‌ای داشته باشن. کیرو به محیط توسعه محلی شما وصل میشه، منظور شما رو تفسیر میکنه، کدهای منبع رو میخونه و تغییر میده و در تمام مسیر، بازخورد شفافی از کارهاش ارائه میده.

برای درک بهتر، میشه اون رو با ابزارهای دیگه‌ای مثل گیت‌هاب کوپایلوت (GitHub Copilot) مقایسه کرد. کوپایلوت یک ابزار قدرتمند برای تکمیل خودکار کده. این ابزار در سطح توکن کار میکنه، یعنی کلمه یا خط کد بعدی رو حین تایپ کردن پیش‌بینی میکنه. با اینکه بهره‌وری توسعه دهنده‌ها رو بالا میبره، اما محدود به کار در یک فایل و کانتکست لحظه‌ایه.

کیرو یک رویکرد کاملا متفاوت داره:

توسعه هدفمند: شما میتونید از کیرو بخواید که «یک سیستم احراز هویت کاربر اضافه کن» یا «یک REST API برای ماژول محصولات بساز». بعد از این درخواست، کیرو تمام فایل‌های مرتبط رو باز میکنه و تغییرات لازم رو اعمال میکنه.
کانتکست چند فایلی: کیرو میتونه چندین فایل رو در پروژه شما به صورت همزمان تحلیل و ویرایش کنه. این قابلیت، امکان توسعه یک ویژگی کامل از ابتدا تا انتها رو فراهم میکنه.
اقدامات شفاف: هر تغییری که کیرو انجام میده، در یک پنجره وظایف نمایش داده میشه. شما میتونید قبل از اعمال نهایی، این تغییرات رو بازبینی، اصلاح یا رد کنید.
استقلال ایجنتیک: کیرو فقط به پیش‌بینی برای تکمیل کد متکی نیست، بلکه با استفاده از حلقه‌های استدلال داخلی و اجرای وظایف، برنامه‌های ساختاریافته رو پیاده سازی میکنه.

به طور خلاصه، میشه گفت کوپایلوت مثل یک موتور تکمیل خودکار سریع عمل میکنه، در حالی که کیرو بیشتر شبیه یک توسعه دهنده تازه‌کاره که هدف رو میفهمه و مسئولیت حل مسئله رو به عهده میگیره. در واقع، کیرو برای پر کردن شکاف بین تولید سریع یک نمونه اولیه و تحویل یک نرم افزار با کیفیت طراحی شده. به گفته مت گارمن، مدیرعامل AWS، «هوش مصنوعی سرعت نوشتن کد رو تغییر داده، اما هنوز بین ساختن یک پروتوتایپ سریع و عرضه نرم افزار با کیفیت یک شکاف وجود داره.»

توسعه مبتنی بر مشخصات یا Spec-Driven Development

همونطور که اشاره شد، دو تا از مهم‌ترین ویژگی‌های کیرو، specs و hooks هستن. Kiro specs آرتیفکت‌ها یا مستنداتی هستن که هر زمان نیاز به فکر کردن عمیق در مورد یک ویژگی، بازنویسی کدی که نیاز به برنامه ریزی اولیه داره، یا فهمیدن رفتار سیستم‌ها داشته باشید، به کار میان. در واقع، تقریبا برای هر کاری که برای رسوندن محصول به مرحله پروداکشن لازمه، مفید هستن. معمولا وقتی شروع به ساختن چیزی میکنید، نیازمندی‌ها نامشخصن و به همین دلیله که توسعه دهنده‌ها از مشخصات برای برنامه ریزی و شفاف سازی استفاده میکنن. مشخصات میتونن به همون شکلی که به یک انسان کمک میکنن، ایجنت‌های هوش مصنوعی رو هم برای رسیدن به یک پیاده سازی بهتر راهنمایی کنن.

