پایان دوران تلویزیون کابلی: استریم‌ها صاحبان جدید تلویزیون هستند

دوران تلویزیون کابلی انگار داره به آخر خط میرسه و جای خودش رو به سرویس‌های استریمینگ میده. البته هنوز کسانی هستن که سادگی و راحتی تلویزیون کابلی رو به دردسرهای چند کنترل و چندین سرویس استریم مختلف ترجیح میدن، اما آمارها چیز دیگه‌ای میگن.

بر اساس گزارش ماه می ۲۰۲۵ موسسه نیلسن، استریمینگ با ۴۴.۸ درصد، بیشترین سهم از بیننده‌های تلویزیون رو به خودش اختصاص داده و از مجموع سهم تلویزیون کابلی (۲۴.۱ درصد) و شبکه‌های پخش عمومی (۲۰.۱ درصد) که روی هم ۴۴.۲ درصد میشه، جلو زده.

این تغییر فقط یک آمار ساده نیست؛ یک زلزله بزرگ در صنعت رسانه است که باعث شده شرکت‌های بزرگ یکی‌یکی شبکه‌های کابلی خودشون رو بفروشن یا به شرکت‌های مستقل تبدیل کنن. انگار دیگه نگه داشتن این شبکه‌ها براشون سودآور نیست.

فروش بزرگ دارایی‌های تلویزیون کابلی

در چند وقت اخیر، شاهد اتفاقات بزرگی در این صنعت بودیم. شرکت‌های رسانه‌ای غول‌پیکر به این نتیجه رسیدن که شبکه‌های کابلی که زمانی منبع درآمد اصلیشون بودن، حالا بیشتر به یک بار اضافی تبدیل شدن.

برای مثال، شرکت برادران وارنر دیسکاوری (WBD) اعلام کرد که ارزش شبکه‌های کابلی خودش رو ۹.۱ میلیارد دلار کمتر از قبل ارزیابی کرده. این اتفاق تا حدی به خاطر از دست دادن حق پخش بازی‌های NBA بود. این شرکت تصمیم گرفته شبکه‌های کابلی مثل CNN، TBS، TNT و فود نتورک رو در یک بخش جدا به اسم «شبکه‌های خطی جهانی» قرار بده و کسب‌وکار استریمینگ و استودیوهاش (مثل HBO و Max) رو جدا کنه. دیوید زاسلاو، مدیرعامل این شرکت، گفته این کار برای «انعطاف‌پذیری استراتژیک» در دنیای رسانه‌ای امروز لازمه.

کمی بعد، پارامونت گلوبال هم اعلام کرد که ارزش شبکه‌های کابلیش رو حدود ۶ میلیارد دلار بیش از حد واقعی محاسبه کرده بوده. این ارزیابی مجدد بعد از نهایی شدن قرارداد با شرکت اسکای‌دنس اتفاق افتاد. این شرکت که صاحب شبکه‌های معروفی مثل MTV، کمدی سنترال و نیکلودئون هست، در حال حاضر با مشکل روبروست و حتی برخی از شبکه‌هاش به «شبکه‌های شبح» تبدیل شدن که فقط برنامه‌های تکراری پخش میکنن.

شرکت کامکست، بزرگ‌ترین ارائه‌دهنده اینترنت و کابل در آمریکا، هم اعلام کرده که قصد داره شبکه‌های کابلی ان‌بی‌سی‌یونیورسال مثل MSNBC، CNBC، USA Network، سای‌فای و چند شبکه دیگه رو تا آخر سال ۲۰۲۵ در یک شرکت جدید و مستقل به نام «ورسانت» (Versant) جدا کنه. تحلیلگرها میگن شبکه‌های کابلی فقط ۵ درصد از درآمد ۳۸ میلیارد دلاری کامکست رو تشکیل میدن و این جداسازی یک حرکت استراتژیک برای خلاص شدن از یک تجارت در حال افوله.

لاینزگیت هم شبکه استارز رو از خودش جدا کرده تا بیشتر روی بخش فیلم و استریمینگ تمرکز کنه. در همین حال، دیزنی و هرست هم به فکر فروش شرکت رسانه‌ای A+E Global Media افتادن که صاحب شبکه‌هایی مثل A&E، History و Lifetime هست. این شبکه‌ها که زمانی در اوج بودن، حالا با کاهش شدید بیننده و درآمد تبلیغاتی روبرو شدن. مثلا تعداد مشترکین داخلی هر کدوم از این شبکه‌ها تا سپتامبر ۲۰۲۴ به حدود ۵۸ میلیون نفر رسیده که ده‌ها میلیون کمتر از دوران اوجشونه.