کیرو، به معنی «چهارراه» در زبان ژاپنی (きろ)، به خوبی تقاطع بین توسعه سنتی و شتاب‌دهی با هوش مصنوعی رو نشون میده. این ابزار به جای اینکه شما رو درگیر پراکندگی نیازمندی‌ها، مسیرهای پیاده سازی نامشخص و رفت و برگشت‌های بی‌پایان بین برنامه ریزی و کدنویسی کنه، یک متدولوژی توسعه مبتنی بر مشخصات رو معرفی میکنه.

این رویکرد ساختاریافته، روی سه فایل مشخصات کلیدی تمرکز داره که به عنوان تنها منبع حقیقت (single source of truth) پروژه شما عمل میکنن:

requirements.md: این فایل مشخص میکنه که چه چیزی باید ساخته بشه. برای این کار از «داستان‌های کاربر» (user stories) و «معیارهای پذیرش» (acceptance criteria) با فرمت EARS استفاده میشه. EARS مخفف عبارت «رویکرد ساده به نیازمندی‌های نحوی» (Easy Approach to Requirements Syntax) هست و کمک میکنه تا همه، هدف یک ویژگی رو به درستی درک کنن.
design.md: این فایل معماری فنی پروژه رو با جزئیاتی مثل کامپوننت‌ها، مدل‌های داده و اینترفیس‌ها مشخص میکنه و به عنوان یک نقشه راه برای پیاده سازی عمل میکنه.
tasks.md: این فایل کار رو به یک چک لیست از وظایف کدنویسی تقسیم میکنه که روی هم ساخته میشن و یک برنامه پیاده سازی شفاف ارائه میدن.

زیبایی این رویکرد در اینه که کیرو فقط مستندات تولید نمیکنه، بلکه مستندات زنده‌ای ایجاد میکنه که همراه با کد شما تکامل پیدا میکنن و دقت خودشون رو در طول چرخه عمر توسعه حفظ میکنن.

یک مثال عملی: ساخت سیستم نقد و بررسی

کیرو با یکپارچه کردن جریان کاری مشخصات با توسعه، این فرایند رو تسریع میکنه. فرض کنید ما یک اپلیکیشن تجارت الکترونیک برای فروش صنایع دستی داریم و میخوایم یک سیستم نقد و بررسی به اون اضافه کنیم تا کاربرا بتونن نظراتشون رو در مورد محصولات ثبت کنن. بیاید با هم فرایند سه مرحله‌ای ساختن با مشخصات رو مرور کنیم.

مرحله ۱: از یک پرامپت ساده تا نیازمندی‌های دقیق

کیرو میتونه نیازمندی‌ها رو از یک پرامپت ساده استخراج کنه. برای مثال، شما تایپ میکنید «یک سیستم نقد و بررسی برای محصولات اضافه کن». کیرو در جواب، داستان‌های کاربری برای مشاهده، ایجاد، فیلتر کردن و امتیازدهی به نقدها تولید میکنه. هر داستان کاربری شامل معیارهای پذیرش با نمادگذاری EARS هست که موارد خاص و لبه‌ای (edge cases) رو پوشش میده؛ مواردی که توسعه دهنده‌ها معمولا هنگام ساختن یک ویژگی بر اساس داستان‌های کاربری ساده با اونها سر و کار دارن. این کار باعث میشه پیش فرض‌های پرامپت شما صریح و روشن بشن و مطمئن باشید که کیرو دقیقا همون چیزی رو میسازه که شما میخواید.

مرحله ۲: طراحی فنی بر اساس نیازمندی‌ها

در مرحله بعد، کیرو با تحلیل کدبیس شما و نیازمندی‌های تایید شده در مشخصات، یک سند طراحی تولید میکنه. این سند شامل نمودارهای جریان داده (data flow diagrams)، اینترفیس‌های تایپ‌اسکریپت (TypeScript interfaces)، اسکیمای پایگاه داده (database schemas) و اندپوینت‌های API (API endpoints) میشه. برای مثال، در سیستم نقد و بررسی ما، اینترفیس‌های Review رو ایجاد میکنه. این کار باعث میشه از رفت و برگشت‌های طولانی برای شفاف سازی نیازمندی‌ها که معمولا سرعت توسعه رو کم میکنن، جلوگیری بشه.

مرحله ۳: پیاده سازی وظایف

در نهایت، کیرو وظایف و زیروظایف رو تولید میکنه، اونها رو بر اساس وابستگی‌ها به درستی ترتیب‌بندی میکنه و هر کدوم رو به نیازمندی‌های مربوطه لینک میده. هر وظیفه شامل جزئیاتی مثل نیازمندی‌های تست واحد (unit tests)، تست یکپارچه‌سازی (integration tests)، حالت‌های بارگذاری (loading states)، طراحی واکنش‌گرا برای موبایل (mobile responsiveness) و دسترسی‌پذیری (accessibility) برای پیاده سازیه. این به شما اجازه میده تا کار رو مرحله به مرحله بررسی کنید، به جای اینکه بعد از اتمام کار متوجه بشید که بخش‌هایی جا افتاده.

برای مثال، کیرو برای هر وظیفه، نوشتن تست‌های واحد رو در نظر میگیره، حالت‌های بارگذاری رو اضافه میکنه، تست‌های یکپارچه‌سازی برای تعامل بین محصولات و نقدها رو در نظر میگیره و به طراحی واکنش‌گرا و دسترسی‌پذیری هم فکر میکنه.

رابط کاربری وظایف به شما اجازه میده تا وظایف رو یکی یکی اجرا کنید و یک نشانگر پیشرفت، وضعیت اجرا رو به شما نشون میده. بعد از تکمیل، میتونید وضعیت تکمیل رو به صورت درون‌خطی ببینید و با مشاهده تفاوت‌های کد (code diffs) و تاریخچه اجرای ایجنت، کار رو بازبینی کنید.

یکی از نکات مهم اینه که مشخصات کیرو با کدبیس در حال تکامل شما همگام باقی میمونن. توسعه دهنده‌ها میتونن کد بنویسن و از کیرو بخوان که مشخصات رو به‌روزرسانی کنه، یا به صورت دستی مشخصات رو تغییر بدن تا وظایf به‌روز بشن. این قابلیت، مشکل رایجی رو حل میکنه که در اون، توسعه دهنده‌ها در حین پیاده سازی، به‌روزرسانی مستندات اولیه رو متوقف میکنن و این باعث عدم تطابق مستندات میشه که نگهداری پروژه رو در آینده پیچیده میکنه. این رویکرد تضمین میکنه که مستندات در کنار کد تکامل پیدا میکنن و در طول چرخه عمر پروژه، دقیق باقی میمونن.

اتوماسیون هوشمند با هوک‌ها (Hooks)

قبل از اینکه کد رو ارسال کنن، بیشتر توسعه دهنده‌ها یک چک لیست ذهنی رو مرور میکنن: آیا چیزی رو خراب کردم؟ آیا تست‌ها به‌روز شدن؟ آیا مستندات آپدیت هستن؟ این احتیاط خوبه، اما پیاده سازیش میتونه کار دستی زیادی بطلبه.

Kiro hooks مثل یک توسعه دهنده باتجربه عمل میکنن که چیزهایی که شما فراموش میکنید رو پیدا میکنن یا کارهای تکراری و قالبی (boilerplate) رو در پس زمینه برای شما انجام میدن. این هوک‌ها، اتوماسیون‌های رویداد محور (event-driven) هستن که وقتی شما فایلی رو ذخیره، ایجاد یا حذف میکنید، یا با یک تریگر دستی، فعال میشن تا یک ایجنت، وظیفه‌ای رو در پس زمینه اجرا کنه. در واقع، مثل اینه که وظایف رو به یک همکار واگذار کنید. شما یک هوک رو یک بار تنظیم میکنید و کیرو بقیه کارها رو انجام میده.