حتی شبکه‌های کوچک‌تر هم از این موج در امان نبودن. شبکه تلویزیونی دکتر فیل به نام Merit Street Media، فقط چند ماه بعد از شروع به کار، به دلیل اختلاف مالی با شریک پخشش یعنی TBN، اعلام ورشکستگی کرد.

چرا کار تلویزیون کابلی به اینجا رسید؟

دلایل زیادی برای این افول وجود داره که در طول دو دهه گذشته شکل گرفته:

قیمت‌های سرسام‌آور: تلویزیون کابلی با رقبای کوچیکی شروع شد که چند کانال رو با قیمت ۱۵ تا ۲۰ دلار در ماه ارائه میدادن. اما با گذشت زمان و یکپارچه شدن شرکت‌ها، غول‌هایی به وجود اومدن که بدون توجه به رضایت مشتری، قیمت‌ها رو مدام بالا بردن. حالا خیلی از مشترکین ماهیانه ۱۰۰، ۲۰۰ یا حتی ۳۰۰ دلار پرداخت میکنن، در حالی که فقط تعداد کمی از کانال‌ها رو واقعا تماشا میکنن. این قیمت‌گذاری کنترل‌نشده مردم رو به سمت گزینه‌های ارزون‌تر و منعطف‌تر مثل استریمینگ سوق داد.
مدل کسب‌وکار ناقص: تلویزیون کابلی در یک سیستم سه‌جانبه کار میکرد: مشتری‌ها، تولیدکننده‌های محتوا و شرکت‌های کابلی. شرکت‌های کابلی در این میانه گیر کرده بودن و این فاصله باعث شد نتونن به سرعت به نیازهای در حال تغییر مشتری‌ها پاسخ بدن.
ظهور استریمینگ و تغییر سلیقه مردم: سرویس‌های استریمینگ مثل نتفلیکس، هولو و یوتیوب تی‌وی به مردم این قدرت رو دادن که هرچیزی رو هر زمانی که میخوان تماشا کنن. دیگه نیازی به منتظر موندن برای ساعت پخش یک برنامه خاص نبود. این دسترسی به محتوای درخواستی (On-Demand)، عادت‌های تماشای تلویزیون رو برای همیشه تغییر داد.
کاهش شدید مشترکین (Cord-Cutting): بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۴، تلویزیون کابلی نزدیک به ۲۰ میلیون مشترک از دست داد و این روند همچنان ادامه داره. در سال ۲۰۲۴ به تنهایی، حدود ۵ میلیون نفر اشتراک خودشون رو لغو کردن. پیش‌بینی میشه تا سال ۲۰۲۴، حدود ۶۹.۸ درصد از خانوارهای آمریکایی اشتراک کابل خودشون رو قطع کنن.
تغییرات نسلی: این تغییرات در بین نسل‌های مختلف هم متفاوته. یک تحقیق نشون میده که فقط ۳۴ درصد از بزرگسالان ۱۸ تا ۲۹ ساله در سال ۲۰۲۱ اشتراک کابل داشتن، در حالی که این آمار در سال ۲۰۱۵ حدود ۶۵ درصد بود. در مقابل، ۴۹ درصد از نسل بیبی بومرها (Baby Boomers) هنوز از تلویزیون کابلی استفاده میکنن. نسل‌های جوان‌تر مثل نسل Z و هزاره‌ها به مراتب بیشتر به سمت استریمینگ رفتن.
فرار تبلیغات: با کم شدن بیننده‌ها، درآمد تبلیغات و هزینه‌هایی که شرکت‌های کابلی برای پخش کانال‌ها پرداخت میکنن هم کم شده. تبلیغ‌کننده‌ها حالا بودجه خودشون رو به پلتفرم‌های استریمینگ منتقل میکنن که امکان هدف‌گیری دقیق‌تر مخاطب رو فراهم میکنه.

استریمینگ، جایگزینی که خودش هم داره گرون میشه

با اینکه استریمینگ به عنوان یک جایگزین ارزون‌تر شروع به کار کرد، اما حالا قیمت این سرویس‌ها هم در حال افزایشه و فاصله اونها با کابل کمتر شده. مثلا، قیمت یوتیوب تی‌وی به ۸۳ دلار در ماه رسیده و فوبو (Fubo) با قیمت پایه ۸۵ دلار، یکی از گرون‌ترین گزینه‌هاست. هولو پلاس لایو تی‌وی هم ۸۳ دلار قیمت داره. این سرویس‌ها با ارائه امکاناتی مثل DVR نامحدود (با انقضای ۹ ماهه) و قابلیت «چندنمایی» (Multiview) سعی در جذب مشتری دارن.