چند مثال از کارهایی که هوک‌ها میتونن انجام بدن:

وقتی یک کامپوننت ری‌اکت (React) رو ذخیره میکنید، هوک‌ها فایل تست مربوط به اون رو به‌روزرسانی میکنن.
وقتی اندپوینت‌های API رو تغییر میدید، هوک‌ها فایل‌های README رو رفرش میکنن.
وقتی آماده کامیت کردن کد هستید، هوک‌های امنیتی کد رو برای پیدا کردن اعتبارنامه‌های لو رفته (leaked credentials) اسکن میکنن.
میتونید یک هوک برای همگام سازی مستندات داشته باشید که به تغییرات کد منبع گوش میده و به صورت خودکار مستندات پروژه رو در پوشه README یا docs به‌روز میکنه.
یک هوک کیفیت کد میتونه فایل‌های کد منبع رو برای تغییرات زیر نظر بگیره و کدهای اصلاح شده رو برای بهبودهای بالقوه، از جمله «بوی کد» (code smells)، الگوهای طراحی و بهترین شیوه‌ها تحلیل کنه.
یک هوک اتوماسیون گیت میتونه هر وقت کیرو وظایفش رو تموم کرد، به صورت خودکار تمام تغییرات رو در ریپازیتوری گیت کامیت کنه.

هوک‌ها به اعمال سازگاری و یکپارچگی در کل تیم شما کمک میکنن. همه اعضای تیم از یک سطح از بررسی‌های کیفی، استانداردهای کدنویسی و اعتبارسنجی‌های امنیتی بهره‌مند میشن. برای مثال، فرض کنید برای ویژگی نقد و بررسی، میخوایم مطمئن بشیم که هر کامپوننت ری‌اکت جدیدی که اضافه میشه، از «اصل مسئولیت واحد» (Single Responsibility Principle) پیروی میکنه تا توسعه دهنده‌ها کامپوننت‌هایی نسازن که کارهای زیادی انجام میدن. کیرو پرامپت شما رو میگیره، یک پرامپت سیستمی بهینه شده تولید میکنه و پوشه‌های ریپازیتوری که باید نظارت بشن رو انتخاب میکنه. وقتی این هوک در گیت کامیت بشه، این استاندارد کدنویسی رو در کل تیم اعمال میکنه. از اون به بعد، هر وقت کسی یک کامپوننت جدید اضافه کنه، ایجنت به صورت خودکار اون رو با دستورالعمل‌ها اعتبارسنجی میکنه.

برای ایجاد هوک‌ها، میتونید از «رابط کاربری هوک کیرو» (Kiro Hook UI) استفاده کنید و با پرامپت‌های زبان طبیعی از کیرو بخواید که اونها رو براتون بسازه. در این رابط کاربری میتونید موارد زیر رو تنظیم کنید:

پیکربندی: نام هوک، فعال/غیرفعال کردن و توضیحات.
رویدادهای تریگر: انتخاب از بین ایجاد فایل، ذخیره فایل، حذف فایل یا تریگر دستی.
نظارت بر فایل: انتخاب چندین الگوی فایل برای تحت نظر گرفتن.
دستورالعمل‌ها: تعریف کارهایی که کیرو باید در هنگام فعال شدن انجام بده.

دیگر قابلیت‌های مورد انتظار و معماری فنی

فراتر از specs و hooks، کیرو تمام ویژگی‌هایی رو که از یک ویرایشگر کد هوش مصنوعی انتظار میره، شامل میشه.

پشتیبانی از پروتکل کانتکست مدل (MCP): این پروتکل برای اتصال ابزارهای تخصصی به کار میره. MCP قابلیت‌های کیرو رو با اتصال به سرورهای تخصصی گسترش میده. شما میتونید به راحتی سرورهای MCP رو در پنل کیرو مدیریت کنید. برای مثال، برای پروژه‌هایی که با AWS سر و کار دارن، سرور MCP مستندات AWS میتونه خیلی ارزشمند باشه. این سرور به شما دسترسی فوری به مستندات به‌روز AWS، بهترین شیوه‌ها، چارچوب AWS Well-Architected و الگوهای پیاده سازی رو مستقیما در داخل کیرو میده. کیرو به صورت خودکار از ابزارهای MCP مناسب برای پاسخ به سوالات شما استفاده میکنه، یا میتونید به صراحت کانتکست رو مشخص کنید. تب سرورهای MCP، سرورهای پیکربندی شده، وضعیت اتصال اونها و ابزارهای موجود رو نمایش میده.
قوانین هدایت (Steering Rules): این قوانین برای هدایت رفتار هوش مصنوعی در سراسر پروژه شما به کار میرن. وقتی دستور «Kiro: Setup Steering for Project» رو از پالت دستورات اجرا میکنید، سه فایل هدایت ایجاد میشه: product.md (برای تعریف چشم‌انداز محصول)، structure.md (برای مستندسازی ساختار پروژه) و tech.md (برای مستندسازی پشته فناوری). شما میتونید فایل‌های سفارشی هم اضافه کنید، مثل libraries.md. این فایل‌ها به کیرو کمک میکنن تا درک متنی بهتری از پروژه شما داشته باشه.
چت ایجنتیک: برای انجام وظایف کدنویسی موردی (ad-hoc) با استفاده از ارائه‌دهندگان کانتکست مثل فایل، URL و داکیومنت‌ها.
مبنای فنی: کیرو بر اساس Code OSS ساخته شده که پایه و اساس اوپن سورس ویژوال استودیو کد (Visual Studio Code) هست. این یعنی شما میتونید تنظیمات VS Code و پلاگین‌های سازگار با Open VSX خودتون رو حفظ کنید و همزمان از IDE کیرو استفاده کنید.

از نظر مدل‌های هوش مصنوعی، کیرو از مدل‌های Claude Sonnet 4.0 و Claude 3.7 به عنوان موتورهای اصلی هوش مصنوعی خودش استفاده میکنه و برنامه‌هایی برای پشتیبانی از مدل‌های اضافی هم وجود داره.

حالت‌های مختلف کار با کیرو: Autopilot در مقابل Supervised

کیرو دو حالت کاری اصلی داره که به شما اجازه میده سبک توسعه خودتون رو انتخاب کنید.

حالت Autopilot: وقتی این حالت رو فعال میکنید (با استفاده از دکمه در گوشه پایین سمت راست)، کیرو به یک شتاب دهنده توسعه تبدیل میشه. در این حالت، کیرو ایده‌ها رو در چند ثانیه به کد اجرایی تبدیل میکنه، زمان توسعه رو با حذف تاییدیه‌های رفت و برگشتی کاهش میده و به شما اجازه میده روی تصویر بزرگتر تمرکز کنید در حالی که کیرو جزئیات پیاده سازی رو انجام میده. برای ایمنی در این حالت، میتونید «دستورات معتمد» (Trusted Commands) رو پیکربندی کنید. اینها دستورات شل هستن که در صورت درخواست ایجنت، به صورت خودکار پذیرفته میشن (مثلا npm * یا cdk *). بقیه دستورات به صورت خودکار رد میشن و نیاز به تایید انسانی دارن.
حالت Supervised: وقتی حالت Autopilot خاموشه، کیرو در حالت «نظارت شده» کار میکنه. در این حالت، کیرو قبل از اعمال تغییرات، برنامه خودش رو ارائه میده و منتظر تایید صریح شما میمونه. شما میتونید دقیقا ببینید که کیرو قصد انجام چه کارهایی رو داره و تغییرات پیشنهادی رو با دکمه‌های راحت قبول یا رد کنید. این حالت برای کار روی کامپوننت‌های حیاتی که نیاز به بازبینی دقیق دارن، مناسبه.

استراتژی AWS و جایگاه کیرو در بازار

معرفی کیرو نشان دهنده یک تغییر در استراتژی سنتی AWS هست که معمولا ابزارهای توسعه رو به شدت با سرویس‌های ابری خودش گره میزنه. برخلاف ابزارهایی مثل Amazon Q Developer که ادغام عمیقی با زیرساخت AWS دارن، کیرو به عنوان یک پلتفرم مستقل و «ابر-آگنوستیک» (cloud-agnostic) عمل میکنه که از محیط‌های مختلفی پشتیبانی میکنه. با این حال، استفاده از AWS Builder ID برای ورود، میتونه ادغام مستقیم با Amazon Q رو فعال کنه و تجربه کاربری رو با تحلیل‌های عمیق‌تر کد بهبود ببخشه.