در کنار این سرویس‌های پولی، سرویس‌های رایگان با پشتیبانی تبلیغات (FAST) مثل Pluto TV، Tubi، Plex و Freevee هم محبوبیت زیادی پیدا کردن و صدها کانال زنده رو بدون نیاز به پرداخت هزینه ارائه میدن.

آینده تلویزیون چطور خواهد بود؟

حالا سوال اصلی اینه که آینده صنعت تلویزیون به چه سمتی میره؟ چند سناریو قابل تصوره:

ادغام شبکه‌های کابلی جدا شده: یک احتمال اینه که شبکه‌های کابلی که از شرکت‌های مادرشون جدا شدن (مثل ورسانت کامکست و شبکه‌های برادران وارنر)، با هم ادغام بشن تا یک گروه بزرگ‌تر و قوی‌تر تشکیل بدن و بتونن هزینه‌ها رو در دوران افول مدیریت کنن.
نقش حیاتی ورزش: ورزش، به خصوص فوتبال آمریکایی (NFL)، یکی از آخرین سنگرهای تلویزیون کابلیه. ۹۳ برنامه از ۱۰۰ برنامه پربیننده تلویزیون در سال گذشته، بازی‌های NFL بودن. به همین دلیله که سرویس‌های استریمینگ با تمام قدرت در حال سرمایه‌گذاری روی ورزش هستن. آمازون حق پخش بازی‌های NBA رو گرفته و نتفلیکس هم بازی‌های کریسمس NFL رو پخش میکنه. تصمیم دیزنی برای تبدیل کردن ESPN به یک سرویس استریمینگ مستقل میتونه ضربه نهایی رو به صنعت کابل بزنه، چون میلیون‌ها نفر فقط به خاطر ESPN اشتراک کابل خودشون رو نگه داشتن.
سرنوشت نامعلوم اخبار: با از بین رفتن بسته کابلی، آینده شبکه‌های خبری مثل CNN و MSNBC و به خصوص اخبار محلی در هاله‌ای از ابهامه. شبکه‌های پخش عمومی طبق مجوزشون ملزم به داشتن بخش خبری هستن، اما اگر به یک سرویس استریمینگ تبدیل بشن، این الزام از بین میره. قانونی به نام «حمل الزامی» (must-carry) وجود داشت که شرکت‌های کابلی رو مجبور میکرد شبکه‌های محلی رو پخش کنن، اما چنین قانونی هنوز برای دنیای استریمینگ وجود نداره.
پاسخ تلویزیون‌های پخش عمومی: در این میان، انجمن ملی پخش‌کنندگان (NAB) معتقده که تلویزیون‌های پخش عمومی (Over-the-air) در حال نوآوری هستن، در حالی که لابی‌های کابل و فناوری در حال وحشت‌زدگی هستن. اونها به فناوری ATSC 3.0 یا Next Gen TV اشاره میکنن که کیفیت تصویر و صدای بهتری ارائه میده و معتقدن که این نوآوری‌ها میتونه تلویزیون رایگان رو تقویت کنه.
تبدیل شرکت‌های کابلی: خود شرکت‌های کابلی مثل کامکست و اسپکتروم قرار نیست از بین برن. اونها در حال تبدیل شدن به شرکت‌های اینترنتی هستن و تمرکزشون رو از فروش تلویزیون به فروش اینترنت پرسرعت (Broadband)، خدمات بی‌سیم و موبایل تغییر دادن. در واقع، اگه الان به وبسایت کامکست سر بزنید، متوجه میشید که پیدا کردن سرویس تلویزیون سخت‌تر از پیدا کردن سرویس موبایله.

در نهایت، به نظر میرسه کنترل و قدرتی که شرکت‌های کابلی برای دهه‌ها در دست داشتن، از بین رفته. استریمینگ این قفل رو شکسته و سرعت تغییرات روزبه‌روز بیشتر میشه. شاید تلویزیون کابلی به عنوان یک محصول در حال محو شدنه، اما شرکت‌های پشت اون با تغییر شکل، به حیات خودشون ادامه میدن. سوال اینه که آیا اونها میتونن خودشون رو با قوانین جدید بازاریابی مدرن وفق بدن و در این فصل جدید از دنیای رسانه، همچنان نقش رهبر رو داشته باشن یا نه.

پایان دوران تلویزیون کابلی: استریم‌ها صاحبان جدید تلویزیون هستند

فروش بزرگ دارایی‌های تلویزیون کابلی

چرا کار تلویزیون کابلی به اینجا رسید؟

استریمینگ، جایگزینی که خودش هم داره گرون میشه

آینده تلویزیون چطور خواهد بود؟

منابع

دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