زمان عرضه کیرو با رشد انفجاری چیزی که رهبران صنعت به اون «vibe coding» میگن، همزمانه. این روش که در اون از پرامپت‌های زبان طبیعی برای تولید سریع اپلیکیشن‌های کاربردی استفاده میشه، بین توسعه دهنده‌ها محبوبیت پیدا کرده. اما شرکت‌ها و سازمان‌های بزرگ همچنان در مورد پذیرش جریان‌های کاری که فاقد ساختار و مستندات هستن، محتاط عمل میکنن. کیرو با معرفی چیزی که AWS بهش «spec coding» میگه، به این تنش پاسخ میده؛ متدولوژی‌ای که ماهیت شهودی توسعه با کمک هوش مصنوعی رو حفظ میکنه و در عین حال، دقتی رو که شرکت‌ها نیاز دارن به اون اضافه میکنه.

کیرو در بازار رقابتی ابزارهای کدنویسی ایجنتیک، خودش رو در مقابل بازیگران مطرحی مثل Cursor و Windsurf قرار میده. موفقیتش احتمالا به تواناییش در نشان دادن مزایای واضح نسبت به ابزارهای موجود و همزمان برطرف کردن نگرانی‌های شرکت‌ها در مورد حاکمیت و کیفیت بستگی خواهد داشت.

مدل قیمت گذاری

مدل قیمت گذاری کیرو هم این تغییر استراتژیک رو منعکس میکنه. این ابزار در طول دوره پیش نمایش (preview) رایگانه اما با محدودیت‌هایی همراهه. پس از پایان دوره پیش نمایش، مدل قیمت گذاری به این شکل خواهد بود:

سطح رایگان (Free): ۵۰ تعامل ایجنتیک در ماه.
سطح حرفه‌ای (Pro): ۱۹ دلار در ماه با ۱۰۰۰ تعامل.
سطح حرفه‌ای پلاس (Pro+): ۳۹ دلار در ماه با ۳۰۰۰ تعامل.

این قیمت گذاری مبتنی بر استفاده، با مدل‌های نامحدودی که توسط برخی رقبا ارائه میشه متفاوته، اما با ترجیحات شرکت‌ها برای هزینه‌های قابل پیش‌بینی همخوانی داره.

چالش‌های پیاده سازی و موانع پذیرش

پذیرش ابزارهای کدنویسی هوش مصنوعی توسط شرکت‌ها با چندین چالش ساختاری روبرو هست که کیرو باید به اونها رسیدگی کنه.

تکثر ابزارها: سرعت بالای توسعه هوش مصنوعی باعث ایجاد «فلج انتخاب» در بین تیم‌های توسعه شده.
نبود جریان‌های کاری تعریف شده: توسعه دهندگان سازمانی انتظار فرایندهای ساختاریافته مشابه متدولوژی‌های توسعه نرم افزار سنتی رو دارن.
نگرانی‌های امنیتی و انطباق: با اینکه کیرو از طریق سیستم هوک خودش قابلیت‌های اسکن امنیتی رو شامل میشه، شرکت‌ها به چارچوب‌های حاکمیتی جامع برای کدهای تولید شده توسط هوش مصنوعی نیاز دارن. رویکرد کیرو در نگهداری مشخصات در کنار کد، میتونه با ارائه ردپاهای قابل حسابرسی برای تصمیمات توسعه، به رفع این نگرانی‌ها کمک کنه.
پایداری سرویس: همانطور که در بازخوردهای اولیه کاربران اشاره شده، در مراحل اولیه عرضه، مواردی مثل «بار زیاد روی سرویس» برای مدل Kiro Sonet 4 مشاهده شده که میتونه روی اعتبار محصول تاثیر بذاره.

چشم انداز آینده و تاثیرات گسترده‌تر

معرفی کیرو نشون دهنده بلوغ بازار IDEهای ایجنتیکه که از تولید کد ساده فراتر رفته و به سمت محیط‌های توسعه جامع حرکت میکنه. چشم انداز تیم توسعه دهنده کیرو، حل چالش‌های اساسی‌ایه که ساخت محصولات نرم افزاری رو سخت میکنن؛ از تضمین هماهنگی طراحی در بین تیم‌ها و حل نیازمندی‌های متناقض گرفته تا حذف بدهی فنی، ایجاد دقت در بازبینی کد و حفظ دانش سازمانی هنگام خروج مهندسان ارشد.

یکی از چشم اندازهای جالب که با ابزارهایی مثل کیرو مطرح میشه، ایده «شرکت تک نفره با قدرت هوش مصنوعی» یا AI-Powered Solo Enterprise هست. بنیانگذاران یا کارآفرینان انفرادی با ایده‌های نوآورانه میتونن با استفاده از این ابزارها، شرکت‌هایی در مقیاس بزرگ و با ارزش بالا رو بدون نیاز به کارمند ایجاد کنن. تصور کنید:

از ایده تا MVP: توسعه کامل محصول در کمتر از یک ساعت.
عملیات خودکار: هوش مصنوعی همه چیز رو از خدمات مشتری تا صورتحساب مدیریت میکنه.
معماری مقیاس‌پذیر: سیستم‌های سرورلس که با تقاضا رشد میکنن.
استقرار جهانی: در دسترس بودن در سراسر جهان از روز اول.

این دیگه داستان علمی تخیلی نیست. رویکرد توسعه مبتنی بر مشخصات کیرو، در ترکیب با سرویس‌های ابری مدرن و قابلیت‌های هوش مصنوعی، به یک توسعه دهنده تنها این امکان رو میده که کسب و کارهایی در مقیاس سازمانی رو بدون هزینه‌های سربار سنتی بسازه و اداره کنه.

نحوه شروع کار با کیرو

کیرو در حال حاضر در حالت پیش نمایش (preview) در دسترسه و از تمام پلتفرم‌های اصلی (Mac، Windows و Linux) و اکثر زبان‌های برنامه نویسی محبوب پشتیبانی میکنه. در حال حاضر، چت با کیرو فقط به زبان انگلیسی امکان پذیره و پشتیبانی از زبان‌های اضافی در آینده اضافه خواهد شد.

برای شروع، میتونید مراحل زیر رو دنبال کنید:

مراجعه به وبسایت رسمی: به وبسایت kiro.dev برید.
دانلود نصب کننده: بر اساس سیستم عامل خودتون، فایل نصب کننده رو دانلود کنید.
نصب و راه اندازی: نصب کننده رو اجرا کنید و مراحل راه اندازی رو طی کنید.
ثبت نام: بعد از نصب، کیرو از شما میخواد که ثبت نام کنید. گزینه‌های مختلفی برای ورود وجود داره، از جمله گوگل، گیت‌هاب، AWS Builder ID و AWS SSO. یک حساب کاربری آمازون یا AWS الزامی نیست.
وارد کردن تنظیمات (اختیاری): کیرو به شما این امکان رو میده که تنظیمات و پیکربندی‌های موجود VS Code خودتون رو وارد کنید.
شروع به کار: بعد از اتمام مراحل، کیرو آماده استفاده است.

یک آموزش عملی هم در وبسایت کیرو وجود داره که شما رو در ساختن یک ویژگی کامل از مشخصات تا استقرار راهنمایی میکنه. همچنین میتونید برای ارتباط با جامعه کاربران و دریافت بازخورد به سرور دیسکورد kirodotdev بپیوندید. یک هکاتون با نام Code with Kiro Hackathon با ۱۰۰٬۰۰۰ دلار جایزه هم در حال برگزاریه که فرصت خوبی برای ساختن و به نمایش گذاشتن ایده‌ها با این ابزاره.